وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا(1) Na gwałtownie rozpraszające |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا(2) I na niosące brzemię, |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا(3) I na płynące z lekkością, |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا(4) I na rozdzielające rozkazy! |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ(5) Zaprawdę, to, co wam zostało obiecane, jest prawdziwe! |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ(6) Zaprawdę, Sąd z pewnością nadejdzie! |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ(7) I na niebo posiadające szlaki gwiezdne! |
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ(8) Zaprawdę, różnicie się w mowie! |
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ(9) Odwrócony został od tego ten, kto dał się odwrócić. |
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ(10) Niech zginą kłamcy, |
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ(11) Którzy w swoim zamęcie są beztroscy! |
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ(12) Oni pytają: "Kiedyż nadejdzie Dzień Sądu?" |
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ(13) W Dniu, kiedy oni będą wystawieni na ogień: |
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ(14) "Zakosztujcie waszego doświadczenia! To jest to, co staraliście się przyśpieszyć! |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(15) Zaprawdę, bogobojni będą przebywać wśród ogrodów i źródeł, |
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ(16) Przyjmując to, co dał im Pan. Oni byli przedtem wśród czyniących dobro. |
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ(17) Oni mało sypiali nocą. |
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ(18) I o świcie prosili Boga o przebaczenie. |
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ(19) W ich majątku mieli odpowiedni udział żebrak i nędzarz. |
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ(20) Na ziemi są znaki dla tych, którzy są przekonani o prawdzie. |
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ(21) I są w waszych duszach. Czy wy nie widzicie? |
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ(22) W niebie jest wasze zaopatrzenie i to, co wam zostało obiecane. |
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ(23) Na Pana nieba i ziemi! Zaprawdę, to jest tak prawdziwe, jak to, że mówicie. |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ(24) Czy doszło do ciebie opowiadanie o gościach Abrahama, uszanowanych? |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ(25) Kiedy oni weszli do niego i powiedzieli: "Pokój!", on odparł: "Pokój, nieznani ludzie!" |
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ(26) I poszedł do swojej rodziny, i przyniósł tłustego cielaka; |
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ(27) I podał im go, mówiąc: "Czyż nie będziecie jedli?" |
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ(28) I odczuł przed nimi pewną obawę. Oni powiedzieli: "Nie obawiaj się!" - i obwieścili mu radosną wieść o mądrym chłopcu. |
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ(29) Wtedy przyszła jego żona z krzykiem, biła się po twarzy i mówiła "Stara kobieta, bezpłodna!" |
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ(30) I rzekli: "Tak powiedział twój Pan. Zaprawdę, On jest Mądry, Wszechwiedzący!" |
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ(31) Abraham powiedział: "Jaka jest wasza sprawa, o wysłannicy?" |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ(32) Odparli: "Zostaliśmy wysłani do ludu grzeszników, |
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ(33) Aby rzucić na nich kamienie z gliny, |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ(34) Oznakowane u twego Pana dla ludzi występnych." |
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(35) Przeto wyprowadziliśmy tych spośród wiernych, którzy się w tym mieście znajdowali. |
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ(36) Lecz znaleźliśmy tam tylko jeden dom takich, którzy się poddali całkowicie. |
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ(37) I zostawiliśmy w tym mieście znak dla tych, którzy się obawiają kary bolesnej. |
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(38) ... i o Mojżeszu? Oto wysłaliśmy go do Faraona, dając mu władzę jasną. |
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(39) Lecz on odwrócił się, pewny swojej potęgi, i powiedział: Czarownik albo opętany!" |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ(40) Wtedy pochwyciliśmy go wraz z jego wojskami i wrzuciliśmy ich w otchłań morza, bo był on godny nagany. |
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ(41) ... i o ludzie Ad? oto posłaliśmy przeciw nim niszczycielski wiatr, |
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ(42) Który wszystko, nad czym przeszedł, zamienił w pył. |
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ(43) ... i o ludzie Samud? Oto powiedzieliśmy im: "Używajcie jeszcze przez pewien czas!" |
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ(44) Lecz oni byli dumni wobec rozkazu swego Pana i poraził ich piorun, kiedy mieli otwarte oczy. |
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ(45) I nie mogli ani wstać, ani uzyskać żadnej pomocy. |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ(46) ... a jeszcze wcześniej o Noem? Zaprawdę, oni byli ludem występnym! |
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ(47) A niebo?! Zbudowaliśmy je solidnie - My przecież tworzymy rozległe przestrzenie! |
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ(48) A ziemia?! Rozpostarliśmy ją. I jakże wspaniale wszystko porządkujemy! |
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ(49) Z każdej rzeczy stworzyliśmy parę. Może sobie przypomnicie! |
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(50) Przeto, uciekajcie się do Boga! Zaprawdę, ja jestem dla was, od Niego, jawnie ostrzegającym! |
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(51) I nie umieszczajcie razem z Bogiem żadnego innego boga! Zaprawdę, ja jestem dla was od Niego jawnie ostrzegającym! |
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(52) Podobnie do każdego posłańca przychodzącego do tych ludzi, którzy byli przed nimi, oni mówili: "Czarownik albo opętany!" |
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ(53) Czy oni to sobie kolejno przekazywali? Przeciwnie! To lud buntowniczy! |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ(54) Odwróć się więc od nich, a nie będziesz ganiony. |
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ(55) I napominaj! bo, zaprawdę, napominanie przynosi korzyść wiernym! |
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ(56) I stworzyłem dżiny i ludzi tylko po to, żeby Mnie czcili. |
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ(57) I nie chcę od nich żadnego zaopatrzenia, i nie chcę, aby Mnie żywili. |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ(58) Zaprawdę, Bóg jest Dawcą Zaopatrzenia, Posiadającym Siłę, Niewzruszonym! |
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ(59) I, zaprawdę, tym, którzy byli niesprawiedliwi - przypadnie pewien udział, podobny do udziału ich towarzyszy. Niech więc oni nie próbują skłaniać Mnie do pośpiechu! |
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ(60) Biada tym, którzy nie uwierzyli, z powodu Dnia, który im został obiecany! |
Ahmed Al Ajmy
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Yasser Al Dosari
