La sourate Al-Haqqah en Persan
الْحَاقَّةُ(1) آن روز بر حق. |
مَا الْحَاقَّةُ(2) چيست آن روز بر حق؟ |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ(3) و چه دانى كه آن روز بر حق چيست؟ |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ(4) قوم ثمود و عاد روز رستاخيز را دروغ انگاشتند. |
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ(5) اما قوم ثمود به آن بانگ سهمگين هلاك شدند. |
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ(6) و اما قوم عاد با وزش باد صُرصر به هلاكت رسيدند. |
سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ(7) آن عذاب را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنان بگماشت. آن قوم را چون تنههاى پوسيده خرما مىديدى كه افتادهاند و مُردهاند. |
فَهَلْ تَرَىٰ لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ(8) آيا كسى را مىبينى كه از آنها بر جاى مانده باشد؟ |
وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ(9) و فرعون و مردمى كه پيش از او بودند و نيز مردم مُؤتفكَه گناهكار آمدند. |
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً(10) فرستاده پروردگارشان را نافرمانى كردند و خدا نيز آنان را به سختى فرو گرفت. |
إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ(11) چون آب طغيان كرد، شما را به كشتى سوار كرديم. |
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ(12) تا آن را مايه اندرزتان گردانيم و گوش نگهدارنده اندرز آن را فرا گيرد. |
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ(13) چون يك بار در صور دميده شود، |
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً(14) و زمين و كوهها را برگيرند و يكباره در هم كوبند، |
فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ(15) آن روز آن حادثه به وقوع پيوسته باشد. |
وَانشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ(16) و آسمان كه در آن روز سست شده است، بشكافد. |
وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ(17) و فرشتگان در اطراف آسمان باشند. و در آن روز هشت تن از آنها عرش پروردگارت را بر فراز سرشان حمل مىكنند. |
يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنكُمْ خَافِيَةٌ(18) آن روز شما را پيش آورند و هيچ چيز شما نهان نماند. |
فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ(19) اما هر كس كه نامه اعمالش را به دست راستش دهند، مىگويد: نامه مرا بگيريد و بخوانيد. |
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ(20) من يقين داشتم كه حساب خود را خواهم ديد. |
فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ(21) پس او در يك زندگى پسنديده و خوش خواهد بود، |
فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ(22) در بهشتى برين، |
قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ(23) كه ميوههايش در دسترس باشد. |
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ(24) بخوريد و بياشاميد، گوارا باد شما را. اينها پاداش اعمالى است كه در ايام گذشته به جاى مىآوردهايد. |
وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ(25) اما آن كس كه نامه اعمالش را به دست چپش دهند مىگويد: اى كاش نامه مرا به دست من نداده بودند، |
وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ(26) و ندانسته بودم كه حساب من چيست، |
يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ(27) اى كاش همان مرگ مىبود و بس، |
مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ(28) دارايى من مرا سود نبخشيد، |
هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ(29) قدرت من از دست من برفت. |
خُذُوهُ فَغُلُّوهُ(30) بگيريدش، زنجيرش كنيد. |
ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ(31) و به جهنمش بكشيد. |
ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ(32) و او را با زنجيرى به درازاى هفتاد ذراع بكشيد. |
إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ(33) زيرا به خداى بزرگ ايمان نداشت. |
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ(34) و به طعامدادن به مسكينان كسى را ترغيب نمىكرد. |
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ(35) در آن روز، در آنجا هيچ دوستى نخواهد داشت. |
وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ(36) طعامش چيزى جز چرك و خون اهل دوزخ نيست. |
لَّا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ(37) تنها خطاكاران از آن طعام مىخورند. |
فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ(38) پس سوگند به آنچه مىبينيد، |
وَمَا لَا تُبْصِرُونَ(39) و آنچه نمىبينيد، |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ(40) كه اين سخن فرستادهاى بزرگوار است، |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ(41) نه سخن شاعرى. چه اندك ايمان مىآوريد. |
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ(42) و نيز سخن كاهنى نيست. چه اندك پند مىگيريد. |
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ(43) از جانب پروردگار جهانيان نازل شده است. |
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ(44) اگر پيامبر پارهاى سخنان را به افترا بر ما مىبست، |
لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ(45) با قدرت او را فرومىگرفتيم، |
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ(46) سپس رگ دلش را پاره مىكرديم، |
فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ(47) و هيچ يك از شما را توان آن نبود كه مانع شود. |
وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ(48) و قرآن براى پرهيزگاران پندى است. |
وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ(49) ما مىدانيم كه از ميان شما كسانى هستند كه تكذيب مىكنند. |
وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ(50) و قرآن كافران را مايه حسرت است. |
وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ(51) و آن سخن حق و يقين است. |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ(52) پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح بگوى. |
Plus de sourates en Persan :
Téléchargez la sourate avec la voix des récitants du Coran les plus célèbres :
Téléchargez le fichier mp3 de la sourate Al-Haqqah : choisissez le récitateur pour écouter et télécharger la sourate Al-Haqqah complète en haute qualité.















Donnez-nous une invitation valide