يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ(1) O ti, i mbuluar (Muhammed)! |
قُمْ فَأَنذِرْ(2) Çou dhe lajmëroi! |
وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ(3) Dhe Zotin tënd madhëroje! |
وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ(4) Dhe petkat tuaja pastroji! |
وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ(5) Dhe largoju (veprave) të këqia! |
وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ(6) Dhe mos ndajë me qëllim që të marrësh më shumë! |
وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ(7) Dhe për hir të Zotit tënd, duro |
فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ(8) e, kur të fryhet në buri – |
فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ(9) do të jetë ato ditë e rëndë, |
عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ(10) për jobesimtarët nuk do të jetë e lehtë. |
ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا(11) Lemëni Mua dhe atë që e kam krijuar Unë, vet, |
وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَّمْدُودًا(12) dhe i kam dhënë pasuri kolosale, |
وَبَنِينَ شُهُودًا(13) dhe djemtë që i ka të pranishëm, |
وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِيدًا(14) dhe nderë e prestigj i kam dhuruar |
ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ(15) dhe përpos kësaj - dëshiron, që Unë t’ia zmadhojë (të mirat)! |
كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا(16) Jo, kurrsesi! Me të vërtetë, ai është mohues kryeneç i ajeteve Tona; |
سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا(17) e Unë do ta ngarkojë atë me dënime të rënda, |
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ(18) sepse, ka paramenduar dhe ka kurdisur (kundër Kur’anit), - |
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ(19) dhe, qoftë mallkuar, si e ka kurdisur! |
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ(20) dhe sërish – edhe njëherë, qoftë mallkuar, si e ka kurdisur! – |
ثُمَّ نَظَرَ(21) Pastaj ka shikuar |
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ(22) e, u vrejt dhe iu mrrol (fytyra) |
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ(23) dhe u kthye (nga mendimi i drejtë) dhe u kapardis, |
فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ(24) dhe tha: “Ky (Kur’ani) nuk është gjë tjetër, përpos magji trashëguese, |
إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ(25) këto janë vetëm fjalë njeriu!” |
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ(26) Do ta hudhi (dënojë) në Sekar (Skëterrë) – |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ(27) e kush të shpjegon ty se çka është Sekari? |
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ(28) Ai nuk lë gjë dhe i përfshinë të gjithë (i djegë) |
لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ(29) lëkurat iu bënë të zeza (nga të djegurit) |
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ(30) mbikëqyrës të tij (Skëterrës) janë nëntëmbëdhjetë (engjëj). – |
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ(31) Na, kemi bërë rojtarë të zjarrit (engjëj) dhe kemi caktuar numrin e tyre, vetëm për t’i provuar jobesimtarët; për ‘tu bindur njerëzit, të cilëve, u është dhënë Libri, që t’u shtohet (forcohet) besimi atyre që besojnë, e mos të dyshojnë, ata, të cilëve u është dhënë Libri, - dhe për të thënë ata që janë zemërkëqinj (hipokrit) dhe jobesimtarë: “Ç’ka dashur Zoti (të tregojë) me këtë shembull?” Kështu, Perëndia i lë në hutim (dhe në humbje) ata që do, dhe në rrugë të drejtë e udhëzon atë që don. Askush tjetër, përveç Tij, nuk e di numrin e ushtrisë së Zotit tënd. Kjo është vetëm këshillë për njerëzit. |
كَلَّا وَالْقَمَرِ(32) Kurrsesi! Betohem në Hënën |
وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ(33) dhe në natën që largohet, |
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ(34) e mëngjesin që zbardhëllon, - |
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ(35) ajo (skëterra), me të vërtetë, është njëra nga fatkeqësitë më të mëdha, |
نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ(36) kjo është si këshillim – |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ(37) për ata nga ju që dëshirojnë të bëjnë mirë ose të abstenojnë (në këtë)! |
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ(38) Çdo njeri është peng (përgjegjës) për veprat e veta, |
إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ(39) përveç fatlumëve; |
فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ(40) të cilët në kopshtijet e xhenneti i pyesin fajtorët: |
عَنِ الْمُجْرِمِينَ(41) - |
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ(42) “Çka u ka sjellë juve në Sekar (Skëterrë)?” |
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ(43) Ata do të përgjigjen: “Nuk kemi qenë nga ata që kanë bërë namaz |
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ(44) dhe prej atyre që i kanë ushqyer të varfërit |
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ(45) dhe jemi lëshuar në biseda të kota me djerraditësit (badihavxhinjtë), |
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ(46) dhe kemi përgënjeshtruar Ditën e Kijametit, |
حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ(47) përderisa nuk na erdhi vdekja”. |
فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ(48) Kurrfarë ndërmjetësimi i ndërmjetësuesve nuk do t’u ndihmojë atyre. |
فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ(49) E, përse shmangën ata nga këshillimi, |
كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ(50) thua se janë gomarë të egër, |
فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ(51) të frikësuar, që kanë ikur prej luanit. |
بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَىٰ صُحُفًا مُّنَشَّرَةً(52) Po! Çdonjëri nga ata do të kërkojë që t’i jepet rregjistri i qartë (nga Zoti). |
كَلَّا ۖ بَل لَّا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ(53) Kurrsesi, pasi që ata nuk i frikohen Ditës së Kijametit! |
كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ(54) Ai (Kur’ani), në të vërtetë, është këshillë, |
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ(55) dhe kush të dojë, le ta pranojë, |
وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ(56) e këshillohen vetëm ata që do Perëndia; Ai është i vetmi të cilit duhet t’i druajmë dhe Ai është i vetmi falës. |