الْحَاقَّةُ(1) Çasti i të vërtetës! |
مَا الْحَاقَّةُ(2) Çka është Çasti i të vërtetës? |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ(3) Kush ta shpjegon ty (plotësisht) Çastin e të vërtetës (Kijametin)? |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ(4) Themudi dhe Adi e kanë përgënjeshtruar Kijametin, |
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ(5) e populli i Themudit është shkatërruar me një ulurimë (britmë) të madhe temrruese, |
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ(6) e populli i Adit është shkatërruar me një furtunë të hatashme, |
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ(7) të cilën Perëndia ua ka dërguar atyre shtatë netë dhe tetë ditë – parreshtur, e ku mund t’i vërejshe njerëzit e përmbysur si trungjet e hurmeve të kalbura, |
فَهَلْ تَرَىٰ لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ(8) e, a po sheh mos ka mbetur kush prej tyre? |
وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ(9) E, ka ardhur Faraoni, dhe ata para tij, si dhe populli (i Lutit), me gabime të mëdha |
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً(10) dhe e kundërshtuan të dërguarin e Zotit të tyre, andaj Perëndia i ka dënuar ata me dënim të ashpër. |
إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ(11) Ne, kur vërshoi uji i madh, ju ngarkuam juve në anije, |
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ(12) për t’ju bërë këtë juve mësim dhe që të mbajnë mend veshët e atyre njerëzve (të dijshëm), |
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ(13) e kur të fryejë njëherë buria, |
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً(14) e toka dhe malet të bartën e të copëtohen nga një shpërthim (eksplodim) |
فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ(15) atë ditë do të ngjajë Dita e Kijametit, |
وَانشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ(16) dhe do të çahet qielli, e atë ditë do të jetë i thyeshëm, |
وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ(17) dhe engjëjt do të rrinë anëve të qiellit, kurse atë ditë – tetë grupe engjëjsh do ta mbajnë Arshin (fronin) e Zotit tënd. |
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنكُمْ خَافِيَةٌ(18) Atë ditë do të pyeteni (paraqiteni) ju, dhe asnjë fshehtësi e juaj nuk do të mbetët e pazbuluar: |
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ(19) atij që i jepet libri i veprave të tij në dorën e djathtë, do t’ju thotë (të tjerëve): Qe, lexoni librin, tim; |
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ(20) unë kam qenë i bindur se do të paraqes llogari. |
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ(21) E, ai është në një jetë të këndshme, |
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ(22) në një kopsht të mrekullueshëm, |
قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ(23) frutet e të cilit janë të ulëta (afër duarve). |
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ(24) (Ju thuhet atyre): “Ju bafshin mirë ushqimi dhe pijet për veprat që keni punuar, në ditët e kaluara!” |
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ(25) Atij që i jepet libri i veprave të tij në dorën e majtë, do të thotë: “Ah, mos të më ishte dhënë libri im, |
وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ(26) dhe mos të kisha ditur për llogarinë time, |
يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ(27) Ah, të kisha qenë i vdekur (të mos isha ringjallur)! |
مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ(28) Pasuria ime nuk më solli dobi, |
هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ(29) dhe falimentoi fuqia ime! |
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ(30) (e atyre u thuhet): “Kapni ata dhe lidhni në pranga, |
ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ(31) pastaj në skëterrë fërgoni, |
ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ(32) e mandej lidhni në zingjirë prej shtatëdhjetë kutësh, |
إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ(33) sepse, ai, me të vërtetë, nuk ka besuar Perëndinë e Madhërueshëm, |
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ(34) dhe nuk ka nxitur të ushqejë të varfërit e shkretë. |
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ(35) Prandaj, ai, sot këtu, nuk ka mik të dashur, |
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ(36) as ushim tjetër, përpos qelbësirës; |
لَّا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ(37) të cilin e hanë vetëm fajtorët (jobesimtarët). |
فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ(38) E, Unë betohem me atë çka shihni ju, |
وَمَا لَا تُبْصِرُونَ(39) dhe me atë që nuk shihni, |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ(40) me të vërtetë, ajo (Kur’ani) është fjala e shpallur Profetit të shenjtë, |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ(41) e nuk është fjalë e poetit. Pak ju besoni, |
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ(42) e as nuk është fjalë e ndonjë magjistari (falltori), pak po mendoni ju! |
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ(43) (Kur’ani) është i zbritur nga Zotii gjithësisë! |
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ(44) Sikur të kishte trilluar (Muhammedi) diçka prej fjalëve në llogari Tonë, |
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ(45) Ne do ta kapnim atë ëpr dorën e djathtë, |
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ(46) dhe do t’ia prenim arterien e zemrës, |
فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ(47) dhe askush prej jush nuk do të mund ta mbronte prej këtij (dënimi). |
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ(48) Me të vërtetë, ai (Kur’ani), është, këshillë për ata që dëshirojnë zbatimin e urdhërave dhe të ruhen prej të këqiave, |
وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ(49) por, Ne, me siguri, e dimë, që ka prej jush përgënjeshtrues. |
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ(50) Me të vërtetë, ai (Kur’ani), është, fatkeqësi për mohuesit, |
وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ(51) por, ai (Kur’ani), padyshim, është e vërtetë e pamohueshme. |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ(52) Prandaj, falenderohu me emrin e Zotit tënd të Madhërueshëm. |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
