| حم(1) Ha. Mim. | 
| وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ(2) Na tę Księgę jasną! | 
| إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ(3) Zesłaliśmy ją w noc błogosławioną. - Zaprawdę, My jesteśmy ostrzegającymi! - | 
| فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ(4) Podczas tej nocy jest rozstrzygany wszelki mądry rozkaz, | 
| أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ(5) Jako rozkaz pochodzący od Nas - Zaprawdę, My jesteśmy posyłającymi! - | 
| رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(6) Jako miłosierdzie od twojego Pana - Zaprawdę, On jest Słyszący, Wszechwiedzący! - | 
| رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ(7) Pana niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi, jeśli jesteście przekonani o prawdzie! | 
| لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(8) Nie ma boga, jak tylko On! On daje życie i On powoduje śmierć. On jest waszym Panem i Panem waszych praojców. | 
| بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ(9) Ależ przeciwnie! Oni pozostają w zwątpieniu, zabawiając się. | 
| فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ(10) Wypatruj więc Dnia, kiedy niebo przyniesie dym widoczny, | 
| يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ(11) Który okryje ludzi! To będzie kara bolesna! | 
| رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ(12) "Panie nasz! Odsuń od nas karę, my jesteśmy wierzącymi!" | 
| أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ(13) Gdzież dla nich napomnienie, skoro do nich przychodził posłaniec jawny? | 
| ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ(14) Wtedy oni odwrócili się od niego, mówiąc: "To jakiś pouczony, opętany!" | 
| إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ(15) Zaprawdę, My odsuwamy karę na krótko, wy przecież znowu powrócicie. | 
| يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ(16) W tym Dniu, kiedy My ich pochwycimy z największą gwałtownością, wtedy się zemścimy. | 
| ۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ(17) Już doświadczyliśmy przed nimi lud Faraona, kiedy przyszedł do nich posłaniec szlachetny: | 
| أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(18) "Oddajcie mi sługi Boga! Ja jestem dla was posłańcem pewnym. | 
| وَأَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ(19) Nie powstawajcie przeciw Bogu! Ja przychodzę do was z władzą oczywistą. | 
| وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ(20) Szukam ucieczki u mego Pana i u waszego Pana, abyście mnie nie ukamienowali. | 
| وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ(21) A jeśli mi nie wierzycie, to oddzielcie się ode mnie!" | 
| فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ(22) I zawołał on do swego Pana: "Ci - to lud grzeszników!" | 
| فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ(23) "Przeto ruszaj w podróż nocą wraz z Moimi sługami; wy, zaprawdę, będziecie ścigani! | 
| وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ(24) I zostaw morze w spokoju; oto wojsko, które zostanie zatopione!" | 
| كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(25) Ileż oni pozostawili ogrodów i źródeł! | 
| وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ(26) Ileż obsianych pól i szlachetnych miejsc! | 
| وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ(27) Ileż dobrobytu, w którym się pławili! | 
| كَذَٰلِكَ ۖ وَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ(28) Tak było! I My daliśmy to w dziedzictwo innemu ludowi. | 
| فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ(29) I nie zapłakało nad nimi ani niebo, ani ziemia, i nie była im dana żadna zwłoka. | 
| وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ(30) My wybawiliśmy synów Izraela od kary poniżającej | 
| مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ(31) - od Faraona. Zaprawdę, on był wyniosły wśród występnych! | 
| وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ(32) I wybraliśmy ich świadomie, ponad światami. | 
| وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُّبِينٌ(33) I daliśmy im znaki, w których było doświadczenie jasne. | 
| إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ(34) Zaiste, ci zapewne powiedzą: | 
| إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ(35) "Doprawdy, jest tylko pierwsza śmierć i my nie będziemy wskrzeszeni! | 
| فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(36) Przyprowadźcie nam więc naszych ojców, jeśli mówicie prawdę!" | 
| أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ أَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ(37) Czy oni są lepsi, czy lud Tubba i ci, którzy byli przed nimi? Wytrąciliśmy ich, ponieważ byli grzesznikami. | 
| وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ(38) My nie stworzyliśmy niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi, dla zabawy. | 
| مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ(39) Stworzyliśmy je w całej prawdzie; lecz większość ludzi nie wie. | 
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ(40) Zaprawdę, Dzień rozstrzygnięcia - to czas spotkania dla wszystkich! | 
| يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ(41) To Dzień, kiedy przyjaciel nie wybawi przyjaciela od niczego; i oni nie będą mieli żadnej pomocy. | 
| إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(42) Z wyjątkiem tych, nad którymi zmiłował się Bóg. On jest Potężny, Litościwy! | 
| إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ(43) Zaprawdę, drzewo Az-Zakkum | 
| طَعَامُ الْأَثِيمِ(44) - to pożywienie grzesznika! | 
| كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ(45) Ono jest jak miedź roztopiona, gotuje się we wnętrznościach, | 
| كَغَلْيِ الْحَمِيمِ(46) Jak wrząca woda! | 
| خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ(47) "Weźcie go i wrzućcie w środek czeluści piekielnych! | 
| ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ(48) Następnie lejcie na jego głowę karę gotującej się wody!" | 
| ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ(49) "Zakosztuj! Przecież ty jesteś potężny, szlachetny! | 
| إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ(50) Oto jest to, o czym powątpiewaliście!" | 
| إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ(51) Zaprawdę, bogobojni będą przebywać w miejscu bezpiecznym | 
| فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(52) Wśród ogrodów i źródeł, | 
| يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ(53) Ubrani w atłas i brokat, zwróceni do siebie twarzami. | 
| كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ(54) Tak będzie! I połączymy ich w pary z hurysami o wielkich oczach. | 
| يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ(55) Oni tam będą wołać o wszelkiego rodzaju owoce, bezpieczni. | 
| لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖ وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ(56) Oni tam nie zakosztują śmierci, poza pierwszą śmiercią. Bóg wybawił ich od kary ognia piekielnego | 
| فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(57) - łaska od twojego Pana. To jest osiągnięcie ogromne! | 
| فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ(58) My uczyniliśmy go łatwym, w twoim języku: być może, oni sobie przypomną! | 
| فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ(59) Wyczekuj więc, przecież i oni wyczekują! |