يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ(1) O gij die u omhult |
قُمْ فَأَنذِرْ(2) Sta op en waarschuw |
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ(3) En verkondig de Grootheid van uw Heer |
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ(4) En reinig uw hart |
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ(5) En vlied de onreinheid |
وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ(6) Bewijs geen gunsten om u daardoor te verrijken |
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ(7) En wees geduldig ter wille van uw Heer |
فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ(8) Want als de bazuin wordt geblazen |
فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ(9) Die Dag zal een moeilijke dag zijn |
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ(10) Niet gemakkelijk voor de ongelovigen |
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا(11) Laat Mij alleen met hem die Ik schiep |
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا(12) Ik heb hem overvloedig bezit gegeven |
وَبَنِينَ شُهُودًا(13) En zonen die bij hem zijn |
وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِيدًا(14) En ik verschafte hem elk gemak |
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ(15) Toch verlangt hij dat Ik hem nog meer zal geven |
كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا(16) Stellig niet; want hij was vijandig tegenover Onze boodschappen |
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا(17) Hem zal Ik een zware straf opleggen |
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ(18) Ziet! Hij dacht na en hij besloot |
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ(19) Vervloekt zij hij, hoe besloot hij |
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ(20) Nogmaals, vervloekt zij hij! Hoe be sloot hij |
ثُمَّ نَظَرَ(21) Toen keek hij (om zich heen) |
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ(22) Daarna fronste hij zijn voorhoofd en keek nors |
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ(23) Dan keerde hij zich om en toonde zich hovaardig |
فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ(24) Hij zeide: Dit is niets dan een nagebootste tovenarij |
إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ(25) Dit is slechts het woord van een mens |
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ(26) Weldra zal Ik hem in het Vuur werpen |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ(27) En wat weet gij wat het Vuur der hel is |
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ(28) Het ontziet niets, noch laat het iets (onverteerd) achter |
لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ(29) Het verschroeit het gezicht |
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ(30) Daarover waken er negentien (engelen) |
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ(31) En Wij hebben niets dan engelen tot wachters van het Vuur gemaakt. En Wij hebben hun getal niet vastgesteld, dan tot beproeving der ongelovigen, opdat wie het Boek is gegeven zekerheid mogen verkrijgen en dat de gelovigen in geloof mogen toenemen en opdat de mensen van het Boek en de gelovigen niet zullen twijfelen. En dat degenen in wier hart een ziekte is en degenen die ongelovig zijn, mogen zeggen: Wat bedoelt Allah met deze gelijkenis? Zo laat Allah dwalen wie Hij wil en leidt wie Hij wil. Niemand kent de legerscharen van uw Heer dan Hij. Dit is niets dan een vermaning voor de mensheid |
كَلَّا وَالْقَمَرِ(32) Neen, bij de maan |
وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ(33) En de nacht als zij heengaat |
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ(34) En de dageraad wanneer zij gloort |
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ(35) Waarlijk, het is een der grootste tijdingen |
نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ(36) Een waarschuwing voor de mensen |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ(37) Aan degene onder u, die vooruit wenst te gaan of degene die wil achterblijven |
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ(38) Elke ziel is als een pand voor hetgeen zij doet |
إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ(39) Doch degenen aan de rechter hand |
فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ(40) In tuinen (wonende) vragen zij |
عَنِ الْمُجْرِمِينَ(41) Aan de schuldigen |
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ(42) Wat heeft u in de hel gebracht |
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ(43) Zij zullen antwoorden: Wij behoorden niet tot hen die plachten te bidden |
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ(44) Noch voedden wij de armen |
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ(45) En wij plachten ijdele gesprekken te voeren met hen die ijdele gesprekken voerden |
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ(46) En wij plachten de Dag des Oordeels te loochenen |
حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ(47) Totdat de dood ons overviel |
فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ(48) De tussenkomst van bemiddelaars zal hen daarom niets baten |
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ(49) Wat scheelt hun dat zij zich van de vermaning afwenden |
كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ(50) Als bange ezels |
فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ(51) Vluchtende voor een leeuw |
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَىٰ صُحُفًا مُّنَشَّرَةً(52) Neen, ieder van hen wenst dat hem opengeslagen bladzijden zullen worden getoond |
كَلَّا ۖ بَل لَّا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ(53) Voorwaar, zij vrezen het Hiernamaals niet |
كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ(54) Neen, waarlijk, dit is een vermaning |
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ(55) Die wil, trekke er lering uit |
وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ(56) Doch zij zullen er geen lering uit trekken tenzij Allah het wil. Hij is Waardig, dat men Hem vreest, en Hij is de Heer der vergiffenis |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
