الْحَاقَّةُ(1) Nieuniknione! |
مَا الْحَاقَّةُ(2) Co to jest nieuniknione? |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ(3) I co ciebie pouczy, co to jest nieuniknione? |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ(4) Za kłamstwo uznali Samud i Ad to, co druzgocące. |
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ(5) Otóż Samudyci zostali zniszczeni przez gwałtowną burzę z piorunami; |
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ(6) Natomiast Adyci zostali zniszczeni przez wicher wyjący, gwałtowny, |
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ(7) Który On rozpętał przeciwko nim przez siedem nocy i przez osiem dni po sobie następujących. Ty możesz ujrzeć ten lud tam powalony, jak gdyby to były pnie powalonych palm. |
فَهَلْ تَرَىٰ لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ(8) I czy widzisz po nich jakieś resztki? |
وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ(9) Faraon i ci, którzy byli przed nim, i zburzone miasta - oni popełnili grzechy; |
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً(10) Zbuntowali się przeciw Posłańcowi swego Pana i On pochwycił ich przemożnym chwytem. |
إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ(11) Zaprawdę, kiedy woda wyszła z brzegów, My przenieśliśmy was na statek płynący, |
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ(12) Aby uczynić to dla was przypomnieniem i aby zachowało je ucho zachowujące. |
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ(13) Kiedy zadmą w trąbę, jedyny raz, |
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً(14) Kiedy ziemia i góry zostaną zniesione i w proch obrócone, jednym starciem, |
فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ(15) Tego Dnia nastąpi nieuniknione wydarzenie |
وَانشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ(16) I rozerwie się niebo, i będzie ono tego Dnia rozwarte; |
وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ(17) Aniołowie będą na jego krańcach; tego Dnia ośmiu z nich poniesie tron twego Pana ponad nimi. |
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنكُمْ خَافِيَةٌ(18) Tego Dnia będziecie przedstawieni, nic z was nie zostanie ukryte. |
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ(19) Ten, który otrzyma swoją księgę w swoją prawicę, powie: "Oto bierzcie! Czytajcie księgę! |
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ(20) Przecież ja myślałem, że znajdę swój rachunek." |
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ(21) I on będzie miał życie przyjemne |
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ(22) W wyniosłym Ogrodzie, |
قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ(23) Którego owoce będą bliskie. |
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ(24) "Jedzcie i pijcie na zdrowie, za to, co uczyniliście dawniej, w dniach, które minęły!" |
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ(25) A ten, kto otrzyma swoją księgę w swoją lewicę, powie: "O, gdyby mi nie została dana moja księga! |
وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ(26) O, gdybym mógł nie wiedzieć, jaki jest mój rachunek! |
يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ(27) O, gdyby to był ostateczny koniec! |
مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ(28) Na nic mi się zdało moje bogactwo! |
هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ(29) Odeszła ode mnie moja władza!" |
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ(30) "Bierzcie go i nałóżcie mu kajdany! |
ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ(31) Potem w ogniu piekielnym palcie go! |
ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ(32) Następnie zakujcie go w łańcuch, którego długość wynosi siedemdziesiąt łokci!" |
إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ(33) Bo on nie wierzył w Boga potężnego |
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ(34) I nie zachęcał do żywienia biednych! |
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ(35) I nie ma tutaj dla niego przyjaciela, |
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ(36) Nie ma pożywienia oprócz cuchnącej ropy; |
لَّا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ(37) I nie je tego nikt oprócz grzeszników. |
فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ(38) Nie! Przysięgam na to, co widzicie, |
وَمَا لَا تُبْصِرُونَ(39) I na to, czego nie widzicie! |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ(40) Zaprawdę, to słowa Posłańca szlachetnego, |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ(41) A nie są to słowa poety! - wy małej wiary â |
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ(42) Ani nie są to słowa wróżbity -jako mało pamiętajcie- |
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ(43) To objawienie od Pana światów! |
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ(44) A gdyby on wymyślił przeciwko nam jakieś słowa, |
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ(45) To schwycilibyśmy go za jego prawą rękę |
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ(46) I przecięlibyśmy mu tętnicę. |
فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ(47) I nikt z was nie mógłby temu przeszkodzić. |
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ(48) To, jest zaprawdę, przypomnienie dla bogobojnych! |
وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ(49) Zaprawdę, My wiemy, że niektórzy z was uważają to za kłamstwo. |
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ(50) Zaprawdę, to jest nieszczęście dla niewiernych! |
وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ(51) Oto jest pewna prawda! |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ(52) Wysławiaj więc imię Twojego Pana, Potężnego! |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
