اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ(1) Сағат Қайта тірілу күні жақындады және ай бөлінді |
وَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ(2) Егер олар Аллаһтың бір белгісін көрсе де, теріс бұрылады да: «Күшті сиқыр», дейді |
وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ(3) Әрі олар өтірікке шығарды және көңіл құмарлықтарына ерді. Әрбір істің өз орны уақыты бар |
وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّنَ الْأَنبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ(4) Ақиқатында, оларға тыйымдарды ескертулерді қамтыған хабарлар келді |
حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ ۖ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ(5) Кемел, даналыққа толы хабарлар . Бірақ ескерту имансызға не пайда бермек |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَىٰ شَيْءٍ نُّكُرٍ(6) Ей, Мұхаммед! Енді олардан теріс бұрыл. Шақырушы сүр үрлеуші қиын бір нәрсеге шақырған күні |
خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ(7) олардың көздері қорлана жасыған күйде, бытырап жайылған шегірткелер секілді қабірлерден шығады |
مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ ۖ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَٰذَا يَوْمٌ عَسِرٌ(8) шақырушыға қарай асыққан күйлерінде. кәпірлер: «Бұл ауыр күн!» дейді |
۞ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ(9) Олардан бұрын Нұхтың елі де өтірікке шығарған еді. Сөйтіп олар құлымызды Нұхты жалғаншыға шығарды және: «Жын қаққан», деп жәбірлеп, тыйым салды |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ(10) Сонда ол Раббысына: «Мен жеңілдім, маған көмек бер!» деп дұға қылды |
فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُّنْهَمِرٍ(11) Біз аспан қақпаларын құйылған сумен аштық |
وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَىٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ(12) және жерді жарып, бұлақтарды шығардық. Солай етіп сулар белгіленген іс үшін қосылды |
وَحَمَلْنَاهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ(13) Сонда оны тақтайлар мен дусурдан құралғанға кемеге мінгіздік |
تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِّمَن كَانَ كُفِرَ(14) Ол кеме Біздің көз алдымызда жүзеді, елі күпірлік еткенге теріске шығарғанға қайтарым сый ретінде |
وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(15) Біз оны белгі-ғибрат етіп қалдырдық. Енді еске алушы бар ма |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(16) Менің азабым әрі ескертуім қалай болды |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(17) Біз Құранды еске алуға жеңіл еттік. Енді еске алушы бар ма |
كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(18) Ад елі елшілерді өтірікші санады. Сонда Менің азабым мен ескертуім қалай болды |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ(19) Біз оларға жамандығы жалғасқан күні суық жел жібердік |
تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ(20) Ол адамдарды опырылған құрма ағаштарындай жұлып әкетеді |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(21) Менің азабым мен ескертуім қалай болды |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(22) Біз Құранды еске алуға жеңіл еттік. Енді еске алушы бар ма |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ(23) Сәмұд елі ескертуді өтірік санады |
فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ(24) Олар: «Біз өз арамыздағы бір адамға ереміз бе? Онда біз әлбетте адасуда және ессіздікте боламыз |
أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ(25) Ескерту уахи біздің арамыздан тек соған ғана түсірілді ме? Негізінде, ол менменсінген өтірікші», деді |
سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ(26) Олар ертең-ақ шектен шыққан өтірікшінің кім екенін біледі |
إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ(27) «Біз оларға сынақ ретінде түйені жібереміз. Сен оларды байқа да не істейтіндерін күтіп сабыр ет |
وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ ۖ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ(28) Оларға судың араларында бөлінгенін хабарла. Әркімге су алу кезегі белгіленген» |
فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ(29) Сонда олар серіктерін шақырып, ол оны түйені ұстап тірсегін қиды, сойып өлтірді |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(30) Сонда Менің азабым әрі ескертуім қалай болды |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ(31) Біз оларға бір ғана сайха жібердік те, олар қора салушының кепкен қоқым шөбі секілді жапырылып қалды |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(32) Біз Құранды еске алуға жеңіл еттік. Енді еске алушы бар ма |
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ(33) Лұттың елі насихат, ескертуді өтірік санады |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ(34) Біз оларға, тас жаудырған қатты жел жібердік. Тек Лұттың үй-ішінен басқасына. Ал, оларды сахарда таң алдында құтқардық |
نِّعْمَةً مِّنْ عِندِنَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ(35) Бізден болған игілікпен. Біз игіліктерімізге алғыс білдіргеннің шүкір еткеннің қайтарым сыйын осылай береміз |
وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ(36) Ол Лұт оларға Біздің ұстауымызды азапқа тартуымызды ескерткен еді, бірақ олар ескертуден күмәнданды |
وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ(37) Олар одан қонақтарын беруді талап етті, сонда Біз олардың көздерін тегіс еттік. Енді Менің азабым мен ескертуімді татыңдар |
وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ(38) Оларға ерте таңда бекітілген азап келді |
فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ(39) Оларға: «Енді Менің азабым мен ескерткенімді көріңдер!» делінді |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(40) Біз Құранды еске алуға жеңіл еттік. Енді еске алушы бар ма |
وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ(41) Әрі фиръаундықтарға да ескерту келген еді |
كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ(42) Олар Біздің белгілеріміздің барлығын өтірік санады. Сонда Біз оларды бәрінен Үстем, бәріне Күші жетушінің ұстауымен ұстадық |
أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُولَٰئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءَةٌ فِي الزُّبُرِ(43) Сендердің кәпірлерің солардан артық па? әлде сендер үшін кітаптарда кепілдік бар ма |
أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ(44) Әлде олар: «Біз үстем бір топпыз», дей ме |
سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ(45) Жақында бұл топ мүшріктер жеңіледі де арттарына бұрылып қашады |
بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَىٰ وَأَمَرُّ(46) Күмәнсіз, Сағат Қайта тірілу оларға белгіленген бір уәделі мерзім. Әрі ол Сағат өте ауыр, мүлдем ащы |
إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ(47) Анығында, қылмыскерлер адасуда және ессіздікте |
يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ(48) Сол күні олар Отқа беттерімен сүйретіледі. Оларға: «Сақардың ұстауын татыңдар!» делінеді |
إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ(49) Ақиқатында, Біз әрбір нәрсені алдын ала белгілегеніміз бойынша жараттық |
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ(50) Біздің бұйрығымыз көздің бір нәрсеге түскен сәтіндей ғана |
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(51) Әрі Біз өздерің секілділерді жойып жібердік. Енді еске алушы бар ма |
وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ(52) Олардың істеген барлық нәрселері кітаптарда |
وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُّسْتَطَرٌ(53) әрбір кішісі де, үлкені де жазулы |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ(54) Анығында, тақуалар Аллаһтың жазасынан қорқып, сақтанушылар Жәннаттағы бақтар мен өзендер арасында |
فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ(55) барлық нәрсені Жасай алушы Үкім иесінің алдындағы ақиқат мекенінде |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
