إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ(1) Kur të ndodhë Ngjarja (Dita e Kijametit), - |
لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ(2) të ndodhurit e saj askush nuk do ta mohojë, |
خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ(3) e cila i ulë (të këqinjtë), i lartëson (të mirët), |
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا(4) kur Toka të dridhet fuqishëm, |
وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا(5) dhe malet të derdhën copë-copë, |
فَكَانَتْ هَبَاءً مُّنبَثًّا(6) dhe shndërrohen në pluhur të shpërndarë, |
وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً(7) kur ju njerëzit, do të ndaheni në tri grupe: |
فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ(8) ata të lumturit – kush janë të lumturit?! |
وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ(9) dhe ata fatkëqinjtë – kush janë fatkëqinjtë?! |
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ(10) Ata që kanë prirë (në besim), do të prijnë (edhe në xhennet), |
أُولَٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ(11) ata janë të afërt |
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ(12) në kopshtet e xhennetit e të kënaqësisë, |
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ(13) (e këta janë) shumë prej të parëve, |
وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ(14) e pak prej të mëvondshmëve, - |
عَلَىٰ سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ(15) në divanet e stolisura (me gurë të çmueshëm), |
مُّتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ(16) të mbështetur në to dhe të kthyer njëri karshi tjetrit; |
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ(17) do t’u sillen rreth tyre (për t’ju shërbyer) djelmoshat përherë të rinj, |
بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ(18) me kupa, ibrikë dhe shishe (pijesh) prej burimit rrjedhës, |
لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ(19) prej të cilit nuk do t’u dhembë koka dhe nuk do t’u humbë mendja, - |
وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ(20) dhe pemë të cilat do t’i zgjedhin vetë, |
وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ(21) dhe mish të shpendëve çfarë ju ka ënda. |
وَحُورٌ عِينٌ(22) Në to (xhennete) ka edhe hyrie (të bukura) sy-mëdha, |
كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ(23) të ngjashme margaritarit të ruajtur, |
جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ(24) shpërblim për atë që kanë punuar. |
لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا(25) Në ta nuk do të dëgjojnë biseda të kota as fjalë mëkatësh, |
إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا(26) por vetëm fjalët (përshëndetjet): “Selam, selam!” (Paqë, paqë)! |
وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ(27) E, ata të lumturit – kush janë të lumturit?! |
فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ(28) Do të gjenden në mes lotusve (lloj druri) pa gjemba, |
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ(29) dhe babanave të mbushura me frute |
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ(30) dhe në freskinë e gjerë, |
وَمَاءٍ مَّسْكُوبٍ(31) pranë ujit rrjedhës, |
وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ(32) dhe mes pemëve të llojllojshme, |
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ(33) të cilat kurrë nuk sosen, as nuk janë të ndaluara (për t’i marrë), |
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ(34) dhe në shtrojet e ngritura (bashkëshorte virtytesh të larta). |
إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءً(35) Ne i kemi krijuar ato në formë të re, |
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا(36) dhe i kemi bërë ato virxhëresha, |
عُرُبًا أَتْرَابًا(37) të dashura për bashkëshortët e tyre dhe moshatare me ta – |
لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ(38) (këto janë) për ata të lumturit. |
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ(39) (këta – të mirët) janë shumë prej (popujve) të lashtëve |
وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ(40) e shumë edhe prej të mëvonshmëve. |
وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ(41) E, ata fatkëqinjtë – cilët janë fatkëqinjtë?! |
فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ(42) Ata (që) do të jenë në frymën e zjarrit dhe të ujit të vëluar |
وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ(43) dhe në hijen e tymit të zi, |
لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ(44) në të cilën nuk do të ketë freski as kurrfarë të mire. |
إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ(45) Ata, para kësaj (në këtë botë), kanë jetuar në luks, |
وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ(46) dhe me këmbëngulje bënin mëkate të rënda, |
وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ(47) dhe thonin: “Vallë, pasi të vdesim e të bëhemi tokë e eshtra, a, me të vërtetë, do të ringjallemi, |
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ(48) vallë, edhe të parët tonë të lashtë?! |
قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ(49) Thuaju (o Muhammed!): “Me të vërtetë, edhe të parët edhe të mbramët, - |
لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ(50) do të tubohen në një kohë (të caktuar), të ditës së njohur, |
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ(51) dhe, atëherë ju, o të humbur, që përgënjeshtroni ringjalljen, |
لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ(52) me siguri do të hani nga druri i zekkumit, |
فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ(53) dhe me te do të mbushni stomakun, |
فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ(54) e pastaj në të, do të pini ujë të vëluar, |
فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ(55) dhe do të pini ashtu siç pin devja e etshme, |
هَٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ(56) kjo (që u përmend) do të jetë pozita e tyre në Ditën e Kijametit! |
نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ(57) Ne, u krijuam juve – e, sikur të kishit besuar! |
أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ(58) A po shihni ju farën (spermën) që e hedhni (injektoni) |
أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ(59) a po e krijoni (dhe zhvilloni njeriun ju), apo Ne jemi krijues? |
نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ(60) Ne e caktojmë vdekjen tuaj dhe askush nuk mund të na pengojë, |
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ(61) që t’ju ndryshojmë figurën tuaj dhe t’ju krijojmë në figurën çfarë ju nuk e dini. |
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ(62) Ju, madje, e dini krijimin e parë, e pse nuk po këshilloheni?! |
أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ(63) A shihni atë që po e mbillni? |
أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ(64) A mos ju jepni, që prej saj të mbijë (bima), apo Ne japim që të mbijë ajo? |
لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ(65) Nëse duam Ne, Ne do ta thërrmojmë atë (bimën) dhe ju do të çuditeni, |
إِنَّا لَمُغْرَمُونَ(66) (dhe, do të thoni): “Ne, me të vërtetë, jemi të dëmtuar, |
بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ(67) madje – na është penguar (furnizimi)!” |
أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ(68) A po e shihni (atë) ujë që e pini – |
أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ(69) a mos e lëshoni ju prej réve apo Ne e lëshojmë?! |
لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ(70) Nëse duam Ne, Ne do ta bëjmë atë të njelmët – e përse nuk falenderoheni?! |
أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ(71) A po e shihni atë zjarr, që e ndezni – |
أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِئُونَ(72) a mos e keni bërë ju drurin e saj, apo Ne e kemi bërë?! |
نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ(73) Ne, e kemi bërë zjarrin përkujtues (të zjarrit të skëterrës) dhe që t’u sjellë dobi nevojtarëve, |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ(74) andaj lavdëroje emrin e Zotit tënd të Madhërueshëm! |
۞ فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ(75) Dhe, betohu në çastin e perëndimit të yjeve, |
وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ(76) e ky është, betim i madh, nëse e dini, - |
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ(77) ky (shpjeguesi i këtyre), është, me të vërtetë, Kur’ani i nderuar, |
فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ(78) në Librin e ruajtur – |
لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ(79) le ta prekin atë vetëm të pastërtit – |
تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ(80) (ai është) Shpallje prej Zotit të Gjithësisë. |
أَفَبِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ(81) E, vallë, ju këtë fjalë (Kur’anin) nuk e përfillni? |
وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ(82) dhe, në vend të mirënjohjes për furnizimin e dhuruar, që u është dhënë – ju, në të vërtetë, po e përgënjeshtroni atë. |
فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ(83) E, përse kur t’ju vie shpirti në fyt, |
وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ(84) dhe kur ju atëherë e shikoni atë, |
وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَٰكِن لَّا تُبْصِرُونَ(85) e ne jemi më afër atij se ju, por ju nuk shihni, - |
فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ(86) e sikur të ishit ju të fuqishëm (e nuk sundon tjetërkush) |
تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(87) atëherë do t’ia kthenit (shpirtin atij), nëse thoni të vërtetën? |
فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ(88) Dhe, nëse është (ai që është në agoni) nga ata që janë afër te Perëndia – |
فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ(89) (për te ka) komoditet, mëshirë dhe furnizim të madh dhe kopshtet e dhuntive! |
وَأَمَّا إِن كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ(90) E, nëse është (ai që është në agoni) nga të lumturit – |
فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ(91) e, përshëndetje për ty nga ata që janë të lumtur! |
وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ(92) E, nëse është (ai që është në agoni) nga ata që kanë përgënjeshtruar – të humburve – |
فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ(93) ata do të gostiten me ujë të vëluar – |
وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ(94) dhe përcëllim në zjarr të xhehennemit. |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ(95) Në të vërtetë, e gjithë kjo, është e vërtetë e saktë. |
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ(96) Andaj lavdëroje emrin e Zotit tënd të Madhërueshëm! |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
