سوره شعراء به زبان پرتغالی

  1. گوش دادن به سوره
  2. سورهای دیگر
  3. ترجمه سوره
قرآن کریم | ترجمه معانی قرآن | زبان پرتغالی | سوره شعراء | الشعراء - تعداد آیات آن 227 - شماره سوره در مصحف: 26 - معنی سوره به انگلیسی: The Poets.

طسم(1)

 Tah, Sin, Mim.

تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ(2)

 Estes são os versículos do Livro lúcido.

لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ(3)

 É possível que te mortifiques, porque não se tornam fiéis.

إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ(4)

 Se quiséssemos, enviar-lhes-íamos, do céu, um sinal, ante o qual seus pescoços se inclinariam, em humilhação.

وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ(5)

 Todavia, não lhes chega nenhuma nova Mensagem (provinda) do Clemente, sem que a desdenhem.

فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ(6)

 Desmentem-na; porém, bem logo lhes chegarão notícias do que escarnecem!

أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ(7)

 Porventura, não têm reparado na terra, em tudo quanto nela fazemos brotar de toda a nobre espécie de casais?

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(8)

 Sabei que nisto há um sinal; porém, a maioria deles não crê.

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(9)

 E em verdade, o teu Senhor é o Poderoso, o Misericordiosíssimo.

وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ(10)

 Recorda-te de quando teu Senhor chamou Moisés e lhe disse: Vai ao povo dos iníquos,

قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ(11)

 Ao povo do Faraó. Acaso não (Me) temerão?

قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ(12)

 Respondeu-Lhe: Ó Senhor meu, em verdade, temo que me desmintam.

وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ(13)

 Meu peito se oprime e minha língua se entrava; envia comigo Aarão (para que me secunde),

وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ(14)

 Pois me acusam de crime e temo que me matem.

قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ(15)

 Disse (Deus): De maneira nenhum (farão isso)! Ireis ambos, com os Nossos sinais e estaremos convosco, vigiando.

فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ(16)

 Ide, pois, ambos, ao Faraó e dizei-lhe: Em verdade, somos mensageiros do Senhor do Universo,

أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ(17)

 Para que deixes os israelitas partirem conosco.

قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ(18)

 (O Faraó) disse (a Moisés): Porventura, não te criamos entre nós, desde criança, e não viveste conosco muitos anos datua vida?

وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ(19)

 E, apesar disso, cometeste uma ação (que bem sabes), e por assim fazeres, és um dos tantos ingratos!

قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ(20)

 Moisés lhe disse: Cometi-a quando ainda era um dos tantos extraviados.

فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ(21)

 Assim, fugi de vós, porque vos temia; porém, meu Senhor me agraciou com a prudência, e me designou como um dosmensageiros.

وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ(22)

 E por esse favor, do qual me exprobras, escravizaste os israelitas?

قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ(23)

 Perguntou-lhe o Faraó: E quem é o Senhor do Universo?

قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ(24)

 Respondeu-lhe: É o Senhor dos céus e da terra, e de tudo quanto há entre ambos, se queres saber.

قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ(25)

 O Faraó disse aos presentes: Ouvistes?

قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(26)

 Moisés lhe disse: É teu Senhor e Senhor dos teus primeiros pais!

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ(27)

 Disse (o Faraó): Com certeza, o vosso mensageiro é um energúmeno.

قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ(28)

 (Moisés) disse: É o Senhor do Oriente e do Ocidente, e de tudo quanto existe entre ambos, caso raciocineis!

قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ(29)

 Disse-lhe o Faraó: Se adorares a outro deus que não seja eu, far-te-emos prisioneiro!

قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ(30)

 Moisés (lhe) disse: Ainda que te apresentasse algo convincente?

قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(31)

 Respondeu-lhe (o Faraó): Apresenta-o, pois, se és um dos verazes!

فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ(32)

 Então (Moisés) arrojou o seu cajado, e eis que este se converteu em uma verdadeira serpente.

وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ(33)

 Logo, estendeu a mão, e eis que apareceu diáfana aos olhos dos espectadores.

قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ(34)

 Disse (o Faraó) aos chefes presentes: Com toda a certeza este é um habilíssimo mago,

يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ(35)

 Que pretende expulsar-vos das vossas terras com a sua magia; o que me aconselhais, pois?

قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ(36)

 Responderam-lhe: Detém-no, e a seu irmão, e envia recrutadores pelas cidades.

يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ(37)

 Que te tragam quanto hábeis magos acharem.

فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ(38)

 E os magos foram convocados para um dia assinalado.

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ(39)

 E foi dito ao povo: Estais reunidos?

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ(40)

 Para que sigamos os magos (quanto à religião), se saírem vitoriosos?

فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ(41)

 E quando chegaram, os magos perguntaram ao Faraó: Poderemos contar com alguma recompensa, se sairmos vitoriosos?

قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ(42)

 Respondeu-lhes: Sim; ademais, sereis (colocados em postos) próximos (a mim).

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ(43)

 Moisés lhes ordenou: Arrojai, pois, o que tender a arrojar!

فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ(44)

 Arrojaram, portanto, as suas cordas e os seus cajados, e disseram: Pelo poder do Faraó, certamente que nós sairemosvitoriosos!

فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ(45)

 Então Moisés arrojou o seu cajado, que se transformou numa serpente e engoliu tudo quanto haviam, antes, simulado.

فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ(46)

 Então os magos caíram prostrados.

قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(47)

 E exclamaram: Cremos no Senhor do Universo,

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(48)

 Senhor de Moisés e de Aarão!

قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ(49)

 (O Faraó) lhes disse: Credes nele, sem que eu vos autorize? Com certeza ele é vosso líder, e vos ensinou a magia; porém, logo o sabereis! Sem dúvida, cortar-vos-eis as mão se os pés de cada lados opostos, e vos crucificarei a todos!

قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ(50)

 Responderam: Não importa, porque retornaremos ao nosso Senhor!

إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ(51)

 Em verdade, esperamos que o nosso Senhor perdoe os nossos pecados, porque agora somos os primeiros fiéis!

۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ(52)

 E inspiramos Moisés: Sai com Meus servos durante a noite, porque sereis perseguidos.

فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ(53)

 O Faraó enviou, entretanto, recrutadores às cidades,

إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ(54)

 Dizendo: Certamente, eles são um pequeno bando,

وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ(55)

 Que se tem rebelado contra nós.

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ(56)

 E todos nós estamos precavidos!

فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(57)

 Assim, Nós os privamos dos jardins e mananciais.

وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ(58)

 De tesouros e honráveis posições.

كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ(59)

 Assim foi; e concedemos tudo aquilo aos israelitas.

فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ(60)

 E eis que (o Faraó e seu povo) os perseguiram ao nascer do sol.

فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ(61)

 E quando as duas legiões se avistaram, os companheiros de Moisés disseram: Sem dúvida seremos apanhados!

قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ(62)

 Moisés lhes respondeu: Qual! Meu Senhor está comigo e me iluminará!

فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ(63)

 E inspiramos a Moisés: Golpeia o mar com o teu cajado! E eis que este se dividiu em duas partes, e cada parte ficoucomo uma alta e firme montanha.

وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ(64)

 E fizemos aproximarem-se dali os outros.

وَأَنجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ(65)

 E salvamos Moisés, juntamente com todos os que com ele estavam.

ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ(66)

 Então, afogamos os outros.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(67)

 Sabei que nisto há um sinal; porém, a maioria deles não crê.

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(68)

 Em verdade, teu Senhor é o Poderoso, o Misericordiosíssimo.

وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ(69)

 E recita-lhes (ó Mensageiro) a história de Abraão,

إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ(70)

 Quando perguntou ao seu pai e ao seu povo: O que adorais?

قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ(71)

 Responderam-lhe: Adoramos os ídolos, aos quais estamos consagrados.

قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ(72)

 Tornou a perguntar: Acaso vos ouvem quando os invocais?

أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ(73)

 Ou, por outra, podem beneficiar-vos ou prejudicar-vos?

قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ(74)

 Responderam-lhe: Não; porém, assim encontramos a fazer os nossos pais.

قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ(75)

 Disse-lhes: Porém, reparais, acaso, no que adorais,

أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ(76)

 Vós e vossos antepassados?

فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ(77)

 São inimigos para mim, coisa que não acontece com o Senhor do Universo,

الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ(78)

 Que me criou e me ilumina.

وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ(79)

 Que me dá de comer e beber.

وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ(80)

 Que, se eu adoecer, me curará.

وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ(81)

 Que me dará a morte e então me ressuscitará.

وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ(82)

 E que, espero perdoará as minhas faltas, no Dia do Juízo.

رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ(83)

 Ó Senhor meu, concede-me prudência e junta-me aos virtuosos!

وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ(84)

 Concede-me boa reputação na posteridade.

وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ(85)

 Conta-me entre os herdeiros do Jardim do Prazer.

وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ(86)

 Perdoa meu pai, porque foi um dos extraviados.

وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ(87)

 E não me aviltes, no dia em que (os homens) forem ressuscitados.

يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ(88)

 Dia em que de nada valerão bens ou filhos,

إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ(89)

 Salvo para quem comparecer ante Deus com um coração sincero.

وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ(90)

 E o Paraíso se aproximará dos devotos.

وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ(91)

 E o inferno será descoberto para os ímpios.

وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ(92)

 Então lhes será dito: Onde estão os que adoráveis,

مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ(93)

 Em vez de Deus? Poderão, acaso, socorrer-vos ou socorrem-se a si mesmos?

فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ(94)

 E serão arrojados nele, juntamente com os sedutores.

وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ(95)

 E com todos os exércitos de Lúcifer.

قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ(96)

 Quanto, então, dirão, enquanto disputam entre si:

تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ(97)

 Por Deus, estávamos em um evidente erro,

إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(98)

 Quando vos igualávamos ao Senhor do Universo.

وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ(99)

 E os nossos sedutores eram apenas aqueles que estavam afundados em pecados.

فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ(100)

 E não temos intercessor algum,

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ(101)

 Nem amigo íntimo.

فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(102)

 Ah, se pudéssemos voltar atrás!, seríamos dos fiéis!

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(103)

 Sabei que nisto há um sinal; porém, a maioria deles não crê.

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(104)

 E em verdade, teu Senhor é o Poderoso, o Misericordiosíssimo.

كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ(105)

 O povo de Noé rejeitou os mensageiros.

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ(106)

 Quando o irmão deles, Noé, lhes disse: Não temeis (a Deus)?

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(107)

 Em verdade sou para vós um fidedigno mensageiro.

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(108)

 Temei, pois, a Deus, e obedecei-me!

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(109)

 Não vos exijo, por isso, recompensa alguma, porque a minha recompensa virá do Senhor do Universo.

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(110)

 Temei, pois, a Deus, e obedecei-me!

۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ(111)

 Perguntaram-lhe: Como havemos de crer em ti, uma vez que só te segue a plebe?

قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ(112)

 Respondeu-lhes: E que sei eu daquilo que fizeram no passado?

إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ(113)

 Em verdade, seu cômputo só incumbe ao meu Senhor, se o compreendeis.

وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ(114)

 Jamais rechaçarei os fiéis,

إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ(115)

 Porque não sou mais do que um elucidativo admoestador.

قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ(116)

 Disseram-lhe: Se não desistires, ó Noé, contar-te-ás entre os apedrejados.

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ(117)

 Exclamou: Ó Senhor meu, certamente meu povo me desmente.

فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(118)

 Julga-no eqüitativamente e salva-me, juntamente com os fiéis que estão comigo!

فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ(119)

 E o salvamos, juntamente com os que, com ele, apinhavam a arca.

ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ(120)

 Depois, afogamos os demais.

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(121)

 Sabei que nisto há um sinal; porém, a maioria deles não crê.

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(122)

 E em verdade, teu Senhor é o Poderoso, o Misericordiosíssimo.

كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ(123)

 O povo de Ad rejeitou os mensageiros.

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ(124)

 Quando seu irmão, Hud, lhes disse: Não temeis a Deus?

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(125)

 Sabei que sou, para vós, um fidedigno mensageiro.

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(126)

 Temei, pois, a Deus, e obedecei-me!

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(127)

 Não vos exijo, por isso, recompensa alguma, porque a minha recompensa virá do Senhor do Universo.

أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ(128)

 Erguestes um marco em cada colina para que vos divertísseis?

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ(129)

 E construístes inexpugnáveis fortalezas como que para eternizar-vos?

وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ(130)

 E quando vos esforçais, o fazeis despoticamente?

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(131)

 Temei, pois, a Deus, e obedecei-me!

وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ(132)

 E temei a Quem vos cumulou com tudo o que sabeis.

أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ(133)

 E que vos cumulou de gado e filhos,

وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(134)

 De jardins e manaciais.

إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ(135)

 Em verdade, temo por vós o castigo do dia aziago.

قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ(136)

 Responderam-lhe: bem pouco se nos dá que nos exortes ou que não sejas um dos exortadores,

إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ(137)

 Porque isto não é mais do que fábulas dos primitivos.

وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ(138)

 E jamais serão castigados!

فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(139)

 E o desmentiram. Por conseguinte, exterminamo-los. Sabei que nisto há um sinal; porém, a maioria deles não crê.

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(140)

 E, em verdade, teu Senhor é o Poderoso, o Misericordiosíssimo.

كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ(141)

 O povo de Tamud rejeitou os mensageiros.

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ(142)

 Quando seu irmão, Sáleh, lhes disse: Não temeis a Deus?

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(143)

 Em verdade, sou para vós um fidedigno mensageiro.

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(144)

 Temei, pois, a Deus, e obedecei-me!

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(145)

 Não vos exijo, por isso, recompensa alguma, porque a minha recompensa virá do Senhor do Universo.

أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ(146)

 Sereis, acaso, deixados em segurança com o que tendes aqui,

فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(147)

 Entre jardins e mananciais?

وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ(148)

 E semeaduras e tamareiras, cujos ramos estão prestes a quebrar (com o peso dos frutos)?

وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ(149)

 E entalhais habilmente casas (de pedras) nas montanhas.

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(150)

 Temei, pois, a Deus, e obedecei-me!

وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ(151)

 E não obedeçais às ordens dos transgressores,

الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ(152)

 Que fazem corrupção na terra e não edificam!

قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ(153)

 Disseram-lhe: Certamente és um energúmeno!

مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(154)

 Tu não és mais do que um mortal como nós. Apresenta-nos algum sinal, se és um dos verazes.

قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ(155)

 Respondeu-lhes: Eis aqui uma camela que, em dia determinado, tem direito à água, assim como vós tendes o vossodireito.

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ(156)

 Não lhe causeis dano, porque vos açoitará um castigo do dia aziago.

فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ(157)

 Porém a esquartejaram, se bem que logo se arrependeram.

فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(158)

 E o castigo os açoitou. Sabei que nisto há um sinal; porém, a maioria deles não crê.

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(159)

 Em verdade, teu Senhor é o Poderoso, o Misericordiosíssimo.

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ(160)

 O povo de Lot rejeitou os mensageiros.

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ(161)

 Quando o seu irmão, Lot, lhes disse: Não temeis (a Deus)?

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(162)

 Sabei que sou, para vós, um fidedigno mensageiro.

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(163)

 Temei, pois, a Deus, e obedecei-me!

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(164)

 Não vos exijo, por isso, recompensa alguma, porque a minha recompensa virá do Senhor do Universo.

أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ(165)

 Dentre as criaturas, achais de vos acercar dos varões,

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ(166)

 Deixando de lado o que vosso Senhor criou para vós, para serem vossas esposas? Em verdade, sois um povodepravado!

قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ(167)

 Disseram-lhe: Se não desistires, Ó Lot, contar-te-ás entre os desterrados!

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ(168)

 Asseverou-lhes: Sabei que me indigna a vossa ação!

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ(169)

 Ó Senhor meu, livra-me, juntamente com a minha família, de tudo quanto praticam!

فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ(170)

 E o livramos, com toda a sua família,

إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ(171)

 Exceto uma a anciã, que foi deixada para trás.

ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ(172)

 Então, destruímos os demais,

وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ(173)

 E desencadeamos sobre eles um impetuoso torvelinho; e que péssimo foi o torvelinho para os admoestadores (quefizeram pouco caso)!

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(174)

 Sabei que nisto há um sinal; porém, a maioria deles não crê.

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(175)

 E em verdade, teu Senhor é o Poderoso, o Misericordiosíssimo.

كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ(176)

 Os habitantes da floresta rejeitaram os mensageiros,

إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ(177)

 Quando Xuaib lhes disse: Não temeis a Deus?

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(178)

 Sabei que sou, para vós, um fidedigno mensageiro.

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(179)

 Temei, pois, a Deus, e obedecei-me.

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(180)

 Não vos exijo, por isso, recompensa alguma, porque a minha recompensa virá do Senhor do Universo.

۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ(181)

 Sede leais na medida, e não sejais dos defraudadores.

وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ(182)

 E pesai com a balança justa;

وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ(183)

 E não defraudeis os humanos em seus bens, e não pratiqueis devassidão na terra, com a intenção de corrompê-la.

وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ(184)

 E temei Quem vos criou, assim como criou as primeiras gerações.

قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ(185)

 Disseram-lhe: Certamente és um energúmeno!

وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ(186)

 Não és senão um mortal como nós, e pensamos que és um dos tantos mentirosos.

فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(187)

 Faze, pois, com que caia sobre nós um fragmento dos céus, se és um dos verazes!

قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ(188)

 (Xuaib) lhes disse: Meu Senhor sabe melhor do que ninguém tudo quanto fazeis.

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ(189)

 Porém o negaram: por isso os açoitou o castigo do dia da nuvem tenebrosa; em verdade, foi o castigo do diafunesto. Connecting to irc. foznet. com. br

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(190)

 Sabei que nisto há sinal; porém, a maioria deles não crê.

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(191)

 E em verdade, teu Senhor é o Poderoso, o Misericordiosíssimo.

وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ(192)

 Certamente (este Alcorão), é uma revelação do Senhor do Universo.

نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ(193)

 Com ele desceu o Espírito Fiel,

عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ(194)

 Para o teu coração, para que sejas um dos admoestadores,

بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ(195)

 Em elucidativa língua árabe.

وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ(196)

 E, em verdade, está mencionado nos Livros sagrados dos antigos.

أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ(197)

 Não é um sinal para eles, que os doutos entre os israelitas o reconheçam?

وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ(198)

 E se o houvéssemos revelados a algum dos não árabes,

فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ(199)

 E o houvesse recitado a eles, nele não teriam acreditado.

كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ(200)

 Assim, o infundiremos nos corações dos pecadores;

لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ(201)

 Porém, não crerão nele, até que vejam o doloroso castigo,

فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ(202)

 Que os açoitará subitamente, sem que disso se apercebam.

فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ(203)

 Então dirão: Porventura, não seremos tolerados?

أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ(204)

 Pretendem, acaso, apressar o Nosso castigo?

أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ(205)

 Discerne, então: Se os houvéssemos agraciado durante anos,

ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ(206)

 E os açoitasse aquilo que lhes foi prometido,

مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ(207)

 De nada lhes valeria o que tanto os deleitou!

وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ(208)

 Não obstante, jamais destruímos cidade alguma, sem que antes tivéssemos enviado admoestadores.

ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ(209)

 Como uma advertência, porque nunca fomos injustos.

وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ(210)

 E não foram os malignos que o (Alcorão) trouxeram.

وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ(211)

 Porque isso não lhes compete, nem poderiam fazê-lo.

إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ(212)

 Posto que lhes está vedado ouvi-lo.

فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ(213)

 Não invoqueis, portanto, juntamente com Deus, outra divindade, porque te contarás entre os castigados.

وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ(214)

 E admoesta os teus parentes mais próximos.

وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(215)

 E abaixa as tuas asas para aqueles que te seguirem, dentre os fiéis.

فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ(216)

 Porém, se te desobedecerem, dize-lhes: Na verdade, estou livre (da responsabilidade) de tudo quanto fazeis!

وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ(217)

 E encomenda-te ao Poderoso, o Misericordiosíssimo,

الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ(218)

 Que te vê quando te ergues (para orar),

وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ(219)

 Assim como vê os teus movimentos entre os prostrados.

إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(220)

 Porque Ele é o Oniouvinte, o Sapientíssimo.

هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ(221)

 Quereis que vos inteire sobre quem descerão os demônios?

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ(222)

 Descerão sobre todos os mendazes e pecadores.

يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ(223)

 Que dão ouvidos aos satânicos e são, na sua maioria, falazes.

وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ(224)

 E os poetas que seguem os insensatos.

أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ(225)

 Não tens reparado em como se confundem quanto a todos os vales?

وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ(226)

 E em que dizem o que não fazem?

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ(227)

 (Só não descerão) sobre os fiéis que praticam o bem, mencionam incessantemente Deus, e somente se defendem quandosão atacados iniquamente. Logo saberão os iníquos das vicissitudes que os esperam!


سورهای بیشتر به زبان پرتغالی:

سوره البقره آل عمران سوره نساء
سوره مائده سوره يوسف سوره ابراهيم
سوره حجر سوره کهف سوره مریم
سوره حج سوره قصص سوره عنکبوت
سوره سجده سوره یس سوره دخان
سوره فتح سوره حجرات سوره ق
سوره نجم سوره رحمن سوره واقعه
سوره حشر سوره ملک سوره حاقه
سوره انشقاق سوره أعلى سوره غاشية

دانلود سوره شعراء با صدای معروف‌ترین قراء:

انتخاب خواننده برای گوش دادن و دانلود کامل سوره شعراء با کیفیت بالا.
سوره شعراء را با صدای احمد العجمی
أحمد العجمي
سوره شعراء را با صدای ابراهيم الاخضر
ابراهيم الاخضر
سوره شعراء را با صدای بندر بليلة
بندر بليلة
سوره شعراء را با صدای خالد الجليل
خالد الجليل
سوره شعراء را با صدای حاتم فريد الواعر
حاتم فريد الواعر
سوره شعراء را با صدای خليفة الطنيجي
خليفة الطنيجي
سوره شعراء را با صدای سعد الغامدي
سعد الغامدي
سوره شعراء را با صدای سعود الشريم
سعود الشريم
سوره شعراء را با صدای الشاطري
الشاطري
سوره شعراء را با صدای صلاح ابوخاطر
صلاح بوخاطر
سوره شعراء را با صدای عبد الباسط عبد الصمد
عبد الباسط
سوره شعراء را با صدای عبد الرحمن العوسي
عبدالرحمن العوسي
سوره شعراء را با صدای عبد الرشيد صوفي
عبد الرشيد صوفي
سوره شعراء را با صدای عبد العزيز الزهراني
عبدالعزيز الزهراني
سوره شعراء را با صدای عبد الله بصفر
عبد الله بصفر
سوره شعراء را با صدای عبد الله عواد الجهني
عبد الله الجهني
سوره شعراء را با صدای علي الحذيفي
علي الحذيفي
سوره شعراء را با صدای علي جابر
علي جابر
سوره شعراء را با صدای غسان الشوربجي
غسان الشوربجي
سوره شعراء را با صدای فارس عباد
فارس عباد
سوره شعراء را با صدای ماهر المعيقلي
ماهر المعيقلي
سوره شعراء را با صدای محمد أيوب
محمد أيوب
سوره شعراء را با صدای محمد المحيسني
محمد المحيسني
سوره شعراء را با صدای محمد جبريل
محمد جبريل
سوره شعراء را با صدای محمد صديق المنشاوي
المنشاوي
سوره شعراء را با صدای الحصري
الحصري
سوره شعراء را با صدای العفاسي
مشاري العفاسي
سوره شعراء را با صدای ناصر القطامي
ناصر القطامي
سوره شعراء را با صدای وديع اليمني
وديع اليمني
سوره شعراء را با صدای ياسر الدوسري
ياسر الدوسري


Thursday, November 21, 2024

به قرآن کریم چنگ بزنید