ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ(1) Nun. Na pióro i na to, co oni zapisują! |
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ(2) Ty nie jesteś, z łaski twego Pana, człowiekiem opętanym! |
وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ(3) Zaprawdę, dla ciebie będzie z pewnością nagroda należyta! |
وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ(4) Zaprawdę, ty jesteś obdarzony wspaniałym charakterem! |
فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ(5) Zobaczysz niebawem, i oni zobaczą, |
بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ(6) Który z was jest doświadczony. |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ(7) Zaprawdę, twój Pan wie najlepiej, kto zbłądził z Jego drogi; i On zna najlepiej tych, którzy idą drogą prostą. |
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ(8) Nie słuchaj więc tych, którzy obwiniają o kłamstwo! |
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ(9) Oni by chcieli, żebyś był łagodny, to i oni byliby łagodni. |
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ(10) Nie słuchaj więc: żadnego skorego do przysięgi, nędznego; |
هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِيمٍ(11) Potwarcy, szerzącego kalumnie; |
مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ(12) Tego, który przeszkadza dobru; napastnika, grzesznika; |
عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِكَ زَنِيمٍ(13) Grubianina, i do tego intruza, |
أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ(14) Nawet gdy on posiada majątek i synów! |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ(15) Kiedy mu są recytowane Nasze znaki, on mówi: "To są baśnie dawnych przodków!" |
سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ(16) My napiętnujemy go na ryju! |
إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ(17) Oto doświadczyliśmy ich tak, jak doświadczyliśmy właścicieli ogrodu, kiedy przysięgali, iż z pewnością zbiorą plony rano, |
وَلَا يَسْتَثْنُونَ(18) A nie uczynili żadnego zastrzeżenia. |
فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ(19) Wtedy nawiedziło go nieszczęście od twego Pana, podczas gdy oni spali, |
فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ(20) I rankiem był on całkowicie ścięty. |
فَتَنَادَوْا مُصْبِحِينَ(21) Oni zaś wzywali się wzajemnie rankiem: |
أَنِ اغْدُوا عَلَىٰ حَرْثِكُمْ إِن كُنتُمْ صَارِمِينَ(22) "Chodźcież na wasze pole wcześnie, jeśli się zabieracie do ścinania!" |
فَانطَلَقُوا وَهُمْ يَتَخَافَتُونَ(23) I wyruszyli w drogę, rozmawiając cicho między sobą: |
أَن لَّا يَدْخُلَنَّهَا الْيَوْمَ عَلَيْكُم مِّسْكِينٌ(24) "Żeby żaden biedak nie wszedł tu dziś, wbrew waszej woli." |
وَغَدَوْا عَلَىٰ حَرْدٍ قَادِرِينَ(25) I poszli rankiem, zdecydowani co do celu wyznaczonego. |
فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ(26) Kiedy więc go zobaczyli, powiedzieli: "Doprawdy zbłądziliśmy! |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ(27) Wcale nie zostaliśmy wszystkiego pozbawieni!" |
قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ(28) Najbardziej umiarkowany z nich powiedział: "Czyż wam nie mówiłem? Dlaczego nie głosicie chwały Boga?" |
قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ(29) Powiedzieli: "Chwała niech będzie naszemu Panu! Zaprawdę, byliśmy niesprawiedliwi!" |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَلَاوَمُونَ(30) Wtedy oni zwrócili się jeden do drugiego, ganiąc się wzajemnie. |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ(31) Mówili: "Biada nam! Zaprawdę, byliśmy buntownikami! |
عَسَىٰ رَبُّنَا أَن يُبْدِلَنَا خَيْرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ(32) Lecz, być może, nasz Pan da nam w zamian coś lepszego od niego. Zaprawdę, my do naszego Pana kierujemy nasze pragnienia!" |
كَذَٰلِكَ الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ(33) Taka jest kara! Lecz kara życia ostatecznego jest większa. O, gdybyście wiedzieli! |
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ(34) Zaprawdę, dla ludzi bogobojnych u Pana są Ogrody Szczęśliwości! |
أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ(35) Czyż My potraktujemy tych, którzy poddali się całkowicie, tak jak grzeszników? |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ(36) Cóż z wami? Jak sądzicie? |
أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ(37) Czy nie macie Księgi, w której znajdujecie pouczenie? |
إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ(38) Zaprawdę, w niej jest dla was to, co z pewnością wybierzecie! |
أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۙ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ(39) I czy nie macie Naszej przysięgi sięgającej aż do Dnia Zmartwychwstania? Zaprawdę, wasze będzie to, co wy sami osądzicie! |
سَلْهُمْ أَيُّهُم بِذَٰلِكَ زَعِيمٌ(40) Zapytaj ich, który z nich to zagwarantuje?! |
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ(41) Albo czy oni mają współtowarzyszy? Wtedy niech przyprowadzą swoich współtowarzyszy - jeśli są prawdomówni - |
يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ(42) W Dniu, kiedy odsłonią się nogi i kiedy wezwani do oddania pokłonów nie będą mogli tego uczynić; |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ(43) Będą mieli opuszczone spojrzenia i okryje ich poniżenie, ponieważ byli wzywani do oddania pokłonów, kiedy jeszcze byli zdrowi i cali. |
فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ(44) Pozostaw Mnie więc z tymi, którzy za kłamstwo uznali to opowiadanie! My poprowadzimy ich stopniowo tak, iż oni wcale nie będą wiedzieli. |
وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ(45) I Ja dam im zwłokę, lecz Mój podstęp jest niezachwiany. |
أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ(46) Czy ty ich zapytasz o wynagrodzenie, skoro sami są obciążeni długiem? |
أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ(47) Albo czy mają ukrytą wiedzę i czy ją zapisują? |
فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُن كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَىٰ وَهُوَ مَكْظُومٌ(48) Czekaj więc cierpliwie na rozstrzygnięcie twego Pana i nie bądź jak "człowiek ryby", wtedy gdy krzyczał, kiedy był udręczony. |
لَّوْلَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ(49) Gdyby nie dosięgła go dobroć jego Pana, to zostałby wyrzucony na pustkowiu jako człowiek wzgardzony. |
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ(50) Ale wybrał go jego Pan i umieścił między sprawiedliwymi. |
وَإِن يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ(51) Zaprawdę, ci, którzy nie wierzą, gotowi są wywrócić cię swoimi spojrzeniami; kiedy słyszą napomnienie, mówią: "Zaprawdę, on jest opętany!" |
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ(52) Lecz to nie co innego, jak tylko przypomnienie dla światów! |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
