وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا(1) Na gwałtownie rozpraszające |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا(2) I na niosące brzemię, |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا(3) I na płynące z lekkością, |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا(4) I na rozdzielające rozkazy! |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ(5) Zaprawdę, to, co wam zostało obiecane, jest prawdziwe! |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ(6) Zaprawdę, Sąd z pewnością nadejdzie! |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ(7) I na niebo posiadające szlaki gwiezdne! |
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ(8) Zaprawdę, różnicie się w mowie! |
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ(9) Odwrócony został od tego ten, kto dał się odwrócić. |
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ(10) Niech zginą kłamcy, |
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ(11) Którzy w swoim zamęcie są beztroscy! |
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ(12) Oni pytają: "Kiedyż nadejdzie Dzień Sądu?" |
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ(13) W Dniu, kiedy oni będą wystawieni na ogień: |
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ(14) "Zakosztujcie waszego doświadczenia! To jest to, co staraliście się przyśpieszyć! |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(15) Zaprawdę, bogobojni będą przebywać wśród ogrodów i źródeł, |
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ(16) Przyjmując to, co dał im Pan. Oni byli przedtem wśród czyniących dobro. |
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ(17) Oni mało sypiali nocą. |
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ(18) I o świcie prosili Boga o przebaczenie. |
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ(19) W ich majątku mieli odpowiedni udział żebrak i nędzarz. |
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ(20) Na ziemi są znaki dla tych, którzy są przekonani o prawdzie. |
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ(21) I są w waszych duszach. Czy wy nie widzicie? |
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ(22) W niebie jest wasze zaopatrzenie i to, co wam zostało obiecane. |
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ(23) Na Pana nieba i ziemi! Zaprawdę, to jest tak prawdziwe, jak to, że mówicie. |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ(24) Czy doszło do ciebie opowiadanie o gościach Abrahama, uszanowanych? |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ(25) Kiedy oni weszli do niego i powiedzieli: "Pokój!", on odparł: "Pokój, nieznani ludzie!" |
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ(26) I poszedł do swojej rodziny, i przyniósł tłustego cielaka; |
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ(27) I podał im go, mówiąc: "Czyż nie będziecie jedli?" |
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ(28) I odczuł przed nimi pewną obawę. Oni powiedzieli: "Nie obawiaj się!" - i obwieścili mu radosną wieść o mądrym chłopcu. |
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ(29) Wtedy przyszła jego żona z krzykiem, biła się po twarzy i mówiła "Stara kobieta, bezpłodna!" |
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ(30) I rzekli: "Tak powiedział twój Pan. Zaprawdę, On jest Mądry, Wszechwiedzący!" |
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ(31) Abraham powiedział: "Jaka jest wasza sprawa, o wysłannicy?" |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ(32) Odparli: "Zostaliśmy wysłani do ludu grzeszników, |
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ(33) Aby rzucić na nich kamienie z gliny, |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ(34) Oznakowane u twego Pana dla ludzi występnych." |
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(35) Przeto wyprowadziliśmy tych spośród wiernych, którzy się w tym mieście znajdowali. |
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ(36) Lecz znaleźliśmy tam tylko jeden dom takich, którzy się poddali całkowicie. |
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ(37) I zostawiliśmy w tym mieście znak dla tych, którzy się obawiają kary bolesnej. |
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(38) ... i o Mojżeszu? Oto wysłaliśmy go do Faraona, dając mu władzę jasną. |
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(39) Lecz on odwrócił się, pewny swojej potęgi, i powiedział: Czarownik albo opętany!" |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ(40) Wtedy pochwyciliśmy go wraz z jego wojskami i wrzuciliśmy ich w otchłań morza, bo był on godny nagany. |
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ(41) ... i o ludzie Ad? oto posłaliśmy przeciw nim niszczycielski wiatr, |
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ(42) Który wszystko, nad czym przeszedł, zamienił w pył. |
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ(43) ... i o ludzie Samud? Oto powiedzieliśmy im: "Używajcie jeszcze przez pewien czas!" |
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ(44) Lecz oni byli dumni wobec rozkazu swego Pana i poraził ich piorun, kiedy mieli otwarte oczy. |
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ(45) I nie mogli ani wstać, ani uzyskać żadnej pomocy. |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ(46) ... a jeszcze wcześniej o Noem? Zaprawdę, oni byli ludem występnym! |
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ(47) A niebo?! Zbudowaliśmy je solidnie - My przecież tworzymy rozległe przestrzenie! |
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ(48) A ziemia?! Rozpostarliśmy ją. I jakże wspaniale wszystko porządkujemy! |
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ(49) Z każdej rzeczy stworzyliśmy parę. Może sobie przypomnicie! |
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(50) Przeto, uciekajcie się do Boga! Zaprawdę, ja jestem dla was, od Niego, jawnie ostrzegającym! |
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(51) I nie umieszczajcie razem z Bogiem żadnego innego boga! Zaprawdę, ja jestem dla was od Niego jawnie ostrzegającym! |
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(52) Podobnie do każdego posłańca przychodzącego do tych ludzi, którzy byli przed nimi, oni mówili: "Czarownik albo opętany!" |
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ(53) Czy oni to sobie kolejno przekazywali? Przeciwnie! To lud buntowniczy! |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ(54) Odwróć się więc od nich, a nie będziesz ganiony. |
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ(55) I napominaj! bo, zaprawdę, napominanie przynosi korzyść wiernym! |
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ(56) I stworzyłem dżiny i ludzi tylko po to, żeby Mnie czcili. |
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ(57) I nie chcę od nich żadnego zaopatrzenia, i nie chcę, aby Mnie żywili. |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ(58) Zaprawdę, Bóg jest Dawcą Zaopatrzenia, Posiadającym Siłę, Niewzruszonym! |
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ(59) I, zaprawdę, tym, którzy byli niesprawiedliwi - przypadnie pewien udział, podobny do udziału ich towarzyszy. Niech więc oni nie próbują skłaniać Mnie do pośpiechu! |
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ(60) Biada tym, którzy nie uwierzyli, z powodu Dnia, który im został obiecany! |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
