ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ(1) Noen. Bij de pen, en bij hetgeen zij schrijven |
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ(2) Gij zijt, bij de gratie van uw Heer, geen krankzinnige |
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ(3) En voorzeker er is een loon voor u dat niet zal ophouden |
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ(4) En gij staat zeker op hoog zedelijk peil |
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ(5) En gij zult zien en zij (de ongelovigen) zullen ook zien |
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ(6) Wie van u bezeten is |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ(7) Zeker, uw Heer weet het beste wie van Zijn weg afdwaalt en Hij kent het beste degenen die de leiding volgen |
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ(8) Dus gehoorzaam de loochenaars niet |
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ(9) Zij zouden willen dat gij meegaande waart, dan zouden zij ook meegaande kunnen zijn |
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ(10) En geef geen gehoor aan een verachtelijke eedaflegger |
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ(11) Lasteraar, achterklapper |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ(12) Tegenhouder van het goede, overtreder, zondaar |
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ(13) Laatdunkend, bovendien een berucht misdadiger |
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ(14) Omdat hij rijkdommen en kinderen bezit |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ(15) Wanneer Onze woorden aan hem worden voorgedragen, zegt hij: Fabelen der oudeu |
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ(16) Wij zullen hem op de neus brandmerken |
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ(17) Voorwaar, Wij zullen hen (de ongelovigen) op de proef stellen zoals Wij de eigenaars van een tuin beproefden toen zij zwoeren dat zij zeker het fruit daarvan in de vroege morgen zouden plukken |
وَلَا يَسْتَثْنُونَ(18) En zij maakten geen voorbehoud |
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ(19) Toen kwam er van uw Heer een bezoeking over hen, terwijl zij sliepen |
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ(20) Waardoor (de tuin) werd als een gemaaid veld |
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ(21) Toen riepen zij tot elkander in de morgen |
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ(22) Zeggende: Gaat vroeg naar uw veld indien gij het fruit wilt plukken |
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ(23) En zij gingen fluisterend met elkander op weg |
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ(24) Laat heden geen arme bij u binnen komen |
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ(25) En zij gingen vroeg in de morgen uit, (denkende) dat zij de macht hadden om het te verhinderen |
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ(26) Maar toen zij de tuin zagen, zeiden zij: Voorwaar, wij zijn verdwaald |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ(27) Neen, wij zijn beroofd |
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ(28) De beste onder hen sprak: Zeide ik niet tot u: Waarom looft gij (God) niet |
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ(29) Nu riepen zij uit: Glorie zij U, onze Heer! Voorzeker wij waren onrechtvaardig |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ(30) Toen gingen zij elkaar beschuldigen |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ(31) En zeiden: Wee ons, wij waren inderdaad overtreders |
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ(32) Het kan zijn dat onze Heer ons een betere tuin dan deze zal geven, wij wenden ons tot onze Heer |
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ(33) Zo is de straf (voor dit leven). En voorwaar, de straf van het Hiernamaals zal nog groter zijn, konden zij dit maar begrijpen |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ(34) Inderdaad, voor de rechtvaardigen zijn er verrukkelijke tuinen bij hun Heer |
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ(35) Zullen Wij dan degenen die zich onderwerpen even als de schuldigen behandelen |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ(36) Wat is er met u? Hoe oordeelt gij |
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ(37) Hebt gij een Boek waarin gij leest |
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ(38) Dat gij alles waarnaar gij verlangt zult verkrijgen |
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ(39) Of hebt gij enige verdragen met Ons gesloten tot de Dag der Opstanding zodat gij dan alles zult hebben wat gij zult willen |
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ(40) Vraag hun, wie van hen daar borg voor is |
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ(41) Of hebben zij soms deelgenoten? Laten zij dan deze naar voren brengen als zij de waarheid spreken |
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ(42) Op de Dag, waarop men beangstigd wordt, zullen zij geroepen worden te prostreren, maar zij zullen dat niet kunnen doen |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ(43) Hun ogen zullen terneergeslagen zijn en vernedering zal hen overvallen, want zij werden tot het prostraat Sadjdah geroepen toen hun niets ontbrak (en zij deden het niet) |
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ(44) Laat Mij en degenen die deze aankondiging loochenen, alleen. Wij zullen hen stap voor stap (de vernietiging) doen naderen, op een wijze die zij niet kennen |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ(45) En Ik geef hun uitstel; want Mijn opzet is sterk |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ(46) Vraagt gij van hen een beloning voor u zelf zodat zij onder schuld gebukt gaan |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ(47) Of hebben zij kennis van het onzienlijke, zodat zij het kunnen opschrijven |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ(48) Wacht geduldig op het gebod van uw Heer en wees niet als de man van de vis toen hij (Allah) aanriep terwijl hij misnoegd was |
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ(49) Als een gunst van zijn Heer hem niet had bereikt dan zou hji zeker op een dorre kust geworpen zijn, terwijl hij vernederd werd |
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ(50) Maar zijn Heer verkoos hem en maakte hem tot één der goeden |
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ(51) En de ongelovigen wanneer zij het vermaan horen willen u met hun blikken gaarne ten val brengen; en zij zeggen: Hij is zeker krankzinnig |
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ(52) Neen, het (Boek) is niets dan een vermaning voor de werelden |
Ahmed Al Ajmy
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Yasser Al Dosari
