سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ(1) Një kurreshtar ka pyetur për dënimin që do të ngjajë, |
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ(2) ndaj jobesimtarëve, - për të cilin dënim s’ka pengues, |
مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ(3) (ai dënim është) prej Perëndisë, Zotit të shkallëve të larta (të mirësisë), |
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ(4) ngjiten (hipin) tek Ai engjëjt dhe Shpirti (Xhebraili) në një ditë që zgjatë sa pesëdhjetë mijë vjet (sipas llogarisë së kohës sonë në Tokë), |
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا(5) andaj, bëhu i durueshëm, me durim të bukur. |
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا(6) Ata, me të vërtetë, (dënimin) e mendojnë të largët (të pamundshëm), |
وَنَرَاهُ قَرِيبًا(7) kurse Ne, e dimë të afërt, |
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ(8) atë Ditë kur qielli do të bëhet si llom i vajit, |
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ(9) e malet do të bëhen si lesh (i shprishur) llojlloj ngjyrash; |
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا(10) kur i afërmi nuk pyet asgjë për të afërmin, |
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ(11) e, njëri-tjetrin do ta shohin. Atëherë, fajtori, dëshiron të paguajë dënimin e asaj Dite me djemtë e vet, |
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ(12) me gruan e vet dhe vëllain e vet, |
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ(13) dhe me farefisin e tij të ngushtë, |
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ(14) si dhe me të gjithë ata që gjenden në faqe të Tokës – vetëm për të shpëtuar. |
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ(15) Jo, kurrsesi! Ai është zjarri, |
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ(16) që duke e kapur për kokë, |
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ(17) e tërheq kah veti atë (njeri) që ia ka kthyer shpinën dhe i është shmangur të vërtetës! |
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ(18) Dhe ka grumbulluar (pasuri) dhe ka depozituar (duke mos dhënë asgjë). |
۞ إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا(19) Njeriu, me të vërtetë, është krijuar lakmus vetjak: |
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا(20) kur e goditë e liga – dëshpërohet |
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا(21) e kur t’i bie e mira – bëhet koprrac (nuk jep – refuzon), |
إِلَّا الْمُصَلِّينَ(22) pos besimtarëve, |
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ(23) të cilët në lutjet e veta (namaz) janë të qëndrueshëm; |
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ(24) dhe që në pasurinë e tyre ka të caktuar një pjesë, |
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ(25) për lypësin dhe për të varfërin (që nuk e zgjatë dorën), |
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ(26) dhe ata që besojnë Ditën e Kijametit |
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ(27) dhe ata që druajnë nga dënimi i Zotit të tyre, - |
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ(28) e, me të vërtetë, (askush) nuk është i sigurtë prej dënimit të Zotit të vet – |
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ(29) dhe ata që i ruajnë pjesët e turpshme të organizmit të vet, |
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ(30) përveç ndaj bashkëshorteve të tyre dhe ato që i kanë në pronësi – at, a me të vërtetë, nuk meritojnë qortim, - |
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ(31) e kush kërkon jashtë këtyre caqeve, është kundërvajtës, |
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ(32) edhe ata që i ruajnë amanetet dhe i plotësojnë obligimet e tyre, |
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ(33) edhe ata që dëshminë e tyre e zbatojnë |
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ(34) edhe ata të cilët e kryejnë namazin (në kohën) e rregullt, |
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ(35) ata në kopshtie të xhennetit do të nderohen. |
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ(36) Përse jobesimtarët nxitojnë kah ti; |
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ(37) djathtas e majtas, tuba-tuba?! |
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ(38) E që çdonjëri prej tyre dëshiron të hyjë në xhennetin e dhuntive (pa merita)? – |
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ(39) Kurrsesi! Ne, me të vërtetë, i kemi krijuar ata, prej asaj që e dinë! |
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ(40) Dhe, Unë betohem me Zotin e lindjes dhe të perëndimit, që ne mundemi |
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ(41) t’i ndërrojmë ata me më të mirë prej tyre dhe Ne nuk jeni të penguar. |
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ(42) Andaj, lëri ti ata le të zbaviten me gjëra të kota dhe të luajnë përderisa të hasin në Ditën e tyre të caktuar, |
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ(43) Dita në të cilën dalin nga varrezat duke vrapuar, thuajse po nxitojnë te idolet e tyre, |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ(44) me sy të varur që i ka kapluar poshtërimi. Ajo është Dita që u është premtuar atyre! |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
