اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ(1) Przybliżyła się Godzina i rozerwał się księżyc. |
وَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ(2) Lecz ilekroć ujrzą oni znak, odwracają się i mówią: "To ustawiczne czary!" |
وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ(3) Zadali oni kłam i poszli za swoimi namiętnościami. Lecz każda rzecz jest ustanowiona. |
وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّنَ الْأَنبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ(4) Dotarły już do nich, z pewnością, takie opowieści, w których jest odstraszenie, |
حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ ۖ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ(5) Mądrość dalekosiężna; jednak na nic się zdają ostrzeżenia. |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَىٰ شَيْءٍ نُّكُرٍ(6) Przeto odwróć się od nich w Dniu, kiedy wezwie wzywający do rzeczy strasznej. |
خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ(7) Oni wyjdą z grobów z opuszczonymi spojrzeniami. Będą podobni do szarańczy rozsypanej, |
مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ ۖ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَٰذَا يَوْمٌ عَسِرٌ(8) śpieszący z wyciągniętymi szyjami ku wzywającemu. Niewierni będą mówili: "To jest trudny dzień!" |
۞ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ(9) Niegdyś lud Noego zadał temu kłam i za kłamcę uznali oni Naszego sługę. Powiedzieli: "Opętany!'~ - i on został odepchnięty. |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ(10) I zawołał on do swego Pana: "Oto jestem zwyciężony! Dopomóż mi więc!" |
فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُّنْهَمِرٍ(11) Otworzyliśmy więc bramy nieba z wodą lejącą się jak potok. |
وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَىٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ(12) I uczyniliśmy, iż ziemia trysnęła źródłami, tak iż spotkały się wody według powziętego rozkazu. |
وَحَمَلْنَاهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ(13) I ponieśliśmy go na tym, co zostało zrobione z desek i włókien palmy. |
تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِّمَن كَانَ كُفِرَ(14) I płynęła ona przed Naszymi oczami, jako zapłata dla tego, który został odrzucony. |
وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(15) I pozostawiliśmy ją jako znak. Lecz czy znajdzie się ktoś, kto będzie pamiętał? |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(16) Jakaż była Moja kara i Moje ostrzeżenia! |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(17) I uczyniliśmy łatwym Koran dla przypomnienia, lecz czy znajdzie się ktoś, kto będzie pamiętał? |
كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(18) Za kłamstwo uznał to lud Ad. I jaka była wtedy Moja kara i Moje ostrzeżenia?! |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ(19) Oto wysłaliśmy przeciw nim ryczący wicher w tym dniu nieszczęścia nieustannego. |
تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ(20) Wyrywał on ludzi, jak gdyby byli pniami palm wyrwanych. |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(21) Jakaż była Moja kara i Moje ostrzeżenia! |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(22) I uczyniliśmy łatwym Koran dla przypomnienia; lecz czy się znajdzie ktoś, kto będzie pamiętał? |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ(23) Za kłamstwo uznał lud Samud ostrzeżenia. |
فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ(24) Oni powiedzieli: "Czy mamy postępować za śmiertelnikiem, jednym z nas samych? Wówczas popadlibyśmy w zabłądzenie i szaleństwo! |
أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ(25) Czy napomnienie zostało dane jemu tylko spośród nas? Przeciwnie! On jest bezczelnym kłamcą!" |
سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ(26) Oni dowiedzą się jutro, kto jest bezczelnym kłamcą! |
إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ(27) Oto My posyłamy im wielbłądzicę jako doświadczenie dla nich. Obserwuj ich pilnie i bądź cierpliwy! |
وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ ۖ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ(28) I obwieść im, że woda ma być podzielona między nich: a wszyscy pić będą po kolei. |
فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ(29) Wtedy wezwali swego towarzysza, a on zakrzątnął się i przeciął jej ścięgna. |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(30) Jakaż była Moja kara i Moje ostrzeżenia! |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ(31) Oto wysłaliśmy przeciw nim jeden krzyk, a oni stali się jak zeschłe witki budującego ogrodzenie. |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(32) My uczyniliśmy łatwym Koran dla przypomnienia. Lecz czy znajdzie się ktoś, kto będzie pamiętał? |
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ(33) Za kłamstwo uznał lud Lota ostrzeżenia. |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ(34) Oto wysłaliśmy przeciw nim huragan niosący kamienie; jedynie rodzinę Lota uratowaliśmy o świcie, |
نِّعْمَةً مِّنْ عِندِنَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ(35) Jako dobrodziejstwo od Nas. W ten sposób wynagradzamy tych, którzy są wdzięczni. |
وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ(36) On ostrzegał ich przed Naszą srogością, lecz oni powątpiewali w te ostrzeżenia. |
وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ(37) Starali się nawet odsunąć od niego jego gości, lecz My oślepiliśmy ich. Zakosztujcie więc Mojej kary i Moich ostrzeżeń! |
وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ(38) I wcześnie rankiem spadła na nich kara ustanowiona. |
فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ(39) Zakosztujcie więc Mojej kary i Moich ostrzeżeń! |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(40) My uczyniliśmy łatwym Koran dla przypomnienia. Lecz czy znajdzie się ktoś, kto będzie pamiętał? |
وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ(41) I przyszły też ostrzeżenia do rodu Faraona. |
كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ(42) Oni za kłamstwo uznali wszystkie Nasze znaki. Przeto pochwyciliśmy ich, tak jak to czyni potężny, wszechmocny. |
أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُولَٰئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءَةٌ فِي الزُّبُرِ(43) Czy wasi niewierni są lepsi niż tamci? Albo czy znajdziecie jakieś usprawiedliwienie w pismach? |
أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ(44) A może oni powiedzą: "My wszyscy zebrani będziemy zwycięzcami!" |
سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ(45) Niebawem to zbiorowisko będzie rozbite i oni odwrócą się plecami. |
بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَىٰ وَأَمَرُّ(46) Tak, ta Godzina jest ich wyznaczonym czasem, a będzie ona straszna i gorzka. |
إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ(47) Zaprawdę, grzesznicy znajdują się w zabłądzeniu i obłąkaniu. |
يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ(48) W tym Dniu, kiedy będą wleczeni twarzami po ziemi do ognia: "Zakosztujcie dotknięcia ognia piekielnego!" |
إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ(49) Zaprawdę, stworzyliśmy każdą rzecz według pewnej miary. |
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ(50) Nasz rozkaz jest tylko jeden, jak mgnienie oka. |
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(51) Zniszczyliśmy podobnych wam, lecz czy znajdzie się ktoś, kto będzie pamiętał? |
وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ(52) Każda rzecz, jaką oni uczynili, znajduje się w pismach. |
وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُّسْتَطَرٌ(53) Wszystko - małe i wielkie - jest zapisane. |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ(54) Zaprawdę, bogobojni będą przebywać wśród ogrodów i strumyków, |
فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ(55) W siedzibie szczerej prawdy, w obecności Króla Wszechpotężnego! |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
