وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ(1) Demi lintang nalikane surup |
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ(2) Kancanira (Muhammad) iku ora pisan kesasar lan ora ngawur |
وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ(3) Lamg dingendikaake (Muhammad yoiku Al-Quran) dudu sakarepe dhewe |
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ(4) Kabeh kang didhawuhake mesthi wahyu terang saka Ingsun |
عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَىٰ(5) Kang diutus dhawuhake wahyu mau (Jibril) kang gagah perkasa |
ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَىٰ(6) Kang duwe akal lantip lan (Jibril mau) ngetokake rupane kang sejati (nalika Muhammad Mi’roj) |
وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ(7) Lan nalikane dheweke (Muhammad) ana ing panggonan mletheke srengenge (ufuk kang dhuwur) |
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ(8) Tumuli dheweke (Jibril) nyedhak marang (Muhammad) sangsaya nyedhak |
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ(9) Chedake nganti padha karo anak panah loro utawa luwih cedhak maneh |
فَأَوْحَىٰ إِلَىٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَىٰ(10) Allah dhawuhake wahyu marang kawulane (Muhammad) hiya iku kang didhawuhake lumantar (Jibril) |
مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ(11) Atine (Muhammad) ora maido rupane (Jibril) kang wis dideleng (ana guwa Hira) |
أَفَتُمَارُونَهُ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ(12) He wong kang mangro tinal, ya gene sira madoni (Muhammad) anggone deleng (weruh Jibril) |
وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ(13) Lan satemene Muhammad wis weruh Jibril (rupane kang sejati) ana wektu liya |
عِندَ سِدْرَةِ الْمُنتَهَىٰ(14) Yaiku ana ing sidratil Muntaha (panggonan kang dhuwur dhewe ana langit nomer sing diweruhi Nabi Muhammad nalika mi’roj) |
عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ(15) Ing kono panggonane suwarga Ma’wa |
إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ(16) (Muhammad pirsa Jibril) nalika sidratil Muntaha mau ana kang nutupi |
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ(17) Pandelenge Muhammad ora luput lan ora kesasar |
لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَىٰ(18) Satemene Muhammad wis pirsa sebagian tandha - tandha (kekuasaane) Pangerane kang agung |
أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ(19) Padha kondhoa, "Piye panemumu mungguh brahala kang aran Lata lan ’Uzza |
وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَىٰ(20) Lan brahala telu liyane, apa hiya padha duwe kuasa kaya kuasane Allah? (ora) |
أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَىٰ(21) Apa nyata, sarupane bocah lanang iku anakira, dene bocah wadon putrane Allah |
تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَىٰ(22) Pangedum mangkono iku luput ora adil |
إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَىٰ(23) Kabeh kang wis kasebut mau mung jeneng dianggo jenengake brahala, kang jenengake kowe lan leluhurmu. Allah ora nurunake dhawuh nyembah brahala mau, Anggonmu paha nyembah brahala mau mung nuruti panyana lan karepa ati kang kena panggodhaning seta. Tur wis padha diparingi pituduh dening Allah marang dheweke |
أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّىٰ(24) Apa manungsa bakal oleh kabeh sing diangen - angeni |
فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ(25) kelakone samu barang ana donya lan akherat iku ana kuasane Allah |
۞ وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ(26) Piro wae akehe Malaikat ing langit kang syafa’ate ora migunani kejaba yen diparengake nyafa’ati wong kang dadi keparenge Allah |
إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَىٰ(27) Satemene wong kang ora ngandel bakal anane akherat padha ngarane yen Malaikat iku putrane Allah putri |
وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ۖ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا(28) Lan dheweke ora duweni kaweruh bab mau, mung saka panyanane wae, kang mangka panyana iku ora bisa nyirnakake kang temen sithik wae |
فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا(29) Mulane padha mlengosa marang wong kang gorohake al-QuranKu kang mung golek kabungahan ing donya |
ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَىٰ(30) Hiya iku saka katoge kaweruhe. Satemene Allah nguningani wong kang nyimpang saka dalaning Allah, lan uga nguningani wong kang ngambah pituduh bener |
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى(31) Isine bumi lan langit iku kagungane Allah, kang bakal matrapi kang lakune hala sarta ganjar wong kang tumindak panggawe becik |
الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ ۖ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَىٰ(32) Hiya iku wong kang padha nyingkiri dosa gedhe lan panggawe ala kajaba dosa cilik kang mung sithik. Satemene Allah iku pangapurane gedhe kang nguningani sira. Panjenengane nguningani sira nalika dadekake saka lemah utawa nalika isih ana wetenge biyungmu dadi bayi. Mulane sira aja semuci - suci. Allah nguningani wong kang bekti |
أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّىٰ(33) Piye panemumu wong kang balik (saka al-Quran) |
وَأَعْطَىٰ قَلِيلًا وَأَكْدَىٰ(34) Lan mewehake bandhane sithik lan ora gelem weweh maneh |
أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَىٰ(35) Apa dheweke (Walid bin Mughiroh) weruh barang kang samar - samar ngnti ngerti (apa sing dikandhakake) |
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ(36) Apa durung oleh wulang kang kasebut ing kitabe/shuhuf Musa |
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّىٰ(37) Lan lembaran - lembarane Obrahim kang wis didhawuhake lan dilakoni |
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ(38) Yaiku wong kang dosa bakal nandhang patrapan saka dosane liyan |
وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ(39) Lan manungsa ora bakal tampa ganjaran kajaba laku kang wis dilakone dhewe |
وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ(40) Lan lakune mau besuk bakal katon |
ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ(41) Banjur diparingi ganjaran (pituas) kang sempurna murwat kang wis dilakoni |
وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنتَهَىٰ(42) Satemene barang - barang iku wekasane bali marang ngarsane Allah |
وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَىٰ(43) Satemene Allah paring bungah (kang dadekake bungah lan gumuyu) sarta paring susah (kang dadekake susah lan tangis) |
وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا(44) Saktemene Allah iku kang gawe pati lan urip |
وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ(45) Satemene Allah iku kang gawe jejodhon lanang lan wadon |
مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ(46) Saka nutfah (mani) kang tumama ing pranakan |
وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَىٰ(47) Satemene Allah bakal nguripake wong kang wis padha mati |
وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ(48) Satemene Allah kang paring kesugihan lan kecukupan |
وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَىٰ(49) Satemene Allah iku Pangerane lintang Syi’ra |
وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَىٰ(50) Satemene ALlah iku kang numpes wong ’Aad ing zaman kuna |
وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَىٰ(51) Lan uga numpes wong Tsamud nganti ora ana kang keri |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ(52) Lan uga numpes wong Tsamud nganti ora ana kang keri |
وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ(53) Lan negara - negara kang dienggoni ummate Luth kang diwalik dening Allah |
فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ(54) Tumuli Allah maringi marang negara mau siksa gedhe |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ(55) Mulane endi ta paringe Allah kabungahan marang isra kang isih mamang |
هَٰذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَىٰ(56) (Muhammad) iki utusan kang paring pengeling - eling kaya dene utusan sak durunge |
أَزِفَتِ الْآزِفَةُ(57) Saiki Qiyamat iku wis cedhak |
لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ(58) Liyane Allah ora ana kang bisa medharakae titi mangsa kelakone Qiyamat mau |
أَفَمِنْ هَٰذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ(59) Apa ana kang sira gumuni kelawan maido kabar iki |
وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ(60) Lan geguyu ora nangis (dening krungu pangancam) |
وَأَنتُمْ سَامِدُونَ(61) Lan sira padha ora perduli |
فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ۩(62) Mulane padha sujuda lan bektia ing Allah |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
