حم(1) Ha. Mim. |
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ(2) Na tę Księgę jasną! |
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ(3) Zesłaliśmy ją w noc błogosławioną. - Zaprawdę, My jesteśmy ostrzegającymi! - |
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ(4) Podczas tej nocy jest rozstrzygany wszelki mądry rozkaz, |
أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ(5) Jako rozkaz pochodzący od Nas - Zaprawdę, My jesteśmy posyłającymi! - |
رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(6) Jako miłosierdzie od twojego Pana - Zaprawdę, On jest Słyszący, Wszechwiedzący! - |
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ(7) Pana niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi, jeśli jesteście przekonani o prawdzie! |
لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(8) Nie ma boga, jak tylko On! On daje życie i On powoduje śmierć. On jest waszym Panem i Panem waszych praojców. |
بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ(9) Ależ przeciwnie! Oni pozostają w zwątpieniu, zabawiając się. |
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ(10) Wypatruj więc Dnia, kiedy niebo przyniesie dym widoczny, |
يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ(11) Który okryje ludzi! To będzie kara bolesna! |
رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ(12) "Panie nasz! Odsuń od nas karę, my jesteśmy wierzącymi!" |
أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ(13) Gdzież dla nich napomnienie, skoro do nich przychodził posłaniec jawny? |
ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ(14) Wtedy oni odwrócili się od niego, mówiąc: "To jakiś pouczony, opętany!" |
إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ(15) Zaprawdę, My odsuwamy karę na krótko, wy przecież znowu powrócicie. |
يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ(16) W tym Dniu, kiedy My ich pochwycimy z największą gwałtownością, wtedy się zemścimy. |
۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ(17) Już doświadczyliśmy przed nimi lud Faraona, kiedy przyszedł do nich posłaniec szlachetny: |
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(18) "Oddajcie mi sługi Boga! Ja jestem dla was posłańcem pewnym. |
وَأَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(19) Nie powstawajcie przeciw Bogu! Ja przychodzę do was z władzą oczywistą. |
وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ(20) Szukam ucieczki u mego Pana i u waszego Pana, abyście mnie nie ukamienowali. |
وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ(21) A jeśli mi nie wierzycie, to oddzielcie się ode mnie!" |
فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ(22) I zawołał on do swego Pana: "Ci - to lud grzeszników!" |
فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ(23) "Przeto ruszaj w podróż nocą wraz z Moimi sługami; wy, zaprawdę, będziecie ścigani! |
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ(24) I zostaw morze w spokoju; oto wojsko, które zostanie zatopione!" |
كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(25) Ileż oni pozostawili ogrodów i źródeł! |
وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ(26) Ileż obsianych pól i szlachetnych miejsc! |
وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ(27) Ileż dobrobytu, w którym się pławili! |
كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ(28) Tak było! I My daliśmy to w dziedzictwo innemu ludowi. |
فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ(29) I nie zapłakało nad nimi ani niebo, ani ziemia, i nie była im dana żadna zwłoka. |
وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ(30) My wybawiliśmy synów Izraela od kary poniżającej |
مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ(31) - od Faraona. Zaprawdę, on był wyniosły wśród występnych! |
وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ(32) I wybraliśmy ich świadomie, ponad światami. |
وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُّبِينٌ(33) I daliśmy im znaki, w których było doświadczenie jasne. |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ(34) Zaiste, ci zapewne powiedzą: |
إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ(35) "Doprawdy, jest tylko pierwsza śmierć i my nie będziemy wskrzeszeni! |
فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(36) Przyprowadźcie nam więc naszych ojców, jeśli mówicie prawdę!" |
أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ(37) Czy oni są lepsi, czy lud Tubba i ci, którzy byli przed nimi? Wytrąciliśmy ich, ponieważ byli grzesznikami. |
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ(38) My nie stworzyliśmy niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi, dla zabawy. |
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ(39) Stworzyliśmy je w całej prawdzie; lecz większość ludzi nie wie. |
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ(40) Zaprawdę, Dzień rozstrzygnięcia - to czas spotkania dla wszystkich! |
يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ(41) To Dzień, kiedy przyjaciel nie wybawi przyjaciela od niczego; i oni nie będą mieli żadnej pomocy. |
إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(42) Z wyjątkiem tych, nad którymi zmiłował się Bóg. On jest Potężny, Litościwy! |
إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ(43) Zaprawdę, drzewo Az-Zakkum |
طَعَامُ الْأَثِيمِ(44) - to pożywienie grzesznika! |
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ(45) Ono jest jak miedź roztopiona, gotuje się we wnętrznościach, |
كَغَلْيِ الْحَمِيمِ(46) Jak wrząca woda! |
خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ(47) "Weźcie go i wrzućcie w środek czeluści piekielnych! |
ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ(48) Następnie lejcie na jego głowę karę gotującej się wody!" |
ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ(49) "Zakosztuj! Przecież ty jesteś potężny, szlachetny! |
إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ(50) Oto jest to, o czym powątpiewaliście!" |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ(51) Zaprawdę, bogobojni będą przebywać w miejscu bezpiecznym |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(52) Wśród ogrodów i źródeł, |
يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ(53) Ubrani w atłas i brokat, zwróceni do siebie twarzami. |
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ(54) Tak będzie! I połączymy ich w pary z hurysami o wielkich oczach. |
يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ(55) Oni tam będą wołać o wszelkiego rodzaju owoce, bezpieczni. |
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ(56) Oni tam nie zakosztują śmierci, poza pierwszą śmiercią. Bóg wybawił ich od kary ognia piekielnego |
فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(57) - łaska od twojego Pana. To jest osiągnięcie ogromne! |
فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ(58) My uczyniliśmy go łatwym, w twoim języku: być może, oni sobie przypomną! |
فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ(59) Wyczekuj więc, przecież i oni wyczekują! |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
