وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا(1) Савганд ба бодҳое, ки хок пароканда мекунанд, |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا(2) савганд, ба абрҳои гаронбор, |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا(3) савганд ба киштиҳое, ки ба осонӣ равонанд |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا(4) ва савганд ба фариштагоне, ки тақсимкунандаи корҳоянд, |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ(5) ки он чӣ шуморо ваъда медиҳанд, рост аст |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ(6) ва рӯзи ҷазо омаданист. |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ(7) Ва савганд ба осмон, ки ба ситорагон ороста аст, |
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ(8) ки шумо (дар хусуси пайғамбар) сухани гуногун мегӯед! |
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ(9) Аз ҳақ бозгардонида шавад, он ки бозгардониданашро хостаанд. |
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ(10) Марг бод бар он дурӯғгӯён, |
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ(11) онон ки ба ғафлат дар ҷаҳл фурӯ рафтаанд. |
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ(12) Мепурсанд: «Рӯзи ҷазо кай хоҳад буд?» |
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ(13) Рӯзест, ки бар оташ азобашон мекунанд. |
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ(14) «Азоби худро бичашед! Ин аст он чизе, ки ба шитоб металабидед!» |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(15) Парҳезгорон дар боғҳову канори чашмасорон бошанд, |
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ(16) Он чиро Худо ба онҳо додааст, гирифтаанд. Зеро пеш аз он некӯкор буданд, |
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ(17) андаке аз шабро мехобиданд |
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ(18) ва ба ҳангоми саҳар истиғфор (тавба) мекарданд |
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ(19) ва дар молҳояшон барои пурсандаву маҳрум хаққе буд. |
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ(20) Ва дар замин барои ахли яқин ибратҳоест |
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ(21) ва низ дар вуҷуди худатон. Оё намебинед? |
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ(22) Ва ризқи шумо ва ҳар чӣ ба шумо ваъда шуда, дар осмон аст. |
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ(23) Пас савганд ба Парвардигори осмонаҳову замин, ки ин сухан ончунон ки сухан мегӯянд, ҳақ ва рост аст. |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ(24) Оё достони меҳмонони гиромии Иброҳим ба ту расидааст? |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ(25) Он гоҳ ки назди ӯ омаданду гуфтанд: «Салом!» Гуфт: «Салом! Шумо мардуми ношинохтаед!» |
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ(26) Дар ниҳон ва шитобон назди касони худ рафт ва гӯсолаи фарбеҳе овард. |
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ(27) Таъомро ба наздашон гузошту гуфт: «Чаро намехӯред?» |
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ(28) Ва аз онҳо бимнок шуд. Гуфтанд: «Матарс!» Ва ӯро ба фарзанде доно хушхабар доданд. |
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ(29) Ва занаш фарёдзанон омад ва бар рӯй заду гуфт: Ман пиразане нозоям». |
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ(30) Гуфтанд: «Парвардигори ту инчунин гуфтааст. Ва ӯ ҳакиму доност!» |
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ(31) Гуфт: «Эй расулон, ба чӣ кор омадаед?» |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ(32) Гуфтанд: «Моро бар мардуме табаҳкор фиристодаанд, |
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ(33) то тиккаҳои сангҳои гили бар сарашон биборем, |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ(34) ки бар он сангҳо аз ҷониби Парвардигорат барои аз ҳад, гузаштаҳо нишон гузоштаанд». |
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(35) Пас ҳамаи касонеро, ки имон оварда буданд, берун бурдем. |
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ(36) Ва дар он шаҳр ғайри як хона ва фармонбардорон наёфтем. |
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ(37) Ва дар он сарзамин барои касоне, ки аз азоби дардовар метарсанд, нишоне боқӣ гузоштем. |
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(38) Ва ибратест дар Мӯсо, он гоҳ ки ӯро бо ҳуҷҷате ошкор назди Фиръавн фиристодем. |
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(39) Ва Ӯ бо ҳамаи қуввааш рӯй гардонду гуфт: «Ҷодугарест ё девонае!» |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ(40) Ӯ ва лашкарҳояшро гирифтем ва ба дарё партофтем. Ва ӯ муставҷиби (сазовори) маломат буд. |
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ(41) Ва низ ибратест дар қавми Од, он гоҳ, ки боди ақимро бар онҳо фиристодем. |
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ(42) Бар ҳар чизе вазид, фақат устухоне пӯсидааш бар ҷой гузошт. |
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ(43) Ва низ ибратест дар қавми Самуд, он гоҳ ки ба онҳо гуфта шуд: «То замоне чанд бархурдор шавед». |
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ(44) Онон аз фармони Парвардигорашон сар боззаданд ва ҳамчунон ки менигаристанд, раъди тунде фурӯ гирифташон. |
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ(45) Истодан натавонистанд ва тавони интиқом надоштанд. |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ(46) Ва аз пеш қавми Нӯҳро ҳалок кардем, ки қавме нофармон буданд. |
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ(47) Ва осмонро ба қувват барафроштем ва ҳаққо, ки Мо тавоноем. |
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ(48) Ва заминро густурдем ва чӣ некӯ густарандагонем! |
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ(49) Ва аз ҳар чиз ҷуфте биёфаридаем, шояд, ки ибрат гиред. |
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(50) Пас ба сӯи Худованд бигрезед. Ман шуморо аз ҷониби Ӯ бимдиҳандае ошкорам. |
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ(51) Ва бо Худои якто худои дигароро мапарастед. Ман шуморо аз ҷониби Ӯ бимдиҳандае ошкорам. |
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ(52) Ҳамчунин бар онҳое, ки аз ин пеш буданд, ҳар паёмбаре, ки фиристода шуд, гуфтанд: «Ҷодугарест ё девонаест!» |
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ(53) Оё ба ин кор якдигарро васият карда буданд? На, худ мардуме тоғӣ (саркаш) буданд. |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ(54) Пас аз онҳо рӯйгардон шав. Кас туро маломат нахоҳад кард. |
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ(55) Андарз (панд) бидеҳ, ки андарз мӯъминонро манфиат дорад. |
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ(56) Ҷинну инсро фақат ва фақат барои парастиши Худ офаридаам. |
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ(57) Аз онҳо ризқе намехоҳам ва намехоҳам, ки маро итъом кунанд (хӯронанд). |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ(58) Худост рӯзидиҳанда. Ва Ӯст соҳиби қуввате сахт устувор! |
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ(59) Ин ситамкоронро аз азоб баҳраест монанди баҳрае, ки ёронашон доштанд. Пас ба шитоб чизе (азоб) аз Ман нахоҳанд! |
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ(60) Вой бар кофирон, аз он рӯз, ки онҳоро ваъда додаанд! |
Ahmed Al Ajmy
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Yasser Al Dosari
