وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا(1) (Wij roepen als getuigen) degenen die wijd en zijd verspreiden |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا(2) En degenen die de last dragen |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا(3) En degenen die rustig voortgaan |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا(4) En degenen die de zaak uitdelen |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ(5) Voorzeker, hetgeen u is beloofd, is waar |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ(6) En voorwaar, het gericht zal zeker plaats hebben |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ(7) Bij de hemelen vol van paden |
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ(8) Waarlijk gij hebt uiteenlopende meningen |
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ(9) Daarvan wordt afgewend wie zich (van het ware geloof) afwendt |
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ(10) Vervloekt zijn zij die vermoedens uiten |
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ(11) Die onachtzaam zijn in onwetendheid |
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ(12) Zij vragen: Wanneer zal de Tijd des Gerichts zijn |
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ(13) Het zal op de Dag zijn, wanneer zij in het Vuur zullen worden beproefd |
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ(14) Ondergaat uw beproeving. Dit is hetgeen gij verhaasttet |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(15) Maar de rechtvaardigen zullen te midden van tuinen en bronnen verkeren |
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ(16) Nemend hetgeen hun Heer zal geven omdat zij voorheen goed plachten te doen |
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ(17) Gedurende de nacht sliepen zij weinig |
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ(18) Tijdens de morgenstond zochten zij vergiffenis |
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ(19) En van hun rijkdommen was een deel voor de bedelaars en ook voor degenen die niet konden bedelen |
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ(20) En er zijn tekenen op aarde voor hen die zekerheid van geloof willen hebben |
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ(21) En ook in uzelf, wilt gij dat niet inzien |
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ(22) En in de hemel is uw onderhoud en hetgeen u is beloofd |
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ(23) Bij de Heer van de hemel en de aarde - dit is inderdaad de waarheid zoals gij spreekt |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ(24) Heeft het verhaal van Abrahams geeerde gasten u bereikt |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ(25) Toen zij bij hem binnentraden en zeiden: Vrede, antwoordde hij: Vrede. Hij zeide (bij zichzelven): Vreemde mensen |
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ(26) Maar hij ging rustig naar zijn gezin en bracht een (toebereid) vet kalf |
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ(27) En plaatste het voor hen. Hij zeide: Wilt gij niet eten |
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ(28) Daarop begon hij hen te vrezen. Zij zeiden: Vrees niet en zij gaven hem blijde tijding over een wijze zoon |
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ(29) Toen kwam zijn vrouw, in verbijstering en sloeg de hand voor het gezicht en zeide: Een verwelkte, bejaarde vrouw |
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ(30) Uw Heer heeft het zo gezegd, zeiden zij. Voorzeker, Hij is de Alwijze, de Alwetende |
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ(31) Abraham zeide: Wat is uw taak, o boodsehappers |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ(32) Zij antwoordden: Wij zijn naar een schuldig volk gezonden |
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ(33) Om brokken klei op hen neder te zenden |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ(34) Door uw Heer gemerkt (ter verdelging) voor de buitensporigen |
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(35) De gelovigen die daarin waren lieten Wij (veilig) weggaan |
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ(36) Maar Wij vonden er slechts één huis der Moslims |
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ(37) En Wij lieten daarin een teken achter voor hen, die de pijnlijke straf vrezen |
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(38) En in Mozes (is eveneens een teken), toen Wij hem tot Pharao zonden met openlijk gezag |
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(39) Maar deze wendde zich af om zijn macht en zeide: Een tovenaar of een waanzinnige |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ(40) Daarom grepen Wij hem en zijn scharen en wierpen hen in de zee, waardoor hij zelfverwijt kreeg |
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ(41) En er was een teken in de Aad, toen Wij een orkaan tegen hen zonden |
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ(42) Deze liet van hetgeen hij teisterde niets over of hij maakte het als as |
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ(43) En er was een teken in de Samoed toen er tot hen werd gezegd: Vermaakt u voor een wijle |
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ(44) Maar zij overtraden het gebod van hun Heer. Daarom achterhaalde hen de bliksem terwijl zij er naar keken |
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ(45) En zij konden niet opstaan noch konden zij zich hiertegen beschermen |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ(46) En in het volk van Noach (is ook een teken), voorwaar zij waren een ongehoorzaam volk |
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ(47) Voorzeker Wij bouwden de hemel door Onze macht en waarlijk Wij zin het, Die hem hebben uitgebreid |
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ(48) En Wij hebben de aarde uitgespreid en hoe uitmuntend hebben Wij dit gedaan |
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ(49) En Wij hebben alles in paren geschapen opdat gij er lering uit moogt trekken |
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(50) Haast u daarom tot Allah. Waarlijk ik ben voor u een duidelijke waarschuwer van Hem |
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(51) En werpt geen andere God op naast Allah, waarlijk ik ben voor u een duidelijke waarschuwer van Hem |
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(52) En er kwam tot degenen, die vóór hen waren, geen boodschapper of zij zeiden: Dit is een tovenaar of een bezetene |
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ(53) Hebben zij elkander er toe aangespoord? Neen, zij zijn een opstandig volk |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ(54) Wend u daarom van hen af en u zal niets worden verweten |
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ(55) Maar ga door met het vermanen want de vermaning helpt degenen die willen geloven |
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ(56) En ik heb de djinn en de mensen slechts tot Mijn aanbidding geschapen |
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ(57) Ik wens van hen geen onderhoud noch wens Ik dat zij Mij zullen voeden |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ(58) Voorzeker, Allah is de grootste Voorziener, de Almachtige, de Alsterke |
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ(59) Voorzeker het lot der onrechtvaardigen is gelijk aan dat van hun gezellen. Laat hen derhalve niet wensen dit te verhaasten |
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ(60) Wee over de ongelovigen vanwege de Dag waarmede zij worden bedreigd |
Ahmed Al Ajmy
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Yasser Al Dosari
