سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ(1) Zapytał żądający wyjaśnienia o karę spadającą |
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ(2) Na niewiernych - której nikt oddalić nie potrafi - |
مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ(3) Pochodzącą od Boga, władcy stopni. |
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ(4) Aniołowie i Duch wznoszą się ku Niemu w Dniu, którego wielkość - pięćdziesiąt tysięcy lat. |
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا(5) Bądź więc cierpliwy cierpliwością piękną! |
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا(6) Oni myślą, że ona jest daleka, |
وَنَرَاهُ قَرِيبًا(7) Lecz My sądzimy, że jest bliska. |
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ(8) Tego Dnia niebo będzie jak miedź roztopiona, |
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ(9) A góry będą jak kłaczki wełny. |
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا(10) I serdeczny przyjaciel nie będzie pytał serdecznego przyjaciela, |
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ(11) Kiedy się zobaczą. Tego Dnia grzesznik chciałby się okupić od kary swoimi synami, |
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ(12) Swoją towarzyszką i swoim bratem, |
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ(13) I swoim klanem, który mu dawał schronienie, |
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ(14) I wszystkimi, którzy są na ziemi, żeby tylko mógł być uratowany. |
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ(15) Wcale nie! Zaprawdę, to jest ogień piekielny! |
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ(16) Zrywający skalp, |
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ(17) Wzywający tego, który się wycofał i który się odwrócił plecami; |
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ(18) Który zbierał i przechowywał. |
۞ إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا(19) Zaprawdę, człowiek jest stworzeniem zmiennym: |
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا(20) Kiedy dosięgnie go zło, jest niecierpliwy; |
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا(21) A kiedy dosięgnie go dobro, jest niedostępny! |
إِلَّا الْمُصَلِّينَ(22) Z wyjątkiem tych, którzy się modlą, |
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ(23) Którzy są wytrwali w modlitwie; |
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ(24) Do których majątku ma określone prawo |
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ(25) Proszący i biedny; |
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ(26) I tych, którzy wierzą w Dzień Sądu; |
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ(27) I tych, którzy się boją kary swego Pana |
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ(28) - Zaprawdę; kara ich Pana jest nieunikniona! - |
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ(29) I tych, którzy zachowują czystość |
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ(30) I żyją tylko z żonami i niewolnicami - wtedy oni nie są ganieni. |
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ(31) Natomiast ci, którzy wykraczają poza to, są przestępcami. |
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ(32) I ci, którzy strzegą depozytów swoich i przestrzegają swoich zobowiązań; |
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ(33) I ci, którzy stoją prosto, kiedy składają świadectwo; |
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ(34) I ci, którzy się troszczą o swoje modlitwy |
أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ(35) - oni będą w Ogrodach uszanowani! |
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ(36) A cóż z tymi, którzy nie uwierzyli, biegającymi przed tobą z wyciągniętymi szyjami, |
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ(37) Na prawo i na lewo, gromadami? |
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ(38) Czyż nie pragnie każdy człowiek, aby został wprowadzony do Ogrodu szczęśliwości? |
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ(39) Wcale nie! My stworzyliśmy ich z tego, co oni wiedzą. |
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ(40) Lecz nie! Przysięgam na Pana wschodów i zachodów! My przecież posiadamy moc, |
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ(41) Aby zamienić ich na lepszych, i My nie możemy być wyprzedzeni! |
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ(42) Pozwól im więc pogrążać się w pustych słowach i zabawiać, aż napotkają Dzień, który im został obiecany; |
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ(43) Ten Dzień, kiedy oni wyjdą z grobów, pośpiesznie, jak gdyby się spieszyli do kamieni ofiarnych, |
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ(44) Z pokornymi spojrzeniami, okryci poniżeniem! Taki będzie Dzień, który im został obiecany! |