ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ(1) Nun. Na pióro i na to, co oni zapisują! |
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ(2) Ty nie jesteś, z łaski twego Pana, człowiekiem opętanym! |
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ(3) Zaprawdę, dla ciebie będzie z pewnością nagroda należyta! |
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ(4) Zaprawdę, ty jesteś obdarzony wspaniałym charakterem! |
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ(5) Zobaczysz niebawem, i oni zobaczą, |
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ(6) Który z was jest doświadczony. |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ(7) Zaprawdę, twój Pan wie najlepiej, kto zbłądził z Jego drogi; i On zna najlepiej tych, którzy idą drogą prostą. |
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ(8) Nie słuchaj więc tych, którzy obwiniają o kłamstwo! |
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ(9) Oni by chcieli, żebyś był łagodny, to i oni byliby łagodni. |
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ(10) Nie słuchaj więc: żadnego skorego do przysięgi, nędznego; |
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ(11) Potwarcy, szerzącego kalumnie; |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ(12) Tego, który przeszkadza dobru; napastnika, grzesznika; |
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ(13) Grubianina, i do tego intruza, |
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ(14) Nawet gdy on posiada majątek i synów! |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ(15) Kiedy mu są recytowane Nasze znaki, on mówi: "To są baśnie dawnych przodków!" |
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ(16) My napiętnujemy go na ryju! |
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ(17) Oto doświadczyliśmy ich tak, jak doświadczyliśmy właścicieli ogrodu, kiedy przysięgali, iż z pewnością zbiorą plony rano, |
وَلَا يَسْتَثْنُونَ(18) A nie uczynili żadnego zastrzeżenia. |
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ(19) Wtedy nawiedziło go nieszczęście od twego Pana, podczas gdy oni spali, |
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ(20) I rankiem był on całkowicie ścięty. |
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ(21) Oni zaś wzywali się wzajemnie rankiem: |
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ(22) "Chodźcież na wasze pole wcześnie, jeśli się zabieracie do ścinania!" |
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ(23) I wyruszyli w drogę, rozmawiając cicho między sobą: |
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ(24) "Żeby żaden biedak nie wszedł tu dziś, wbrew waszej woli." |
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ(25) I poszli rankiem, zdecydowani co do celu wyznaczonego. |
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ(26) Kiedy więc go zobaczyli, powiedzieli: "Doprawdy zbłądziliśmy! |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ(27) Wcale nie zostaliśmy wszystkiego pozbawieni!" |
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ(28) Najbardziej umiarkowany z nich powiedział: "Czyż wam nie mówiłem? Dlaczego nie głosicie chwały Boga?" |
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ(29) Powiedzieli: "Chwała niech będzie naszemu Panu! Zaprawdę, byliśmy niesprawiedliwi!" |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ(30) Wtedy oni zwrócili się jeden do drugiego, ganiąc się wzajemnie. |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ(31) Mówili: "Biada nam! Zaprawdę, byliśmy buntownikami! |
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ(32) Lecz, być może, nasz Pan da nam w zamian coś lepszego od niego. Zaprawdę, my do naszego Pana kierujemy nasze pragnienia!" |
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ(33) Taka jest kara! Lecz kara życia ostatecznego jest większa. O, gdybyście wiedzieli! |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ(34) Zaprawdę, dla ludzi bogobojnych u Pana są Ogrody Szczęśliwości! |
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ(35) Czyż My potraktujemy tych, którzy poddali się całkowicie, tak jak grzeszników? |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ(36) Cóż z wami? Jak sądzicie? |
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ(37) Czy nie macie Księgi, w której znajdujecie pouczenie? |
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ(38) Zaprawdę, w niej jest dla was to, co z pewnością wybierzecie! |
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ(39) I czy nie macie Naszej przysięgi sięgającej aż do Dnia Zmartwychwstania? Zaprawdę, wasze będzie to, co wy sami osądzicie! |
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ(40) Zapytaj ich, który z nich to zagwarantuje?! |
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ(41) Albo czy oni mają współtowarzyszy? Wtedy niech przyprowadzą swoich współtowarzyszy - jeśli są prawdomówni - |
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ(42) W Dniu, kiedy odsłonią się nogi i kiedy wezwani do oddania pokłonów nie będą mogli tego uczynić; |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ(43) Będą mieli opuszczone spojrzenia i okryje ich poniżenie, ponieważ byli wzywani do oddania pokłonów, kiedy jeszcze byli zdrowi i cali. |
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ(44) Pozostaw Mnie więc z tymi, którzy za kłamstwo uznali to opowiadanie! My poprowadzimy ich stopniowo tak, iż oni wcale nie będą wiedzieli. |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ(45) I Ja dam im zwłokę, lecz Mój podstęp jest niezachwiany. |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ(46) Czy ty ich zapytasz o wynagrodzenie, skoro sami są obciążeni długiem? |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ(47) Albo czy mają ukrytą wiedzę i czy ją zapisują? |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ(48) Czekaj więc cierpliwie na rozstrzygnięcie twego Pana i nie bądź jak "człowiek ryby", wtedy gdy krzyczał, kiedy był udręczony. |
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ(49) Gdyby nie dosięgła go dobroć jego Pana, to zostałby wyrzucony na pustkowiu jako człowiek wzgardzony. |
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ(50) Ale wybrał go jego Pan i umieścił między sprawiedliwymi. |
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ(51) Zaprawdę, ci, którzy nie wierzą, gotowi są wywrócić cię swoimi spojrzeniami; kiedy słyszą napomnienie, mówią: "Zaprawdę, on jest opętany!" |
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ(52) Lecz to nie co innego, jak tylko przypomnienie dla światów! |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
