وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا(1) Савганд ба бодҳое, ки хок пароканда мекунанд, |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا(2) савганд, ба абрҳои гаронбор, |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا(3) савганд ба киштиҳое, ки ба осонӣ равонанд |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا(4) ва савганд ба фариштагоне, ки тақсимкунандаи корҳоянд, |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ(5) ки он чӣ шуморо ваъда медиҳанд, рост аст |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ(6) ва рӯзи ҷазо омаданист. |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ(7) Ва савганд ба осмон, ки ба ситорагон ороста аст, |
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ(8) ки шумо (дар хусуси пайғамбар) сухани гуногун мегӯед! |
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ(9) Аз ҳақ бозгардонида шавад, он ки бозгардониданашро хостаанд. |
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ(10) Марг бод бар он дурӯғгӯён, |
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ(11) онон ки ба ғафлат дар ҷаҳл фурӯ рафтаанд. |
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ(12) Мепурсанд: «Рӯзи ҷазо кай хоҳад буд?» |
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ(13) Рӯзест, ки бар оташ азобашон мекунанд. |
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ(14) «Азоби худро бичашед! Ин аст он чизе, ки ба шитоб металабидед!» |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(15) Парҳезгорон дар боғҳову канори чашмасорон бошанд, |
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ(16) Он чиро Худо ба онҳо додааст, гирифтаанд. Зеро пеш аз он некӯкор буданд, |
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ(17) андаке аз шабро мехобиданд |
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ(18) ва ба ҳангоми саҳар истиғфор (тавба) мекарданд |
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ(19) ва дар молҳояшон барои пурсандаву маҳрум хаққе буд. |
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ(20) Ва дар замин барои ахли яқин ибратҳоест |
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ(21) ва низ дар вуҷуди худатон. Оё намебинед? |
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ(22) Ва ризқи шумо ва ҳар чӣ ба шумо ваъда шуда, дар осмон аст. |
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ(23) Пас савганд ба Парвардигори осмонаҳову замин, ки ин сухан ончунон ки сухан мегӯянд, ҳақ ва рост аст. |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ(24) Оё достони меҳмонони гиромии Иброҳим ба ту расидааст? |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ(25) Он гоҳ ки назди ӯ омаданду гуфтанд: «Салом!» Гуфт: «Салом! Шумо мардуми ношинохтаед!» |
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ(26) Дар ниҳон ва шитобон назди касони худ рафт ва гӯсолаи фарбеҳе овард. |
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ(27) Таъомро ба наздашон гузошту гуфт: «Чаро намехӯред?» |
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ(28) Ва аз онҳо бимнок шуд. Гуфтанд: «Матарс!» Ва ӯро ба фарзанде доно хушхабар доданд. |
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ(29) Ва занаш фарёдзанон омад ва бар рӯй заду гуфт: Ман пиразане нозоям». |
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ(30) Гуфтанд: «Парвардигори ту инчунин гуфтааст. Ва ӯ ҳакиму доност!» |
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ(31) Гуфт: «Эй расулон, ба чӣ кор омадаед?» |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ(32) Гуфтанд: «Моро бар мардуме табаҳкор фиристодаанд, |
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ(33) то тиккаҳои сангҳои гили бар сарашон биборем, |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ(34) ки бар он сангҳо аз ҷониби Парвардигорат барои аз ҳад, гузаштаҳо нишон гузоштаанд». |
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(35) Пас ҳамаи касонеро, ки имон оварда буданд, берун бурдем. |
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ(36) Ва дар он шаҳр ғайри як хона ва фармонбардорон наёфтем. |
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ(37) Ва дар он сарзамин барои касоне, ки аз азоби дардовар метарсанд, нишоне боқӣ гузоштем. |
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(38) Ва ибратест дар Мӯсо, он гоҳ ки ӯро бо ҳуҷҷате ошкор назди Фиръавн фиристодем. |
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(39) Ва Ӯ бо ҳамаи қуввааш рӯй гардонду гуфт: «Ҷодугарест ё девонае!» |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ(40) Ӯ ва лашкарҳояшро гирифтем ва ба дарё партофтем. Ва ӯ муставҷиби (сазовори) маломат буд. |
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ(41) Ва низ ибратест дар қавми Од, он гоҳ, ки боди ақимро бар онҳо фиристодем. |
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ(42) Бар ҳар чизе вазид, фақат устухоне пӯсидааш бар ҷой гузошт. |
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ(43) Ва низ ибратест дар қавми Самуд, он гоҳ ки ба онҳо гуфта шуд: «То замоне чанд бархурдор шавед». |
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ(44) Онон аз фармони Парвардигорашон сар боззаданд ва ҳамчунон ки менигаристанд, раъди тунде фурӯ гирифташон. |
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ(45) Истодан натавонистанд ва тавони интиқом надоштанд. |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ(46) Ва аз пеш қавми Нӯҳро ҳалок кардем, ки қавме нофармон буданд. |
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ(47) Ва осмонро ба қувват барафроштем ва ҳаққо, ки Мо тавоноем. |
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ(48) Ва заминро густурдем ва чӣ некӯ густарандагонем! |
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ(49) Ва аз ҳар чиз ҷуфте биёфаридаем, шояд, ки ибрат гиред. |
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(50) Пас ба сӯи Худованд бигрезед. Ман шуморо аз ҷониби Ӯ бимдиҳандае ошкорам. |
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(51) Ва бо Худои якто худои дигароро мапарастед. Ман шуморо аз ҷониби Ӯ бимдиҳандае ошкорам. |
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(52) Ҳамчунин бар онҳое, ки аз ин пеш буданд, ҳар паёмбаре, ки фиристода шуд, гуфтанд: «Ҷодугарест ё девонаест!» |
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ(53) Оё ба ин кор якдигарро васият карда буданд? На, худ мардуме тоғӣ (саркаш) буданд. |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ(54) Пас аз онҳо рӯйгардон шав. Кас туро маломат нахоҳад кард. |
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ(55) Андарз (панд) бидеҳ, ки андарз мӯъминонро манфиат дорад. |
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ(56) Ҷинну инсро фақат ва фақат барои парастиши Худ офаридаам. |
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ(57) Аз онҳо ризқе намехоҳам ва намехоҳам, ки маро итъом кунанд (хӯронанд). |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ(58) Худост рӯзидиҳанда. Ва Ӯст соҳиби қуввате сахт устувор! |
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ(59) Ин ситамкоронро аз азоб баҳраест монанди баҳрае, ки ёронашон доштанд. Пас ба шитоб чизе (азоб) аз Ман нахоҳанд! |
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ(60) Вой бар кофирон, аз он рӯз, ки онҳоро ваъда додаанд! |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
