وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا(1) Ұшырып жіберушілермен ант етемін |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا(2) Әрі жүкті көтерушілермен |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا(3) және жеңіл жүзушілермен |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا(4) әрі Аллаһтың әмір еткендерін үлестірушілермен |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ(5) Анығында, сендерге уәде етілген нәрсе шындық |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ(6) Әрі есепке тарту міндетті түрде болады |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ(7) Жүретін жолдары бар аспанмен ант етемін |
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ(8) Негізінде, сендер қарама-қайшы сөздесіңдер |
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ(9) Одан Құраннан бұрылғандар бұрып жіберіледі |
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ(10) Өтірікшілер анық білмейтін нәрселер жайлы сөйлейтіндер жойылсын |
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ(11) сондай, имансыздық пен адасудың ұйығында қаперсіздікте жүргендер |
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ(12) Олар: «Есеп күні қашан болады», деп сұрайды |
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ(13) Ол күні олар Отта азапталады |
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ(14) «Азаптарыңды татыңдар! Сендер асықтырған тез болуын сұраған нәрсе осы» |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(15) Ақиқатында, тақуалар Аллаһтың жазасынан қорқып, сақтанушылар Жәннат бақтары мен бұлақтары арасында |
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ(16) өздеріне Раббысының бергенін алады. Анығында, олар бұдан алдын жақсылықты ықыласпен істеуші еді |
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ(17) Олар түннің аз ғана бөлігін ұйықтайтын |
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ(18) ал сахарда кешірім тілейтін еді |
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ(19) Олардың дүние-мүліктерінде сұраушыға және түгі жоқ мұқтаждарға үлес бар |
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ(20) Әрі айқын сенушілер үшін жерде белгі-дәлелдер бар |
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ(21) және сендердің өздеріңде де. Көрмейсіңдер ме |
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ(22) Әрі аспанда сендердің ризықтарың және сендерге уәде етілген бар |
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ(23) Аспан мен жердің Раббысымен ант етемін, бұл сендердің сөз сөйлеулерің секілді ақиқат |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ(24) Ей, Мұхаммед! Саған Ибраһимның құрметті қонақтары жайлы хабар келді ме |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ(25) Олар оның алдына кірген кезде: «Сәләм» бейбітшілік болсын! деді. Ол да: «Сендерге де Сәләм амандық болсын , ей, бейтаныс адамдар!» деді |
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ(26) Ол ақырын әйеліне шығып, әзірленген бір семіз бұзау әкелді |
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ(27) Оны Оларға жақындатып: «Жемейсіңдер ме?» деді |
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ(28) Сонда ол олардан қауіптеніп қорқып қалды. Олар: «Қорықпа», деді және оны білімді бір ұлмен сүйіншіледі |
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ(29) Ал, оның әйелі дауыстап, бетін ұрып: «Бедеу кемпір ме?» деді |
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ(30) Олар періштелер : «Раббың осылай деп айтты. Ақиқатында Ол әл-Хаким аса Дана , әл-’Алим бәрін Білуші », деді |
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ(31) Ол: «Әй, елшілер, не шаруаменкелдіңдер?» деді |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ(32) Олар: «Біз қылмыскер елге жіберілдік |
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ(33) оларға лайдан жасалған тас жаудыру үшін |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ(34) шектен шыққандарға Раббың тарапынан белгіленген», деді |
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(35) Біз ол жерден имандыларды шығардық |
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ(36) Алайда, біз ол жерде бір үйден басқа мұсылмандарды бойсұнушыларды таппадық |
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ(37) Әрі ол жерде күйзелтуші азаптан қорқушылар үшін белгі қалдырдық |
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(38) Мұсада да белгілер бар. Сол кезде оны Фиръаунға анық дәлелмен жібердік |
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(39) Бірақ ол айналасындағылармен бірге теріс бұрылды және: «Бұл сиқыршы не жын соққан», деді |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ(40) Сонда Біз оны әрі әскерін ұстадық жазаладың және оларды теңізге тастадық. Ол Фиръаун айыпталуға лайықты болды |
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ(41) Ад елінде де. Сол кезде оларға пайдасы жоқ зиянды желді жібердік |
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ(42) Ол тиген нәрсесін аман қалдырмай, оны үгіндіге айналдырады |
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ(43) Сәмұд елінде де. Сол кезде оларға: «Бір уақытқа дейін пайдаланыңдар», делінді |
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ(44) Олар Раббысының әміріне бағынбай, менмендік танытты. Сонда қарап тұрған күйлерінде оларға саъиқа тиді |
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ(45) Сонда олар тұруға шамалары келмей қалды әрі қорғана да алмады |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ(46) Бұдан бұрын Нұхтың елін де жойдық . Өйткені олар бұзық бойсұнбаушы ел еді |
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ(47) Біз аспанды құдіретімізбен құрдық әрі Біз кеңейтушіміз |
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ(48) Ал жерді жайып қойдық. Біз қандай жақсы жаюшымыз |
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ(49) Әрі сендердің еске алуларың ғибраттануларың үшін Біз әрбір нәрсені жұбымен жараттық |
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(50) Ей, Мұхаммед! : «Аллаһқа қарай қашыңдар пана іздеп ұмтылыңдар . Анығында, мен сендерге Одан жіберілген анық ескертушімін |
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(51) Аллаһпен бірге басқаны құдай етіп алмаңдар. Шын мәнінде, мен сендерге Одан анық ескертушімін», деп айт |
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(52) Міне, осылай, бұлардан алдыңғыларға да әрбір елші келгенде, олар да: «Сиқыршы немесе жын соққан», деді |
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ(53) Олар бұл сөзді бір-біріне өсиет етіп қалдырды ма? Жоқ, олай емес! Олар шектен шыққан ел |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ(54) Ей, Мұхаммед! Олардан теріс бұрыл, сен жазғырылмайсың |
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ(55) Алайда естеріне сал, өйткені еске салу имандыларға пайдасын тигізеді |
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ(56) Жын мен адамзатты Өзіме құлшылық етуден басқа нәрсе үшін жаратпадым. Жын және адамзатты Өзіме ғибадат етулері үшін ғана жараттым |
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ(57) Мен олардан ешбір ризық несібе, үлес қаламаймын және олардың Мені тамақтандыруын да қаламаймын |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ(58) Ақиқатында, Аллаһ Ризық беруші, күш-қуат Иесі, өте Мықты |
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ(59) Анығында, әділетсіздік еткендерге алдыңғы өткен осы ұстанымдағы өздері тәрізділердің үлестеріндей үлес бар. Сондықтан олар асықтырмасын тез болуын сұрамасын |
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ(60) Күпірлік еткендерге иманға келмегендерге өздеріне уәде етілген Күннен қасірет бар |