طسم(1) Та. Син. Мим |
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ(2) Бұл анық Кітаптың аяттары |
لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ(3) Ей, Мұхаммед! Олардың иманға келмегеніне қайғырып , өзіңді жойып жібере жаздайсың |
إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ(4) Егер қалағанымызда, оларға аспаннан бір белгі түсірер едік те олардың мойыны оған иілген болар еді |
وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ(5) Ал, оларға әр-Рахманнан жаңа бір еске салу, ескерту келген сайын, олар одан теріс бұрылды |
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ(6) Әрі олар оны жалғанға шығарды. Таяуда оларға келеке еткен нәрселерінің хабары келеді |
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ(7) Олар жерге қарамай ма, Біз онда жер бетінде қаншама керемет түрлерді өсірдік |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(8) Әлбетте мұнда белгі-дәлел бар. Бірақ олардың көпшілігі иманды мүмін болмады |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(9) Ей, Мұхаммед! Шын мәнінде сенің Раббың аса Үстем, ерекше Мейірімді |
وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ(10) Кезінде Раббың Мұсаға: «Әділетсіз елге бар |
قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ(11) Фиръаунның еліне. Олар Раббысынан қорқып, сақтанбай ма?» деді |
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ(12) Ол: «Раббым! Мен олардың өзімді өтірікшіге шығаруларынан қорқамын |
وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ(13) әрі кеудемнің тарылып, тілімнің күрмеліп қалуынан. Сондықтан Һарұнға да жібер |
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ(14) Әрі менің мойнымда оларға қатысты істелген күнә бар. Олардың мені өлтіруінен қорқамын», -деді |
قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ(15) Аллаһ : «Жоқ, олай болмайды. Екеуің Біздің белгілерімізбен барыңдар. Ақиқатында Біз сендермен біргеміз, естіп тұрамыз |
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ(16) Фиръаунға барып: «Біз әлемдер Раббысының Елшісіміз |
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ(17) Исраил ұрпақтарын бізбен бірге жібер», деп айтыңдар», деді |
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ(18) Фиръаун : «Біз сені сәби кезіңнен арамызда бағып өсірмедік пе? Сен өміріңнің талай жылын арамызда өткізіп едің ғой |
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ(19) Кейін сол бір жасаған ісінді жасадың адам өлтірдің.Әрі сен жақсылықты мойындамаушылардансың», деді |
قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ(20) Мұса : «Мен оны адасушылардан болған кезімде істедім |
فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ(21) Сендерден қорыққан соң қашып кеттім. Кейін Раббым маған үкім берді әрі мені елшілерден етті |
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ(22) Ал, сенің маған міндетсініп отырған игілігің, бұл Исраил ұрпақтарын құл етуің», деді |
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ(23) Фиръаун: «Әлемдердің Раббысы деген не?» деді |
قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ(24) Мұса : «Ол аспандар мен жердің және екеуінің арасындағылардың Раббысы Иесі , егер көз жеткізетін болсаңдар», деді |
قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ(25) Фиръаун айналасындағыларға: «Сендер естіп тұрсыңдар ма?» деді |
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(26) Мұса : «Ол сендердің Раббың әрі бұрынғы ата-бабаларыңның Раббысы», -деді |
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ(27) Фиръаун : «Шындығында сендерге жіберілген Елші жын соққан біреу», деді |
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ(28) Мұса : «Егер ақылдарыңды істететін болсаңдар, Ол шығыс пен батыстың әрі екеуінің арасындағылардың Раббысы», деді |
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ(29) Фиръаун : «Егер сен менен басқаны құдай етіп алсаң, сені зынданғатасталғандардан етемін»,- деді |
قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ(30) Мұса : «Мен саған айқын бірнәрсе келтірсем де ме?» деді |
قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(31) Фиръаун : «Егер шын сөзділерден болсаң, оны әкел», деді |
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ(32) Сонда ол асасын тастады да, сол уақытта ол нағызжыланға айналды |
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ(33) Әрі қолын шығарғанда ол қарап тұрғандарға аппақ нұрлы болды |
قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ(34) Фиръаун айналасындағы уәзірлеріне: «Негізінде бұл білгір сиқыршы |
يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ(35) Ол сендерді сиқыры арқылы жерлеріңнен шығарып жіберуді қалайды, енді не кеңес бересіңдер?» деді |
قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ(36) Олар: «Оны және оның бауырын қоя тұр да қалаларға сиқыршыларды жинап келушілерді жібер |
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ(37) Олар саған әрбір білгір сиқыршыны алып келсін», деді |
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ(38) Сөйтіп сиқыршылар белгілі күннің белгіленген уақытына жиналды |
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ(39) Әрі адамдарға: «Сендер жиналып болдыңдар ма |
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ(40) Егер сиқыршылар жеңетін болса, біз соларға еретін шығармыз», делінді |
فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ(41) Сиқыршылар келген соң, олар Фиръаунға: «Егер жеңіске жетсек, бізге сый бар ма?» -деді |
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ(42) Ол: «Иә. Ол жағдайда сендер маған жақындатылғандардан боласыңдар», деді |
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ(43) Мұса Оларға: «Тастайтын нәрселеріңді тастаңдар», деді |
فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ(44) Олар жіптері мен асаларын таяқтарын тастап: «Фиръаунның құдіретімен ант етеміз! Әлбетте біз жеңеміз»,- деді |
فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ(45) Мұса да асасын тастады, сол кезде ол олардың жасаған жалған елес етіп көрсеткен нәрселерін жұта бастады |
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ(46) Сонда сиқыршылар сәждеге жығылды |
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(47) Олар: «Біз әлемдердің Раббысына сендік |
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(48) Мұса мен Һарұнның Раббысына», деді |
قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ(49) Фиръаун : «Сендер мен рұқсат берместен бұрын оған сендіңдер ме? Негізінде ол сендерге сиқыр үйреткен үлкендерің екен. Жақында білесіңдер. Мен сендердің қол-аяқтарыңды айқыштап оң қол сол аяқ, сол қол оң аяқтарыңды кесемін жәнебарлығыңды керіп тастаймын»,- деді |
قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ(50) Олар: «Бізге оның зияны жоқ! Өйткені біз -Раббымызға қайтушымыз |
إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ(51) Біз иманға келушілердің ең алдыңғылары болғанымыз үшін Раббымыздың күнәларымызды кешіруін қатты үміт етеміз», деді |
۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ(52) Біз Мұсаға: «Құлдарымды түн ішінде жолға алып шық, өйткені олар сендердің соңдарыңнан түседі», деп уахи еттік |
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ(53) Сонда Фиръаун қалаларға әскер жинаушыларды жіберді |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ(54) Ол : «Негізінде олар аз ғана топ |
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ(55) Әрі олар біздің ашу-ызамызды келтірді |
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ(56) және шын мәнінде біз барлығымыз да сақ болуымыз керек», деді |
فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(57) Біз оларды бақтары мен бұлақтарынан осылай шығардық |
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ(58) әрі қазыналары мен сәулетті тұрақ жайларынан |
كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ(59) Осылай. Әрі Біз оны ол жерді Исраил ұрпақтарына мура етіп бердік |
فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ(60) Олар Мұсаның артынан таңертең түскен еді |
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ(61) Екі топ бірін-бірі көрген кезде, Мұсаның жанындағылар: «Анығында, бізге қуып жететін болды», деді |
قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ(62) Мұса : «Жоқ, олай емес! Ақиқатында, Раббым менімен. Ол маған жол көрсетеді», -деді |
فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ(63) Сонда Біз Мұсаға: «Таяғыңмен теңізді ұр», деп уахи еттік. Сол кезде ол теңіз екіге жарылып, әр бөлігі үлкен таудай болды |
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ(64) Әрі Біз ол жерге басқаларды фиръаундықтарды жақындаттық |
وَأَنجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ(65) Әрі Біз Мұсаны және онымен бірге болғандарды барлығын құтқардық |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ(66) Содан кейін басқаларды суға батырдық |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(67) Шын мәнінде мұнда белгі-ғибрат бар. Бірақ олардың көбі иманға келушілерден болмады |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(68) Ақиқатында, Раббың аса Үстем , ерекше Мейірімді |
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ(69) Оларға Ибраһим жайлы хабарды оқы |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ(70) Кезінде ол әкесіне және еліне: «Сендер не нәрсеге құлшылық етесіңдер?» деді |
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ(71) Олар: «Біз пұттарға табынамыз әрі олармен әрқашан біргеміз», деді |
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ(72) Ол: «Сұрап, жалбарынған кездерінде, олар сендерді ести ме |
أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ(73) Әлде олар сендерге пайда келтіре ала ма, не зиян жеткізе ала ма?» деді |
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ(74) Олар: «Жоқ. Біз аталарымыздың құлшылықтарын осылай жасайтынын көрдік», -деді |
قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ(75) Ол: «Не нәрсеге табынып жатқандарыңа байқап қарадыңдар ма |
أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ(76) өздеріңнің және бұрынғы өткен аталарыңның |
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ(77) Ақиқатында, тек әлемдердің Раббысынан басқа олардың пұттардың бәрі менің жауым |
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ(78) Ол мені жаратты әрі Ол мені тура жолмен жүргізеді |
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ(79) және Ол мені тамақтандырады әрі сусындатады |
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ(80) Ал, ауырған кезімде, Ол маған шипа береді |
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ(81) Әрі Ол мені өлтіреді, содан кейін тірілтеді |
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ(82) Ал Есеп күні мен Оның қателерімді кешіруін үміт етемін |
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ(83) Раббым! Маған даналық білім бер және мені ізгілермен бірге ет |
وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ(84) Және кейінгілердің ішінде мені тура сөз турашылдықтың тілі ет |
وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ(85) және мені Наъим жәннатының мұрагерлерінен ете гөр |
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ(86) Әрі әкемді кешір, өйткені ол адасушылардан болды |
وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ(87) және олар қайта тірілтілетін күні мені қор ете көрме», деді |
يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ(88) Ол күні байлық та, балалар да пайда бермейді |
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ(89) тек Аллаһқа cay жүрекпен келгендер ғана басқа |
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ(90) Әрі тақуаларға Раббысына бойсұнып, жазасынан қорқып, сақтанатындарға Жәннат жақындатылады |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ(91) Ал, адасқандарға Жаһим тозағы көрсетіледі |
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ(92) Оларға: «Сендердің табынғандарың қайда |
مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ(93) Аллаһтан өзге? Олар сендерге жәрдем бере ала ма, әлде өздеріне көмек бере ала ма?» делінеді |
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ(94) Сөйтіп олар және адасқандар оның ішіне лақтырылады |
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ(95) әрі Ібілістің жын мен адамнан болганШ әскерлерінің барлығы да |
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ(96) Олар онда тартысқан күйлерінде |
تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ(97) «Аллаһпен ант етейік, шын мәнінде біз анық адасуда болыппыз |
إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(98) сендерді әлемдердің Раббысына теңеген кезімізде |
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ(99) Бізді тек қылмыскерлер күнәһарлар адастырды |
فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ(100) Енді бізге ара түсушілер жоқ |
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ(101) жанашыр дос та жоқ |
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(102) Егер де бізге қайту мүмкіндігі болғанда, онда біз имандылардан мүміндерден болар едік», дейді |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(103) Әлбетте Мұнда осы оқиғада белгі-ғибрат бар. Бірақ олардың көпшілігі иманға келмейді |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(104) Ақиқатында, Раббың бәрінен Үстем , ерекше Мейірімді |
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ(105) Нұхтың елі елшілерді өтірікшіге шығарды |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ(106) Кезінде оларға ағайыны Нұх: «Сендер қорықпайсыңдар ма |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(107) Ақиқатында, мен сендерге сенімді бір Елшімін |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(108) енді Аллаһтан Оның тыйымдарынан қорқып, сақтаныңдар және маған бағыныңдар |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(109) Мен сендерден бұл үшін сыйақы сұрамаймын. Менің сыйым әлемдердің Раббысында |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(110) Енді Аллаһтан Оның жазасынан қорқып, сақтаныңдар және маған бағыныңдар»,- деді |
۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ(111) Олар: «Саған ілескендер ең төмен бейшара адамдар болса, біз саған сенеміз бе?» деді |
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ(112) Ол: «Менде олардың не істегендері туралы білім жоқ |
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ(113) Егер де сезетін аңғаратын болсаңдар, олардың есебі Раббымда |
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ(114) Әрі мен иманға келгендерді қумаймын |
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ(115) Мен тек анық ескертуші ғанамын»,- деді |
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ(116) Олар: «Ей, Нұх! Егер насихатыңды тоқтатпасаң, таспен атқыланғандардан боласың», деді |
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ(117) Ол: «Раббым! Елім мені өтірікші санады |
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(118) Енді мені мен олардың арасына нақ үкім бер және мені әрі менімен бірге болған имандыларды құтқар», деді |
فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ(119) Сонда, Біз оны және онымен бірге болғандарды лық толы кемеде құтқардық |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ(120) Содан кейін қалғандарды суға батырдық |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(121) Әлбетте, мұнда белгі-ғибрат бар. Бірақ олардың көпшілігі иманға келмейді |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(122) Ей, Мұхаммед! Ақиқатында, Раббың бәрінен Үстем, ерекше Мейірімді |
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ(123) Ад елі елшілерді өтірікшігешығарды |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ(124) Сонда оларға ағайыны Һұд: «Сендер қорықпайсыңдар ма |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(125) Ақиқатында мен сендерге сенімді бір Елшімін |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(126) енді Аллаһтан Оның тыйымдарынан қорқып, сақтаныңдар және маған бағыныңдар |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(127) Мен сендерден бұл үшін сыйақы сұрамаймын. Менің сыйым әлемдердің Раббысында |
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ(128) Сендер әр төбеге қажетсіз бір белгі ескерткіш тұрғызасыңдар ма |
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ(129) Әрі мәңгі өмір сүретіндей сарайлар саласыңдар |
وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ(130) Ал, біреуді ұстасаңдар, қатыгездікпен ұстадыңдар жазаладыңдар |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(131) Енді Аллаһтан Оның тыйымдарынан қорқып, сақтаныңдар және маған бағыныңдар |
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ(132) Сендерді өздерің білетін нәрселермен қамтамасыз еткеннен қорқыңдар |
أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ(133) Ол сендерге малдарды және ұлдарды берді |
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(134) бақтар мен бұлақтарды |
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ(135) Ақиқатында, мен сендерге ұлы Күннің азабы түсуінен қорқамын», деді |
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ(136) Олар: «Сен үгіттесең де, үгіттеушілерден болмасаң да біз үшін бәрібір |
إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ(137) Бұл бар болғаны бұрынғылардың салты ғана |
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ(138) әрі біз азапталмаймыз», деді |
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(139) Сөйтіп олар оны өтірікшіге шығарды, сонда Біз оларды жойдық. Әлбетте Мұнда осы оқиғада дәлел бар. Бірақ олардың көпшілігі иманға келмейді |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(140) Ей, Мұхаммед! Ақиқатында, Раббың бәрінен Үстем, ерекше Мейірімді |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ(141) Сәмұд елі елшілерді өтірікшіге шығарды |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ(142) Сонда оларға ағайыны Салих: «Сендер қорықпайсыңдар ма |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(143) Анығында, мен сендерге сенімді бір Елшімін |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(144) енді Аллаһтан Оның жазасынан қорқып, сақтаныңдар және маған бағыныңдар |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(145) Мен сендерден бұл үшін сыйақы сұрамаймын. Менің сыйым әлемдердің Раббысында |
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ(146) Сендер осындағы бар нәрселердің арасында қауіпсіз күйде қалдырыласыңдар ма |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(147) бақтар мен бұлақтардың |
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ(148) және егіндіктер мен жемісі жұмсақ құрма ағаштары арасында |
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ(149) Әрі сендер менмендік танытып, тауларда үйлер қашап аласыңдар |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(150) Енді Аллаһтан Оның тыйымдарынан қорқып, сақтаныңдар және маған бағыныңдар |
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ(151) Әрі шектен шығушылардың бұйрығына бағынбаңдар |
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ(152) сондай, жер бетінде бұзу-бүлдірушілік жасап, ешбір нәрсе түзетпейтіндердің», деді |
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ(153) Олар: «Шын мәнінде сен сиқырланғанның бірісің |
مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(154) Сен бар болғаны біз секілді бір адамсың. Егер шын сөзділерден болсаң, онда бір белгі келтір»,- деді |
قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ(155) Ол Салих : «Міне, мынау түйе. Оның су ішетін кезегі әрі сендердің де су ішетін кезектерің белгіленген күндер бойынша бөлінеді |
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ(156) Оған жамандықпен тиіспеңдер, болмаса сендерге ұлы Күннің азабы тиеді», деді |
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ(157) Алайда олар оның тірсегін кесіп өлтіріп , кейін өкінушілерге айналды |
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(158) Сонда оларға азап түсті. Әлбетте мұнда осы оқиғада дәлел-ғибрат бар. Алайда олардың көпшілігі иманға келмейді |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(159) Ей, Мұхаммед! Ақиқатында, Раббың бәрінен Үстем, ерекше Мейірімді |
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ(160) Лұттың елі елшілерді өтірікшіге шығарды |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ(161) Оларға ағайыны Лұт: «Сендер Аллаһтың жазасынан қорқып,сақтанбайсыңдарма |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(162) Ақиқатында мен сендерге сенімді бір Елшімін |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(163) енді Аллаһтан Оның жазасынан қорқып, сақтаныңдар және маған бағыныңдар |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(164) Мен сендерден бүл үшін сыйақы сұрамаймын. Менің сыйым – әлемдердің Раббысында |
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ(165) Бүкіл әлемдердің ішінде сендер еркектермен жақындасып |
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ(166) өздеріңнің Раббың, сендер үшін жаратқан жұбайларыңды тастайсыңдар ма? Күмәнсіз, сендер шектен шыққан елсіңдер», деді |
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ(167) Олар: «Ей, Лұт! Егер сен тоқтатпасаң, әлбетте, елден қуып шығарылғандардан боласың», деді |
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ(168) Ол: «Әрине, мен сендердің істеріңнен жиіркенемін |
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ(169) Раббым! Мені және үй-ішімді олардың істеп жатқандарынан құтқар», деді |
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ(170) Сонда Біз оны және оның үй ішінің барлығын құтқардық |
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ(171) тек, қалатындардың қатарындағы бір кемпірден басқасын |
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ(172) Содан кейін, басқаларын жойып жібердік |
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ(173) Әрі олардың үстіне жаңбыр жаудырдық. Ескертілгендердің жаңбыры неткен жаман |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(174) Әлбетте осыда бұл хабарда белгі-ғибрат бар. Бірақ олардың көпшілігі иманға келмейді |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(175) Ей, Мұхаммед! Ақиқатында Раббың әл-’Азиз бәрінен Үстем , әр-Рахим ерекше Мейірімді |
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ(176) Әйке тұрғындары елшілерді өтірікшіге шығарды |
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ(177) Сонда оларға Шұғайып: «Сендер қорықпайсыңдар ма |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(178) Ақиқатында мен сендерге сенімді бір Елшімін |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(179) енді Аллаһтан Оның жазасынан қорқып, сақтаныңдар және маған бағыныңдар |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(180) Мен сендерден бұл үшін сыйақы сұрамаймын. Менің сыйым әлемдердің Раббысында |
۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ(181) Өлшеуді толық сақтаңдар, кемітушілерден болмаңдар |
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ(182) әрі тура таразымен тартыңдар |
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ(183) және адамдардың заттарын кемітіп бермеңдер әрі бұзу-бүлдірушілік жасап, жер бетіне таратпаңдар |
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ(184) Әрі сендерді және алғашқы ұрпақтарды жаратқаннан қорқыңдар», деді |
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ(185) Олар: «Шын мәнінде сен сиқырланған адамдардың бірісің |
وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ(186) Әрі сен бар болғаны біз сияқты адамсың. Біз сені сөзсіз өтірікшілерден деп ойлаймыз |
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(187) Егер шын сөзділерден болсаң, үстімізге аспаннан бір бөлік түсір», деді |
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ(188) Ол Шұғайып : «Раббым сендердің не істеп жатқандарыңды жақсы біледі»,- деді |
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ(189) Олар оны өтірікші санады. Сондықтан оларға көлеңкелі күннің азабы түсті. Негізінде ол ұлы Күннің азабы еді |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(190) Әлбетте мұнда осы хабарда белгі-ғибрат бар. Бірақ олардың көпшілігі иманға келмейді |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(191) Ей, Мұхаммед Ақиқатында, Раббың бәрінен Үстем, ерекше Мейірімді |
وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ(192) Шын мәнінде, бұл Құран әлемдердің Раббысының түсіргені |
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ(193) Оны сенімді Рух Жәбірейіл түсірді |
عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ(194) ескертушілерден болуың үшін сенің жүрегіңе |
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ(195) анық араб тілінде түсірді |
وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ(196) Әрі ол жайлы бұрынғылардың кітаптарында бар |
أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ(197) Оны Исраил ұрпақтарының ғалымдары білуі, олар үшін жеткілікті дәлел болмады ма |
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ(198) Егер де оны араб емес, өзгелердің біріне түсіріп |
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ(199) ол оны оларға оқып берсе де, олар бәрібір оған сенуші болмас еді |
كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ(200) Біз қылмыскерлердің жүректеріне оны имансыздықты, қарсы келуді осылай кіргіземіз |
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ(201) Олар күйзелтуші азапты көрмейінше, оған сенбейді |
فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ(202) Ол жаза кенеттен, олар оны сезбеген күйлерінде келеді |
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ(203) Сонда олар: «Бізге бір мұрсат беріле ме?» дейді |
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ(204) Олар Біздің азабымыздың тез болуын қалай ма |
أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ(205) Ей, Мұхаммед! Көрдің бе, егер оларды жылдар бойы пайдаландырсақ |
ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ(206) содан кейін оларға, уәде етілген нәрсе келгенде |
مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ(207) сол пайдаланып келгендері оларды құтқармайды |
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ(208) Біз ескертушіні жібермей тұрып, ешбір елді мекенді жойған емеспіз |
ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ(209) Оларды еске салу үшін жібергенбіз . Біз әділетсіздік жасаған жоқпыз |
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ(210) Әрі оны Құранды шайтандар алып түскен жоқ |
وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ(211) Олар бұған лайықты емес әрі олар істей алмайды |
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ(212) Анығында, олар оны тыңдаудан шеттетілген |
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ(213) Ей, Мұхаммед! Аллаһпен қатар өзге құдайды шақырма басқадан тілеме , олай етсең, азапқа салынатындардан боласың |
وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ(214) Әрі жақын туыстарыңды сақтандырып, ескерт |
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(215) Әрі өзіңе ерген имандыларға қанатыңды игін |
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ(216) Егер олар сені тыңдамаса: «Сендердің істеп жатқандарыңа менің қатысым жоқ», -де |
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ(217) Әрі бәрінен Үстем, ерекше Мейірімдіге жүгініп, Оған ісіңді тапсыр тәуекел ет |
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ(218) Ол сені намазда тұрғанында көріп тұрады |
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ(219) әрі сәжде етушілердің ішінде ауысу қимылдарын істегеніңді |
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(220) Ақиқатында, Ол бәрін Естуші , бәрін Білуші |
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ(221) Шайтандардың кімге түсетіні туралы сендерге хабар берейін бе |
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ(222) Олар әрбір өтірікшіге,күнәһарға түседі |
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ(223) Олар естігендерін адамдарға тастайды жеткізеді , ал олардың көбі өтірікші |
وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ(224) Әрі ақындарға адасушылар ереді |
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ(225) Көрмедің бе, олардың барлық алқаптарда беталды лағып жүргенін |
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ(226) әрі өздері істемейтінді айтатындарын |
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ(227) Алайда иманға келген және ізгі амал істегендер, Аллаһты көп еске алғандар және әділетсіздікке ұшырағаннан кейін өздерін қорғағандар бұдан бөлек. Ал, әділетсіздік істегендер өздерінің қайтып баратын жерлерін жақында біледі |
Ahmed Al Ajmy
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Yasser Al Dosari
