| وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا(1) Na wyrywających gwałtownie! | 
| وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا(2) Na biegnących pośpiesznie! | 
| وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا(3) Na płynących lekko i | 
| فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا(4) Na wyprzedzających szybko! | 
| فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا(5) I na zarządzających sprawami! | 
| يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ(6) Tego Dnia, kiedy zadrży drżąca, | 
| تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ(7) Nastąpi po tym drżeniu następne; | 
| قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ(8) Serca tego Dnia będą wzburzone, | 
| أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ(9) Spojrzenia będą pokorne. | 
| يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ(10) Oni będą mówili: "Czyż my rzeczywiście zostaniemy przywróceni do poprzedniego stanu? | 
| أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً(11) Czyż... skoro byliśmy kośćmi zestalonymi?" | 
| قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ(12) Oni powiedzą: "Byłby to wówczas powrót przynoszący stratę!" | 
| فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ(13) I będzie tylko jeden okrzyk przerażenia, | 
| فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ(14) I naraz oni znajdą się na czuwającej ziemi! | 
| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ(15) Czy doszło do ciebie opowiadanie o Mojżeszu? | 
| إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى(16) Oto wezwał go Pan w świętej dolinie Tuwa: | 
| اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ(17) "Idź do Faraona - on się zbuntował - | 
| فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰ أَن تَزَكَّىٰ(18) I powiedz: "Czy ty jesteś gotów się oczyścić? | 
| وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ(19) Wtedy ja poprowadzę cię do twego Pana, a ty okażesz bojaźń Bożą." | 
| فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ(20) I pokazał mu znak największy, | 
| فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ(21) Lecz on uznał to za kłamstwo i zbuntował się. | 
| ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ(22) Następnie odwrócił się plecami, działając pośpiesznie. | 
| فَحَشَرَ فَنَادَىٰ(23) I zebrał lud, i obwieścił, | 
| فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَىٰ(24) Mówiąc: "Ja jestem waszym panem najwyższym!" | 
| فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ(25) Wtedy Bóg dosięgną go karą w życiu ostatecznym i pierwszym. | 
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ(26) Zaprawdę, w tym jest przykład pouczający dla tego, kto jest bogobojny. | 
| أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا(27) Czy was trudniej było stworzyć, czy niebo, które On zbudował? | 
| رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا(28) Wzniósł On wysoko jego sklepienie i ukształtował je harmonijnie. | 
| وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا(29) On zaciemnił jego noc i On wyprowadził światłość poranną. | 
| وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا(30) Następnie rozpostarł ziemię. | 
| أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا(31) Wyprowadził z niej wodę i pastwiska jej. | 
| وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا(32) I On utwierdził solidnie góry - | 
| مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ(33) Na pożytek wam i waszych trzód. | 
| فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَىٰ(34) Lecz kiedy przyjdzie bardzo wielkie nieszczęście, | 
| يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَىٰ(35) W tym Dniu przypomni sobie człowiek, nad czym się trudził; | 
| وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ(36) I pokazany będzie ogień piekielny temu, kto potrafi widzieć. | 
| فَأَمَّا مَن طَغَىٰ(37) Wtedy, dla tego, kto się zbuntował | 
| وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا(38) I wolał życie tego świata, | 
| فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَىٰ(39) Zaprawdę, dla niego miejscem schronienia będzie ogień piekielny. | 
| وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَىٰ(40) Lecz dla tego, kto się lękał stawienia się przed swoim Panem i powstrzymywał duszę od namiętności, | 
| فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَىٰ(41) To, zaprawdę, dla niego Ogród będzie miejscem schronienia! | 
| يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا(42) Będą cię pytać o Godzinę: "Kiedyż nadejdzie?" | 
| فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا(43) Jak możesz wspominać o niej? | 
| إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَاهَا(44) Do twojego Pana należy jej ostateczny termin. | 
| إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا(45) Ty jesteś tylko ostrzegającym dla tego, kto się obawia. | 
| كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا(46) W Dniu, kiedy oni zobaczą ową Godzinę - to wyda im się, jakby trwali tylko jeden wieczór lub jeden ranek. |