Сура Ас-Саффат на курдский

وَالصَّافَّاتِ صَفًّا(1)

 Bi (feriþteyên) qor bi qor in
سوێند به فریشته ڕیز بووه‌کان.

فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا(2)

 Û ên hey berî (ewran) didindajon
به‌و فریشتانه‌یش که ده‌خوڕن به‌سه‌ر سته‌مکاراندا (له‌سه‌ره مه‌رگ و له قیامه‌ت و دۆزه‌خدا).

فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا(3)

 Û ên hey Qur´anê dixweynin
به‌وانه‌ش که په‌یامه ئاسمانیه‌کان ده‌گه‌یه‌نن به پێغه‌مبه‌ران و به‌سه‌ریاندا ده‌یخوێننه‌وه‌.

إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ(4)

 Bêguman Xudayê we her yek e
به‌ڕاستی خوای ئێوه تاک و یه‌کێکه‌.

رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ(5)

 Perwerdekarê asîmana û zemîn û tiþtê di navbera wan de ye û perwedekarê rojhelatan e
په‌روه‌ردگاری ئاسمانه‌کان و زه‌وی و نێوانیانه‌، په‌روه‌ردگاری ڕۆژهه‌ڵاته‌کانیشه‌.

إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ(6)

 Bêguman me asîmanê dinê (ê herî nêz) bi ronahî û xweþikiya sitêrkan xemilandiye
بێگومان ئێمه ئاسمانی دنیامان ڕازاندۆته‌وه به جوانی و ڕۆشنی ئه‌ستێره و هه‌ساره‌کان.

وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ(7)

 Û ji bo parastina ji her pelîdê serkêþ
ئاسمانمان پاڕاستووه له پیلان و شه‌ڕی هه‌موو شه‌یتانێکی سه‌رکه‌ش.

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ(8)

 Ku ew li civata herî jirîn gohdarî nekin û ew, ji her alî ve têne avêtin
شه‌یتانه‌کان ناتوانن هه‌واڵی ئه‌و نه‌خشه و به‌رنامانه‌ی که به‌فریشته پایه بڵنده‌کان ده‌سپێردرێت، بیزانن بیبیستن، چونکه له هه‌موو لایه‌که‌وه پارچه ئه‌ستێره‌یان بۆ ده‌هاوێژرێت.

دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ(9)

 Qewrandinekî (bi gilokê agirîn); û ji wan re îþkencekî bi janê hertimî heye
بۆ ئه‌وه‌ی تێکبشکێنرێن و ڕاو بنرێن، سزای سه‌خت و به‌رده‌وام له قیامه‌تدا بۆیان ئاماده‌یه‌.

إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ(10)

 Tenê ê ku bi lez tiþtekî bigre û bazde, vêca sitêekê ronak (wek gilokê agir) didin pey
مه‌گه‌ر ئه‌وه‌ی که هه‌واڵێک بفرێنێت و بیه‌وێت بۆی ده‌ربچێت، ئه‌وه ئه‌ستێره‌یه‌کی ڕووناک شوێنی ده‌که‌وێت و له‌ناوی ده‌بات.

فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ(11)

 Vêca tu ji wan bipirse; gelo di pîþekarî de ew zortir in-tekûztir in yan ên aferandiye? Bêguman me wan ji herîkî zelqokî aferandiye
ئه‌ی پێغه‌مبه‌ر صلی الله عیه وسلم له بێ باوه‌ڕان بپرسه‌: ئایا ئه‌وان گرنگتر و گه‌وره‌تر و به‌هێزترن یان ئه‌و شتانه‌ی تر که دروستمان کردووه وه‌ک (ئاسمان و زه‌وی و کێوه‌کان... هتد)، بێگومان ئێمه ئه‌وانمان له قوڕێکی مچ دروست کردووه (که یه‌کێکه له قۆناغه‌کانی دروستکردنی باوکه ئاده‌م).

بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ(12)

 Ne, (dev ji wan berde) tu sosreta dibînî û ew jî tinaza dikin
نه‌خێر (سه‌یره‌) تۆ سه‌رسامی له بێ باوه‌ڕان کافران که‌چی ئه‌وان گاڵته ده‌که‌ن به‌و هه‌موو به‌ڵگه به‌هێزانه‌.

وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ(13)

 Û gava ew têne þîret kirin-bîr xistin ew þîret nagirin-bi bîr naynin
کاتێکیش ئامۆژگاری بکرێن ئامۆژگاری وه‌رناگرن و سه‌ر باده‌ده‌ن.

وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ(14)

 Û gava ayetek (nîþanek) bibînin ew dest bi tinaza dikin
کاتێک به‌ڵگه‌و موعجیزه‌یه‌ک ده‌بینن ده‌یکه‌نه گاڵته‌جاڕ و باوه‌ڕ ناکه‌ن.

وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ(15)

 Û gotin ku: "Eva han hey efsûnek xuya ye
ده‌شیانوت: ئه‌مه‌ی ئێمه ده‌یبینین و ده‌یبیستین جگه له جادوویه‌کی ئاشکرا شتێکی تر نیه‌...!!

أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ(16)

 Ma gava em bimrin û bibin ax û hestî ma qey bera emê bêne vejandin- rakirin
هه‌روه‌ها ده‌ڵێن: ئایا کاتێک مردین و بووینه خاک و ئێبسک، ئایا ئێمه زیندوو ده‌کرێینه‌وه‌؟!

أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ(17)

 Ma qey bav û kalên me yên pêþîn jî (wê rabin)
ئایا باوانی دێرینیشمان زیندوو ده‌کرێته‌وه‌؟

قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ(18)

 Tu bêje: "Belê, û hûnê sitûxor bin
له‌وه‌ڵامیاندا ئه‌ی پێغه‌مبه‌ر صلی الله علیه وسلم بڵێ: به‌ڵێ، له‌کاتێکدا که ئێوه زه‌لیل و مل که‌چن.

فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ(19)

 Vêca bêguman ew (rabûn) tenê yek qêrînek e; vêca ewê pêre pêre rabin û binêrin
جا بێگومان ته‌نها داچڵه‌کاندن و تێخوڕین و ده‌نگێکی به‌هێزه ده‌ستبه‌جێ هه‌موویان هه‌ستاون و ته‌ماشا ده‌که‌ن.

وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ(20)

 Û wê bêjin ku: "Hey xulî li me be! roja xelat û celatê eva haye
ئه‌وسا ده‌ڵێن: ئه‌ی هاوار، ئاخ و ئۆف بۆ ئێمه‌، ئه‌مه ئیتر ڕۆژی قیامه‌ت و لێپرسینه‌وه‌یه‌.

هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ(21)

 Roja veqetandinê ku we wê diderewand eva haye
ئینجا به‌هه‌ڕه‌شه‌وه پێیان ده‌وترێت ئه‌مه ڕۆژی جیاکردنه‌وه‌یه که ئێوه بڕواتان پێی نه‌بوو، به‌درۆتان ده‌زانی.

۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ(22)

 Hûn ewên sitemkar tevî jinên wan û tiþtê dihebandin bicivînin
خوای گه‌وره فه‌رمانده‌دا به فریشته‌کان هه‌موو ئه‌وانه‌ی سته‌میان کردووه کۆیان بکه‌نه‌وه‌، خۆیان و هاوسه‌رانیان، خۆیان و هاوشێوه‌یان و ئه‌و شتانه‌ش که ده‌یانپه‌رست.....

مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ(23)

 Wan bêyî Xuda (pûta û pelîd diheband); vêca hûn rêye dojehê nîþa wan bidin
له‌جیاتی خوا، ئینجا ڕێنماییان بکه‌ن بۆ ڕێگه‌ی دۆزه‌خ چونکه بێ باوه‌ڕ و تاوانبارن.

وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ(24)

 Û hûn wan bisekinînin. Bêguman ewê bêne pirsyarî kirin
له‌کاتی ڕاپێچ کردنیاندا فه‌رمان ده‌درێت: ئاده‌ی بیانوه‌ستێنن، بێگومان ئه‌وان پرسیار لێکراون.

مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ(25)

 Ma çima´ hûn alîkariya hevûdin nakin
پێیان ده‌وترێت: ئه‌وه چیتانه بۆ پشتی یه‌کتر ناگرن، بۆ به‌رگری له یه‌ك ناکه‌ن؟!..

بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ(26)

 Ne, ew îro sitûxor in
نه‌خیر، تازهکار له لار ترازاوه ئه‌مڕۆ هه‌موویان ته‌سلیمن و بێ ده‌سه‌ڵاتن.

وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ(27)

 Hin ji wan li hina defitilin ji hev dipirsin
ئا له‌و کاته‌دا که ده‌وه‌ستێنرێن، یه‌خه‌ی یه‌کده‌گرن و ڕوو به ڕووی یه‌ک به توندی قسه ده‌که‌ن و پرسیار له یه‌ک ده‌که‌ن و یه‌کتری تاوانبار ده‌که‌ن.

قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ(28)

 Gotin: "Bêguman hûn hey ji rast ve dihatine me
ژێر ده‌سته‌کان به ئاغاکانیان ده‌ڵێن: بێگومان ئێوه هه‌میشه لای ڕاستتان لێگرتبووین (هه‌وڵتان ده‌دا ئێمه بخه‌ڵه‌تێنن به‌درۆ به زۆر).

قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ(29)

 (Pêþwayan) got ku: "Ne, ji xwe hûn nebûn bawermend
ئه‌وانیش له‌وه‌ڵامیاندا ده‌ڵێن: نه‌خێر، وا نیه‌، ئێوه هه‌ر خۆتان ئیماندار نه‌بوون!!

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ(30)

 Tu zora me li ser we nebû; ji xwe hûn bûn komelek serkêþ
خۆ ئێمه هیچ زۆر و ده‌سه‌ڵاتێکمان به سه‌رتاندا نه‌بوو، ده‌ستمان نه‌ده‌ڕۆشت به‌سه‌رتاندا، ئێوه هه‌ر خۆتان له سنوور ده‌رچوو بوون.

فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ(31)

 Vêca gotina perwerdekarê me li ser me pêwiat e. Bêguman emê her tam bikin
ئیتر خۆ چاره‌مان نیه ده‌بێت بڕیارداده‌ی په‌روه‌ردگارمان به‌سه‌رماندا پیاده بکرێت، ده‌بێت سزای (بێ ئیمانی و تاوانباری) خۆمان بچێژین.

فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ(32)

 Vêca me we ji rê derxist; bêguman em bi xwe jî jirêderketî bûn
له وه‌ڵامیاندا ده‌ڵێن: ڕاسته‌، ئێمه ئێوه‌مان گومڕا کردبوو، به‌ڵام خۆیشمان هه‌ر گومڕاو سه‌ر لێشێواو بووین.

فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ(33)

 Vêca bêguman ew wê rojê di ezab de hempar in
ئه‌و ڕۆژه به‌ڕاستی هه‌موویان له سزاو ئازاردا هاوبه‌شن، هه‌روه‌ک له دنیادا هاوکار بوون.

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ(34)

 Bêguman em bi sûcdarên gunehkar her wuha dikin
ئێمه بێگومان ئاوا ده‌که‌ین به گوناهکار و تاوانباران.

إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ(35)

 Bêguman ew, gava ji wan re dihate gotin ku: "Ji Xuda pêve tu Xuda nînin" wan quretiya dikir
ئه‌وانه کاتی خۆی که پێیان ده‌وترا: هیچ خوایه‌ک نیه جگه له (الله‌) سه‌ریان باده‌دا و فوویان ده‌کرده خۆیان و فیزیان ده‌کرد...

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ(36)

 Û digotin ku: "Ma qey bera emê ji bo þairekî dîn dev ji Xudayên xwe berdin
ده‌یانوت: ئێمه چۆن واز له خواکانمان ده‌هێنین بۆ شاعیرێکی شێت؟!

بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ(37)

 Ne, ew bi rastiyê hat û pêxemberan jî rast gotiye
نه‌خێر، وانیه‌، به‌ڵکو ئه‌و حه‌ق و ڕاسته‌قینه‌ی هێناوه‌، ڕاستی پێغه‌مبه‌رانی پێش خویشی سه‌لماندووه‌.

إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ(38)

 Bêguman hûnê ji ezabê bi jan tam kin
(ماده‌م ئێوه کاتی خۆی بڕواتان پێنه‌کرد) ده‌بێت سزای زۆر به ئێش بچێژن.

وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(39)

 Û hûn, ji tiþtê we kiriye pêve nayên celat kirin
تۆڵه‌تان لێ ناسه‌نرێت به‌قه‌ده‌ر ئه‌و کارو کرده‌وانه نه‌بێت که‌کاتی خۆی ئه‌نجامتان ده‌دا.

إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(40)

 Bendeyên Xuda yên dilpak ne tê de
(ئه‌وه‌ی باسکرا حاڵی خوانه‌ناسان بوو) به‌ڵام به‌نده دڵسۆز و هه‌ڵبژارده‌کانی خوا (ئیمانداره به‌ڕێزه‌کان).

أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ(41)

 Ewên han ji wan re rozîkî xuya heye
ئه‌وان ڕزق و ڕۆزی ئاشکرای زۆرو زه‌به‌نده و دیاری کراویان پێشکه‌ش ده‌کرێت (له‌سه‌ر سینی و ده‌فری زێڕ و زیو).

فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ(42)

 G_ellek fêkî jî û ew bi xweþî têne mazûrvanî kirin
میوه‌هاتی هه‌مه‌جۆر و هه‌مه‌چه‌شن، هاوڕێ له‌گه‌ڵ قه‌درو ڕێزێکی بێ وێنه‌دا له‌لایه‌ن په‌روه‌ردگار و فریشته‌کانه‌وه‌.

فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ(43)

 Di bihiþtê xweþiyan de ne
له به‌هه‌شتی پڕ له نازو نیعمه‌تدا (بۆ هه‌میشه دوور له پیری و نه‌خۆشی و ناخۆشی).

عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ(44)

 Li hember hev li ser texta rûniþtî ne
ئه‌و به‌خته‌وه‌رانه له‌سه‌ر کورسی و قه‌نه‌فه ڕازاوه‌کان به‌رامبه‌ر یه‌کتری داده‌نیشن، (دیاره خوای گه‌وره ده‌یخاته دڵی ئیماندارانه‌وه به‌تایبه‌تی ئه‌وانه‌ی ناسیاوی یه‌کن، تا به‌دیداری یه‌کتر شاد ببن و ناو به‌ناو یادی ژیانی دنیاو خه‌باتیان له پێناوی ئاینی خوادا بکه‌ن).

يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ(45)

 Bi tasê ji meya pak tije li ser wan tê gerandin
له په‌رداخی تایبه‌تیدا شه‌رابی تایبه‌تیان به‌سه‌ردا ده‌گێڕن.

بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ(46)

 Ji ên vedixwin re çîlsipî meyxoþ e
شه‌رابه‌که زۆر سپی و به‌له‌زه‌ته بۆ ئه‌و که‌سانه‌ی که ده‌یخۆنه‌وه و نۆشی ده‌که‌ن.

لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ(47)

 Ne tê de serxweþî û zikêþî heye û ne jî ew jê ji xwe diçin
ئه‌و شه‌رابه نه‌ده‌بێته هۆی سه‌رئێشه و ئێڵنجدان، نه مه‌ست و سه‌رخۆش و بێ هۆشیان ده‌کات (وه‌ک شه‌رابه ناپوخته‌کانی دنیا).

وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ(48)

 Li cem wan hin jinên çav rindê çav mezin hene ku hey li wan dinêrin
له ته‌نیشتیانه‌وه حۆری چاوگه‌ش دانیشتوون، جگه له هاوسه‌رانیان چاو بۆ که‌سی تر هه‌ڵنابڕن.

كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ(49)

 Ew herwekî hêkê sipî parastî ne
هه‌ر ده‌ڵێی هێلکه‌ی کوڵاوی پاک کراو شاراوه‌ن (که‌س ده‌ستی لێ نه‌داون).

فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ(50)

 Vêca hin ji wan hina difetilin ji hev dipirsin
ئینجا ئیتر (ئه‌و به‌خته‌وه‌رانه به‌ده‌م عه‌یش و نۆشه‌وه‌) پرسیار له یه‌کتری ده‌که‌ن و (یادگاره‌کانیان له دنیادا باس ده‌که‌ن).

قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ(51)

 Yekî ji wan got ku: "Bêguman hevalekî min hebû
یه‌کێکیان مۆڵه‌ت ده‌خوازێت و ده‌ڵێت: من به‌ڕاستی کاتی خۆی له دنیادا هاوه‌ڵێکم هه‌بوو...

يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ(52)

 Digot ku: "Ma qey tu ji ewên rasdidêrin-bawerî tînin î
زۆرجار ده‌یوت: تۆ بڕوا بو شتی وا ده‌که‌یت؟!

أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ(53)

 Ma qey gava em bimrin û bibin ax û hestî ma bera emê bêne celat kirinê
ئایا ئه‌گه‌ر بووینه خاک و ئێسک ئێمه به‌ڕاست پاداشت ده‌درێینه‌وه‌؟!

قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ(54)

 Got: "Ma gelo haya we (ji wî hevalê min) heye
پاشان ئیمانداره‌که ڕوو به‌هاوه‌ڵانی وتی: ئه‌رێ ئه‌وه ئێوه ته‌ماشایه‌ک ناکه‌ن: بابزانین ئه‌و هاوه‌ڵه‌م حاڵی چۆنه‌.

فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ(55)

 Vêca bi ser (hevalê xwe) vebû; êdî wî da nava dojehê de dît
هه‌ر که سه‌یرێکی کرد بینی وا له ناوه‌ڕاستی دۆزه‌خدا گیری خواردووه‌...

قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ(56)

 Gotê: "Ez bi Xuda kim hin mabû ku te min têk bibrana
ئه‌وسا پێی وت: به‌خوا خه‌ریکبوو منیش تیا به‌ریت، خه‌ریک بوو منیش وه‌کو خۆت هه‌ڵدێریت.

وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ(57)

 Eger ne ji qenciya perwerdekarê min bûna, ezê jî bi te re li wur bûma
خۆ ئه‌گه‌ر نیعمه‌تی هیدایه‌تی په‌روه‌ردگارم نه‌بوایه‌، ئه‌وه منیش له ئاماده بووانی ناو دۆزه‌خ ده‌بووم.

أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ(58)

 Vêca ma emê nemirana newsa
ئینجا به‌خته‌واران له خۆشیدا ده‌ڵێن: ئێمه ئیتر نامرین، ژیانمان به‌رده‌وامه‌....

إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ(59)

 Ji mirina xwe ya pêþîn pêve û em nayên ezab dayîn jî
جگه له مردنه‌که‌ی یه‌که‌م جارمان، ئێمه ئیتر هیچ ئازار و ئه‌شکه‌نجه‌یه‌کیش ناچێژین.

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(60)

 Bêguman rizgariya herî mezin her eva haye
به‌ڕاستی ئا ئه‌مه‌یه سه‌رکه‌وتن و سه‌رفرازی و به‌خته‌وه‌ری گه‌وره و بێ سنوور.

لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ(61)

 Vêca xebatkar ji (xweþîyê) wekî vî re bira bixebitin
ده‌با ئا بۆ ئه‌م به‌هشته‌، بۆ ئه‌م کامه‌رانیه‌، بۆ ئه‌م نازو نیعمه‌ته بێ سنووره‌، ئه‌وانه‌ی که کارو کۆشش ده‌که‌ن، با بۆ ئه‌م ده‌سکه‌وتانه بیکه‌ن.

أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ(62)

 Ma ev ciyê xweþ çêtir e yan dara ziqûmê
باشه‌، ئایا ئه‌و به‌هه‌شت و نازو نیعمه‌ته چاکه‌؟ یان دره‌ختی ژه‌قنه بووت.

إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ(63)

 Bêguman me wê (darê) ji sitemkaran re kiriye sihetî û teþqele
ئێمه کردوومانه به‌هۆی ناخۆشی و ئازار بۆ سته‌مکاران (ئه‌وانه‌ی له دنیادا گاڵته‌یان ده‌هات و ده‌یانوت چۆن له‌ناو ئاگردا دره‌خت ده‌ڕوێت؟!)

إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ(64)

 Bêguman ew darek e ku ji kurahiya dojehê dertê
بێگومان ئه‌وه دره‌ختێکه له ناخی دۆزه‌خدایه و له‌وێوه (لق و پۆپه‌کانی) به‌هه‌موو به‌شه‌کانی دۆزه‌خدا بڵاوکردۆته‌وه‌.

طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ(65)

 Fêkiyê wê herwekî serê pelîdan e
به‌روبوومه‌که‌ی ده‌ڵێی سه‌لکه‌سه‌ری شه‌یتانه‌کانه (له ناشرینی و بێ له‌زه‌تیدا).

فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ(66)

 Vêca bêguman wê ew jê bixwin û wê zika jê tije bikin
دۆزه‌خیه‌کان به ناچاری لێی ده‌خۆن، سکیانی لێ پڕ ده‌که‌ن.

ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ(67)

 Paþê bi rastî ji wan re di ser de jî vexwarinek tevlîhev ji ava kel heye
له‌وه‌ودوا شله‌مه‌نیه‌کی زۆر گه‌رم ده‌که‌ن به‌سه‌ریدا (به‌زۆر ده‌رخواردیان ده‌درێت).

ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ(68)

 Paþê bêguman vegergeha wan bal dojeha har ve ye
پاسان (دوای ئه‌وه‌ی که تێریان خواردو تێریان خوارده‌وه‌!! به ده‌م شه‌ق و تێهه‌ڵدان و سه‌رزه‌نیشتی فریشته‌کانی دۆزه‌خه‌وه‌) به‌زۆر ده‌گێڕدێنره‌وه بۆ ناو دۆزه‌خ، (دیاره براون بۆ شوێنی تایبه‌تی خواردن و خواردنه‌وه‌!!)

إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ(69)

 Bêguman wan, bav û kalên xwe yên jirêderketî jî dît
ئه‌وانه کاتی خۆی باوو باپیرانی خۆیانیان بینی به‌گومڕایی (بیریان نه‌کرده‌وه و کوێرانه شوێنیان که‌وتن).

فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ(70)

 Vêca ew li ser rê û rêça wan dibezin
(ئیتر به‌بێ لێکدانه‌وه‌) ئه‌وانه به‌شوێنیاندا به‌تاڵۆکه و هه‌ڵه‌داوان چوون (باوه‌ڕیان به پێغه‌مبه‌ران و ئیمانداران نه‌کرد).

وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ(71)

 Sond be, berî wan pirrî pêþiyan jî rê þaþ kiribûn
سوێند به‌خوا بێگومان زۆربه‌ی پێشینانیان هه‌ر گومڕا بوون (چونکه دڵڕه‌ق بوون و ئاماده‌ی بیستنی ڕاستی نه‌بوون).

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ(72)

 Sond be me gellek (pêxemberên) hiþyarker di nava wan de þandibû
هه‌رچه‌نده ئێمه به‌ڕاستی، پێغه‌مبه‌رانی بێدارکه‌ره‌وه‌مان بۆ ڕه‌وانه کردبوون (به‌ڵام زۆربه‌یان گاڵته‌یان پێ ده‌هات).

فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ(73)

 Vêca tu binêre ka paþiya ên hatin hiþyar kirin çewa bû
جا ئیتر ته‌ماشابکه سه‌رنج بده‌، سه‌رئه‌نجامی بێدارکراوه‌کان چی بوو (چۆن به دۆزه‌خ پاداشت درانه‌وه‌!)

إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(74)

 Bendeyên Xuda yên dilpak ne tê de
جگه له به‌نده دڵسۆزو هه‌ڵبژارده‌کانی خوا (که ئه‌وان له دۆزه‌خ دوورن و به به‌هه‌شت شاد بوون).

وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ(75)

 Sond be, Nûh gazî me kir; vêca ên bersiv dan çi rind bûn
بێگومان نوح هانا و هاواری بۆ هێناین، ئێمه‌یش چاکترین فریاد ڕه‌سێک بووین که به‌هانا و هاواریه‌وه چووین.

وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ(76)

 Me wî û malbata wî ji wê kovana zor mezin xelas kir
خۆی و که‌سوکاری باوه‌ڕداریمان له ته‌نگانه گه‌وره‌که ڕزگار کرد...

وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ(77)

 Û me ên mayîn her azbata wî hiþt
جا ته‌نها هه‌ر ئه‌وه‌ی ئه‌ویشمان هێشته‌وه (که ببنه هۆی ئاوه‌دانکردنه‌وه‌ی زه‌وی سه‌ر له‌نوێ).

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(78)

 Û me navê wî di nav ên ji pare de tên hiþt
هه‌روه‌ها به‌سه‌رهاتی ئه‌ومان هێشته‌وه بۆ نه‌وه‌کانی داهاتوو (تا په‌ندی لێوه‌ربگرن).

سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ(79)

 Di nav hemû aleman de silav li ser Nûh be
سڵاو له‌سه‌ر نوح له لایه‌ن سه‌رجه‌م ئیماندارانه‌وه له هه‌موو کات و شوێنێکدا.

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(80)

 Bêguman em, qencîkaran wuha xelat dikin
به‌ڕاستی ئێمه ئا به‌و شێوه‌یه پاداشتی چاکه‌کاران ده‌ده‌ینه‌وه (یادیان ده‌هێڵینه‌وه‌).

إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(81)

 Bêguman ew, ji bendeyên me yên bawermend e
به‌ڕاستی ئه‌و له‌به‌نده ئیمانداره‌کانی ئێمه‌یه‌.

ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ(82)

 Paþê mê ên din tev fetisand
له‌وه‌ودوا ئه‌وانی ترمان نوقمی زریان کرد.

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ(83)

 Û bêguman Îbrahîm jî ji hemkîþê wî ye
بێگومان له شوێنکه‌وته و په‌یڕه‌وانی نوح - ئیبراهیم - ه (سه‌لامی خوایان لێ بێت).

إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ(84)

 Dema bi dilekî pak hate perwerdekarê xwe
کاتێک ڕووی کرده په‌روه‌ردگاری، به پیر بانگه‌وازیه‌وه چوو، به‌دڵێکی پڕ له ئیمان و یه‌ک خواناسیه‌وه‌.

إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ(85)

 Dema ji bavê xwe û gelê xwe re got ku: "Ma hûn çi dihebînin
ڕۆژێک به باوکی و قه‌ومی و هۆزه‌که‌ی وت: باشه‌، ئه‌وه ئێوه چی ده‌په‌رستن؟!

أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ(86)

 Ma hûn bêyî Xuda bi derew hin Xudayên din dixwazin
ئایا شتی ده‌ست هه‌ڵبه‌سته ده‌که‌نه خواو له جیاتی په‌روه‌ردگار ده‌تانه‌وێت بیپه‌رستن؟!

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(87)

 Vêca ma gumana we bi perwerdekarê hemû aleman çiye?" (hûn guman dikin wê çi bi we bike)
باشه‌، ئاخر ئێوه‌، چ گومانێکتان هه‌یه له په‌روه‌ردگاری جیهانیان؟!

فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ(88)

 Vêca bi nêrînek li sitêrka mêzand
(ئه‌وسا چاوی هه‌ڵبڕی بۆ ئاسمان و) ته‌ماشایه‌کی ئه‌ستێره‌کانی کرد، (له ساخی بیروبۆچوونیان).

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ(89)

 Vêca got ku: "Bêguman ez nexweþ im
(دیاره که سبه‌ی جه‌ژنیان بووه و ده‌عوه‌تی حه‌زره‌تی ئیبراهیمیشیان کردووه‌، ئه‌میش حه‌زی نه‌کردووه و بێزاربووه بۆیه‌) وتی: من نه‌خۆشم.

فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ(90)

 Vêca wan piþt danê çûn
ئه‌وانیش به‌جێیان هێشت و ڕۆیشتن.

فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ(91)

 Êdî ewî berê xwe bal Xudayên (pûtên) wan ve kir vêca got: "Ma hûn çima naxwin
ئه‌وسا به په‌نهانی چوو بۆ لای بته‌کانیان و وتی: ئه‌وه ناخۆن؟ (دیاره خۆراکیان بۆ بته‌کان داناوه‌!)

مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ(92)

 Ma çi bûye ji we hûn nepeyivin
ئه‌وسا هاواری له بته‌کان کردوو، به توڕه‌ییه‌وه پێی وتن: ئه‌وه بۆ ڵاڵن؟! بۆ قسه‌یه‌کی ژیرانه ناکه‌ن؟!

فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ(93)

 Vêca berê xwe da wan bi destê raste li wan da
ئینجا تێیان که‌وت، به‌ده‌ستی ڕاستی پیاده‌ماڵین و ده‌یشکاندن.

فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ(94)

 Vêca wan berê xwe danê bilez berpê hatin
دوایی بت په‌رستان گه‌ڕانه‌وه و بینیان خواکانیان تێکوپێک شکاون، به‌په‌له و شڵه‌ژاوییه‌وه هاتن بۆ ئیبراهیم...!!

قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ(95)

 Got: "Ma hûn tiþtê we (bi destê xwe) hekandiye dihebînin
ئه‌ویش پێی وتن: باشه‌، ئایا ئه‌و په‌یکه‌رانه‌ی خۆتان دایده‌تاشن، ده‌یپه‌رستن؟!

وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ(96)

 Xuda we û tiþtê hûn çêdikin tev aferandiye
له‌کاتێکدا خوا به‌دیهێنه‌ری ئێوه‌یش و ئه‌م بتانه‌شه که دروستتان کردوون (نه‌شیانتوانی به‌رگری له خۆیان بکه‌ن!!).

قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ(97)

 Gotin: "Hûn jê re avahiyek lêkin, vêca hûn wî bavêjin dojeha agir
که‌چی بیریان نه‌کرده‌وه له‌و به‌ڵگه به‌هێزانه‌وه‌، وتیان: شوێنێک دروست بکه‌ن و ئاگری تێدا بکه‌نه‌وه و ئیبراهیمی تێ فڕێ بده‌ن (با بسوتێت و له‌ناو بچێت).

فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ(98)

 Vêca wan xwest ku pê xerabî bikin, êdî me wan kir ên herî jêrîn
ئه‌وان ویستیان پیلانێکی بۆ دروست بکه‌ن، ئێمه ئه‌وانمان تێکشکاند و ڕیسوامان کردن.

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ(99)

 (Îbrahîm) got ku: "Bêguman ez diçim bal perwerdekarê xwe, wê ew rêya rast nîþa min bide
ئینجا ئیبراهیم وتی: من به‌ڕاستی ئێوه به جێ ده‌هێڵم و ده‌ڕۆم به‌ره‌و ڕه‌زامه‌ندی په‌روه‌ردگارم، له ئایینده‌شدا به‌رده‌وام ڕێنموویم ده‌کات.

رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ(100)

 Perwerdekarê min! tu (zarûkî) ji qencan bi min baxþîne
(ئه‌وسا کۆچی کرد)، له‌و ڕێگه‌و بانه‌دا داوای له‌خوا کردو وتی: په‌روه‌ردگارا نه‌وه‌یه‌کی چاک و پاکم پێ ببه‌خشه‌.

فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ(101)

 Vêca me mizgîna zarûkî sernerm dayê
ئێمه‌ش مژده‌ی کوڕێکی به ئارام و خۆگرو ژیرمان پێبه‌خشی که -ئیسماعیل- ه‌.

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ(102)

 Vêca çi gava (ew zarûk) pê re gihîþte çaxa ger û xebatê, gotê: "Kurê min! bi rastî min di xewê de dît ku min te serjê dikir; vêca binêre ka tu çi dibînî?" Got: "Bavo can! tiþtê tu têyî ferman kirin bike. Xuda hiz ke tu yê min ji bîhnfirehan bibînî
کاتێک ئه‌و کوڕه که‌وته ده‌روماڵ له‌گه‌ڵیدا به‌یانیه‌ک پێی وت: کوڕم شیرینم بێگومان من ده‌مبینی له خه‌ونمدا که تۆ سه‌رده‌بڕم، تۆ ده‌ڵێی چی؟ ڕات چۆنه‌؟! (کوڕی چاک و خواناس و خۆگر به‌زمانی شیرین) وتی: بابه‌گیان هه‌ر فه‌رمانێکت پێ دراوه جێبه‌جێی بکه‌، ده‌مبینیت ئه‌گه‌ر خوا حه‌ز بکات، خوابیه‌وێت، له ئارامکاران ده‌بم.

فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ(103)

 Vêca çi gava herdûyan jî serî (ji Xuda re) danîn û wî li ser kêleka rastê serê wî danî erdê
کاتێک هه‌ردووکیان ته‌سلیمی فه‌رمانی په‌روه‌ردگار بوون، ئیبراهیم، ئیسماعیلی به ڕوودا خسته سه‌ر خاک بۆ ئه‌وه‌ی سه‌ری ببڕێت.

وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ(104)

 Me gazî kirê: Îbrahîm
ئێمه‌ش بانگمان لێکرد: ئه‌ی ئیبراهیم!!

قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(105)

 Bêguman te xewnê rast dêrand. Bêguman em qencîkaran wuha perû dikin
به‌ڕاستی خه‌وه‌که‌ت هێنایه دی، ئێمه هه‌ر ئاوا پاداشتی چاکه‌کاران ده‌ده‌ینه‌وه (له تاقی کردنه‌وه‌کاندا سه‌ریان ده‌خه‌ین، چونکه لێبڕاون).

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ(106)

 Bêguman sihêtiya aþîkar her eva han e
به‌ڕاستی ئه‌مه خۆی تاقیکردنه‌وه‌یه‌کی ئاشکراو ڕوونه‌.

وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ(107)

 Û me di bergîdanê de goriyeke mezin dayê
ئێمه‌ش قۆچێکی گه‌وره‌مان کرده قوربانی ئیسماعیل تا له جیاتی ئه‌ودا سه‌ری ببڕێت.

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(108)

 Û me navekî xweþ jê re di nav ên paþîn de hiþt
پاشان ئێمه له‌ناو گه‌لان و نه‌وه‌کانی داهاتوودا ناوی ئیبراهیممان هێشته‌وه‌.

سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ(109)

 Silav li Îbrahîm be
سڵاو و دروود و ڕێز له‌سه‌ر ئیبراهیم.

كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(110)

 Em qencîkaran wuha xelat dikin
ئێمه ئا به‌و شێوه‌یه پاداشتی چاکه‌کاران ده‌ده‌ینه‌وه‌...

إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(111)

 Bêguman ew ji bendeyên me yên qenc e
به‌ڕاستی ئه‌میش له‌به‌نده ئیمانداره‌کانی ئێمه‌یه‌...

وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ(112)

 Û me mizgîna Îshaq ku pêxemberek ji qencan e dayê
مژده‌ی هاتنه دنیای - ئیسحاق - یشمان پێبه‌خشی، که ئه‌ویش پێغه‌مبه‌رێکه له چاکان.

وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ(113)

 Û me rozîkî fireh da wî û Îshaq; ji azbata wî qencîkar û ê aþkera li xwe sitemkar jî hene
خێرو به‌ره‌که‌تمان ڕژاند به‌سه‌ر ئیبراهیم و به‌سه‌رئیسحاقدا و له‌نه‌وه‌ی هه‌ردووکیان، واته‌: ئیسماعلیل و ئیسحاق چاکان و پاکان، هه‌روه‌ها ئه‌و که‌سانه‌ش په‌یداده‌بن به‌روونی سته‌م له خۆیان ده‌که‌ن.

وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(114)

 Sond be me li Mûsa û Harûn jî qencî kir
به‌ڕاستی ئێمه نازو نیعمه‌تی خۆمانمان ڕژاند به‌سه‌ر موسا و هاروون (هه‌ردووکیانمان هه‌ڵبژارد بۆ پێغه‌مبه‌رایه‌تی).

وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ(115)

 Û me wan û gelê wan ji renceke mezin xelas kir
هه‌ردووکیان و قه‌ومه‌که‌شیانمان له ته‌نگانه گه‌وره‌که ڕزگارکرد (له غه‌رق بوون و خنکان).

وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ(116)

 Û me yariya wan kir; vêca ên serkeftî her bûn ew
سه‌رکه‌وتنمان پێبه‌خشین به‌سه‌ر دوژمنه‌کانیاندا، هه‌ر ئه‌وانیش زاڵ بوون.

وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ(117)

 Û me kitêbek pirr xuyaker da wan
پاشان ته‌وراتمان پێبه‌خشین که ڕوونکه‌ره‌وه‌ی هه‌موو شتێکه‌، (تا په‌یڕه‌ویی بکه‌ن).

وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ(118)

 Û me rêya rastîn nîþanî wan da
هه‌روه‌ها ڕێنموویی هه‌ردووکیانمان کرد بۆ ڕێگه و ڕێبازی ڕاست و دروست (تا قه‌ومه‌که‌یان سه‌رفراز بکه‌ن).

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ(119)

 Û me navekî xweþ ji wan re di nav ên paþîn de hiþt
ناوبانگی خێریانمان له نه‌وه‌کانی داهاتوودا هێشته‌وه (که هه‌تا دنیایه به‌ڕێزه‌وه ناویان ببرێت).

سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(120)

 Silav li Mûsa û Harûn be
سڵاو و دروود و ڕێز له‌سه‌ر موسا و هاروون (له لایه‌ن په‌روه‌ردگاری مه‌زن و به‌ڕێزه‌وه‌).

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(121)

 Bêguman em qencîkaran wuha xelat dikin
بێگومان ئێمه‌، ئا به‌و شێوه‌یه پاداشتی چاکه‌کاران ده‌ده‌ینه‌وه (له دنیاو قیامه‌تدا ڕێزدارن).

إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(122)

 Bêguman ew herdû jî ji bendeyên me yên bawermend in
به‌ڕاستی هه‌ردووکیان له به‌نده ئیمانداره‌کانی ئێمه بوون (ئه‌رکی سه‌رشانی خۆیان به چاکی ئه‌نجامدا).

وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ(123)

 Û bêguman Îlyas jî ji pêxemberan e
بێگومان - ئیلیاس - یش له ده‌سته‌ی پێغه‌مبه‌ران و ڕه‌وانه کراوانه (له لایه‌ن ئێمه‌وه‌).

إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ(124)

 (Di bîr bîne) dema ji gelê xwe re got ku: "Ma hûn xwe naparêzin- natirsin
ئه‌وکاته ئه‌ویش به قه‌وم و گه‌له‌که‌ی خۆی وت: ئه‌وه ناکرێت خواناس بن؟ ئه‌وه بۆ له‌خوا ناترسن؟!

أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ(125)

 Ma hûn gazî pûta dikin-dihebînin û hûn dev ji rindtirîne aferendekaran berdidin
ئایا ئێوه هاناو هاوارو نزا بۆ - به‌عل - ده‌به‌ن (بتێکی گه‌وره بوو ده‌یانپه‌رست) وه واز له خواپه‌رستی ده‌هێنن له‌کاتێکدا ئه‌و زاته چاکترینی دروستکاره‌کانه‌.

اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(126)

 Xuda perwerdekarê we û perwerdekarê bav û kalên we yên pêþîn e
که - الله - یه‌، په‌روه‌ردگارتانه‌، په‌روه‌ردگاری باو و باپیرانی دێرینیشتانه (ئه‌وه بۆ بیرێک ناکه‌نه‌وه‌)؟!

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ(127)

 Vêca wan wî derewand; êdî bêguman ewê bêne amade kirinê
که‌چی ئه‌وان بڕوایان پێ نه‌کرد، که‌وابوو بێگومان ئه‌وان ئاماده‌کراون بۆ دۆزه‌خ.

إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(128)

 Bendeyên Xuda yên dilpak ne tê de
جگه له به‌نده دڵسۆزو هه‌ڵبژارده‌کانی خوا.

وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(129)

 Me navekî xweþ jê re di nav paþîniyan de hiþt
ئینجا ناوبانگی خێری ئیلیاسمان له نه‌وه‌کانی داهاتوودا هێشته‌وه‌.

سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ(130)

 Silav li Îlyas be
سڵاو و دروود و ڕێز له‌سه‌ر ئیلیاسین بێت.

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(131)

 Bêguman em qencîkaran wuha xelat dikin
ئێمه به‌ڕاستی به‌و شێوه‌یه پاداشتی چاکه‌کاران ده‌ده‌ینه‌وه‌.

إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(132)

 Bêguman ew ji bendeyên me yên bawermend e
بێگومان ئه‌ویش له به‌نده ئیمانداره‌کانی ئێمه‌یه‌.

وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ(133)

 Û bêguman Lþt jî ji pêxemberan e
به‌ڕاستی -ڵوط - یش له پێغه‌مبه‌رانه‌.

إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ(134)

 (Di bîr bîne) dema me wî û malbata wî tev xelas kir
کاتی خۆی ئه‌و و هه‌موو که‌س و کاریمان ڕزگار کرد.

إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ(135)

 Ji pêþirê pîrenjinekî ku di nav ên mayî de ma
بێجگه له پیره‌ژنێک (بێ باوه‌ڕ بوو به‌رده‌وام گرفتی بۆ پێش ده‌هێنا) له‌ناومان برد.

ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ(136)

 Paþî me ên din serûbin kir
پاشان هه‌مووانمان ته‌فرو تونا کرد.

وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ(137)

 Û bêguman hûn sibeha hey di ser wan re diçûn û tên
بێگومان ئێوه هه‌موو به‌یانیه‌ک ده‌ڕۆن به‌سه‌ر شوێنه‌واره‌کانیاندا.

وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(138)

 Û bi þev jî, ma hûn hêjî hiþ tê nabin-xwe ranagirin
هه‌روه‌ها له شه‌ویشدا (هه‌ندێک جار له‌وێوه تێده‌په‌ڕن) ئایا ئه‌وه ژیریتان ناخه‌نه کارو بیرێک ناکه‌نه‌وه (چیمان به‌سه‌ر هێنان؟!!)

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ(139)

 Û bêguman Yûnis jî ji pêxemberan e
به‌ڕاستی - یونس - یش له پێغه‌مبه‌رانه‌.

إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ(140)

 (Di bîr bîne) dema (ji gelê xwe) dûr bû-reviya çû bal keþtîkî tije ve
که‌چی ڕای کرد به‌ره‌و که‌شتیه پڕ له که‌لوپه‌ل و خه‌ڵکه‌که‌...

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ(141)

 Vêca peþk kirin; êdî ew bû ji ên sitûxor (peþk li wî ket ku ew ji keþtiyê bê avêtin)
ئه‌وسا به‌ناچاری به‌شداری قورعه‌ی کرد، له ڕیزی ئه‌وانه‌دا بوو که‌له قورعه‌که‌دا سه‌رنه‌که‌وتن...

فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ(142)

 Vêca masîkî mezin wî daqurtand û ewî loma li xwe dikirgunehkar bû
ئینجانه‌هه‌نگێک قووتی دا، له‌کاتێکدا که شایانی سه‌رزه‌نشت و گله‌یی بوو (چونکه پێش ئه‌وه‌ی خوا مۆڵه‌تی بدات قه‌ومه‌که‌ی به‌جێهێشت).

فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ(143)

 Vêca eger bi rastî ew nebûya ji limêjkaran
خۆ ئه‌گه‌ر له‌و که‌سانه نه‌بوایه که ته‌سبیحات و یادی خوا ده‌که‌ن و نه‌یوتایه (لا اله الا انت سبحانك انی کنت من الظالمین): په‌روه‌ردگارا هیچ خوایه‌ک نیه جگه له تۆ، پاکی و بێگه‌ردی و ستایش شایسته‌ی تۆیه و من له سته‌مکارانم.

لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ(144)

 Ewê di zikê wî (masiyî) de heya roja rabûnê bimana
ئه‌وه ده‌مایه‌وه له سکی نه‌هه‌نگه‌که‌دا تا ڕۆژێک که هه‌مووان زیندوو ده‌کرێنه‌وه‌.

۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ(145)

 Vêca me wî avête zemînek rût, tevî ew nexweþ bû jî
له‌وه‌ودوا فڕێماندایه چۆڵیه‌کی بێ گژوگیاو دره‌خته‌وه بێ هێز و ماندوو نه‌خۆش.

وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ(146)

 Û me darekî ji kundira li serê hêþîn kir
ئینجا ڕووه‌کی کوله‌که‌ی گه‌وره‌مان بۆ پێگه‌یاندن (که گه‌ڵاکانی پان و گه‌وره‌یه و مێش و مه‌گه‌نزێکی ناکه‌ون).

وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ(147)

 Û me wî þandibû bal sed hezar (mirov) yan hê pirrtir
ئینجا گه‌ڕانما‌نه‌وه و ڕه‌وانه‌مه‌ن کرد به پێغه‌مبه‌رایه‌تی بۆ لای سه‌د هه‌زار که‌س و زیاتریش ده‌بن (که قه‌ومه‌که‌یه‌تی).

فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ(148)

 Vêca wan bawerî anî, êdî me wan heya demekî bi xweþî jiyand
ئه‌وسا هه‌موویان ئیمان و باوه‌ڕیان هێنا، ئێمه‌ش ژیانێکی خۆشمان بۆ فه‌راهه‌م هێنان تا کاتێکی دیاریکراو.

فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ(149)

 Vêca tu ji wan bipirse ma ji perwerdekarê te re keç û ji wan re jî kur hene
ئه‌ی پێغه‌مبه‌ر ڕاپرسیان لێ بکه‌: ئایا ڕاسته! که کچان شایسته‌ی په‌روه‌ردگارت بن و کوڕان شایسته‌ی خۆیان بێت؟! (هه‌ڵبه‌ته کوڕو کچ هه‌ردوو به‌دیهێنراوی خوان، پێوه‌ر ته‌نها ته‌قوایه‌، به‌ڵام قورئان ده‌یه‌وێت به‌بیرو بۆچوونی خۆیان، پووچه‌ڵی به‌ڵگه‌که‌یان ده‌ر بخات، کاتێ که وتویانه‌: فریشته‌کان کچی جوانن له حاڵێکدا ئه‌وان کچ به‌چاوی سووک ته‌ماشا ده‌که‌ن و به‌که‌می ده‌زانن، ئه‌ی بۆچی بۆ خوای په‌روه‌ردگار که له هه‌موو ئه‌و بیروباوه‌ڕه چه‌وتانه دووره ڕه‌وای ده‌بینن؟)

أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ(150)

 Ma qey me feriþteyan mê aferandiye û ew jî hazir û danas bûn
ئایا مه‌گه‌ر فریشته‌کانمان به مێینه درووست کردووه و له‌و کاته‌دا ئه‌وان له‌وێ بوون؟!

أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ(151)

 Hay jê bin! bêguman ew ji derewa xwe dibêjin
ئاگادار بن!! به‌ڕاستی ئه‌وانه هه‌ندێک له درۆ و بوختانیان ئه‌وه‌یه که ده‌ڵێن:

وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ(152)

 Xuda zarû çêkiriye:" Bêguman ew pirr derewkar in
خوا منداڵی بووه‌!! به‌ڕاستی و بێگومان ئه‌وانه زۆر درۆزنن.

أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ(153)

 Ma wî keça di ser kura re girtiye
ئایا مه‌گه‌ر کچانی هه‌ڵبژاردووه که بیکات به نه‌وه‌ی خۆی وه ڕێزی داون به‌سه‌ر کوڕاندا؟!!

مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ(154)

 Ma çi bûye ji we?, hûn çewa hukim dikin
ئایا چیتانه و چۆن بڕیاری بێ به‌ڵگه‌ی وا ده‌ده‌ن.

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ(155)

 Ma hêjî hûn nafikirin
ئایا بیرێک ناکه‌نه‌وه‌؟ (له‌م قسه بێ سه‌روبه‌نانه؟! له‌م تۆمه‌ته ناماقوڵانه‌؟!).

أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ(156)

 Yan ji we re delîlek zexmî xuya heye
ئایا مه‌گه‌ر به‌ڵگه و شتێکی به‌هێز و ئاشکراتان به‌ده‌سته‌وه‌یه (بۆ ئه‌م قسه حه‌له‌ق و مه‌له‌قانه‌).

فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(157)

 Vêca eger hûn bera rastgo ne ka kitêba xwe bînin
ئاده‌ی: کوا کتێبتان، کوا به‌ڵگه‌تان ئه‌گه‌ر ئێوه ڕاست ده‌که‌ن بیهێننه مه‌یدان.

وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ(158)

 Û di navbera wî û cinna de jî nasebek çêkirine. Sond be cinn baþ dizanin ku wê ew bêne amade kirin
(له‌لایه‌کی تره‌وه کافره‌کان) خزمایه‌تیان بڕیار داوه له‌نێوان زاتی په‌روه‌ردگار و په‌ریه‌کاندا، سوێن به‌خوا په‌ریه‌کانیش چاک زانیویانه که ئاماده ده‌کرێن (بۆ لێپرسینه‌وه و محاسه‌به ئه‌گه‌ر ئاوا خزمایه‌تیه‌ک هه‌بێت چۆن دادگای ده‌کرێن؟!).

سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ(159)

 Xuda ji tiþtê ew salix didin pak bêrî ye
پاکی و بێگه‌ردی بۆ خوای گه‌وه‌ره‌، ده‌رباره‌ی ئه‌و شتانه‌ی که ئه‌وان باسی ئه‌که‌ن و ئه‌و قسه بێ جێیانه‌ی ده‌یکه‌ن به‌رامبه‌ر به خوا.

إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(160)

 Ji pêþtirê bendeyên Xuda yên dilpak
به‌ڵام به‌نده دڵسۆزو هه‌ڵبژارده‌کانی خوا (له‌و گوفتارو بۆچونه خوارو خێچانه دوورن).

فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ(161)

 Vêca bêguman hûn û tiþtê hûn dihebînin
ئه‌ی بێ باوه‌ران به‌ڕاستی ئێوه و ئه‌وه‌ش ده‌یپه‌رستن.

مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ(162)

 Hûn qet (kesî) nikarin li serê ji rê derînin
ناتوانن که‌سی پێ گومڕاو و سه‌رلێشێواو بکه‌ن و له خوای دوور بخه‌نه‌وه‌.

إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ(163)

 Ji pêþtirê kesê ku wê têkeve dojehê
مه‌گه‌ر ئه‌و که‌سه‌ی نیشته‌جێی ناو دۆزه‌خه‌.

وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ(164)

 (Feriþteyan got ku:) "Ji her yekî ji me re payekî diyar heye
فریشته‌کان ده‌ڵێن: که‌سمان نی یه شوێنی دیاریکراوی خۆی نه‌بێت.

وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ(165)

 Û bêguman em hey qor bi qor in
به‌ڕاستی ئێمه هه‌ر هه‌مومان به ڕیز وه‌ستاوین (ئاماده‌ی فه‌رمانین).

وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ(166)

 Û bêguman em hey li mêjkar in
دووباره ده‌ڵێن: ئیمه هه‌موو ده‌م سه‌رگه‌رمی ته‌سبیحات و ستایشی خوای میهره‌بانین.

وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ(167)

 Her çend wan hey digot ku
هه‌رچه‌نده هاوه‌ڵگه‌ڕان پێش ڕه‌وانه کردنی پێغه‌مبه‌ر ده‌یان وت:

لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ(168)

 Eger bi rastî kitêbek ji pêþiyan li cem me hebûna
ئه‌گه‌ر ئێمه‌ش کتێبێکی ئاسمانیمان وه‌ک پێشووه‌کان بۆ بهاتایه‌...

لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(169)

 Emê bibûna ji bendeyên Xuda yên dilpak
ئێمه‌یش ده‌بووینه به‌نده دڵسۆزو چاکه‌کانی خوای گه‌وره‌.

فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ(170)

 Vêca ew pê kafir bûn, êdî wê paþê bizanbin
که‌چی که قورئانمان ڕه‌وانه کرد بڕوایان پێ نه‌کرد، سه‌رئه‌نجام خۆیان ده‌بیننه‌وه (چیان به‌سه‌ر ده‌هێنین).

وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ(171)

 Sond be peyva me ji bendeyên me yên pêxember re derbas bûye ku
سوێن به‌خوا بێگومان بڕیاری ئێمه بۆ به‌نده فرستاده و پێغه‌مبه‌ره‌کانمان (هه‌ر زوو ده‌رچووه)...

إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ(172)

 Bêguman ên wê bêne yarî kirin her ew in
که به‌دڵنیایی، هه‌ر ئه‌وان سه‌رکه‌وتوو سه‌رفراز ده‌بن.

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ(173)

 Û bêguman ên serkeftî her leþkjarên me ne
سه‌ربازه ئیمانداره‌کانیشمان هه‌ر ده‌سه‌ڵات ده‌گرنه ده‌ست و زاڵ ده‌بن.

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ(174)

 Vêca tu heya demekê rû ji wan bizivrîne
جارێ تا ماوه‌یه‌ک خۆت بگره و گویان پێ مه‌ده‌.

وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ(175)

 Û tu li wan binêre; vêca ewê paþê bibînin
تۆ سه‌رئه‌نجامی لاری و خوانه‌ناسینیان بخه‌ره به‌رچاو، له ئاینده‌دا خۆیان ده‌بیننه‌وه‌.

أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ(176)

 Vêca ma ew bi ezabê me dilezînin
ئایا ئه‌وانه په‌له‌یانه که زوو سزاو تۆڵه‌ی ئێمه ڕووبه‌ڕوویان ببێت و یه‌خه‌یان پێ بگرێت؟!

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ(177)

 Vêca gava ew (ezab) li hêla wan daket, vêca sibeha ên hatine hiþyarkirin tirsandin wê çiqas nexweþ be
(قووڕ به‌سه‌ریان خاک به‌دامانیان) کاتێک که سزاو تۆڵه‌ی ئێمه داده‌به‌زێته مه‌یدانیان، ئای که به‌ربه‌یانیه‌کی سامناکه بۆ بێدار کراوه‌کان.

وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ(178)

 Tu heya demekê rû ji wan bizivrîne
تۆ تا ماوه‌یه‌ک مۆڵه‌تیان بده و گوێیان پێ مه‌ده.

وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ(179)

 Û tu bibîne vêca ewê jî paþê bibînin
ڕاستیه‌کان بخه‌ره به‌رچاو، سه‌رئه‌نجام خۆیان ئه‌بیننه‌وه‌.

سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ(180)

 Perwerdekarê te ku perwerdekarê serkeftinêy e ji tiþtê ew salix didin pak bêrî ye
پاکی و بێگه‌ردی بۆ په‌روه‌ردگارت، په‌روه‌ردگاری خاوه‌ن ده‌سه‌ڵات، له‌وه‌ی که ئه‌وانه ده‌یده‌نه پاڵ ئه‌و زاته بێ هاوه‌ڵ و هاوتایه‌.

وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ(181)

 Û silav li ser pêxemberan be
سڵاو دروودیش له‌سه‌ر هه‌موو پێغه‌مبه‌ران و سه‌رجه‌م فرستاده‌کانی خوا.

وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ(182)

 Û pesn û sipas ji Xudayê perwerdekarê hemû cîhanan re ye
سوپاس و ستایشیش بۆ خوا، په‌روه‌ردگاری هه‌موو جیهانان هه‌میشه و به‌رده‌وام.