حم(1) Ҳо, мим. |
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ(2) Савганд ба ин китоби равшангар! |
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ(3) Мо онро дар шаби мубораке нозил кардем. Мо бимдиҳанда будаем. |
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ(4) Дар он шаб ҳар фармоне мувофиқи ҳикмат содир мешавад, |
أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ(5) фармоне аз ҷониби Мо. Ва фиристандаи он будаем. |
رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(6) Раҳматест аз ҷониби Парвардигорат ва албатта Ӯст шунавову доно. |
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ(7) Парвардигори осмонҳову замин ва он чӣ миёни ин ду аст, агар шумо яқинкунандаед. |
لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(8) Нест Худое ғайри Ӯ. Зннда мекунаду мемиронад. Парвардигори шумову Парвардигори падарони пешини шумост. |
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ(9) На, онҳо ҳамчунон ба шакки худ дилхушанд! |
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ(10) Пас мунтазири рӯзе бош, ки осмон ба ошкоро дуд биёварад. |
يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ(11) Ва он дуд ҳамаи мардумро дар худ фурӯ гирад. Ва ин азобест дардовар. |
رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ(12) «Эй Парвардигори мо, ин азобро аз мо дур гардон, ки мо имон овардаем». |
أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ(13) Куҷо панд мегиранд? Ҳол он ки чун паёмбари равшангар бар онҳо фиристода шуд, |
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ(14) аз ӯ рӯйгардон шуданд ва гуфтанд: «Девонаест таълимёфта!» |
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ(15) Азобро андаке бармедорем ва шумо боз ба дини худ бозмегардед. |
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ(16) Рӯзе онҳоро ба савлате (ҳамлае) сахт фурӯ гирем, ки Мо интиқомгирандаем! |
۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ(17) Пеш аз онҳо қавми Фиръавнро озмудем ва паёмбаре бузургвор наздашон омад, |
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(18) «ки бандагони Худоро ба ман таслим кунед, ки ман паёмбаре аминам. |
وَأَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(19) Ва низ бар Худо саркашӣ макунед, ки ман бо ҳуҷҷате равшан назди шумо омадаам. |
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ(20) Ва агар бихоҳед бар ман санг бизанед, ман ба Парвардигори худ ва Парвардигори шумо паноҳ мебарам, |
وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ(21) ва агар ба ман имон намеоварад, аз ман канор гиред». |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ(22) Пас Парвардигорашро дуо кард, ки инҳо мардуме муҷриманд (гунаҳгоранд). |
فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ(23) Бандагони Маро шабҳангом равона кун, то аз паи шумо биёянд. |
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ(24) Дарёро ором пушти сар гузор, ки он лашкар ғарқшудагонанд. |
كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(25) Баъд аз худ чӣ боғҳову чашмасорҳо бар ҷой гузоштанд |
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ(26) ва киштзорҳову хонаҳои некӯ |
وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ(27) ва неъмате, ки дар он ғарқи шодмонӣ буданд. |
كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ(28) Ҳамчунин шуд ва Мо он неъматҳоро ба мардуме дигар мерос гузоштем. |
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ(29) На осмон бар онҳо гирист ва на замин ва на ба онҳо мӯҳлат дода шуд. |
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ(30) Ва мо банӣ-Исроилро аз он азоби хоркунанда халос кардем. |
مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ(31) аз азоби Фиръавни саркаши аз ҳад гузаранда |
وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ(32) ва аз рӯи илм бар аҳли ҷаҳонашон баргузидем. |
وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُّبِينٌ(33) Ва оёте ба онҳо ато кардем, ки дар он имтиҳоне ошкор буд. |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ(34) Албатта инҳо мегӯянд: |
إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ(35) «Поёни кор ҷуз ҳамин марги нахустин нест ва мо дигар бор зинда намешавем. |
فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(36) Ва агар рост мегӯед, падарони моро ба ҷаҳон бозоваред». |
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ(37) Оё инҳо беҳтаранд ё қавми Туббаъ ва касоне, ки пеш аз он қавм буданд? Ҳамаро ҳалок кардем, ки муҷримон (гунаҳгорон) буданд. |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ(38) Мо ин осмонҳову замин ва он чиро миёни онҳост, ба бозича наёфаридаем. |
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ(39) Онҳоро ба ҳақ офаридаем, вале бештарин намедонанд. |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ(40) Ваъдагоҳи ҳама дар рӯзи доварӣ қиёмат аст. |
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ(41) Рӯзе, ки ҳеҷ дӯсте аз дӯсти худ чизеро дафъ накунад ва аз сӯи касе ёрӣ нашавад, |
إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(42) ғайри касе, ки Худо бар ӯ бубахшояд, зеро Ӯст ғолибу меҳрубон. |
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ(43) Ҳар оина (Албатта) дарахти зуккум |
طَعَامُ الْأَثِيمِ(44) таъоми гуноҳкорон аст. |
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ(45) Монанди миси гудохта дар шикамҳо меҷушад. |
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ(46) Монанди ҷӯшидани оби ҷӯшон. |
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ(47) Бигиредаш ва ба сахтӣ ба миёни ҷаҳаннамаш бикашед |
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ(48) ва бар сараш оби ҷӯшон бирезед, то шиканҷа шавад. |
ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ(49) Бичаш, ки ту ғолибу бузуррворӣ! |
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ(50) Ин ҳамон чизест, ки дар он шак мекардед. |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ(51) Парҳезкорон дар ҷои амне ҳастанд, |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(52) дар боғҳову чашмасорҳо |
يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ(53) либосҳое аз сундусу истабрақ мепушанд ва рӯбарӯи ҳам мешинанд. |
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ(54) Ҳамчунин ҳурулъайнро (ҳурони фарохчашм) ба ҳамсарияшон дароварем. |
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ(55) Дар осоиштагӣ ҳар меваеро, ки бихоҳанд, металабанд. |
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ(56) Дар он ҷо таъми маргро намечашанд, ғайри ҳамон марги аввалин. Ва онҳоро Худо аз азоби ҷаҳаннам нигоҳ доштааст. |
فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(57) Ин бахшишест аз ҷониби Парвардигорат ва ин пирӯзии бузургест! |
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ(58) Мо адои сухани худ бар забони ту осон кардем, бошад, ки панд гиранд! |
فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ(59) Ту мунтазир бош, ки онҳо низ мунтазиранд. |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
