وَالصَّافَّاتِ صَفًّا(1) Na tych, którzy stoją w szeregach, |
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا(2) I tych, którzy odpędzają gwałtownie, |
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا(3) I tych, którzy recytują napomnienie! |
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ(4) Zaprawdę, wasz Bóg jest Jeden! |
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ(5) Pan niebios i ziemi, i tego, co jest między nimi, i Pan wschodów! |
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ(6) Oto ozdobiliśmy najniższe niebo ozdobą z gwiazd, |
وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ(7) Również dla ochrony przed wszelkim szatanem buntownikiem. |
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ(8) Oni nie mogą przysłuchiwać się najwyższej radzie; rażeni ze wszystkich stron, |
دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ(9) Są odpędzani; i dla nich będzie kara nieustanna; |
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ(10) Chyba że któryś z nich uchwyci jakiś fragment, lecz wtedy idzie w ślad za nim płomień przenikający. |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ(11) Zapytaj więc ich: Czy oni są silniejsi w budowie fizycznej od innych, których stworzyliśmy? My przecież stworzyliśmy ich z lepkiej gliny. |
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ(12) Tak ty się dziwisz, a oni się wyśmiewają! |
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ(13) I kiedy im się przypomina, oni sobie nie przypominają, |
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ(14) A kiedy widzą znak, to się wyśmiewają; |
وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ(15) I mówią: "To są czary oczywiste! |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ(16) Czyż kiedy pomrzemy i kiedy się staniemy prochem i kośćmi, czyż naprawdę zostaniemy wskrzeszeni, |
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ(17) My i nasi praojcowie?" |
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ(18) Powiedz: "Tak! I będziecie pokorni!" |
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ(19) I będzie tylko jeden krzyk, i wtedy zobaczą, |
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ(20) I powiedzą: "Biada nam! To jest Dzień Sądu!" |
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ(21) To jest Dzień Rozstrzygnięcia, który uznaliście za kłamstwo! |
۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ(22) Zbierzcie tych, którzy byli niesprawiedliwi, i ich żony, i to, co oni czcili |
مِن دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ(23) Poza Bogiem, i poprowadźcie ich ku drodze do piekła! |
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ(24) Zatrzymajcie ich, bo będą zapytani: |
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ(25) "Cóż z wami? Nie pomagacie sobie wzajemnie?" |
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ(26) Przeciwnie! Oni dzisiaj są całkowicie poddani. |
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ(27) Zbliżają się do siebie i pytają jeden drugiego. |
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ(28) Oni mówią: "Wy przecież przychodziliście do nas z prawej strony. " |
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ(29) Ci powiedzą: "Nie, przeciwnie, wy nie byliście wierzącymi |
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ(30) I my nie mieliśmy nad wami żadnej władzy; byliście ludem buntowników. |
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ(31) Sprawdziło się na nas słowo naszego Pana, - my, z pewnością, zakosztujemy! |
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ(32) My więc zaprowadziliśmy was na bezdroża, bo sami byliśmy błądzącymi. |
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ(33) I oto oni, tego Dnia, będą współuczestnikami w karze. |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ(34) Oto w ten sposób postępujemy z grzesznikami! |
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ(35) Zaprawdę, kiedy im mówiono: "Nie ma boga, jak tylko Bóg!" - oni wbijali się w pychę. |
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ(36) Mówili: "Czyż porzucimy naszych bogów dla jakiegoś opętanego poety?" |
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ(37) Wcale nie! On przyszedł z prawdą i potwierdził prawdziwość posłańców. |
إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ(38) Wy na pewno zakosztujecie kary bolesnej! |
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ(39) Będzie wam zapłacone tylko za to, co czyniliście. |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(40) Z wyjątkiem sług Boga, szczerze oddanych. |
أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ(41) Dla nich będzie zaopatrzenie znane: |
فَوَاكِهُ ۖ وَهُم مُّكْرَمُونَ(42) Owoce; i będą uhonorowani |
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ(43) W Ogrodach szczęśliwości, |
عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ(44) Spoczywając na łożach, zwróceni twarzami ku sobie. |
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ(45) Będą wokół nich krążyć z pucharem napoju ze źródła |
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ(46) Czystego - rozkoszy dla pijących. |
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ(47) Nie powoduje on zamroczenia ani nie doznają od niego znużenia. |
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ(48) I przy nich będą dziewice skromnie patrzące, o dużych oczach, |
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ(49) Podobne do pereł ukrytych. |
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ(50) Będą podchodzić jedni do drugich, zadając sobie wzajemnie pytania. |
قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ(51) Jeden z nich powie: "Miałem towarzysza, który mówił: |
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ(52) Czy ty jesteś spośród tych, którzy przyjmują prawdę? |
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ(53) Czy kiedy pomrzemy i kiedy staniemy się prochem i kośćmi, to czy będziemy sądzeni" |
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ(54) I powie: "Czy zechcecie popatrzyć w dół?" |
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ(55) Wtedy on przyjrzy się i zobaczy swego towarzysza w środku piekła. |
قَالَ تَاللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ(56) I powie: "Na Boga! Ty mnie omal nie zgubiłeś. |
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ(57) Gdyby nie dobroć mojego Pana, to na pewno byłbym wśród skazanych. |
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ(58) Czyż my nie pomarliśmy |
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ(59) Naszą pierwszą śmiercią i nie spotkała nas kara?" |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(60) Zaprawdę, to jest ogromne osiągnięcie! |
لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ(61) Dla czegoś podobnego niech pracują pracujący. |
أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ(62) Czyż to jest lepsze jako ugoszczenie, czy też drzewo Az-Zakkum? |
إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ(63) Oto My umieściliśmy je jako próbę dla sprawiedliwych. |
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ(64) To jest bowiem drzewo, które wyrasta z dna piekła. |
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ(65) Jego owoce są jak głowy szatanów. |
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ(66) Oni będą z niego jedli i będą napełniali swoje brzuchy. |
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ(67) Potem otrzymają do picia mieszaninę z wrzącej wody. |
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ(68) Potem, zaprawdę, nastąpi ich powrót do piekła. |
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ(69) Oni znaleźli swoich ojców, którzy zabłądzili; |
فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ(70) I poszli szybko ich śladami. |
وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ(71) A przed nimi zabłądziła większość dawnych przodków. |
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ(72) A przecież posyłaliśmy do nich ostrzegających. |
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ(73) I popatrz, jaki był ostateczny koniec tych ostrzeganych; |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(74) Z wyjątkiem szczerych sług Boga! |
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ(75) Wzywał Nas Noe. - Jakże wspaniali są ci, którzy dali posłuch! - |
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ(76) I uratowaliśmy go i jego rodzinę od strasznego nieszczęścia. |
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ(77) I uczyniliśmy, iż jego potomstwo przetrwało. |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(78) I uwieczniliśmy go wśród potomnych: |
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ(79) "Pokój Noemu wśród światów!" |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(80) Tak My wynagradzamy czyniących dobro. |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(81) On jest przecież wśród Naszych sług wierzących! |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ(82) Potem potopiliśmy innych. |
۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ(83) Zaprawdę, wśród jego zwolenników był Abraham. |
إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ(84) Kiedy on przyszedł do swego Pana, z czystym sercem, |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ(85) Powiedział do swojego ojca i do swego ludu: "Co wy czcicie? |
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّهِ تُرِيدُونَ(86) Czy zmyślonego kłamstwa, boga poza Bogiem, szukacie? |
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(87) A cóż myślicie o Panu światów?" |
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ(88) Wtedy popatrzył on uważnie na gwiazdy |
فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ(89) I powiedział: "Zaprawdę, jestem chory!" |
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ(90) I oni odwrócili się do niego plecami. |
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ(91) Wtedy on skierował się ukradkiem do ich bogów i powiedział: |
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ(92) Dlaczego wy nie jecie? Dlaczego wcale nie mówicie?" |
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ(93) I on zwrócił się ku nim, uderzając ich prawą ręką. |
فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ(94) Wtedy zbliżyli się do niego pospiesznie. |
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ(95) On powiedział: "Czy wy czcicie to, co wykuliście? |
وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ(96) A Bóg stworzył was i to, co wy tworzycie." |
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ(97) Oni powiedzieli: "Zbudujcie jemu budowlę i wrzućcie go w ogień palący!" |
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ(98) I oni uknuli na niego podstęp, lecz My sprawiliśmy, iż oni znaleźli się na dole. |
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ(99) I on powiedział: "Oto ja idę do mego Pana, On mnie poprowadzi drogą prostą. |
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ(100) Panie Mój! Obdarz mnie kimś sprawiedliwym!" |
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ(101) I obwieściliśmy mu radosną wieść: chłopca wspaniałomyślnego. |
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖ سَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ(102) A kiedy ten doszedł już do wieku, kiedy mógł razem z nim się trudzić, on powiedział: "Synu mój! Oto widziałem siebie we śnie, zabijającego ciebie na ofiarę. Rozważ więc, co o tym myślisz?" Powiedział: "O mój ojcze! Czyń, co ci nakazano! Ty mnie znajdziesz cierpliwym, jeśli tak zechce Bóg!" |
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ(103) A kiedy obaj poddali się całkowicie i kiedy on rzucił go twarzą na ziemię, |
وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ(104) Zawołaliśmy do niego: Abrahamie! |
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(105) Widzenie senne wziąłeś za prawdę. W ten sposób nagradzamy czyniących dobro. |
إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ(106) Zaprawdę, to jest doświadczenie oczywiste!" |
وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ(107) I okupiliśmy go wielką ofiarą. |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(108) I uwieczniliśmy go wśród potomnych: |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ(109) "Pokój Abrahamowi!" |
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(110) W ten sposób nagradzamy tych, którzy czynią dobro! |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(111) On jest, zaprawdę, wśród Naszych wiernych sług! |
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ(112) I obwieściliśmy mu radosną wieść: Izaaka, proroka spośród sprawiedliwych. |
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ(113) I pobłogosławiliśmy jemu i Izaakowi. A spośród jego potomstwa niektórzy czynią dobro, a inni czynią zło sobie samym, w sposób oczywisty. |
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(114) I już okazaliśmy dobroć Mojżeszowi i Aaronowi. |
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ(115) Wybawiliśmy ich obydwu, i ich lud, od ogromnego nieszczęścia. |
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ(116) Pomogliśmy im i oni zostali zwycięzcami. |
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ(117) I daliśmy im Księgę jasną; |
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ(118) I poprowadziliśmy ich drogą prostą. |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ(119) I uwieczniliśmy ich wśród potomnych: |
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(120) "Pokój Mojżeszowi i Aaronowi!" |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(121) Tak My wynagradzamy czyniących dobro! |
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(122) Oni obydwaj należą do Naszych sług wierzących. |
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ(123) I Eliasz, zaprawdę, był jednym z posłańców! |
إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ(124) Oto powiedział on do swego ludu: |
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ(125) "Czyż nie będziecie bogobojni? Czyż będziecie wzywać Balla, a pozostawicie najlepszego ze stwórców, |
اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(126) Boga, Pana waszego i Pana waszych praojców?" |
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ(127) Lecz oni uznali go za kłamcę i na pewno będą skazani, |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(128) Z wyjątkiem szczerych sług Boga. |
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ(129) I uwieczniliśmy go wśród późniejszych pokoleń. |
سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ(130) Pokój Eliaszowi! |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ(131) W ten sposób nagradzamy tych, którzy czynią dobro. |
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ(132) On jest wśród Naszych sług wierzących. |
وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ(133) I, zaprawdę, Lot był jednym z posłańców! |
إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ(134) Oto uratowaliśmy jego i jego rodzinę, wszystkich razem, |
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ(135) Z wyjątkiem starej kobiety, będącej wśród pozostających w tyle. |
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ(136) Potem wytraciliśmy innych. |
وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ(137) I oto wy przechodzicie mimo nich rankiem |
وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ(138) I nocą. Czyż wy nie rozumiecie? |
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ(139) I, zaprawdę, Jonasz był jednym z posłańców! |
إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ(140) Oto uciekł on na statek załadowany. |
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ(141) I rzucał losy, i znalazł się między przegrywającymi. |
فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ(142) I połknęła go ryba, kiedy zasłużył na naganę. |
فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ(143) I gdyby nie był między wysławiającymi, |
لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ(144) To z pewnością pozostałby w jej brzuchu aż do Dnia, kiedy ludzie będą wskrzeszeni. |
۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ(145) Potem rzuciliśmy go na pustkowie i był chory. |
وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ(146) I spowodowaliśmy, iż wyrosło nad nim drzewo z dyniowatych - jaktin. |
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ(147) Wtedy wysłaliśmy go do stu tysięcy albo jeszcze więcej. |
فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ(148) 0ni uwierzyli. Pozwoliliśmy im więc używać do pewnego czasu. |
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ(149) Zapytaj ich: "Czy twój Pan ma córki, a oni posiadają synów? |
أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ(150) Czyż My stworzyliśmy aniołów jako istoty żeńskie i oni mogą to poświadczyć?" |
أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ(151) Czyż oni w swoim oszczerstwie pójdą tak daleko, że będą mówili: |
وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ(152) "Bóg zrodził"? Zaprawdę, oni są kłamcami! |
أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ(153) Czy On wybrał córki ponad synami? |
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ(154) Cóż z wami? Jak wy sądzicie? |
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ(155) Czy się nie opamiętacie? |
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ(156) Albo czy macie władzę oczywistą? |
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(157) Przynieście więc waszą Księgę, jeśli jesteście prawdomówni! |
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ(158) Oni ustanowili między Nim a dżinami jakieś pokrewieństwo. A przecież dżiny wiedzą, że oni będą zganieni |
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ(159) - Chwała niech będzie Bogu, który jest ponad to, co oni opisują! - |
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(160) Oprócz szczerych sług Boga! |
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ(161) Zaprawdę, wy i to, co czcicie, |
مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ(162) Potraficie skusić przeciw Niemu |
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ(163) Jedynie tych, którzy się będą palić w ogniu piekielnym. |
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ(164) I nie ma wśród nas nikogo, kto by nie miał oznaczonego miejsca. |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ(165) My stoimy w szeregach |
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ(166) I głosimy chwałę! |
وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ(167) I zaprawdę niewierni mówili: |
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ(168) "Gdybyśmy mieli napomnienie od przodków, |
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ(169) To na pewno bylibyśmy szczerymi sługami Boga!" |
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ(170) Lecz oni nie uwierzyli w Niego. I niebawem się dowiedzą. |
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ(171) Nasze słowo zostało dane wcześniej Naszym sługom posłańcom. |
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ(172) Oni z pewnością zostaną wspomożeni. |
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ(173) Zaprawdę, Nasze zastępy będą zwycięskie! |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ(174) Odwróć się więc od nich na pewien czas |
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ(175) I przyglądaj się im; oni niebawem zobaczą! |
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ(176) Czyżby chcieli przyśpieszyć Naszą karę? |
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ(177) Kiedy ona znajdzie się już na ich podwórzu, to nieszczęsny będzie ranek dla tych, którzy byli ostrzegani! |
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ(178) Odwróć się więc od nich na pewien czas |
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ(179) I przyglądaj się im; oni niebawem zobaczą! |
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ(180) Chwała niech będzie twojemu Panu, Panu potęgi, który jest ponad to, co oni opisują! |
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ(181) I pokój posłańcom! |
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ(182) I chwała Bogu, Panu światów! |
Ahmed Al Ajmy
Bandar Balila
Khalid Al Jalil
Saad Al Ghamdi
Saud Al Shuraim
Abdul Basit
Abdul Rashid Sufi
Abdullah Basfar
Abdullah Al Juhani
Fares Abbad
Maher Al Muaiqly
Al Minshawi
Al Hosary
Mishari Al-afasi
Yasser Al Dosari
