اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ(1) Сағат Қайта тірілу күні жақындады және ай бөлінді |
وَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ(2) Егер олар Аллаһтың бір белгісін көрсе де, теріс бұрылады да: «Күшті сиқыр», дейді |
وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ(3) Әрі олар өтірікке шығарды және көңіл құмарлықтарына ерді. Әрбір істің өз орны уақыты бар |
وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّنَ الْأَنبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ(4) Ақиқатында, оларға тыйымдарды ескертулерді қамтыған хабарлар келді |
حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ ۖ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ(5) Кемел, даналыққа толы хабарлар . Бірақ ескерту имансызға не пайда бермек |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَىٰ شَيْءٍ نُّكُرٍ(6) Ей, Мұхаммед! Енді олардан теріс бұрыл. Шақырушы сүр үрлеуші қиын бір нәрсеге шақырған күні |
خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ(7) олардың көздері қорлана жасыған күйде, бытырап жайылған шегірткелер секілді қабірлерден шығады |
مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ ۖ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَٰذَا يَوْمٌ عَسِرٌ(8) шақырушыға қарай асыққан күйлерінде. кәпірлер: «Бұл ауыр күн!» дейді |
۞ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ(9) Олардан бұрын Нұхтың елі де өтірікке шығарған еді. Сөйтіп олар құлымызды Нұхты жалғаншыға шығарды және: «Жын қаққан», деп жәбірлеп, тыйым салды |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ(10) Сонда ол Раббысына: «Мен жеңілдім, маған көмек бер!» деп дұға қылды |
فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُّنْهَمِرٍ(11) Біз аспан қақпаларын құйылған сумен аштық |
وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاءُ عَلَىٰ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ(12) және жерді жарып, бұлақтарды шығардық. Солай етіп сулар белгіленген іс үшін қосылды |
وَحَمَلْنَاهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ(13) Сонда оны тақтайлар мен дусурдан құралғанға кемеге мінгіздік |
تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاءً لِّمَن كَانَ كُفِرَ(14) Ол кеме Біздің көз алдымызда жүзеді, елі күпірлік еткенге теріске шығарғанға қайтарым сый ретінде |
وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(15) Біз оны белгі-ғибрат етіп қалдырдық. Енді еске алушы бар ма |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(16) Менің азабым әрі ескертуім қалай болды |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(17) Біз Құранды еске алуға жеңіл еттік. Енді еске алушы бар ма |
كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(18) Ад елі елшілерді өтірікші санады. Сонда Менің азабым мен ескертуім қалай болды |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ(19) Біз оларға жамандығы жалғасқан күні суық жел жібердік |
تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ(20) Ол адамдарды опырылған құрма ағаштарындай жұлып әкетеді |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(21) Менің азабым мен ескертуім қалай болды |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(22) Біз Құранды еске алуға жеңіл еттік. Енді еске алушы бар ма |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ(23) Сәмұд елі ескертуді өтірік санады |
فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ(24) Олар: «Біз өз арамыздағы бір адамға ереміз бе? Онда біз әлбетте адасуда және ессіздікте боламыз |
أَأُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ(25) Ескерту уахи біздің арамыздан тек соған ғана түсірілді ме? Негізінде, ол менменсінген өтірікші», деді |
سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ(26) Олар ертең-ақ шектен шыққан өтірікшінің кім екенін біледі |
إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ(27) «Біз оларға сынақ ретінде түйені жібереміз. Сен оларды байқа да не істейтіндерін күтіп сабыр ет |
وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ ۖ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ(28) Оларға судың араларында бөлінгенін хабарла. Әркімге су алу кезегі белгіленген» |
فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ(29) Сонда олар серіктерін шақырып, ол оны түйені ұстап тірсегін қиды, сойып өлтірді |
فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ(30) Сонда Менің азабым әрі ескертуім қалай болды |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ(31) Біз оларға бір ғана сайха жібердік те, олар қора салушының кепкен қоқым шөбі секілді жапырылып қалды |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(32) Біз Құранды еске алуға жеңіл еттік. Енді еске алушы бар ма |
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ(33) Лұттың елі насихат, ескертуді өтірік санады |
إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ(34) Біз оларға, тас жаудырған қатты жел жібердік. Тек Лұттың үй-ішінен басқасына. Ал, оларды сахарда таң алдында құтқардық |
نِّعْمَةً مِّنْ عِندِنَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ(35) Бізден болған игілікпен. Біз игіліктерімізге алғыс білдіргеннің шүкір еткеннің қайтарым сыйын осылай береміз |
وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ(36) Ол Лұт оларға Біздің ұстауымызды азапқа тартуымызды ескерткен еді, бірақ олар ескертуден күмәнданды |
وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ(37) Олар одан қонақтарын беруді талап етті, сонда Біз олардың көздерін тегіс еттік. Енді Менің азабым мен ескертуімді татыңдар |
وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ(38) Оларға ерте таңда бекітілген азап келді |
فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ(39) Оларға: «Енді Менің азабым мен ескерткенімді көріңдер!» делінді |
وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(40) Біз Құранды еске алуға жеңіл еттік. Енді еске алушы бар ма |
وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ(41) Әрі фиръаундықтарға да ескерту келген еді |
كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ(42) Олар Біздің белгілеріміздің барлығын өтірік санады. Сонда Біз оларды бәрінен Үстем, бәріне Күші жетушінің ұстауымен ұстадық |
أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُولَٰئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءَةٌ فِي الزُّبُرِ(43) Сендердің кәпірлерің солардан артық па? әлде сендер үшін кітаптарда кепілдік бар ма |
أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ(44) Әлде олар: «Біз үстем бір топпыз», дей ме |
سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ(45) Жақында бұл топ мүшріктер жеңіледі де арттарына бұрылып қашады |
بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَىٰ وَأَمَرُّ(46) Күмәнсіз, Сағат Қайта тірілу оларға белгіленген бір уәделі мерзім. Әрі ол Сағат өте ауыр, мүлдем ащы |
إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ(47) Анығында, қылмыскерлер адасуда және ессіздікте |
يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ(48) Сол күні олар Отқа беттерімен сүйретіледі. Оларға: «Сақардың ұстауын татыңдар!» делінеді |
إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ(49) Ақиқатында, Біз әрбір нәрсені алдын ала белгілегеніміз бойынша жараттық |
وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ(50) Біздің бұйрығымыз көздің бір нәрсеге түскен сәтіндей ғана |
وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ(51) Әрі Біз өздерің секілділерді жойып жібердік. Енді еске алушы бар ма |
وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ(52) Олардың істеген барлық нәрселері кітаптарда |
وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُّسْتَطَرٌ(53) әрбір кішісі де, үлкені де жазулы |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ(54) Анығында, тақуалар Аллаһтың жазасынан қорқып, сақтанушылар Жәннаттағы бақтар мен өзендер арасында |
فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ(55) барлық нәрсені Жасай алушы Үкім иесінің алдындағы ақиқат мекенінде |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
