الْحَاقَّةُ(1) Nieuniknione! |
مَا الْحَاقَّةُ(2) Co to jest nieuniknione? |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ(3) I co ciebie pouczy, co to jest nieuniknione? |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ(4) Za kłamstwo uznali Samud i Ad to, co druzgocące. |
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ(5) Otóż Samudyci zostali zniszczeni przez gwałtowną burzę z piorunami; |
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ(6) Natomiast Adyci zostali zniszczeni przez wicher wyjący, gwałtowny, |
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ(7) Który On rozpętał przeciwko nim przez siedem nocy i przez osiem dni po sobie następujących. Ty możesz ujrzeć ten lud tam powalony, jak gdyby to były pnie powalonych palm. |
فَهَلْ تَرَىٰ لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ(8) I czy widzisz po nich jakieś resztki? |
وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ(9) Faraon i ci, którzy byli przed nim, i zburzone miasta - oni popełnili grzechy; |
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً(10) Zbuntowali się przeciw Posłańcowi swego Pana i On pochwycił ich przemożnym chwytem. |
إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ(11) Zaprawdę, kiedy woda wyszła z brzegów, My przenieśliśmy was na statek płynący, |
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ(12) Aby uczynić to dla was przypomnieniem i aby zachowało je ucho zachowujące. |
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ(13) Kiedy zadmą w trąbę, jedyny raz, |
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً(14) Kiedy ziemia i góry zostaną zniesione i w proch obrócone, jednym starciem, |
فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ(15) Tego Dnia nastąpi nieuniknione wydarzenie |
وَانشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ(16) I rozerwie się niebo, i będzie ono tego Dnia rozwarte; |
وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ(17) Aniołowie będą na jego krańcach; tego Dnia ośmiu z nich poniesie tron twego Pana ponad nimi. |
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنكُمْ خَافِيَةٌ(18) Tego Dnia będziecie przedstawieni, nic z was nie zostanie ukryte. |
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ(19) Ten, który otrzyma swoją księgę w swoją prawicę, powie: "Oto bierzcie! Czytajcie księgę! |
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ(20) Przecież ja myślałem, że znajdę swój rachunek." |
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ(21) I on będzie miał życie przyjemne |
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ(22) W wyniosłym Ogrodzie, |
قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ(23) Którego owoce będą bliskie. |
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ(24) "Jedzcie i pijcie na zdrowie, za to, co uczyniliście dawniej, w dniach, które minęły!" |
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ(25) A ten, kto otrzyma swoją księgę w swoją lewicę, powie: "O, gdyby mi nie została dana moja księga! |
وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ(26) O, gdybym mógł nie wiedzieć, jaki jest mój rachunek! |
يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ(27) O, gdyby to był ostateczny koniec! |
مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ(28) Na nic mi się zdało moje bogactwo! |
هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ(29) Odeszła ode mnie moja władza!" |
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ(30) "Bierzcie go i nałóżcie mu kajdany! |
ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ(31) Potem w ogniu piekielnym palcie go! |
ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ(32) Następnie zakujcie go w łańcuch, którego długość wynosi siedemdziesiąt łokci!" |
إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ(33) Bo on nie wierzył w Boga potężnego |
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ(34) I nie zachęcał do żywienia biednych! |
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ(35) I nie ma tutaj dla niego przyjaciela, |
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ(36) Nie ma pożywienia oprócz cuchnącej ropy; |
لَّا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ(37) I nie je tego nikt oprócz grzeszników. |
فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ(38) Nie! Przysięgam na to, co widzicie, |
وَمَا لَا تُبْصِرُونَ(39) I na to, czego nie widzicie! |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ(40) Zaprawdę, to słowa Posłańca szlachetnego, |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ(41) A nie są to słowa poety! - wy małej wiary â |
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ(42) Ani nie są to słowa wróżbity -jako mało pamiętajcie- |
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ(43) To objawienie od Pana światów! |
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ(44) A gdyby on wymyślił przeciwko nam jakieś słowa, |
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ(45) To schwycilibyśmy go za jego prawą rękę |
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ(46) I przecięlibyśmy mu tętnicę. |
فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ(47) I nikt z was nie mógłby temu przeszkodzić. |
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ(48) To, jest zaprawdę, przypomnienie dla bogobojnych! |
وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ(49) Zaprawdę, My wiemy, że niektórzy z was uważają to za kłamstwo. |
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ(50) Zaprawdę, to jest nieszczęście dla niewiernych! |
وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ(51) Oto jest pewna prawda! |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ(52) Wysławiaj więc imię Twojego Pana, Potężnego! |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
