وَالصَّافَّاتِ صَفًّا(1) Na tych, którzy stoją w szeregach, |
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا(2) I tych, którzy odpędzają gwałtownie, |
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا(3) I tych, którzy recytują napomnienie! |
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ(4) Zaprawdę, wasz Bóg jest Jeden! |
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ(5) Pan niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi, i Pan wschodów! |
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ(6) Oto ozdobiliśmy najniższe niebo ozdobą z gwiazd, |
وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ(7) Również dla ochrony przed wszelkim szatanem buntownikiem. |
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ(8) Oni nie mogą przysłuchiwać się najwyższej radzie; rażeni ze wszystkich stron, |
دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ(9) Są odpędzani; i dla nich będzie kara nieustanna; |
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ(10) Chyba że któryś z nich uchwyci jakiś fragment, lecz wtedy idzie w ślad za nim płomień przenikający. |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ(11) Zapytaj więc ich: Czy oni są silniejsi w budowie fizycznej od innych, których stworzyliśmy? My przecież stworzyliśmy ich z lepkiej gliny. |
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ(12) Tak ty się dziwisz, a oni się wyśmiewają! |
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ(13) I kiedy im się przypomina, oni sobie nie przypominają, |
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ(14) A kiedy widzą znak, to się wyśmiewają; |
وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ(15) I mówią: "To są czary oczywiste! |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ(16) Czyż kiedy pomrzemy i kiedy się staniemy prochem i kośćmi, czyż naprawdę zostaniemy wskrzeszeni, |
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ(17) My i nasi praojcowie?" |
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ(18) Powiedz: "Tak! I będziecie pokorni!" |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ(19) I będzie tylko jeden krzyk, i wtedy zobaczą, |
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ(20) I powiedzą: "Biada nam! To jest Dzień Sądu!" |
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ(21) To jest Dzień Rozstrzygnięcia, który uznaliście za kłamstwo! |
۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ(22) Zbierzcie tych, którzy byli niesprawiedliwi, i ich żony, i to, co oni czcili |
مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ(23) Poza Bogiem, i poprowadźcie ich ku drodze do piekła! |
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ(24) Zatrzymajcie ich, bo będą zapytani: |
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ(25) "Cóż z wami? Nie pomagacie sobie wzajemnie?" |
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ(26) Przeciwnie! Oni dzisiaj są całkowicie poddani. |
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ(27) Zbliżają się do siebie i pytają jeden drugiego. |
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ(28) Oni mówią: "Wy przecież przychodziliście do nas z prawej strony. " |
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ(29) Ci powiedzą: "Nie, przeciwnie, wy nie byliście wierzącymi |
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ(30) I my nie mieliśmy nad wami żadnej władzy; byliście ludem buntowników. |
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ(31) Sprawdziło się na nas słowo naszego Pana, - my, z pewnością, zakosztujemy! |
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ(32) My więc zaprowadziliśmy was na bezdroża, bo sami byliśmy błądzącymi. |
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ(33) I oto oni, tego Dnia, będą współuczestnikami w karze. |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ(34) Oto w ten sposób postępujemy z grzesznikami! |
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ(35) Zaprawdę, kiedy im mówiono: "Nie ma boga, jak tylko Bóg!" - oni wbijali się w pychę. |
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ(36) Mówili: "Czyż porzucimy naszych bogów dla jakiegoś opętanego poety?" |
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ(37) Wcale nie! On przyszedł z prawdą i potwierdził prawdziwość posłańców. |
إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ(38) Wy na pewno zakosztujecie kary bolesnej! |
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(39) Będzie wam zapłacone tylko za to, co czyniliście. |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(40) Z wyjątkiem sług Boga, szczerze oddanych. |
أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ(41) Dla nich będzie zaopatrzenie znane: |
فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ(42) Owoce; i będą uhonorowani |
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ(43) W Ogrodach szczęśliwości, |
عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ(44) Spoczywając na łożach, zwróceni twarzami ku sobie. |
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ(45) Będą wokół nich krążyć z pucharem napoju ze źródła |
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ(46) Czystego - rozkoszy dla pijących. |
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ(47) Nie powoduje on zamroczenia ani nie doznają od niego znużenia. |
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ(48) I przy nich będą dziewice skromnie patrzące, o dużych oczach, |
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ(49) Podobne do pereł ukrytych. |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ(50) Będą podchodzić jedni do drugich, zadając sobie wzajemnie pytania. |
قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ(51) Jeden z nich powie: "Miałem towarzysza, który mówił: |
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ(52) Czy ty jesteś spośród tych, którzy przyjmują prawdę? |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ(53) Czy kiedy pomrzemy i kiedy staniemy się prochem i kośćmi, to czy będziemy sądzeni" |
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ(54) I powie: "Czy zechcecie popatrzyć w dół?" |
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ(55) Wtedy on przyjrzy się i zobaczy swego towarzysza w środku piekła. |
قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ(56) I powie: "Na Boga! Ty mnie omal nie zgubiłeś. |
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ(57) Gdyby nie dobroć mojego Pana, to na pewno byłbym wśród skazanych. |
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ(58) Czyż my nie pomarliśmy |
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ(59) Naszą pierwszą śmiercią i nie spotkała nas kara?" |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(60) Zaprawdę, to jest ogromne osiągnięcie! |
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ(61) Dla czegoś podobnego niech pracują pracujący. |
أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ(62) Czyż to jest lepsze jako ugoszczenie, czy też drzewo Az-Zakkum? |
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ(63) Oto My umieściliśmy je jako próbę dla sprawiedliwych. |
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ(64) To jest bowiem drzewo, które wyrasta z dna piekła. |
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ(65) Jego owoce są jak głowy szatanów. |
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ(66) Oni będą z niego jedli i będą napełniali swoje brzuchy. |
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ(67) Potem otrzymają do picia mieszaninę z wrzącej wody. |
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ(68) Potem, zaprawdę, nastąpi ich powrót do piekła. |
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ(69) Oni znaleźli swoich ojców, którzy zabłądzili; |
فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ(70) I poszli szybko ich śladami. |
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ(71) A przed nimi zabłądziła większość dawnych przodków. |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ(72) A przecież posyłaliśmy do nich ostrzegających. |
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ(73) I popatrz, jaki był ostateczny koniec tych ostrzeganych; |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(74) Z wyjątkiem szczerych sług Boga! |
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ(75) Wzywał Nas Noe. - Jakże wspaniali są ci, którzy dali posłuch! - |
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ(76) I uratowaliśmy go i jego rodzinę od strasznego nieszczęścia. |
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ(77) I uczyniliśmy, iż jego potomstwo przetrwało. |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(78) I uwieczniliśmy go wśród potomnych: |
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ(79) "Pokój Noemu wśród światów!" |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(80) Tak My wynagradzamy czyniących dobro. |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(81) On jest przecież wśród Naszych sług wierzących! |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ(82) Potem potopiliśmy innych. |
۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ(83) Zaprawdę, wśród jego zwolenników był Abraham. |
إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ(84) Kiedy on przyszedł do swego Pana, z czystym sercem, |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ(85) Powiedział do swojego ojca i do swego ludu: "Co wy czcicie? |
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ(86) Czy zmyślonego kłamstwa, boga poza Bogiem, szukacie? |
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(87) A cóż myślicie o Panu światów?" |
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ(88) Wtedy popatrzył on uważnie na gwiazdy |
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ(89) I powiedział: "Zaprawdę, jestem chory!" |
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ(90) I oni odwrócili się do niego plecami. |
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ(91) Wtedy on skierował się ukradkiem do ich bogów i powiedział: |
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ(92) Dlaczego wy nie jecie? Dlaczego wcale nie mówicie?" |
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ(93) I on zwrócił się ku nim, uderzając ich prawą ręką. |
فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ(94) Wtedy zbliżyli się do niego pospiesznie. |
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ(95) On powiedział: "Czy wy czcicie to, co wykuliście? |
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ(96) A Bóg stworzył was i to, co wy tworzycie." |
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ(97) Oni powiedzieli: "Zbudujcie jemu budowlę i wrzućcie go w ogień palący!" |
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ(98) I oni uknuli na niego podstęp, lecz My sprawiliśmy, iż oni znaleźli się na dole. |
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ(99) I on powiedział: "Oto ja idę do mego Pana, On mnie poprowadzi drogą prostą. |
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ(100) Panie Mój! Obdarz mnie kimś sprawiedliwym!" |
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ(101) I obwieściliśmy mu radosną wieść: chłopca wspaniałomyślnego. |
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ(102) A kiedy ten doszedł już do wieku, kiedy mógł razem z nim się trudzić, on powiedział: "Synu mój! Oto widziałem siebie we śnie, zabijającego ciebie na ofiarę. Rozważ więc, co o tym myślisz?" Powiedział: "O mój ojcze! Czyń, co ci nakazano! Ty mnie znajdziesz cierpliwym, jeśli tak zechce Bóg!" |
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ(103) A kiedy obaj poddali się całkowicie i kiedy on rzucił go twarzą na ziemię, |
وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ(104) Zawołaliśmy do niego: Abrahamie! |
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(105) Widzenie senne wziąłeś za prawdę. W ten sposób nagradzamy czyniących dobro. |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ(106) Zaprawdę, to jest doświadczenie oczywiste!" |
وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ(107) I okupiliśmy go wielką ofiarą. |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(108) I uwieczniliśmy go wśród potomnych: |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ(109) "Pokój Abrahamowi!" |
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(110) W ten sposób nagradzamy tych, którzy czynią dobro! |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(111) On jest, zaprawdę, wśród Naszych wiernych sług! |
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ(112) I obwieściliśmy mu radosną wieść: Izaaka, proroka spośród sprawiedliwych. |
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ(113) I pobłogosławiliśmy jemu i Izaakowi. A spośród jego potomstwa niektórzy czynią dobro, a inni czynią zło sobie samym, w sposób oczywisty. |
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(114) I już okazaliśmy dobroć Mojżeszowi i Aaronowi. |
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ(115) Wybawiliśmy ich obydwu, i ich lud, od ogromnego nieszczęścia. |
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ(116) Pomogliśmy im i oni zostali zwycięzcami. |
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ(117) I daliśmy im Księgę jasną; |
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ(118) I poprowadziliśmy ich drogą prostą. |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ(119) I uwieczniliśmy ich wśród potomnych: |
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(120) "Pokój Mojżeszowi i Aaronowi!" |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(121) Tak My wynagradzamy czyniących dobro! |
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(122) Oni obydwaj należą do Naszych sług wierzących. |
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ(123) I Eliasz, zaprawdę, był jednym z posłańców! |
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ(124) Oto powiedział on do swego ludu: |
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ(125) "Czyż nie będziecie bogobojni? Czyż będziecie wzywać Balla, a pozostawicie najlepszego ze stwórców, |
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(126) Boga, Pana waszego i Pana waszych praojców?" |
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ(127) Lecz oni uznali go za kłamcę i na pewno będą skazani, |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(128) Z wyjątkiem szczerych sług Boga. |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(129) I uwieczniliśmy go wśród późniejszych pokoleń. |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ(130) Pokój Eliaszowi! |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(131) W ten sposób nagradzamy tych, którzy czynią dobro. |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(132) On jest wśród Naszych sług wierzących. |
وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ(133) I, zaprawdę, Lot był jednym z posłańców! |
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ(134) Oto uratowaliśmy jego i jego rodzinę, wszystkich razem, |
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ(135) Z wyjątkiem starej kobiety, będącej wśród pozostających w tyle. |
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ(136) Potem wytraciliśmy innych. |
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ(137) I oto wy przechodzicie mimo nich rankiem |
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(138) I nocą. Czyż wy nie rozumiecie? |
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ(139) I, zaprawdę, Jonasz był jednym z posłańców! |
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ(140) Oto uciekł on na statek załadowany. |
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ(141) I rzucał losy, i znalazł się między przegrywającymi. |
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ(142) I połknęła go ryba, kiedy zasłużył na naganę. |
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ(143) I gdyby nie był między wysławiającymi, |
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ(144) To z pewnością pozostałby w jej brzuchu aż do Dnia, kiedy ludzie będą wskrzeszeni. |
۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ(145) Potem rzuciliśmy go na pustkowie i był chory. |
وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ(146) I spowodowaliśmy, iż wyrosło nad nim drzewo z dyniowatych - jaktin. |
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ(147) Wtedy wysłaliśmy go do stu tysięcy albo jeszcze więcej. |
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ(148) 0ni uwierzyli. Pozwoliliśmy im więc używać do pewnego czasu. |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ(149) Zapytaj ich: "Czy twój Pan ma córki, a oni posiadają synów? |
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ(150) Czyż My stworzyliśmy aniołów jako istoty żeńskie i oni mogą to poświadczyć?" |
أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ(151) Czyż oni w swoim oszczerstwie pójdą tak daleko, że będą mówili: |
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ(152) "Bóg zrodził"? Zaprawdę, oni są kłamcami! |
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ(153) Czy On wybrał córki ponad synami? |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ(154) Cóż z wami? Jak wy sądzicie? |
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ(155) Czy się nie opamiętacie? |
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ(156) Albo czy macie władzę oczywistą? |
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(157) Przynieście więc waszą Księgę, jeśli jesteście prawdomówni! |
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ(158) Oni ustanowili między Nim a dżinami jakieś pokrewieństwo. A przecież dżiny wiedzą, że oni będą zganieni |
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ(159) - Chwała niech będzie Bogu, który jest ponad to, co oni opisują! - |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(160) Oprócz szczerych sług Boga! |
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ(161) Zaprawdę, wy i to, co czcicie, |
مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ(162) Potraficie skusić przeciw Niemu |
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ(163) Jedynie tych, którzy się będą palić w ogniu piekielnym. |
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ(164) I nie ma wśród nas nikogo, kto by nie miał oznaczonego miejsca. |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ(165) My stoimy w szeregach |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ(166) I głosimy chwałę! |
وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ(167) I zaprawdę niewierni mówili: |
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ(168) "Gdybyśmy mieli napomnienie od przodków, |
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(169) To na pewno bylibyśmy szczerymi sługami Boga!" |
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ(170) Lecz oni nie uwierzyli w Niego. I niebawem się dowiedzą. |
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ(171) Nasze słowo zostało dane wcześniej Naszym sługom posłańcom. |
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ(172) Oni z pewnością zostaną wspomożeni. |
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ(173) Zaprawdę, Nasze zastępy będą zwycięskie! |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ(174) Odwróć się więc od nich na pewien czas |
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ(175) I przyglądaj się im; oni niebawem zobaczą! |
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ(176) Czyżby chcieli przyśpieszyć Naszą karę? |
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ(177) Kiedy ona znajdzie się już na ich podwórzu, to nieszczęsny będzie ranek dla tych, którzy byli ostrzegani! |
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ(178) Odwróć się więc od nich na pewien czas |
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ(179) I przyglądaj się im; oni niebawem zobaczą! |
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ(180) Chwała niech będzie twojemu Panu, Panu potęgi, który jest ponad to, co oni opisują! |
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ(181) I pokój posłańcom! |
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ(182) I chwała Bogu, Panu światów! |
أحمد العجمي
خالد الجليل
سعد الغامدي
سعود الشريم
عبد الباسط
عبد الله الجهني
علي الحذيفي
فارس عباد
ماهر المعيقلي
محمد جبريل
المنشاوي
الحصري
مشاري العفاسي
ناصر القطامي
ياسر الدوسري
