وَالصَّافَّاتِ صَفًّا(1) Demi para Malaikat kang adha baris sap - sapan |
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا(2) Demi para Malaikat kang padha ngimpun mega |
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا(3) Demi kang padha maca al-Quran kelawan eling |
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ(4) He (Manungsa). Sesembahanira kang bener iku mung Allah kang sawiji |
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ(5) Hiya iku pangerane langit lan bumi, lan samu barang kang ana antarane langit lan bumi. Sarta Pangerane panggonan mletheke lan surupe srengenge |
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ(6) Ingsun ngrenggo - ngrenggo langit kang cedhak kanthi lintang pirang - pirang kang padha semlorot |
وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ(7) Lan (ing kono ana) pangreksa saking sarupaning syetan kang amelwani |
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ(8) Syethan ora bisa ngrungokake guneme para Malaikat kang ana ing ngendi - endi panggonan |
دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ(9) Syetan mahu dipatrapi siksa kang langgeng |
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ(10) Kajaba syetan bisa sawetara bisa ngrungokake sakecap - rong kecap kelawan rikatan hewadene banjur katungka dibalang "Shihab" kang mubyar - mubyar lan natoni |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ(11) Takono angel endi anggone gawe wong kafir karo gawe bui lan langit? Anggoningsun gawe dheweke (wong kafir) mung saka endhut |
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ(12) Balik sira (Muhammad) banjur gumun ana apa wong kafir ora bisa nerangake mung geguyu |
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ(13) Menawa dipituturi surasaning al-Quran ora manut |
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ(14) Menawa padha handeleng tandha yekti kehelokan (kayata sigare rembulan) padha geguyu |
وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ(15) Pangucape, "Iki ora liwat mung sihir |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ(16) Apa besuk yen aku wis mati utawa wis dadi lemah lan balung, aku bakal diuripake dadi wing maneh |
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ(17) Apa perlu para leluhurku zaman kuna biyen uga padha diuripake kabeh |
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ(18) (Muhammad) Dhawuha, "Padha diuripake kabeh dene kowe padha asor banget |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ(19) Dhene tangine wong kang wis padha mati iku mung sarana pathake (malaikat Israfil) sapisan bahe, sarta handeleng hala beciking lakune |
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ(20) Padha ngucap (wong kafir): "Hadhuh, cilaka temen aku", (Banjur malaikat dhawuh), "Iki buktine dina Qiyamat |
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ(21) Hiya iki dina pancasaning prakara kang padha kok paido biyen |
۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ(22) (Malaikat banjur tampa dhawuh), Sarupane wong kafir para syetan kang dadi panuntun, brahala kang disembah padha klumpukna kabeh |
مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ(23) Wong kafir padha nyembah liyane Allah, padha giringen marang dalan marang neraka jahannam |
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ(24) Kabeh padha sira dhawuhana ngadeg ana pinggiring neraka, perlu padha ditakoni panggaweyan kang wis dilakoni |
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ(25) Malaikat kang rumeksa neraka Jahannam banjur takon, "Yogene kowe padha ora tulung - tinulung karo kancamu |
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ(26) Dino iku won gkafir ora bisa mangsuli mung pasrah bongkokan |
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ(27) Padha pandeng - pinandheng lan tutuh - tinutuh padha kancane |
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ(28) Panutuhe won gkang manut kang dianut, "anggonku manut marang kowe biyen, marga anggonmu hambujuk aku dibondhani supata |
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ(29) Wong kang dianut mangsuli, "Hiya bener nanging kowe ora percaya marang rasul saka karepmu dhewe |
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ(30) Aku ora kuwasa nyegah marang kowe. Tetela kowe kesasar saka karepmu dhewe |
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ(31) Dadi saiki kita kapeksa padha ngrasakake siksa kang wis diancamake biyen, tetep kaya pangandikaning Allah Pangeranku |
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ(32) Aku nasarake marang kowe, nanging aku dhewe hiya kesasar |
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ(33) (Pangandikaning Allah) dado dona iku wong kafir kang manut lan kang dihenut, kabeh padha disiksa |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ(34) Kaya mangkono anggoningsun nindakake pangadilan marang para kafir |
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ(35) Wong kang padha nyembah brahala manwa krungu pangucap, "Laa Illaaha Illallah" banjur padha gumedhe |
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ(36) Pangucape, "Apa aku padha mareni nyembah brahala, mung marga manut marang nganggit tembang edan |
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ(37) (Pangandikaning Allah) (Muhammad) iku dhawuhake barang kang nyata, temen saka Ingsun cocok kang didhawuhake dening para rasul kang kuna - kuna |
إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ(38) (Para wong kafir) Sira kabeh ora wurung bakal ngrasakake siksa kang ngelarani |
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(39) Ora liwat kang mangono mahu tumanja patrapane kaluputan kang wis padha sira lakoni |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(40) Kajaba para kawulaning Allah kang resik mligi pracaya ing Allah |
أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ(41) Ana suwarga padha olelh rizki kang tinamtokake |
فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ(42) Hya iku woh - wohan pirang - pirang lan nyenyamikan. Wong mukmin padha kajen banget |
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ(43) Ana ing suwarga kang akeh kanikmatan (Suwarga Na’im) |
عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ(44) Padha linggih ana ing dhampar kencana adhep - adhepan |
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ(45) Padha diladen gelas isi banyu bening saka sumber-sumber |
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ(46) Rupane puth diombe enak banget |
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ(47) Omben - omben mau ora marakake mumet (ora isi alkohol) uga ora marakake mendem |
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ(48) Ing suwarga padha marem handeleng rabine kang endah rupane mripate omba nyengsemake |
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ(49) Kekulitane putih semu kuning memper endhok kang kasimpen becik |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ(50) Wong ing suwarga padha pandeng - pinandheng lan takon tinakon padha kancane (bab lakune ing donya) |
قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ(51) Ana kang celathu mangkene, "Kala ing donya kula gadhah konca mahiben bab anggenipun tiyang badhe tangi saking pejah |
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ(52) Wicanten, "Apa kowe ngandel bakal tangine wong kang wis padha mati |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ(53) Besuk yen wis aku mati sarta wis dadi lemah lan balung, apa nyata aku bakal tampa ganjaran utawa nandhang siksa |
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ(54) Won ging suwarga celathu marang kancane, "Manapa badhe sumerep kawontenipun tiyang ingkan mahiben |
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ(55) Banjur padha ngungak, ing kono banjur handeleng wong kang maido mau ana telenging neraka jahannam |
قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ(56) (Won ging suwarga) padha celathu, "Demi Allah, upama aku kena kok bujuk, kok jelemprongake, mesthi aku cilaka kaya kowe |
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ(57) Upama ora ana pitulunge Allah marang aku, mesthi aku melu digiring neraka kaya kowe |
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ(58) (Wong ing suwarga mahu) celathu, "Punapa kula badhe pejah maleh |
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ(59) Kejawi pejah sepisan ing kang sampun kula lampahi rumiyin punapa kula boten badhe dipun siksa |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(60) (Malaikat dhawuh), "Sampeyan boten badhe pejah maleh, langgeng wonten suwarga, punika kabegjan ingkang ageng |
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ(61) Wong kang padha ngelakoni kabecikan murih oleha kabegjan |
أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ(62) Sesuguhing Allah suwarga kang mangkono mau becik hendi karo woh zaqqum? (hiya iku woh - wohan neraka) |
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ(63) Woh zaqqum mahu Ingsun sediyakake kanggo matrapi para wong kafir |
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ(64) Kayu zaqqum iku tukhul ana telenge neraka Jahim |
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ(65) Mancunge zaqqum mau memper hendasing syetan |
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ(66) Wong kafir padha kapeksa mangan woh zaqqum mau, nganti kebak wetenge |
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ(67) Sawise mangan banjur ngelak banget nuli padha ngome wedang kang luwih panas |
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ(68) Banjur padha bali marang panggonane lawas ana ing neraka Jahim |
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ(69) Wong kafir mau padha katemu para leluhure kang uga padha kesasar |
فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ(70) Anggone manut leluhure kelawan rerikatan tanpa dipikir |
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ(71) Pawa wong kuna sadurunge wong kafir mau kang akeh padha kesasar |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ(72) Tur Ingsun wis ngutus para nabi, nyurup - nyupake lan ngelingake marang para wong kafirm mau, nanging ora dipahelu |
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ(73) Mara sira delenga, kapriye kadadeyane wong kafir kang wis dielingake meksa ora mahelu |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(74) Kajaba kawulaning Allah mukmin lan resik atine (kalis saka siksa) |
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ(75) Nuh wis matur marang Ingsun nyuwunake patrapaning para ummate kang padha maido. Ingsun iki kang marengake panyuwun kang becik dhewe |
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ(76) Insun paring selamet marang Nuh dalah para wargane selamat saka kasusahan gedhe |
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ(77) Ingsun dadekake turune Nuh wong kang nerusake ketrunane |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(78) Ingsun ngelestarekake kanggo Nuh kahutamane, hangalembana dening para nabi lan ummate kang keri - keri |
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ(79) Sak isining alam kabeh padha memuji, "Allah muga paringa selamet marang Nuh |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(80) Kaya mangkono anggoningsun males marang wong kang padha gawe kabecikan |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(81) Nuh iku kalebu hewone para kawulangsin kang padha percaya |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ(82) Liyane Nuh dalah para wargane, kabeh padha Ingsun tumpes sarana banjir topan |
۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ(83) Dene kang kalebu ngleluri uwiting agamane Nuh iku Ibrahim |
إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ(84) Awit Ibrahim iku madhep ing Pangerane kelawan ati kang mulus (ora kaworan maro tingal) |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ(85) Dhek samana Ibrahim matur marang Bapakne, lan pitutur marang ummate, "Sampyan punika sami nyembah punapa |
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ(86) Kenging punapa sampeyan hanjarang wicanten dora, nyembah sanesipun Allah, inggih punika brahala |
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(87) Kados pundi panginten sampeyan, punapa pangeraning jagad punika badhe kendel kemawon boten nyiksa |
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ(88) (Ibrahim) banjur handeleng lintag sak gebyaran (karepe nyatakake barang kang ghoib saka kaweruh palintangan) |
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ(89) Nuli celathu, "Kula punika badhe sakit |
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ(90) Banjur ummate (Ibrahim) padha ningal lunga ngungkurake |
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ(91) (Ibrahim) nuli noleh marang brahala sesembahaning para ummate kang padha disajeni pangan, serta celahu, "Ya gene kowe padha ora gelem mangan |
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ(92) Ya gene kowe padha ora tahu celathu |
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ(93) (Ibrahim) tumuli hanggebug seru marang barahala nganti pecah |
فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ(94) Para ummate (Ibrahim) banjur padha bali rerikatan |
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ(95) Ibrahim celathu, "Ya gene kowe padha nyembah brahala, gegaweyane tanganmu dhewe |
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ(96) Allah iku kang gawe awakmu lan samu barang gegaweyanmu |
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ(97) Ummate Ibrahim celathu, "Sarehne Ibrahim iku makewuhi anggonku padha nyembah brahala, saiki gawekna panjaga nuli cemplunna ing geni |
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ(98) Karepe ummate Ibrahim, geni mau dienggo maheka dheweke, nanging para ummate mahu weksasane Ingsun dadekake asor (paekane ora tumama, geni dadi anyep, Ibrahim metu saka ing geni kelawan selamet) |
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ(99) Ibrahim celathu, "Aku sowan marang ngarsaning Allah Pangeranku ing tembe Allah paring pituduh dalan bener marang aku |
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ(100) Dhuh Pangeran kawula paduka mugi paring akan sahe dumateng kawula |
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ(101) Ingsun banjur ambebungan (marang Ibrahim) diparingi weruh yen arep dhuwe anak lanang kang becik kelakuane (aran Ismail) bekti marang wong tuwane tur welasan |
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ(102) Bareng Ismail wis bisa melayu handherek Ibrahim, tumuli tutur marang dheweke, "He anakku, weruhana aku tampa dhawuhing Allah ana ing pangimpen, didhawuhi hambeleh, kapriye panemumu?" Ismail matur, "Dhuh Bapak, prayoginipun lajeng panjenengan hestokaken dhawuhing Allah wahu (mragat kula). Manawa Allah marengaken panjenengan badhe pisa tatagipun manah kula |
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ(103) Bareng dheweke sak keloron padha manggakake apa sakersane Allah lan Ibrahim wis nurokake miring Ismail habantal pipine (nyata kesabarane) |
وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ(104) Ingusn banjur nimbali, "Hai Ibrahim |
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(105) Temen sira wis ngestokake dhawuh ana pangimpen samono uga sarupane wong kang ngelakoni kabecikan, padha Ingsun paringi ganjaran |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ(106) Parentahingsun kang mangkene iki , teela coba kang gedhe |
وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ(107) Banjur Ingsun lironi wedhus kang gedhe, dadi hambeleh wedhus mahu |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(108) Ingsun glestarekake jenenge Ibrahim lan kahutamane, hangalembana dening para nabi lan para ummat kang keri - keri |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ(109) Kabeh padha memuji, "Allah muga paringa selamet marang Ibrahim |
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(110) Kaya mangkono anggoningsun males marang wong kang padha gawe kabecikan |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(111) Satemene Ibrahim iku ewone kawulaningsun kang padha percaya |
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ(112) Ingsun hambebungah (Ibrahim) manawa Ishak Ingsun junjung dadi nabi kalebu ewone wong kang becik |
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ(113) Ingsun hamberkahi (Ibrahim) lan uga Ishak, anak turune nabi loro mau ana kang becik, percaya marang Insun, lan anak kang kafir, tetela nganiaya marang awake dhewe |
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(114) Lan satemene Ingsun wis paring kabungahan marang Musa, lan Harun, (sakarone ingsun junjung dadi nabi) |
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ(115) Lan Ingsun selamaetake Musa lan Harun lan kaume padha kalis saka pakewuh gedhe |
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ(116) Ingsun tulungi wong Bani Israil kabeh ngalahake (Fir’aun) dadi wong sing menang |
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ(117) Ingsun maringi kitab (Taurat) kang luwih cetha |
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ(118) Lan Ingsun paringi pituduh dalan bener |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ(119) Lan Ingsun nglestarekake jenenge (Musa lan Harun) lan kahutamane hangalembana dening para nabi lan ummat kang keri - keri |
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(120) Kabeh padha muji Allah muga paringa selamet marang Musa lan Harun |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(121) Kaya mangkono anggoningsun amles marang wong kang gawe kabecikan |
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(122) Satemene (Musa lan Harun) mahu hewone para kawulaningsun lan kaume padha kalis saka pakewuh gedhe |
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ(123) Sateme Ilyas iku hewone para utusan |
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ(124) Iku sira caritakna lelakone, nalika pitutur marang para ummate, "Ya gene kowe ora padha bekti ing Allah |
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ(125) Ya gene kowe padha nyembah brahala aran Bangal, ora gelem nyembah Pangeran kang gawe saupane kang dumadi kelawan sempurna, ngungkuli kang padha gagaweyan kabeh |
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(126) Hiya iku Allah Pangeanmu lan Pangerane para leluhurmu ing zaman kuna |
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ(127) Para ummat mau padha maido (marang Ilyas), mulane ing tembe padha dicemplungake (neraka) |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(128) Mung para kawulaning Allah kang padha resik atine (padha selamet saka siksa neraka) |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(129) Ingsun nglestarekake jenenge (Ilyas) lan para ummat kang keri - keri |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ(130) Kabeh padha memuji, "Allah muga paring selamet marang Ilyan lan wargane |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(131) Kaya mangkono anggoningsun males marang wong kang padha gawe kabecikan |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(132) Satemene Ilyas iku kalebu hewone kawulaningsun kang padha percaya |
وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ(133) Lan maneh Luth hewone padha utusaningsun |
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ(134) Sira nyaritakna lelakone Luth mahu, nalika Ingsun paringi selamet dalah para wargane kabeh kalis saka siksaningsun |
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ(135) Kajaba wong wadon tua rabine Luth, iku keri melu nandhang siksa |
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ(136) Ingsun nuli numpes ummate Luth liya - liyane |
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ(137) Sira mesthi padha handeleng patilasane (ummate Luth), nalika sira melaku ngliwati apnggonane ing wayah esuk |
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(138) Lan ing wayah wengi, ya gene sira padha ora anggagas |
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ(139) Satemene Yunus iku hewone para utusaningsun |
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ(140) Elinga nalika dheweke (Yunus) mutung (ninggal gaweyan) lakune pelayaran munggah perahu kebak momotan |
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ(141) Ana segara tinempuh angin ribut. Wong ing perahu padha diundhi (kang enthuk undhi dicemplungake sagara). Yunus katiban undhi (banjur dicemplungake) |
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ(142) Nuli ana iwak gedhe (Nun) nguntal minangka matrapi anggone mutung |
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ(143) Upama Yunus ora eling nyebut Maha Suci ing Allah |
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ(144) Mesthi tulus ana ing wetenge iwak Nun, nganti qiyamat |
۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ(145) Mulane banjur Ingsun wetokake saka wetengen iwak gedhe (Nun) ana ing gisiking segara awake ngelumpruk kaya wong lara |
وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ(146) Ingsun banjur nukulake wit Yaktin (Waloh) kanggo ngeyubi |
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ(147) Nuli Ingsun dhawuhi mulang nyurub - nyurubake marang wong kang cacahe sakethi (ewon) |
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ(148) Banjur padha ngestokake dhawuhing Allah kang diemban dening Yunus, mulane padha Ingsun paringi kabungahan nganti tekan patine |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ(149) (Muhammad) sira handangu marang wong kafir, "Apa hiya pangeranmu peputra putri lan kowe padha duwe anak lanang |
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ(150) Apa nyata Ingsun gawe Malaikat wadon, sarta wong kafir padha handeleng dhewe |
أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ(151) Awit saka gorohe dhewe wong kafir padha ngucap |
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ(152) Allah iku peputra", pangucape mangkono iku goroh |
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ(153) Apa panjenengane iku milih putra wadon ngungkuli putra lanang |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ(154) Ya gene kowe nganggep: kapriye ta anggonira padha mancasi |
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ(155) Ya gene kowe ora padha gelem mikir - mikir |
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ(156) Apa kowe padha duwe tandha yekti kang cetha (anggone mertandhani yen Allah iku peputra) |
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(157) Yen dhasar bener panemumu iku, mara hendi kitabmu kang mratelakake kaya panemumu mau |
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ(158) Wong kafir padha nganggep yen Allah lan jin iku tunggal bangsa. Satemene jin mau wis padha weruh yen dheweke ing tembe padha dicemplungake (neraka) |
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ(159) Allah iku Maha Suci, adoh banget yen kaya panganggepe wong kafir |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(160) Kajaba para kawulaning Allah kang padha resik atine |
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ(161) He wong kafir, kowe lan barahala sesembahanmu |
مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ(162) Kowe kabeh ora bisa hanjlomprongake sawijining wong |
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ(163) Kajaba wong kang wis pinasthi kacemplungake ing neraka |
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ(164) Pangucape malaikat: "siji - sijining kancaku malaikat mesthi duwe panggonan kang tinamtokake |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ(165) Aku iki padha ngadhep sap-sapan (ngabekti ing Allah) |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ(166) Aku iki padha nyebut, "Maha Suci" ing Allah |
وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ(167) Sanadiyan padha celathu mangkene |
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ(168) Upama aku nyekel kitabe para nabi zaman kuna |
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(169) Mesthi aku dadi kawulaning Allah kang ngabekti, kelawan ati resik |
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ(170) Wong kafir mau banjur padha maido (al-Quran) mulane ing tembe bakal weruh (kadadeyane awake) |
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ(171) Papestheningsun marang kawulaningsun kang dadi utusaningsun wis tetep |
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ(172) Para utusaningsun mau bakal padha ditulungi Allah |
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ(173) Dene wadiyabalaningsun bakal padha menang |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ(174) Mulane wong kafir iku sira tokna bae, nganti ana dhawuhingsun perang |
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ(175) Wong kafir mau sira delenga bahe (nalikane tinempuh siksa) dheweke uga padha handeleng (kawusaning awake) |
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ(176) Ya gene wong kafir padha nantang nyepetake siksaningsun |
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ(177) Nalikane siksa nempuh marang si kafir ing dina esuk (Sangir) nyata hala banget tumrap kang wis dielingake (nanging ora ngelakoni) |
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ(178) Saiki si kafir tokna bae nganti ana dhawuhingsun perang |
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ(179) Ing tembe yen tinimpuh ing siksa sira delenga bahe, si kafir uga bakal handeleng kawusaning awake |
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ(180) Allah Pangeranira kang kagungan kamulyan, Maha Suci, adoh banget yen kaya panganggepe (si kafir) |
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ(181) Para utusaning Allah muga padha diparingana slamet |
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ(182) Sakabehing puji konjuk ing Allah Pangerane alam kabeh |
Ahmed Al Ajmy
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Yasser Al Dosari
