وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ(1) Na gwiazdę, kiedy ona zapada! |
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ(2) Nie zeszedł z drogi wasz towarzysz ani też nie błądzi. |
وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ(3) On nie mówi pod wpływem namiętności. |
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ(4) To jest tylko objawienie, które mu zostało zesłane. |
عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَىٰ(5) Nauczył go posiadający wielkie moce, |
ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَىٰ(6) Obdarzony siłą; stanął prosto, |
وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ(7) Kiedy był na najwyższym horyzoncie; |
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ(8) Następnie zbliżył się i pozostał w zawieszeniu, |
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ(9) W odległości dwóch łuków lub jeszcze bliżej; |
فَأَوْحَىٰ إِلَىٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَىٰ(10) I wtedy objawił swojemu słudze to, co objawił. |
مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ(11) Nie skłamało mu serce w tym, co widział. |
أَفَتُمَارُونَهُ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ(12) Czy będziecie się sprzeczać z nim w sprawie tego, co on widzi? |
وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ(13) I on widział go po raz drugi |
عِندَ سِدْرَةِ الْمُنتَهَىٰ(14) Przy Drzewie Lotosu Ostatniej Granicy, |
عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ(15) W pobliżu którego jest Ogród Schronienia, |
إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ(16) Kiedy Drzewo Lotosu okryte było tym, co je okrywało. |
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ(17) Jego spojrzenie nie odwróciło się w bok ani nie pobiegło w dal. |
لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَىٰ(18) Zobaczył on jeden z największych znaków swego Pana. |
أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ(19) Czy widzieliście AI-Lat i Al-Uzza, |
وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَىٰ(20) I Manat - tę trzecią? |
أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَىٰ(21) Czyż wy możecie mieć mężczyzn, a On jedynie kobiety? |
تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَىٰ(22) Byłoby to podziałem niegodziwym. |
إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَىٰ(23) Są to tylko imiona, którymi wy je nazywacie - wy i wasi ojcowie. Bóg nie zesłał im żadnej władzy. Tacy idą tylko za przypuszczeniem i za tym, czego pragną ich dusze, podczas gdy przyszła już do nich droga prosta od ich Pana. |
أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّىٰ(24) Czy, człowiekowi należy się to, czego on zapragnie? |
فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ(25) Do Boga należy przecież życie ostateczne i życie pierwsze. |
۞ وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ(26) A ileż to aniołów jest w niebiosach, których wstawiennictwo nic nie pomoże, chyba tylko, jeśli Bóg pozwoli, i temu, komu zechce, i kto Mu się spodoba. |
إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَىٰ(27) Zaprawdę, ci, którzy nie wierzą w życie ostateczne, nazywają aniołów imionami żeńskimi; |
وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ۖ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا(28) A nie mają oni o tym żadnej wiedzy i idą tylko za przypuszczeniem, a przypuszczenie nie ma żadnej wartości wobec prawdy. |
فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا(29) Odwróć się więc od tych, którzy odwracają się od Naszego Napomnienia i nie chcą niczego innego, jak tylko życia na tym świecie. |
ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَىٰ(30) Taka jest ich suma wiedzy. Zaprawdę, twój Pan zna najlepiej tych, którzy zeszli z Jego drogi, i zna najlepiej tych, którzy poszli drogą prostą. |
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى(31) Do Boga należy to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi - aby mógł zapłacić tym, którzy czynili zło, za to, co uczynili, i aby mógł zapłacić tym, którzy czynili dobro, najpiękniejszą nagrodą. |
الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ ۖ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَىٰ(32) Tych, którzy unikają wielkich grzechów i szpetnych czynów, z wyjątkiem lekkich występków - zaprawdę, twój Pan jest wszechogarniający w Swoim przebaczeniu! On znał was najlepiej, kiedy stworzył was z gliny i kiedy byliście embrionami w łonach waszych matek. Przeto nie uważajcie samych siebie za oczyszczonych. On zna najlepiej tych, którzy są bogobojni! |
أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّىٰ(33) Czy, widziałeś tego, który się odwrócił plecami |
وَأَعْطَىٰ قَلِيلًا وَأَكْدَىٰ(34) I dał mało, i skąpił? |
أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَىٰ(35) Czyż posiada on wiedzę tego, co skryte, aby mógł widzieć? |
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ(36) Czy nie został on powiadomiony o tym, co znajduje się na kartach Mojżesza |
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّىٰ(37) I Abrahama, który był bardzo wierny? |
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ(38) Że żadna dusza obładowana ciężarem nie poniesie ciężaru innej duszy; |
وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ(39) I że człowiek będzie miał tylko to, o co się pilnie starał; |
وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ(40) I że jego wysiłek będzie widziany, |
ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ(41) Potem będzie on wynagrodzony w pełni; |
وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنتَهَىٰ(42) I że do twego Pana wszystko zmierza; |
وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَىٰ(43) I że to On powoduje śmiech i płacz; |
وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا(44) I że to On powoduje śmierć i daje życie; |
وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ(45) I że to On stworzył parę - mężczyznę i kobietę |
مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ(46) - z kropli spermy, kiedy wytryska; |
وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَىٰ(47) I że na Nim opiera się drugie powstanie; |
وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ(48) I że to On wzbogaca i zaopatruje; |
وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَىٰ(49) I że to On jest Panem Syriusza; |
وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَىٰ(50) I że to On wytracił dawny lud Ad; |
وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَىٰ(51) I lud Samud - i nie oszczędził ich; |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ(52) A przedtem lud Noego - ponieważ oni byli najbardziej niesprawiedliwi i byli największymi buntownikami - |
وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ(53) I miasto obrócone w perzynę On zniszczył, |
فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ(54) Tak iż pokryło je to, co je pokryło. |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ(55) Przeto które z dobrodziejstw twego Pana będziesz podawał w wątpliwość? |
هَٰذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَىٰ(56) To jest ostrzeżenie wśród ostrzeżeń dawnych! |
أَزِفَتِ الْآزِفَةُ(57) Zbliża się to, co nieuchronne. |
لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ(58) Nikt, poza Bogiem, nie może tego odsunąć. |
أَفَمِنْ هَٰذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ(59) Czyż zdumiewa was ta mowa? |
وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ(60) I wy się śmiejecie, a nie płaczecie, |
وَأَنتُمْ سَامِدُونَ(61) I wy się zabawiacie? |
فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ۩(62) Przeto wybijajcie pokłony Bogu i oddawajcie Mu cześć! |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
