وَالصَّافَّاتِ صَفًّا(1) Гыйбадәт кыла торган урыннарында саф-саф булып торган фәрештәләр белән |
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا(2) вә кешеләрне явызлыктан тыя торган намаз белән |
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا(3) вә Аллаһ зекере Коръән белән ант итеп әйтәмен. |
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ(4) Әлбәттә, сезнең Илаһәгыз фәкать бер Аллаһтыр. |
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ(5) Ул – Аллаһ җир, күкләр вә аларның арасында булган нәрсәләрнең һәм мәшрыйкъларның Раббысыдыр. |
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ(6) Без дөнья күген йолдызларның яктылыгы белән зиннәтләдек. |
وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ(7) Вә ул күкне атылучы йолдызлар белән исламга һөҗүм итүче шайтаннардан сакладык. |
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ(8) Ул шайтаннар күккә менсәләр дә, фәрештәләрнең язган сүзләрен ишетә алмаслар, ул шайтаннар күкнең һәр тарафыннан ерак булсыннар өчен, йолдызлар белән атылырлар. |
دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ(9) Шулай булса да аларга ахирәттә каты ґәзаб булыр. |
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ(10) Мәгәр бер шайтан фәрештәләрдән сүз урласа, ул шайтанны йолдызның бер якты очкыны һәлак итәр. |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ(11) Кәферләрдән сора, алармы халык ителүдә куәтлерәк, яки Без халык иткән җир, күкләр вә фәрештәләрме куәтлерәк төзелештә? Без Адәмне кулга ябыша торган балчыктан халык кылдык, ничек Аллаһуга каршы сүз әйтә алалар? |
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ(12) Бәлки син Аллаһуның кодрәтенә яки кәферләрнең терелеп кабердән кубарылуны инкяр итүләренә гаебләнәсеңдер? Бит алар синең "Җәза алыр өчен кыямәт көнне барча кеше тереләчәк", – дигән сүзеңне мәсхәрә итәләр. |
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ(13) Әгәр аларга вәгазь сөйләнсә – һич вәгазьләнмәсләр. |
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ(14) Әгәр бер могъҗиза күрсәләр, аны мәсхәрәлән көләләр. |
وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ(15) Бу без күргән нәрсә могъҗиза түгел мәгәр ачык сихер, диләр. |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ(16) Янә кәферләр әйттеләр: "Әйә без үлеп сөякләребез дә череп туфрак булгач, яңадан терелеп кубарылырбызмы? |
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ(17) Яки безнең әүвәлдәге бабаларыбыз да терелеп кубарылырлармы?" |
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ(18) Син аларга әйт: "Әйе үзегез һәм бабаларыгыз да хур вә мескен хәлдә кубарылырсыз". |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ(19) Кешеләрнең терелеп каберләреннән чыгулары фәкать бер тавыш белән булыр, ул эшнең Аллаһуга һич авырлыгы юк, һәм Аллаһу хозурына җыелгач, безгә ни булыр инде, дип көтәрләр. |
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ(20) Кәферләр әйтерләр: "Бу җәза көнедер бүген безгә хәсрәт вә һәлакәтлек, кылган явызлыгыбызның җәзасын бүген күрәбез". |
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ(21) Фәрештәләр кәферләргә әйтерләр: "Менә бу көн сез ышанмаган хак җәза көнедер һәм җәһәннәмгә керәсе кешеләр җәннәткә керәсе кешеләрдән аерыласы көндер. |
۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ(22) (дәвамы түбәндәрәк) |
مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ(23) Залимнәрне вә хатыннарын, вә дусларын һәм Аллаһудан башка гыйбадәт кылган сынымнарын кубарыгыз һәм аларны ут юлына куыгыз! |
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ(24) Вә аларны җәһәннәм алдында туктатыгыз, чөнки кылган эшләреннән, әлбәттә, алардан сорау булыр: |
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ(25) "Сезгә ни булды, дөньядагы кеби бер-берегезгә ярдәм итешмисез?" |
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ(26) Бәлки алар ул көндә ярдәм итешүдән гаҗиз булып, хур булганнары хәлдә Аллаһ әмеренә баш июче булырлар. |
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ(27) Вә алар бер-берсен ґәепләп шелтә кылырлар. |
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ(28) Иярүчеләр олугъларына әйтерләр: "Без хаклыктабыз дип, ант итеп, безне алдадыгыз, без сезгә иярдек". |
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ(29) Олугълары әйтерләр: "Сез үзегез хак мөэмин булмагансыз, әгәр Коръән сүзләренә ышанган булсагыз, безгә иярмәгән булыр идегез. |
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ(30) Ихтыярда безнең сездән артыклыгыбыз юк иде, без сезне көчләп үзебезгә ияртмәдек, бәлки сез үз ихтыярыгыз илә азган кавем булгансыз". |
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ(31) Барчасы бердән әйтерләр: – "Раббыбызның сезне ґәзаб кылырмын дигән сүзе безгә лязем булды, инде без ул ґәзабны бүген татучыбыз. |
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ(32) Без, әлбәттә, сезне хак юлдан аздырдык, чөнки без үзебез азган идек, сез дә үз ихтыярыгыз белән безгә ияреп аздыгыз", – диярләр. |
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ(33) Ул көндә олугълары да, иярүчеләре дә ґәзабта бергә булырлар, азгынлыкта бергә булганнары кеби. |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ(34) Без, әлбәттә, кәферләрне вә азганнарны өнә шулай җәза кылачакбыз. |
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ(35) Аларга дөреслектә Аллаһудан башка Илаһә юк мәгәр Аллаһу тәгалә үзе генә дип әйтелсә, алар Аллаһны берләүдән тәкәбберләнәләр. |
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ(36) Вә әйтерләр: "Искедән бирле гыйбадәт итеп килгән Илаһәләребезне, бер җенләнгән шагыйрь сүзенә карап ташлыйкмы?" |
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ(37) Ул Мухәммәд г-м хак булган Коръән белән килде, һәм үзеннән әүвәлге пәйгамбәрләргә ышанды. |
إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ(38) Әмма сез кәферләр һәм мөшрикләр кыямәт көнне рәнҗеткүче ґәзабны татыячаксыз. |
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(39) Сез җәзаланмассыз, мәгәр Аллаһуга каршы барып эшләгән гөнаһларыгыз өчен җәзаланырсыз. |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(40) Мәгәр Аллаһуның ихлас колларына ґәзаб булмас, җәннәт нигъмәтләре булыр. |
أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ(41) Аларга җәннәттә теләгәннәре чаклы һәм алар теләгән вакытта төрле ризык булыр. |
فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ(42) Ул ризыклар төрле җимешләрдер һәм алар җәннәттә хөрмәтлеләрдер. |
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ(43) Нигъмәтләр белән тулган җәннәтләрдә сыйланырлар. |
عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ(44) Яхшы диваннарга бер-берсенә каршы утырып рәхәтләнерләр. |
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ(45) Хезмәтчеләр аларга савыт белән хәмер китерерләр, ул хәмер җәннәттә елга булып агар. |
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ(46) Ул хәмер сөттән ак булып эчүчеләргә ләззәтледер. |
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ(47) Ул җәннәт хәмерендә гакылны җибәрмәк вә башны авырттырмак юктыр, һәм аны эчеп дөньядагы кеби исермәсләр дә. |
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ(48) Вә яннарында хатыннары булыр, алар күзләрен үз ирләреннән алмаслар, башкага карамаслар, ул хатыннарның күзләре зур һәм матурдыр. |
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ(49) Ул хатыннарның йөзләре аклыкта тәвә кошының йомыркасы кеби, анда аз гына сарылык булып иң матур төстер. |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ(50) Ул ләззәтле эчемлекләрне эчкәндә әйләнеп бер – берсеннән сорашырлар. |
قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ(51) Алардан бер сөйләүчесе әйтте: "Минем дөньяда кабердән терелеп чыгуны инкяр итүче бер иптәшем бар иде. |
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ(52) Ул миңа әйтәдер иде: "Әйә син кабердән терелеп чыгуга ышанасыңмы? |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ(53) Без үлеп сөякләребез череп туфрак булгач, терелеп хисаб вә җәза ителербезме?" – дип." |
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ(54) Җәннәттәге әлеге мөэмин әйтер: "Ул терелеп кубарылуны инкяр итүче иптәшемне җәһәннәмнән күрсәтимме? |
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ(55) Һәм җәннәттә булганы хәлдә җәһәннәмгә карап, әлеге иптәшен ут уртасында күрер. |
قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ(56) Уттагы иптәшенә кычкырып әйтер: "Валлаһи син мине ышанмаска өндәп үзең кеби утка салырга якын булдың. |
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ(57) Әгәр Раббым миңа иманны ингам итмәсә, әлбәттә, сезнең белән бергә мәңгегә утка салынган булыр идем". |
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ(58) Мөэминнәр җәннәттә бер-берсенә әйтешерләр: "Без җәннәттә тагын үлмәбезме? |
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ(59) Дөньядагы үлүебездән башка тагын үлмәбезме һәм утта ґәзаб та ителмәбезме? |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(60) Әгәр җәннәттә үлмәсәк һәм ґәзаб кылынмасак, бу эш, әлбәттә, олугъ теләккә вә зур бәхеткә ирешмәстер." |
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ(61) Әнә шундый бәхеткә ирешү өчен, гамәл кылучылар, әлбәттә, җәннәткә алып керә торган хәерле эшләрне эшләсеннәр вә изге гамәлләрне кылсыннар! |
أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ(62) Кеше өчен мәңге торачак урын йөзеннән, нигъмәтләр белән тулган җәннәтләр яхшымы? Яки заккум агачы үсә торган җәһәннәм яхшымы? |
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ(63) Ул заккум агачының җәһәннәм уты эчендә үскәнлегенә һәм җимеш биргәнлегенә ышанмыйлар, ышанмаулары аларга ґәзаб өстенә ґәзаб булачак. Ул җимеш энәле булып ашаганда тамакны ертыр, ачылыгы тамакны көйдерер. Ышанмаучыларга шул җимешне ашатырлар. |
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ(64) Дөреслектә ул агач җәһәннәмнең төбеннән чыгып үсәдер. |
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ(65) Аның җимешләре кабахәтлектә гүя шайтан башларыдыр. |
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ(66) Имансызлар, әлбәттә, ул агачның җимешен ашарлар, һәм шул ачы җимеш белән корсакларын тутырачаклар. |
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ(67) Соңра аларга эрен кушылган кайнар су эчерелер. |
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ(68) Соңра аларның кайтарылмаклары җәһәннәмгәдер. |
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ(69) Алар ата-бабаларының хак юлдан адашканлыкларын белделәр, ләкин белсәләр дә хак динне кабул итмәделәр. |
فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ(70) Аларның адашканын белә торып аталарына ашыгып иярделәр һәм алар гыйбадәт кылган сынымнарга гыйбадәт кылдылар. |
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ(71) Тәхкыйк әүвәлгеләрнең дә күбрәге адашкан иделәр. |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ(72) Без аларга, әлбәттә, җәһәннәм ґәзабы белән куркытучы пәйгамбәрләр җибәрдек. |
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ(73) Күр! Куркытылып та пәйгамбәрләрне ялганга тотучыларның ахыры ничек булды, әлбәттә, һәлак булдылар. |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(74) Мәгәр Аллаһуның ихласлы коллары ґәзабтан котылдылар. |
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ(75) Нух г-м кавеменең иманга килүеннән өмет кисеп: "Йә Рабби, ярдәм бир", – дип, Безгә дога кылды, ни хуш доганы кабул итүчеләрдәнбез. |
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ(76) Нухны вә аңа ияргән мөселман җәмәгатьне кәферләрнең золымыннан һәм Туфан суына батып һәлак булудан коткардык. |
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ(77) Вә Нухның балаларын кыямәткә чаклы калдырдык, дөньядагы барча кеше аның нәселеннәндер. |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(78) Без Нух өчен аңардан соң килгән пәйгамбәрләрдә яхшы исем калдырдык, һәр ышанучы аны мактап сөйләр. |
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ(79) Барча гамәлдә ул Нухка кеше, җен, вә фәрештәләр сәлам әйтерләр. |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(80) Без, әлбәттә, яхшыларга әнә шулай изге җәза бирәбез. |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(81) Ул Нух Безнең хак мөэмин колларыбыздандыр. |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ(82) Соңра аның имансыз кавемен суга батырып һәлак иттек. |
۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ(83) Диннең асылында Нух г-мгә иярүчеләрнең берсе Ибраһим г-мдер, гәрчә аралары ике мең алты йөз кырык ел булса да. |
إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ(84) Ул Ибраһим Раббысына ширектән вә шиктән пакь күңел белән килде. |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ(85) Атасына вә кавеменә әйтте: "Аллаһны ташлап нәрсәгә гыйбадәт кыласыз. |
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ(86) Ялганнарның иң кабахәтен кылганыгыз хәлдә Аллаһудан башка нәрсәне Аллаһ дияргә телисез. |
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(87) Һичнәрсәгә ярамаган нәрсәләргә гыйбадәт кыласыз да бит, барча галәмне тәрбия итүче Аллаһ хакында нәрсә уйлыйсыз? Ул – Аллаһ сезне хөкем итмәс һәм ґәзаб кылмас, дип уйлыйсызмы? Бу кавем йолдызларга табыныр иделәр, бәйрәм көннәрендә корбан чалып, корбаннарын сынымнары алдына куеп, үзләре кырга бәйрәм итәргә чыга торган булганнар, шул бәйрәм итә торган урыннарына Ибраһим г-мне дә чакырдылар. |
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ(88) Ибраһим башын күтәреп йолдызларга карады. |
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ(89) Һәм әйтте: "Мин чирлим, миндә тагун чире булса кирәк, бара алмыйм". |
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ(90) Һәм алар Ибраһимнең чире йокмасын дип, аны калдырып бар да кырга киттеләр. |
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ(91) Ибраһим яшеренеп сынымнар янына керде, алларындагы корбаннарны күргәч, сынымнарга ник ашамыйсыз диде. |
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ(92) Сезгә ни булды – сөйләмисез, миңа җавап бирмисез? |
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ(93) Соңра сынымнарын балта белән бик каты җимерергә тотынды, чөнки башта – сынымнарыгызны валлаһи ватачакмын, дигән иде. |
فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ(94) Ибраһимнең сынымнарын ватканын ишетеп мөшрикләр йөгереп килделәр, һәм без гыйбадәт кыла торган сынымнарыбызны ник җимердең диделәр. |
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ(95) Ибраһим әйтте: "Үзегез агачтан, таштан юнып ясаган нәрсәләргә гыйбадәт кыласызмы? |
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ(96) Бит үзегезне дә вә сез сыным ясаган агач, ташларны да Аллаһ юктан бар кылды." |
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ(97) Хакка каршы ачулары килеп, Намрут патша вә аның олугълары әйттеләр: "Таштан зур бина ясагыз, аннары эченә утын тутырып яндырыгыз, кайчан ялкынланып янарга тотынса, ялкын эченә Ибраһимне атыгыз", – дип. |
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ(98) Алар Ибраһимгә явызлыкны кылырга теләделәр, һәм Без аларның мәкерен буш кылып үзләрен хур иттек, утны Ибраһимгә салкын итеп, пәйгамбәрлегенә дәлил кылдык. Бабил шәһәреңдә Ибраһимгә эш калмады. Аллаһ хөкемнәрен ирештерде, могъҗизалар күрсәтте, инде аңа күчеп китү лязем булды. |
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ(99) Вә ул әйтте: "Раббым әмер иткән урынга күчеп китәмен, әлбәттә, Раббым мине барасы җиремә җиткерер. Ибраһим һәм хатыны картайганнар, балалары юк иде. Шул сәбәпле карт көннәрендә булса да Ибраһим Аллаһудан бала сорады. |
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ(100) Ий Раббым миңа бер изге ир бала биргел, миңа ярдәмче булсын! |
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ(101) Без Ибраһимгә бер ир бала белән шатлык хәбәрен бирдек, ул бала кечкенә чагында галим, олугъ хәлендә йомшак күңелледер. |
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ(102) Ул бала җиде яшенә җитеп атасы илә йөри башлагач, Ибраһим әйтте: "Ий угълым, мин төшемдә Аллаһ тарафыннан сине корбан итеп чалырга боерыламын, уйлап күр бу эшкә ничек карыйсың? Угълы Исмагыйл әйтте: "Ий атам, ни белән боерылган булсаң, шуны эшлә, мин Аллаһ хөкеменә ризамын, бу эштә мине, Аллаһ теләсә, сабыр итүчеләрдән табарсың", – дип. |
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ(103) Безнең әмерне икесе дә риза булып кабул иттеләр һәм Исмагыйлне яны белән яткызды. |
وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ(104) Кулына пычак алуга Без кычкырдык: "Ий Ибраһим, |
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(105) төшеңдә күргән Безнең әмерне тәсъдыйк кылдың, үтәгән хөкемендә булдың". Әнә шулай үзебезгә итагать иткән яхшы мөэминнәрне изге җәзалар белән нигъмәтлибез. |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ(106) Аллаһуның изге балаңны корбан итеп чал дигән әмере, әлбәттә, зур һәм авыр сынаудыр. |
وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ(107) Без аңа Исмагыйл урынына корбан итеп бугазлар өчен җәннәтән бер зур тәкә бирдек. |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(108) Яхшылыгы белән искә алу өчен дөньяга соңыннан килгәннәргә Ибраһимнең яхшы әсәрләрен калдырдык. |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ(109) Ул Ибраһимгә барча галәм сәлам әйтер. |
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(110) Яхшы эшләрне кылучыга Без шулай изгелек итәбез. |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(111) Ибраһим Безнең хак мөэмин колларыбыздандыр. |
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ(112) Дәхи Исхакны бирәчәгебез белән шатлыклы хәбәр бирдек, ул Исхак изгеләрдән вә пәйгамбәрләрдән булды. |
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ(113) Ибраһимгә вә Исхакка эшләрендә вә нәселләрендә бәрәкәт бирдек, вә аларның нәселеннән килгән кешеләрнең бәгъзеләре көферлек вә бозыклык белән үзләренә ачык золым итүчеләрдер. |
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(114) Тәхкыйк Муса илә Һарунга пәйгамбәрлек биреп нигъмәтләндердек. |
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ(115) Аларны вә кавемнәрен зур бәладән коткардык, ягъни Фиргауннең золымыннан вә суга батудан коткардык. |
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ(116) Без аларга ярдәм бирдек һәм дошманнарын җиңделәр. |
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ(117) Вә Без аларга һәрнәрсәне бәян кылып бетергән Тәүратны бирдек. |
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ(118) Вә аларны туры юлга күндердек. |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ(119) Вә соңыннан килгәннәргә Муса илә Һарунны яхшылык белән искә алуны калдырдык. |
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(120) Яхшылык илә искә алулары Муса илә Һарунга сәлам булсын димәкләредер. |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(121) Тәхкыйк Без гөнаһтан сакланып яхшылык кылучыларга изгелек итәбез. |
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(122) Дөреслектә алар Безнең хак мөэмин колларыбыздан иделәр. |
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ(123) Вә Ильяс та Аллаһ тарафыннан җибәрелгән пәйгамбәрләрдәндер. |
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ(124) Кавеменә: "Аллаһудан курыкмыйсызмы, Аңа гыйбадәт кылмыйсыз" – диде. |
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ(125) Сезне вә һәрнәрсәне күркәм сурәттә халык кылучы Аллаһуны куеп, бәгел исемле сынымга табынасызмы? |
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(126) Ул – Аллаһ сезнең Раббыгыз вә әүвәлге бабаларыгызның Раббысыдыр. |
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ(127) Алар Ильясны ялганга тоттылар, үзләре вә сынымнары җыелып утта булырлар. |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(128) Мәгәр Аллаһуның ихласлы коллары утка кермәсләр. |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(129) Без Ильяска соңыннан килгәннәрнең телләрендә яхшы сүз калдырдык. |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ(130) Ул сүз Ильяска сәлам булсын димәкләредер. |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(131) Гөнаһтан сакланып изге гамәлләр кылучыларга әнә шулай изгелек итәбез. |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(132) Дөреслектә Ильяс Безнең хак мөэмин колларыбыздан иде. |
وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ(133) Вә Лут г-мдә Аллаһ тарафыннан җибәрелгән пәйгамбәрләрдәндер. |
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ(134) Без аны вә кавемен ґәзабтан коткардык. |
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ(135) Мәгәр аның хатынын ґәзабта кылучылардан кылдык. |
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ(136) Соңра калганнарын барчасын һәлак иттек. |
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ(137) Ий кәферләр, көндез ул тарафтан үткәнегездә аларның һәлак булган урынын күрерсез. |
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(138) Һәм кич белән үткәндә дә күрерсез! Аларның хәлен күргәч, уйлап фикерләп карамыйсызмы? |
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ(139) Вә Йунүс та Безнең җибәргән пәйгамбәләребездәндер. |
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ(140) Йунүс иман китермәгән кавемен ташлап, кешеләр белән тулган зур көймәгә керде. |
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ(141) Көймә кузгалмады, шул сәбәпле көймәдәге кешеләр, арабызда качкан кеше бардыр, дип, шөбаґә салдылар, һәм шөбаґә Йунүска чыгып, аны диңгезгә ташладылар. |
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ(142) Аны дәрхәл бер зур балык йотты, вә ул Аллаһ рөхсәтеннән башка кавемен ташлап киткәне өчен үзен үзе шелтәлидер. |
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ(143) Әгәр Йунүс "Һич юктыр Илаһә, мәгәр Син генә йә Рабби, мин Сине һәр кимчелектән пакьсең дип беләм, мин, әлбәттә, Синең рөхсәтеңнән башка китеп, үземә золым итүчеләрдән булдым", – дип әйтмәсә иде. |
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ(144) Әлбәттә, ул балык карынында кешеләр терелеп каберләреннән кубарылган көнгә чаклы торыр иде. |
۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ(145) Без аны берникадәр вакыт балык карнында торганнан соң сырхау булганы хәлдә корыга чыгарып ташладык, ягъни Аллаһ әмере белән балык Йунүсны су читенә, корыга чыгарып куйды. |
وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ(146) Вә аның янында киң яфраклы агач үстердек, ул агач аңа кояштан күләгә булды һәм ул агач янына чебен, черки, кигәвен кебиләр килмәделәр, чөнки аның тәне җәрәхәтләнгән иде. Ул шул урында берничә көн торып Аллаһның рәхмәте белән бик тиз сәламәтләнде. |
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ(147) Без аны йөз меңле яки йөз меңнән артыграк кешеле шәһәргә пәйгамбәр итеп җибәргән идек, балык карыныннан чыккач та шул шәһәргә җибәрдек. |
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ(148) Һәм бу юлы һәммәсе иман китерделәр, вә Без дә аларны билгеләнгән әҗәлләренә чаклы малларыннан файдаландырдык, тыныч яшәттек. |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ(149) Син алардан сорап кара: "Әйә кызлар Аллаһуның баласы булып, ирләр ул мөшрикләрнең балаларымы?" |
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ(150) Яки Без фәрештәләрне кызлар итеп халык кылганыбызны алар күреп тордылармы? |
أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ(151) Әгаһ булыгыз алар ялганчы булганлыкларыннан. |
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ(152) Аллаһуның баласы бар дип әйтәләр, тәхкыйк алар ул сүзләрендә ялганчылардыр. |
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ(153) Ий мөшрикләр, сез Аллаһ ир балаларны куеп кыз балаларны үзенә ихтыяр итте дисезме? |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ(154) Сезгә ни булды, һич гакылга сыймый торган нәрсәне хөкем итәсез. |
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ(155) Аз гына булса да уйлап фикерләп карамыйсызмы? |
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ(156) Яки Аллаһуның баласы барлыгына сезнең ачык бер дәлилегез бармы? |
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(157) Китабыгызны китерегез, укып карыйк, әгәр Аллаһуның баласы бар дигән сүзегез дөрес булса. |
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ(158) Мөшрикләр Аллаһ белән фәрештәләр арасында нәсеп кылдылар. Аллаһуның кызлары дип әйтелгән фәрештәләр белделәр, ул сүзне әйткән мөшрикләрнең җәһәннәмгә кереп ґәзаб кылыначакларын. |
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ(159) Аллаһ мөшрикләр ифтира кылган баладан пакьтер. |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(160) Мәгәр Аллаһуның ихласлы коллары Аллаһуга ялганны ифтира кылмаслар, алар ґәзабдан ераклардыр. |
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ(161) "Сез мөшрикләр вә гыйбадәт кылган сынымнарыгыз, |
مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ(162) сез кешеләрне имансыз, динсез итә алмассыз, |
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ(163) мәгәр җәһәннәмгә салыначак кешеләрне үзегезгә ияртеп аздырырсыз". |
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ(164) Җәбраил фәрештә әйтте: "Безнең арабызда фәрештәләрнең һәрберсенә билгеләнгән гыйбадәт урыны бардыр. |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ(165) Вә без гыйбадәттә, әлбәттә, саф-саф булып торабыз. |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ(166) Вә без Аллаһу тәгаләгә даим тәсбихләр әйтәбез. |
وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ(167) Гәрчә мөшрикләр әйтсәләр дә: |
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ(168) "Әгәр әүвәлге өммәтләргә иңгән китап кеби безгә дә бер китап иңгән булса, |
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(169) Без, әлбәттә, Аллаһуның ихласлы колларыннан булыр идек", – дип. |
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ(170) Алар әйткәнчә Коръән килгән иде, аны инкяр иттеләр, эшләренең ахыры ничек булачагын тиздән белерләр. |
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ(171) Тәхкыйк пәйгамбәр булган колларыбызга ярдәм бирәчәкбез, дигән вәгъдәбез булып үтте. |
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ(172) Алар, әлбәттә, ярдәм бирелмеш булырлар. |
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ(173) Дәхи мөэминнәр Безнең гаскәрләребездер, алар, әлбәттә, дошманнарын җиңәрләр. |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ(174) Ий Мухәммәд г-м, син алардан вәгъдә иткән көнебез җиткәнче, алардан кисел! |
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ(175) Аларга ирешәчәк мәшәкатьләрне үзләренә күрсәт! Тиздән күрерләр мөэминнәргә нигъмәт, кәферләргә ґәзаб хәзерләнгәнлеген. |
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ(176) Әйә алар ахмаклык белән Безнең ґәзабыбызның тиз килүен телиләрме? |
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ(177) Әгәр Безнең ґәзабыбыз ул кавемгә иңсә, куркытып та курыкмаган кавемнең таңы нинди яман таң булыр. |
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ(178) Вәгъдә көненә чаклы алардан кисел! |
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ(179) Син аларга җәзаны күрсәт, хаклык кайда икәнен тиздән күрерләр! |
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ(180) Барча кимчелектән пакь булган синең Раббың, өстенлек һәм кодрәт Раббысыдыр, Ул мөшрикләр сыйфатлаган нәрсәләрдән пакьтер. |
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ(181) Вә барча пәйгамбәрләргә Аллаһуның сәламе булсын! |
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ(182) Вә барча галәмне тәрбия итүче Аллаһуга мактау булсын! |
أحمد العجمي
ابراهيم الاخضر
بندر بليلة
خالد الجليل
حاتم فريد الواعر
خليفة الطنيجي
سعد الغامدي
سعود الشريم
الشاطري
صلاح بوخاطر
عبد الباسط
عبدالرحمن العوسي
عبد الرشيد صوفي
عبدالعزيز الزهراني
عبد الله بصفر
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
علي جابر
غسان الشوربجي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد أيوب
محمد المحيسني
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
وديع اليمني
ياسر الدوسري
