ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ(1) Nôen. Bij de pen en wat zij schrijven. |
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ(2) Jij bent dankzij de gunst van jouw Heer geen bezetene. |
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ(3) En voorwaar, voor jou is er zeker een beloning zonder onderbreking. |
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ(4) En voorwaar, jij beschikt over een hoogstaand karakter. |
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ(5) Jullie zullen zien en zij zullen zien. |
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ(6) Wie van jullie de (met bezetenheid) beproefde is. |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ(7) Voorwaar, jouw Heer weet het beste wie van Zijn Weg is afgedwaald en Hij kent het beste de rechtgeleiden. |
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ(8) Gehoorzaam daarom de loochenaars niet. |
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ(9) Zij wensen dat jij toegeeflijk zal worden, dan zullen zij (ook) toegeeflijk worden. |
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ(10) En gehoorzaam geen enkele verachtelijke edenzweerder. |
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ(11) Een lasteraar die rondloopt met roddelpraat. |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ(12) Een tegenhouder van het goede, buitensporig, zondig. |
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ(13) Die daarnaast ook nog een bruut is, en bastaard. |
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ(14) (Hij is ongelovig) omdat hij een bezitter van rijkdom en zonen is. |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ(15) Wanneer Onze Verzen aan hem voorgedragen worden, dan zegt hij: "Fabels van de vroegeren." |
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ(16) Wij zullen hem brandmerken op zijn snuit. |
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ(17) Wij hebben hen beproefd zoals Wij de bezitters van de tuin hebben beproefd, toen zij zwoeren in de morgen van haar (vruchten) te zullen plukken. |
وَلَا يَسْتَثْنُونَ(18) Maar zij maakten geen voorbehoud. |
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ(19) Toen ging er een bezoeking (storm) van jouw Heer in haar rond, terwijl zij sliepen. |
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ(20) Zij werd als een verschroeid stoppelveld. |
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ(21) Toen riepen zij tot elkaar in de ochtend. |
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ(22) "Gaat deze ochtend naar jullie akkers, als jullie van plan zijn om te oogsten." |
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ(23) Zo vertrokken zij, terwijl zij naar elkaar fluisterden. |
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ(24) (Zij zeiden:) "Laat er deze dag geen enkele arme bij jullie binnengaan." |
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ(25) En zij vertrokken die ochtend, vastbesloten om (de armen) te weren. |
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ(26) Maar toen zij haar (de tuin) zagen, zeiden zij: "Voorwaar, wij zijn zeker dwalenden. |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ(27) Wij zijn zelfs beroofd." |
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ(28) De meest wijze onder hen zei: "Heb ik jullie niet gezegd dat jullie de Glorie (van Allah) hadden moeten prijzen!" |
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ(29) Zij zeiden: "Heilig is onze Heer: voorwaar, wij waren onrechtvaardig." |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ(30) Toen keerde de ene groep zich tegen de andere, elkaar verwijten makend. |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ(31) Zij zeiden: "Wee ons! Voorwaar, wij waren buitensporig. |
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ(32) Hopelijk zal onze Heer ons een betere (tuin) in de plaats van deze geven: voorwaar, wij hopen vurig (op vergeving) van onze Heer." |
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ(33) Zo was de bestraffing. En de bestraffing in het Hiernamaals is zeker groter, als zij het zouden weten! |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ(34) Voorwaar, voor de Moettaqôen zijn er bij hun Heer Tuinen van gelukzaligheid (het Paradijs). |
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ(35) Zullen Wij hen die zich aan Allah hebben overgegeven net zo behandelen als de misdadigers? |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ(36) Wat is er met jullie? Hoe oordelen jullie? |
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ(37) Of hebben jullie een Schrift waar jullie in kunnen studeren? |
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ(38) Waar waarlijk voor jullie in is wat jullie kiezen? |
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ(39) Of hebben jullie een verdrag met Ons dat tot aan de Dag der Opstanding geldt, dat er waarlijk voor jullie is wat jullie oordelen? |
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ(40) Vraag hun wie van hen daarvoor verantwoordelijk is. |
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ(41) Of beschikken zij over deelgenoten? Laat zij dan komen met kun deelgenoten, als zij waarachtig zijn. |
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ(42) (Gedenkt) de Dag waarop de onderbenen ontbloot zullen worden en zij opgeroepen worden om neer te knielen, terwijl zij daartoe niet in staat zijn. |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ(43) Hun ogen zullen angstig teneergeslagen zijn, vernedering zal hen bedekken. En waarlijk, zij werden opgeroepen om zich neer te knielen, terwijl zij (nog) gezond waren. |
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ(44) Laat daarom degene die deze Boodschap loochent aan Mij over. Wij zullen hen langzaam maar zeker vernietigen, op een manier dat zij het niet merken. |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ(45) En ik zal kun uitstel geven. Voorwaar, Mijn plan is sterk. |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ(46) Of vraag jij van hen een beloning, zodat zij met een schuld worden belast? |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ(47) Of is bij hen (kennis) van het onwaarneembare, zodat zij het kunnen opschrijven? |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ(48) Wees daarom geduldig tot het Oordeel van jouw Heer komt, en wees niet als de Profeet Yôenoes, toen hij (tot Allah) riep terwijl hij verbolgen was. |
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ(49) Als hem van zijn Heer geen genade bereikt had, dan was hij zeker op een kwade plaats neer gesmeten, met verwijten beladen. |
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ(50) Daarna verkoos zijn Heer hem en maakte Hij hem tot één van de rechtschapenen. |
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ(51) En bijna zouden degenen die niet geloven jou omwerpen met hun blikken, wanneer zij de Vermaning horen. En zij zeggen: "Voorwaar, hij is zeker bezeten." |
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ(52) Terwijl hij (de Koran) niets anders is dan een Vermaning voor de werelden. |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
