اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ(1) Przybliżyła się Godzina i rozerwał się księżyc. |
وَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ(2) Lecz ilekroć ujrzą oni znak, odwracają się i mówią: "To ustawiczne czary!" |
وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ(3) Zadali oni kłam i poszli za swoimi namiętnościami. Lecz każda rzecz jest ustanowiona. |
وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّنَ الْأَنبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ(4) Dotarły już do nich, z pewnością, takie opowieści, w których jest odstraszenie, |
حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ ۖ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ(5) Mądrość dalekosiężna; jednak na nic się zdają ostrzeżenia. |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَىٰ شَيْءٍ نُّكُرٍ(6) Przeto odwróć się od nich w Dniu, kiedy wezwie wzywający do rzeczy strasznej. |
خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ(7) Oni wyjdą z grobów z opuszczonymi spojrzeniami. Będą podobni do szarańczy rozsypanej, |
مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ ۖ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَٰذَا يَوْمٌ عَسِرٌ(8) śpieszący z wyciągniętymi szyjami ku wzywającemu. Niewierni będą mówili: "To jest trudny dzień!" |
۞ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ(9) Niegdyś lud Noego zadał temu kłam i za kłamcę uznali oni Naszego sługę. Powiedzieli: "Opętany!'~ - i on został odepchnięty. |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ(10) I zawołał on do swego Pana: "Oto jestem zwyciężony! Dopomóż mi więc!" |
فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُّنْهَمِرٍ(11) Otworzyliśmy więc bramy nieba z wodą lejącą się jak potok. |
وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَىٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ(12) I uczyniliśmy, iż ziemia trysnęła źródłami, tak iż spotkały się wody według powziętego rozkazu. |
وَحَمَلْنَاهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ(13) I ponieśliśmy go na tym, co zostało zrobione z desek i włókien palmy. |
تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِّمَن كَانَ كُفِرَ(14) I płynęła ona przed Naszymi oczami, jako zapłata dla tego, który został odrzucony. |
وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(15) I pozostawiliśmy ją jako znak. Lecz czy znajdzie się ktoś, kto będzie pamiętał? |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(16) Jakaż była Moja kara i Moje ostrzeżenia! |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(17) I uczyniliśmy łatwym Koran dla przypomnienia, lecz czy znajdzie się ktoś, kto będzie pamiętał? |
كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(18) Za kłamstwo uznał to lud Ad. I jaka była wtedy Moja kara i Moje ostrzeżenia?! |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ(19) Oto wysłaliśmy przeciw nim ryczący wicher w tym dniu nieszczęścia nieustannego. |
تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ(20) Wyrywał on ludzi, jak gdyby byli pniami palm wyrwanych. |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(21) Jakaż była Moja kara i Moje ostrzeżenia! |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(22) I uczyniliśmy łatwym Koran dla przypomnienia; lecz czy się znajdzie ktoś, kto będzie pamiętał? |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ(23) Za kłamstwo uznał lud Samud ostrzeżenia. |
فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ(24) Oni powiedzieli: "Czy mamy postępować za śmiertelnikiem, jednym z nas samych? Wówczas popadlibyśmy w zabłądzenie i szaleństwo! |
أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ(25) Czy napomnienie zostało dane jemu tylko spośród nas? Przeciwnie! On jest bezczelnym kłamcą!" |
سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ(26) Oni dowiedzą się jutro, kto jest bezczelnym kłamcą! |
إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ(27) Oto My posyłamy im wielbłądzicę jako doświadczenie dla nich. Obserwuj ich pilnie i bądź cierpliwy! |
وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ ۖ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ(28) I obwieść im, że woda ma być podzielona między nich: a wszyscy pić będą po kolei. |
فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ(29) Wtedy wezwali swego towarzysza, a on zakrzątnął się i przeciął jej ścięgna. |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(30) Jakaż była Moja kara i Moje ostrzeżenia! |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ(31) Oto wysłaliśmy przeciw nim jeden krzyk, a oni stali się jak zeschłe witki budującego ogrodzenie. |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(32) My uczyniliśmy łatwym Koran dla przypomnienia. Lecz czy znajdzie się ktoś, kto będzie pamiętał? |
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ(33) Za kłamstwo uznał lud Lota ostrzeżenia. |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ(34) Oto wysłaliśmy przeciw nim huragan niosący kamienie; jedynie rodzinę Lota uratowaliśmy o świcie, |
نِّعْمَةً مِّنْ عِندِنَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ(35) Jako dobrodziejstwo od Nas. W ten sposób wynagradzamy tych, którzy są wdzięczni. |
وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ(36) On ostrzegał ich przed Naszą srogością, lecz oni powątpiewali w te ostrzeżenia. |
وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ(37) Starali się nawet odsunąć od niego jego gości, lecz My oślepiliśmy ich. Zakosztujcie więc Mojej kary i Moich ostrzeżeń! |
وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ(38) I wcześnie rankiem spadła na nich kara ustanowiona. |
فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ(39) Zakosztujcie więc Mojej kary i Moich ostrzeżeń! |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(40) My uczyniliśmy łatwym Koran dla przypomnienia. Lecz czy znajdzie się ktoś, kto będzie pamiętał? |
وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ(41) I przyszły też ostrzeżenia do rodu Faraona. |
كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ(42) Oni za kłamstwo uznali wszystkie Nasze znaki. Przeto pochwyciliśmy ich, tak jak to czyni potężny, wszechmocny. |
أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُولَٰئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءَةٌ فِي الزُّبُرِ(43) Czy wasi niewierni są lepsi niż tamci? Albo czy znajdziecie jakieś usprawiedliwienie w pismach? |
أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ(44) A może oni powiedzą: "My wszyscy zebrani będziemy zwycięzcami!" |
سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ(45) Niebawem to zbiorowisko będzie rozbite i oni odwrócą się plecami. |
بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَىٰ وَأَمَرُّ(46) Tak, ta Godzina jest ich wyznaczonym czasem, a będzie ona straszna i gorzka. |
إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ(47) Zaprawdę, grzesznicy znajdują się w zabłądzeniu i obłąkaniu. |
يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ(48) W tym Dniu, kiedy będą wleczeni twarzami po ziemi do ognia: "Zakosztujcie dotknięcia ognia piekielnego!" |
إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ(49) Zaprawdę, stworzyliśmy każdą rzecz według pewnej miary. |
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ(50) Nasz rozkaz jest tylko jeden, jak mgnienie oka. |
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(51) Zniszczyliśmy podobnych wam, lecz czy znajdzie się ktoś, kto będzie pamiętał? |
وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ(52) Każda rzecz, jaką oni uczynili, znajduje się w pismach. |
وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُّسْتَطَرٌ(53) Wszystko - małe i wielkie - jest zapisane. |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ(54) Zaprawdę, bogobojni będą przebywać wśród ogrodów i strumyków, |
فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ(55) W siedzibie szczerej prawdy, w obecności Króla Wszechpotężnego! |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
