Kur'an'ın 23. cüzü - Diyanet
Kur'an-ı Kerim | 30 cüz Kuran | 23. Cüz'ü Okuma ( ) Oku, Dinle ve İndir: Kutsal Kur'an'a dal. Kur'an'ın 23. bölümünün güzelliğini ve bilgeliğini deneyimleyin.
Cüz 23 Okuma - Sureler listesi
Yasin Suresi
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ| اِتَّبِعُوا مَنْ لَا يَسْـَٔلُكُمْ اَجْرًا وَهُمْ مُهْتَدُونَ (21) İttebi’û men lâ yes-elukum ecran vehum muhtedûn(e) |
| وَمَا لِيَ لَٓا اَعْبُدُ الَّذ۪ي فَطَرَن۪ي وَاِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (22) Vemâ liye lâ a’budu-lleżî fetaranî ve-ileyhi turce’ûn(e) |
| ءَاَتَّخِذُ مِنْ دُونِه۪ٓ اٰلِهَةً اِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمٰنُ بِضُرٍّ لَا تُغْنِ عَنّ۪ي شَفَاعَتُهُمْ شَيْـًٔا وَلَا يُنْقِذُونِۚ (23) Eetteḣiżu min dûnihi âliheten in yuridni-rrahmânu bidurrin lâtuġni ‘annî şefâ’atuhum şey-en velâ yunkiżûn(i) |
| اِنّ۪ٓي اِذًا لَف۪ي ضَلَالٍ مُب۪ينٍ (24) İnnî iżen lefî dalâlin mubîn(in) |
| اِنّ۪ٓي اٰمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِۜ (25) İnnî âmentu birabbikum fesme’ûn(i) |
| ق۪يلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَۜ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْم۪ي يَعْلَمُونَۙ (26) Kîle-dḣuli-lcenne(te)(s) kâle yâ leyte kavmî ya’lemûn(e) |
| بِمَا غَفَرَ ل۪ي رَبّ۪ي وَجَعَلَن۪ي مِنَ الْمُكْرَم۪ينَ (27) Bimâ ġafera lî rabbî vece’alenî mine-lmukramîn(e) |
| وَمَٓا اَنْزَلْنَا عَلٰى قَوْمِه۪ مِنْ بَعْدِه۪ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّمَٓاءِ وَمَا كُنَّا مُنْزِل۪ينَ (28) Vemâ enzelnâ ‘alâ kavmihi min ba’dihi min cundin mine-ssemâ-i vemâ kunnâ munzilîn(e) |
| اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَاِذَا هُمْ خَامِدُونَ (29) İn kânet illâ sayhaten vâhideten fe-iżâ hum ḣâmidûn(e) |
| يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِۚ مَا يَأْت۪يهِمْ مِنْ رَسُولٍ اِلَّا كَانُوا بِه۪ يَسْتَهْزِؤُ۫نَ (30) Yâ hasraten ‘alâ-l’ibâd(i)(c) mâ ye/tîhim min rasûlin illâ kânû bihi yestehzi-ûn(e) |
| اَلَمْ يَرَوْا كَمْ اَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ اَنَّهُمْ اِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ (31) Elem yerav kem ehleknâ kablehum mine-lkurûni ennehum ileyhim lâ yerci’ûn(e) |
| وَاِنْ كُلٌّ لَمَّا جَم۪يعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ۟ (32) Ve-in kullun lemmâ cemî’un ledeynâ muhdarûn(e) |
| وَاٰيَةٌ لَهُمُ الْاَرْضُ الْمَيْتَةُۚ اَحْيَيْنَاهَا وَاَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ (33) Veâyetun lehumu-l-ardu-lmeytetu ahyeynâhâ veaḣracnâ minhâ habben feminhu ye/kulûn(e) |
| وَجَعَلْنَا ف۪يهَا جَنَّاتٍ مِنْ نَخ۪يلٍ وَاَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا ف۪يهَا مِنَ الْعُيُونِۙ (34) Vece’alnâ fîhâ cennâtin min naḣîlin vea’nâbin vefeccernâ fîhâ mine-l’uyûn(i) |
| لِيَأْكُلُوا مِنْ ثَمَرِه۪ۙ وَمَا عَمِلَتْهُ اَيْد۪يهِمْۜ اَفَلَا يَشْكُرُونَ (35) Liye/kulû min śemerihi vemâ ‘amilet-hu eydîhim(s) efelâ yeşkurûn(e) |
| سُبْحَانَ الَّذ۪ي خَلَقَ الْاَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْاَرْضُ وَمِنْ اَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ (36) Subhâne-lleżî ḣaleka-l-ezvâce kullehâ mimmâ tunbitu-l-ardu vemin enfusihim vemimmâ lâ ya’lemûn(e) |
| وَاٰيَةٌ لَهُمُ الَّيْلُۚ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَاِذَا هُمْ مُظْلِمُونَۙ (37) Veâyetun lehumu-lleylu nesleḣu minhu-nnehâra fe-iżâ hum muzlimûn(e) |
| وَالشَّمْسُ تَجْر۪ي لِمُسْتَقَرٍّ لَهَاۜ ذٰلِكَ تَقْد۪يرُ الْعَز۪يزِ الْعَل۪يمِۜ (38) Ve-şşemsu tecrî limustekarrin lehâ(c) żâlike takdîru-l’azîzi-l’alîm(i) |
| وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتّٰى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَد۪يمِ (39) Velkamera kaddernâhu menâzile hattâ ‘âde kel’urcûni-lkadîm(i) |
| لَا الشَّمْسُ يَنْبَغ۪ي لَهَٓا اَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا الَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِۜ وَكُلٌّ ف۪ي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ (40) Lâ-şşemsu yenbeġî lehâ en tudrike-lkamera velâ-lleylu sâbiku-nnehâr(i)(c) ve kullun fî felekin yesbehûn(e) |
| وَاٰيَةٌ لَهُمْ اَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِۙ (41) Ve âyetun lehum ennâ hamelnâ żurriyyetehum fî-lfulki-lmeşhûn(i) |
| وَخَلَقْنَا لَهُمْ مِنْ مِثْلِه۪ مَا يَرْكَبُونَ (42) Veḣalaknâ lehum min miślihi mâ yerkebûn(e) |
| وَاِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَر۪يخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنْقَذُونَۙ (43) Ve-in neşe/ nuġrikhum felâ sarîḣa lehum velâ hum yunkażûn(e) |
| اِلَّا رَحْمَةً مِنَّا وَمَتَاعًا اِلٰى ح۪ينٍ (44) İllâ rahmeten minnâ vemetâ’an ilâ hîn(in) |
| وَاِذَا ق۪يلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ اَيْد۪يكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (45) Ve-iżâ kîle lehumu-ttekû mâ beyne eydîkum vemâ ḣalfekum le’allekum turhamûn(e) |
| وَمَا تَأْت۪يهِمْ مِنْ اٰيَةٍ مِنْ اٰيَاتِ رَبِّهِمْ اِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِض۪ينَ (46) Vemâ te/tîhim min âyetin min âyâti rabbihim illâ kânû ‘anhâ mu’ridîn(e) |
| وَاِذَا ق۪يلَ لَهُمْ اَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّٰهُۙ قَالَ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا لِلَّذ۪ينَ اٰمَنُٓوا اَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشَٓاءُ اللّٰهُ اَطْعَمَهُۗ اِنْ اَنْتُمْ اِلَّا ف۪ي ضَلَالٍ مُب۪ينٍ (47) Ve-iżâ kîle lehum enfikû mimmâ razekakumu(A)llâhu kâle-lleżîne keferû lilleżîne âmenû enut’imu men lev yeşâu(A)llâhu et’amehu in entum illâ fî dalâlin mubîn(in) |
| وَيَقُولُونَ مَتٰى هٰذَا الْوَعْدُ اِنْ كُنْتُمْ صَادِق۪ينَ (48) Ve yekûlûne metâ hâżâ-lva’du in kuntum sâdikîn(e) |
| مَا يَنْظُرُونَ اِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ (49) Mâ yenzurûne illâ sayhaten vâhideten te/ḣużuhum vehum yaḣissimûn(e) |
| فَلَا يَسْتَط۪يعُونَ تَوْصِيَةً وَلَٓا اِلٰٓى اَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ۟ (50) Felâ yestatî’ûne tavsiyeten velâ ilâ ehlihim yerci’ûn(e) |
| وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَاِذَا هُمْ مِنَ الْاَجْدَاثِ اِلٰى رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ (51) Venufiḣa fî-ssûri fe-iżâ hum mine-l-ecdâśi ilâ rabbihim yensilûn(e) |
| قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِنْ مَرْقَدِنَاۢ هٰذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمٰنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ (52) Kâlû yâ veylenâ men be’aśenâ min merkadinâ(k-s) hâżâ mâ ve’ade-rrahmânu vesadeka-lmurselûn(e) |
| اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَاِذَا هُمْ جَم۪يعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ (53) İn kânet illâ sayhaten vâhideten fe-iżâ hum cemî’un ledeynâ muhdarûn(e) |
| فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْـًٔا وَلَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (54) Felyevme lâ tuzlemu nefsun şey-en velâ tuczevne illâ mâ kuntum ta’melûn(e) |
| اِنَّ اَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ ف۪ي شُغُلٍ فَاكِهُونَۚ (55) İnne ashâbe-lcenneti-lyevme fî şuġulin fâkihûn(e) |
| هُمْ وَاَزْوَاجُهُمْ ف۪ي ظِلَالٍ عَلَى الْاَرَٓائِكِ مُتَّكِؤُ۫نَ (56) Hum ve ezvâcuhum fî zilâlin ‘alâ-l-erâ-iki mutteki-ûn(e) |
| لَهُمْ ف۪يهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُمْ مَا يَدَّعُونَۚ (57) Lehum fîhâ fâkihetun velehum mâ yedde’ûn(e) |
| سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَح۪يمٍ (58) Selâmun kavlen min rabbin rahîm(in) |
| وَامْتَازُوا الْيَوْمَ اَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ (59) Vemtâzû-lyevme eyyuhâ-lmucrimûn(e) |
| اَلَمْ اَعْهَدْ اِلَيْكُمْ يَا بَن۪ٓي اٰدَمَ اَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَۚ اِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُب۪ينٌۙ (60) Elem a’hed ileykum yâ benî âdeme en lâ ta’budû-şşeytân(e)(s) innehu lekum ‘aduvvun mubîn(un) |
| وَاَنِ اعْبُدُون۪يۜ هٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَق۪يمٌ (61) Ve eni-’budûnî(c) hâżâ sirâtun mustekîm(un) |
| وَلَقَدْ اَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلًّا كَث۪يرًاۜ اَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ (62) Velekad edalle minkum cibillen keśîrâ(an)(s) efelem tekûnû ta’kilûn(e) |
| هٰذِه۪ جَهَنَّمُ الَّت۪ي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (63) Hâżihi cehennemu-lletî kuntum tû’adûn(e) |
| اِصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (64) İslevhâ-lyevme bimâ kuntum tekfurûn(e) |
| اَلْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلٰٓى اَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَٓا اَيْد۪يهِمْ وَتَشْهَدُ اَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (65) Elyevme naḣtimu ‘alâ efvâhihim ve tukellimunâ eydîhim ve teşhedu erculuhum bimâ kânû yeksibûn(e) |
| وَلَوْ نَشَٓاءُ لَطَمَسْنَا عَلٰٓى اَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَاَنّٰى يُبْصِرُونَ (66) Velev neşâu letamesnâ ‘alâ a’yunihim festebekû-ssirâta feennâ yubsirûn(e) |
| وَلَوْ نَشَٓاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلٰى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَلَا يَرْجِعُونَ۟ (67) Velev neşâu lemesaḣnâhum ‘alâ mekânetihim femâ-stetâ’û mudiyyen velâ yerci’ûn(e) |
| وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِۜ اَفَلَا يَعْقِلُونَ (68) Vemen nu’ammirhu nunekkis-hu fî-lḣalk(i)(s) efelâ ya’kilûn(e) |
| وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنْبَغ۪ي لَهُۜ اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْاٰنٌ مُب۪ينٌۙ (69) Vemâ ‘allemnâhu-şşi’ra vemâ yenbeġî leh(u)(c) in huve illâ żikrun ve kur-ânun mubîn(un) |
| لِيُنْذِرَ مَنْ كَانَ حَيًّا وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِر۪ينَ (70) Liyunżira men kâne hayyen ve yahikka-lkavlu ‘alâ-lkâfirîn(e) |
| اَوَلَمْ يَرَوْا اَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ اَيْد۪ينَٓا اَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ (71) Eve lem yerav ennâ ḣalaknâ lehum mimmâ ‘amilet eydînâ en’âmen fehum lehâ mâlikûn(e) |
| وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ (72) Ve żellelnâhâ lehum feminhâ rakûbuhum veminhâ ye/kulûn(e) |
| وَلَهُمْ ف۪يهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُۜ اَفَلَا يَشْكُرُونَ (73) Velehum fîhâ menâfi’u ve meşârib(u)(s) efelâ yeşkurûn(e) |
| وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللّٰهِ اٰلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَۜ (74) Vetteḣażû min dûni(A)llâhi âliheten le’allehum yunsarûn(e) |
| لَا يَسْتَط۪يعُونَ نَصْرَهُمْۙ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ (75) Lâ yestatî’ûne nasrahum vehum lehum cundun muhdarûn(e) |
| فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْۢ اِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76) Felâ yahzunke kavluhum(m) innâ na’lemu mâ yusirrûne vemâ yu’linûn(e) |
| اَوَلَمْ يَرَ الْاِنْسَانُ اَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَاِذَا هُوَ خَص۪يمٌ مُب۪ينٌ (77) Eve lem yerâ-l-insânu ennâ ḣalaknâhu min nutfetin fe-iżâ huve ḣasîmun mubîn(un) |
| وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُۜ قَالَ مَنْ يُحْيِ الْعِظَامَ وَهِيَ رَم۪يمٌ (78) Ve darabe lenâ meśelen venesiye ḣalkah(u)(s) kâle men yuhyî-l’izâme vehiye ramîm(un) |
| قُلْ يُحْي۪يهَا الَّذ۪ٓي اَنْشَاَهَٓا اَوَّلَ مَرَّةٍۜ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَل۪يمٌۙ (79) Kul yuhyîhâ-lleżî enşeehâ evvele merra(tin)(s) vehuve bikulli ḣalkin ‘alîm(un) |
| اَلَّذ۪ي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْاَخْضَرِ نَارًا فَاِذَٓا اَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ (80) Elleżî ce’ale lekum mine-şşeceri-l-aḣdari nâran fe-iżâ entum minhu tûkidûn(e) |
| اَوَلَيْسَ الَّذ۪ي خَلَقَ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضَ بِقَادِرٍ عَلٰٓى اَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْۜ بَلٰى وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَل۪يمُ (81) Eve leyse-lleżî ḣaleka-ssemâvâti vel-arda bikâdirin ‘alâ en yaḣluka miślehum(c) belâ vehuve-lḣallâku-l’alîm(u) |
| اِنَّمَٓا اَمْرُهُٓ اِذَٓا اَرَادَ شَيْـًٔا اَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (82) İnnemâ emruhu iżâ erâde şey-en en yekûle lehu kun feyekûn(u) |
| فَسُبْحَانَ الَّذ۪ي بِيَدِه۪ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَاِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83) Fesubhâne-lleżî biyedihi melekûtu kulli şey-in ve-ileyhi turce’ûn(e) |
Saffat Suresi
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ| وَالصَّٓافَّاتِ صَفًّاۙ (1) Ve-ssâffâti saffâ(n) |
| فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًاۙ (2) Fe-zzâcirâti zecrâ(n) |
| فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًاۙ (3) Fe-ttâliyâti żikrâ(n) |
| اِنَّ اِلٰهَكُمْ لَوَاحِدٌۜ (4) İnne ilâhekum levâhid(un) |
| رَبُّ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِۜ (5) Rabbu-ssemâvâti vel-ardi vemâ beynehumâ ve rabbu-lmeşârik(i) |
| اِنَّا زَيَّنَّا السَّمَٓاءَ الدُّنْيَا بِز۪ينَةٍۨ الْكَوَاكِبِۙ (6) İnnâ zeyyennâ-ssemâe-ddunyâ bizînetin(i)lkevâkib(i) |
| وَحِفْظًا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ مَارِدٍۚ (7) Ve hifzan min kulli şeytânin mârid(in) |
| لَا يَسَّمَّعُونَ اِلَى الْمَلَاِ الْاَعْلٰى وَيُقْذَفُونَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍۗ (8) Lâ yessemme’ûne ilâ-lmele-i-l-a’lâ veyukżefûne min kulli cânib(in) |
| دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌۙ (9) Duhûrâ(an)(s) velehum ‘ażâbun vâsib(un) |
| اِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَاَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (10) İllâ men ḣatife-lḣatfete feetbe’ahu şihâbun śâkib(un) |
| فَاسْتَفْتِهِمْ اَهُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمْ مَنْ خَلَقْنَاۜ اِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِنْ ط۪ينٍ لَازِبٍ (11) Festeftihim ehum eşeddu ḣalkan em men ḣalaknâ(c) innâ ḣalaknâhum min tînin lâzib(in) |
| بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَۖ (12) Bel ‘acibte veyesḣarûn(e) |
| وَاِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَۖ (13) Ve-iżâ żukkirû lâ yeżkurûn(e) |
| وَاِذَا رَاَوْا اٰيَةً يَسْتَسْخِرُونَۖ (14) Ve-iżâ raev âyeten yestesḣirûn(e) |
| وَقَالُٓوا اِنْ هٰذَٓا اِلَّا سِحْرٌ مُب۪ينٌۚ (15) Ve kâlû in hâżâ illâ sihrun mubîn(un) |
| ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَبْعُوثُونَۙ (16) E-iżâ mitnâ vekunnâ turâben ve’izâmen e-innâ lemeb’ûśûn(e) |
| اَوَاٰبَٓاؤُ۬نَا الْاَوَّلُونَۜ (17) Eve âbâunâ-l-evvelûn(e) |
| قُلْ نَعَمْ وَاَنْتُمْ دَاخِرُونَۚ (18) Kul ne’am ve entum dâḣirûn(e) |
| فَاِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَاِذَا هُمْ يَنْظُرُونَ (19) Fe-innemâ hiye zecratun vâhidetun fe-iżâ hum yenzurûn(e) |
| وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هٰذَا يَوْمُ الدّ۪ينِ (20) Ve kâlû yâ veylenâ hâżâ yevmu-ddîn(i) |
| هٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذ۪ي كُنْتُمْ بِه۪ تُكَذِّبُونَ۟ (21) Hâżâ yevmu-lfasli-lleżî kuntum bihi tukeżżibûn(e) |
| اُحْشُرُوا الَّذ۪ينَ ظَلَمُوا وَاَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَۙ (22) Uhşurû-lleżîne zalemû ve ezvâcehum vemâ kânû ya’budûn(e) |
| مِنْ دُونِ اللّٰهِ فَاهْدُوهُمْ اِلٰى صِرَاطِ الْجَح۪يمِۙ (23) Min dûni(A)llâhi fehdûhum ilâ sirâti-lcahîm(i) |
| وَقِفُوهُمْ اِنَّهُمْ مَسْؤُ۫لُونَۙ (24) Vekifûhum innehum mes-ûlûn(e) |
| مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ (25) Mâ lekum lâ tenâsarûn(e) |
| بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ (26) Bel humu-lyevme musteslimûn(e) |
| وَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰى بَعْضٍ يَتَسَٓاءَلُونَ (27) Ve akbele ba’duhum ‘alâ ba’din yetesâelûn(e) |
| قَالُٓوا اِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَم۪ينِ (28) Kâlû innekum kuntum te/tûnenâ ‘ani-lyemîn(i) |
| قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِن۪ينَۚ (29) Kâlû bel lem tekûnû mu/minîn(e) |
| وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍۚ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طَاغ۪ينَ (30) Vemâ kâne lenâ ‘aleykum min sultân(in)(s) bel kuntum kavmen tâġîn(e) |
| فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَاۗ اِنَّا لَذَٓائِقُونَ (31) Fehakka ‘aleynâ kavlu rabbinâ(s) innâ leżâ-ikûn(e) |
| فَاَغْوَيْنَاكُمْ اِنَّا كُنَّا غَاو۪ينَ (32) Feaġveynâkum innâ kunnâ ġâvîn(e) |
| فَاِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (33) Fe-innehum yevme-iżin fî-l’ażâbi muşterikûn(e) |
| اِنَّا كَذٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِم۪ينَ (34) İnnâ keżâlike nef’alu bilmucrimîn(e) |
| اِنَّهُمْ كَانُٓوا اِذَا ق۪يلَ لَهُمْ لَٓا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ يَسْتَكْبِرُونَۙ (35) İnnehum kânû iżâ kîle lehum lâ ilâhe illa(A)llâhu yestekbirûn(e) |
| وَيَقُولُونَ اَئِنَّا لَتَارِكُٓوا اٰلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍۜ (36) Ve yekûlûne e-innâ letârikû âlihetinâ lişâ’irin mecnûn(in) |
| بَلْ جَٓاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَل۪ينَ (37) Bel câe bilhakki vesaddeka-lmurselîn(e) |
| اِنَّكُمْ لَذَٓائِقُوا الْعَذَابِ الْاَل۪يمِۚ (38) İnnekum leżâ-ikû-l’ażâbi-l-elîm(i) |
| وَمَا تُجْزَوْنَ اِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَۙ (39) Vemâ tuczevne illâ mâ kuntum ta’melûn(e) |
| اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَص۪ينَ (40) İllâ ‘ibâda(A)llâhi-lmuḣlesîn(e) |
| اُو۬لٰٓئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌۙ (41) Ulâ-ike lehum rizkun ma’lûm(un) |
| فَوَاكِهُۚ وَهُمْ مُكْرَمُونَۙ (42) Fevâkih(u)(s) vehum mukramûn(e) |
| ف۪ي جَنَّاتِ النَّع۪يمِۙ (43) Fî cennâti-nna’îm(i) |
| عَلٰى سُرُرٍ مُتَقَابِل۪ينَ (44) ‘Alâ sururin mutekâbilîn(e) |
| يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَع۪ينٍۙ (45) Yutâfu ‘aleyhim bike/sin min me’în(in) |
| بَيْضَٓاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِب۪ينَۚ (46) Beydâe leżżetin lişşâribîn(e) |
| لَا ف۪يهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنْزَفُونَ (47) Lâ fîhâ ġavlun velâ hum ‘anhâ yunzefûn(e) |
| وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ ع۪ينٌۙ (48) Ve ’indehum kâsirâtu-ttarfi ‘în(un) |
| كَاَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ (49) Keennehunne beydun meknûn(un) |
| فَاَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلٰى بَعْضٍ يَتَسَٓاءَلُونَ (50) Feakbele ba’duhum ‘alâ ba’din yetesâelûn(e) |
| قَالَ قَٓائِلٌ مِنْهُمْ اِنّ۪ي كَانَ ل۪ي قَر۪ينٌۙ (51) Kâle kâ-ilun minhum innî kâne lî karîn(un) |
| يَقُولُ اَئِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّق۪ينَ (52) Yekûlu e-inneke lemine-lmusaddikîn(e) |
| ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا ءَاِنَّا لَمَد۪ينُونَ (53) E-iżâ mitnâ vekunnâ turâben ve ’izâmen e-innâ lemedînûn(e) |
| قَالَ هَلْ اَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ (54) Kâle hel entum muttali’ûn(e) |
| فَاطَّلَعَ فَرَاٰهُ ف۪ي سَوَٓاءِ الْجَح۪يمِ (55) Fettale’a feraâhu fî sevâ-i-lcahîm(i) |
| قَالَ تَاللّٰهِ اِنْ كِدْتَ لَتُرْد۪ينِۙ (56) Kâle ta(A)llâhi in kidte leturdîn(i) |
| وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبّ۪ي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَر۪ينَ (57) Velevlâ ni’metu rabbî lekuntu mine-lmuhdarîn(e) |
| اَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّت۪ينَۙ (58) Efemâ nahnu bimeyyitîn(e) |
| اِلَّا مَوْتَتَنَا الْاُو۫لٰى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّب۪ينَ (59) İllâ mevtetenâ-l-ûlâ vemâ nahnu bimu’ażżebîn(e) |
| اِنَّ هٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظ۪يمُ (60) İnne hâżâ lehuve-lfevzu-l’azîm(u) |
| لِمِثْلِ هٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ (61) Limiśli hâżâ felya’meli-l’âmilûn(e) |
| اَذٰلِكَ خَيْرٌ نُزُلًا اَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (62) Eżâlike ḣayrun nuzulen em şeceratu-zzakkûm(i) |
| اِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِم۪ينَ (63) İnnâ ce’alnâhâ fitneten lizzâlimîn(e) |
| اِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ ف۪ٓي اَصْلِ الْجَح۪يمِۙ (64) İnnehâ şeceratun taḣrucu fî asli-lcahîm(i) |
| طَلْعُهَا كَاَنَّهُ رُؤُ۫سُ الشَّيَاط۪ينِ (65) Tal’uhâ keennehu ruûsu-şşeyâtîn(i) |
| فَاِنَّهُمْ لَاٰكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِؤُ۫نَ مِنْهَا الْبُطُونَۜ (66) Fe-innehum leâkilûne minhâ femâli-ûne minhâ-lbutûn(e) |
| ثُمَّ اِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَم۪يمٍۚ (67) Śumme inne lehum ‘aleyhâ leşevben min hamîm(in) |
| ثُمَّ اِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَاِلَى الْجَح۪يمِ (68) Śumme inne merci’ahum le-ilâ-lcahîm(i) |
| اِنَّهُمْ اَلْفَوْا اٰبَٓاءَهُمْ ضَٓالّ۪ينَۙ (69) İnnehum elfev âbâehum dâllîn(e) |
| فَهُمْ عَلٰٓى اٰثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ (70) Fehum ‘alâ âśârihim yuhra’ûn(e) |
| وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ اَكْثَرُ الْاَوَّل۪ينَۙ (71) Velekad dalle kablehum ekśeru-l-evvelîn(e) |
| وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا ف۪يهِمْ مُنْذِر۪ينَ (72) Velekad erselnâ fîhim munżirîn(e) |
| فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَر۪ينَۙ (73) Fenzur keyfe kâne ‘âkibetu-lmunżerîn(e) |
| اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَص۪ينَ۟ (74) İllâ ‘ibâda(A)llâhi-lmuḣlasîn(e) |
| وَلَقَدْ نَادٰينَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُج۪يبُونَۚ (75) Velekad nâdânâ nûhun feleni’me-lmucîbûn(e) |
| وَنَجَّيْنَاهُ وَاَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظ۪يمِۘ (76) Venecceynâhu ve ehlehu mine-lkerbi-l’azîm(i) |
| وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاق۪ينَۘ (77) Vece’alnâ żurriyyetehu humu-lbâkîn(e) |
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْاٰخِر۪ينَۘ (78) Veteraknâ ‘aleyhi fî-l-âḣirîn(e) |
| سَلَامٌ عَلٰى نُوحٍ فِي الْعَالَم۪ينَ (79) Selâmun ‘alâ nûhin fî-l’âlemîn(e) |
| اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِن۪ينَ (80) İnnâ keżâlike neczî-lmuhsinîn(e) |
| اِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِن۪ينَ (81) İnnehu min ‘ibâdinâ-lmu/minîn(e) |
| ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَر۪ينَ (82) Śumme aġraknâ-l-âḣarîn(e) |
| وَاِنَّ مِنْ ش۪يعَتِه۪ لَاِبْرٰه۪يمَۢ (83) Ve-inne min şî’atihi le-ibrâhîm(e) |
| اِذْ جَٓاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَل۪يمٍ (84) İż câe rabbehu bikalbin selîm(in) |
| اِذْ قَالَ لِاَب۪يهِ وَقَوْمِه۪ مَاذَا تَعْبُدُونَۚ (85) İż kâle li-ebîhi ve kavmihi mâżâ ta’budûn(e) |
| اَئِفْكًا اٰلِهَةً دُونَ اللّٰهِ تُر۪يدُونَۜ (86) E-ifken âliheten dûna(A)llâhi turîdûn(e) |
| فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعَالَم۪ينَ (87) Femâ zannukum birabbi-l’âlemîn(e) |
| فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِۙ (88) Fenezara nezraten fî-nnucûm(i) |
| فَقَالَ اِنّ۪ي سَق۪يمٌ (89) Fekâle innî sekîm(un) |
| فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِر۪ينَ (90) Fetevellev ‘anhu mudbirîn(e) |
| فَرَاغَ اِلٰٓى اٰلِهَتِهِمْ فَقَالَ اَلَا تَأْكُلُونَۚ (91) Ferâġa ilâ âlihetihim fekâle elâ te/kulûn(e) |
| مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُونَ (92) Mâ lekum lâ tentikûn(e) |
| فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَم۪ينِ (93) Ferâġa ‘aleyhim darben bilyemîn(i) |
| فَاَقْبَلُٓوا اِلَيْهِ يَزِفُّونَ (94) Feakbelû ileyhi yeziffûn(e) |
| قَالَ اَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَۙ (95) Kâle eta’budûne mâ tenhitûn(e) |
| وَاللّٰهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ (96) Va(A)llâhu ḣalekakum vemâ ta’melûn(e) |
| قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَاَلْقُوهُ فِي الْجَح۪يمِ (97) Kâlû-bnû lehu bunyânen feelkûhu fî-lcahîm(i) |
| فَاَرَادُوا بِه۪ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْاَسْفَل۪ينَ (98) Fe-erâdû bihi keyden fece’alnâhumu-l-esfelîn(e) |
| وَقَالَ اِنّ۪ي ذَاهِبٌ اِلٰى رَبّ۪ي سَيَهْد۪ينِ (99) Vekâle innî żâhibun ilâ rabbî seyehdîn(i) |
| رَبِّ هَبْ ل۪ي مِنَ الصَّالِح۪ينَ (100) Rabbi heb lî mine-ssâlihîn(e) |
| فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَل۪يمٍ (101) Febeşşernâhu biġulâmin halîm(in) |
| فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ اِنّ۪ٓي اَرٰى فِي الْمَنَامِ اَنّ۪ٓي اَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرٰىۜ قَالَ يَٓا اَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُۘ سَتَجِدُن۪ٓي اِنْ شَٓاءَ اللّٰهُ مِنَ الصَّابِر۪ينَ (102) Felemmâ belaġa me’ahu-ssa’ye kâle yâ buneyye innî erâ fî-lmenâmi ennî eżbehuke fenzur mâżâ terâ(c) kâle yâ ebeti-f’al mâ tu/mer(u)(s) setecidunî in şâa(A)llâhu mine-ssâbirîn(e) |
| فَلَمَّٓا اَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَب۪ينِۚ (103) Felemmâ eslemâ vetellehu lilcebîn(i) |
| وَنَادَيْنَاهُ اَنْ يَٓا اِبْرٰه۪يمُۙ (104) Venâdeynâhu en yâ ibrâhîm(u) |
| قَدْ صَدَّقْتَ الرُّءْيَاۚ اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِن۪ينَ (105) Kad saddekte-rru/yâ(c) innâ keżâlike neczî-lmuhsinîn(e) |
| اِنَّ هٰذَا لَهُوَ الْبَلٰٓؤُ۬ا الْمُب۪ينُ (106) İnne hâżâ lehuve-lbelâu-lmubîn(u) |
| وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظ۪يمٍ (107) Ve fedeynâhu biżibhin ‘azîm(in) |
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْاٰخِر۪ينَ (108) Ve teraknâ ‘aleyhi fî-l-âḣirîn(e) |
| سَلَامٌ عَلٰٓى اِبْرٰه۪يمَ (109) Selâmun ‘alâ ibrâhîm(e) |
| كَذٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِن۪ينَ (110) Keżâlike neczî-lmuhsinîn(e) |
| اِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِن۪ينَ (111) İnnehu min ‘ibâdinâ-lmu/minîn(e) |
| وَبَشَّرْنَاهُ بِاِسْحٰقَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِح۪ينَ (112) Ve beşşernâhu bi-ishâka nebiyyen mine-ssâlihîn(e) |
| وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلٰٓى اِسْحٰقَۜ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِنَفْسِه۪ مُب۪ينٌ۟ (113) Ve bâraknâ ‘aleyhi ve ’alâ ishâk(a)(c) vemin żurriyyetihimâ muhsinun vezâlimun linefsihi mubîn(un) |
| وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلٰى مُوسٰى وَهٰرُونَۚ (114) Velekad menennâ ‘alâ mûsâ ve hârûn(e) |
| وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظ۪يمِۚ (115) Ve necceynâhumâ ve kavmehumâ mine-lkerbi-l’azîm(i) |
| وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِب۪ينَۚ (116) Ve nasarnâhum fekânû humu-lġâlibîn(e) |
| وَاٰتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَب۪ينَۚ (117) Ve âteynâhumâ-lkitâbe-lmustebîn(e) |
| وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَق۪يمَۚ (118) Ve hedeynâhumâ-ssirâta-lmustakîm(e) |
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْاٰخِر۪ينَ (119) Ve teraknâ ‘aleyhimâ fî-l-âḣirîn(e) |
| سَلَامٌ عَلٰى مُوسٰى وَهٰرُونَ (120) Selâmun ‘alâ mûsâ ve hârûn(e) |
| اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِن۪ينَ (121) İnnâ keżâlike neczî-lmuhsinîn(e) |
| اِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِن۪ينَ (122) İnnehumâ min ‘ibâdinâ-lmu/minîn(e) |
| وَاِنَّ اِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَل۪ينَۜ (123) Ve-inne ilyâse lemine-lmurselîn(e) |
| اِذْ قَالَ لِقَوْمِه۪ٓ اَلَا تَتَّقُونَ (124) İż kâle likavmihi elâ tettekûn(e) |
| اَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ اَحْسَنَ الْخَالِق۪ينَۙ (125) Eted’ûne ba’len ve teżerûne ahsene-lḣâlikîn(e) |
| اَللّٰهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ اٰبَٓائِكُمُ الْاَوَّل۪ينَ (126) (A)llâhe rabbekum ve rabbe âbâ-ikumu-l-evvelîn(e) |
| فَكَذَّبُوهُ فَاِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَۙ (127) Fekeżżebûhu fe-innehum lemuhdarûn(e) |
| اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَص۪ينَ (128) İllâ ‘ibâda(A)llâhi-lmuḣlasîn(e) |
| وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْاٰخِر۪ينَ (129) Veteraknâ ‘aleyhi fî-l-âḣirîn(e) |
| سَلَامٌ عَلٰٓى اِلْيَاس۪ينَ (130) Selâmun ‘alâ ilyâsîn(e) |
| اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِن۪ينَ (131) İnnâ keżâlike neczî-lmuhsinîn(e) |
| اِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِن۪ينَ (132) İnnehu min ‘ibâdinâ-lmu/minîn(e) |
| وَاِنَّ لُوطًا لَمِنَ الْمُرْسَل۪ينَۜ (133) Ve-inne lûtan lemine-lmurselîn(e) |
| اِذْ نَجَّيْنَاهُ وَاَهْلَهُٓ اَجْمَع۪ينَۙ (134) İż necceynâhu ve ehlehu ecma’în(e) |
| اِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِر۪ينَ (135) İllâ ‘acûzen fî-lġâbirîn(e) |
| ثُمَّ دَمَّرْنَا الْاٰخَر۪ينَ (136) Śumme demmernâ-l-âḣarîn(e) |
| وَاِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِح۪ينَۙ (137) Ve-innekum letemurrûne ‘aleyhim musbihîn(e) |
| وَبِالَّيْلِۜ اَفَلَا تَعْقِلُونَ۟ (138) Vebilleyl(i)(k) efelâ ta’kilûn(e) |
| وَاِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَل۪ينَۜ (139) Ve-inne yûnuse lemine-lmurselîn(e) |
| اِذْ اَبَقَ اِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِۙ (140) İż ebeka ilâ-lfulki-lmeşhûn(i) |
| فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَض۪ينَۚ (141) Fesâheme fekâne mine-lmudhadîn(e) |
| فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُل۪يمٌ (142) Feltekamehu-lhûtu vehuve mulîm(un) |
| فَلَوْلَٓا اَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّح۪ينَۙ (143) Felevlâ ennehu kâne mine-lmusebbihîn(e) |
| لَلَبِثَ ف۪ي بَطْنِه۪ٓ اِلٰى يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144) Lelebiśe fî batnihi ilâ yevmi yub’aśûn(e) |
| فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَٓاءِ وَهُوَ سَق۪يمٌۚ (145) Fenebeżnâhu bil’arâ-i vehuve sekîm(un) |
| وَاَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْط۪ينٍۚ (146) Ve enbetnâ ‘aleyhi şeceraten min yaktîn(in) |
| وَاَرْسَلْنَاهُ اِلٰى مِائَةِ اَلْفٍ اَوْ يَز۪يدُونَۚ (147) Ve erselnâhu ilâ mi-eti elfin ev yezîdûn(e) |
| فَاٰمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ اِلٰى ح۪ينٍۜ (148) Feâmenû femetta’nâhum ilâ hîn(in) |
| فَاسْتَفْتِهِمْ اَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَۙ (149) Festeftihim elirabbike-lbenâtu velehumu-lbenûn(e) |
| اَمْ خَلَقْنَا الْمَلٰٓئِكَةَ اِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150) Em ḣalaknâ-lmelâ-ikete inâśen vehum şâhidûn(e) |
| اَلَٓا اِنَّهُمْ مِنْ اِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَۙ (151) Elâ innehum min ifkihim leyekûlûn(e) |
| وَلَدَ اللّٰهُۙ وَاِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152) Veleda(A)llâhu ve-innehum lekâżibûn(e) |
| اَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَن۪ينَۜ (153) Estafâ-lbenâti ‘alâ-lbenîn(e) |
| مَا لَكُمْ۠ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (154) Mâ lekum keyfe tahkumûn(e) |
| اَفَلَا تَذَكَّرُونَۚ (155) Efelâ teżekkerûn(e) |
| اَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُب۪ينٌۙ (156) Em lekum sultânun mubîn(un) |
| فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صَادِق۪ينَ (157) Fe/tû bikitâbikum in kuntum sâdikîn(e) |
| وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًاۜ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ اِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَۙ (158) Vece’alû beynehu vebeyne-lcinneti nesebâ(en)(c) velekad ‘alimeti-lcinnetu innehum lemuhdarûn(e) |
| سُبْحَانَ اللّٰهِ عَمَّا يَصِفُونَۙ (159) Subhâna(A)llâhi ‘ammâ yasifûn(e) |
| اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَص۪ينَ (160) İllâ ‘ibâda(A)llâhi-lmuḣlasîn(e) |
| فَاِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَۙ (161) Fe-innekum vemâ ta’budûn(e) |
| مَٓا اَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِن۪ينَۙ (162) Mâ entum ‘aleyhi bifâtinîn(e) |
| اِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَح۪يمِ (163) İllâ men huve sâli-lcahîm(i) |
| وَمَا مِنَّٓا اِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ (164) Vemâ minnâ illâ lehu makâmun ma’lûm(un) |
| وَاِنَّا لَنَحْنُ الصَّٓافُّونَۚ (165) Ve-innâ lenahnu-ssâffûn(e) |
| وَاِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (166) Ve-innâ lenahnu-lmusebbihûn(e) |
| وَاِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَۙ (167) Ve-in kânû leyekûlûn(e) |
| لَوْ اَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِنَ الْاَوَّل۪ينَۙ (168) Lev enne ‘indenâ żikran mine-l-evvelîn(e) |
| لَكُنَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَص۪ينَ (169) Lekunnâ ‘ibâda(A)llâhi-lmuḣlasîn(e) |
| فَكَفَرُوا بِه۪ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (170) Fekeferû bih(i)(s) fesevfe ya’lemûn(e) |
| وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَل۪ينَۚ (171) Velekad sebekat kelimetunâ li’ibâdinâ-lmurselîn(e) |
| اِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَۖ (172) İnnehum lehumu-lmensûrûn(e) |
| وَاِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (173) Ve-inne cundenâ lehumu-lġâlibûn(e) |
| فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتّٰى ح۪ينٍۙ (174) Fetevelle ‘anhum hattâ hîn(in) |
| وَاَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (175) Ve ebsirhum fesevfe yubsirûn(e) |
| اَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (176) Efebi’ażâbinâ yesta’cilûn(e) |
| فَاِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَٓاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَر۪ينَ (177) Fe-iżâ nezele bisâhatihim fesâe sabâhu-lmunżerîn(e) |
| وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتّٰى ح۪ينٍۙ (178) Vetevelle ‘anhum hattâ hîn(in) |
| وَاَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (179) Ve ebsir fesevfe yubsirûn(e) |
| سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَۚ (180) Subhâne rabbike rabbi-l’izzeti ‘ammâ yasifûn(e) |
| وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَل۪ينَۚ (181) Ve selâmun ‘alâ-lmurselîn(e) |
| وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَم۪ينَ (182) Velhamdu li(A)llâhi rabbi-l’âlemîn(e) |
Sad Suresi
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ| صٓ وَالْقُرْاٰنِ ذِي الذِّكْرِۜ (1) Sâd(c) velkur-âni żî-żżikr(i) |
| بَلِ الَّذ۪ينَ كَفَرُوا ف۪ي عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ (2) Beli-lleżîne keferû fî ‘izzetin veşikâk(in) |
| كَمْ اَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنَادَوْا وَلَاتَ ح۪ينَ مَنَاصٍ (3) Kem ehleknâ min kablihim min karnin fenâdev velâte hîne menâs(in) |
| وَعَجِبُٓوا اَنْ جَٓاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْۘ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هٰذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌۚ (4) Ve ’acibû en câehum munżirun minhum(s) ve kâle-lkâfirûne hâżâ sâhirun keżżâb(un) |
| اَجَعَلَ الْاٰلِهَةَ اِلٰهًا وَاحِدًاۚ اِنَّ هٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ (5) Ece’ale-l-âlihete ilâhen vâhidâ(en)(s) inne hâżâ leşey-un ‘ucâb(un) |
| وَانْطَلَقَ الْمَلَاُ مِنْهُمْ اَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلٰٓى اٰلِهَتِكُمْۚ اِنَّ هٰذَا لَشَيْءٌ يُرَادُۚ (6) Ventaleka-lmeleu minhum eni-mşû vasbirû ‘alâ âlihetikum(s) inne hâżâ leşey-un yurâd(u) |
| مَا سَمِعْنَا بِهٰذَا فِي الْمِلَّةِ الْاٰخِرَةِۚ اِنْ هٰذَٓا اِلَّا اخْتِلَاقٌۚ (7) Mâ semi’nâ bihâżâ fî-lmilleti-l-âḣirati in hâżâ illâ-ḣtilâk(un) |
| ءَاُنْزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِنْ بَيْنِنَاۜ بَلْ هُمْ ف۪ي شَكٍّ مِنْ ذِكْر۪يۚ بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِۜ (8) E-unzile ‘aleyhi-żżikru min beyninâ(c) bel hum fî şekkin min żikrî(s) bel lemmâ yeżûkû ‘ażâb(i) |
| اَمْ عِنْدَهُمْ خَزَٓائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَز۪يزِ الْوَهَّابِۚ (9) Em ‘indehum ḣazâ-inu rahmeti rabbike-l’azîzi-lvehhâb(i) |
| اَمْ لَهُمْ مُلْكُ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا۠ فَلْيَرْتَقُوا فِي الْاَسْبَابِ (10) Em lehum mulku-ssemâvâti vel-ardi vemâ beynehumâ(s) felyertekû fî-l-esbâb(i) |
| جُنْدٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِنَ الْاَحْزَابِ (11) Cundun mâ hunâlike mehzûmun mine-l-ahzâb(i) |
| كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْاَوْتَادِۙ (12) Keżżebet kablehum kavmu nûhin ve ’âdun ve fir’avnu żû-l-evtâd(i) |
| وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَاَصْحَابُ لْـَٔيْكَةِۜ اُو۬لٰٓئِكَ الْاَحْزَابُ (13) Ve śemûdu ve kavmu lûtin ve ashâbu-l-eyke(ti)(c) ulâ-ike-l-ahzâb(u) |
| اِنْ كُلٌّ اِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ۟ (14) İn kullun illâ keżżebe-rrusule fehakka ‘ikâb(i) |
| وَمَا يَنْظُرُ هٰٓؤُ۬لَٓاءِ اِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً مَا لَهَا مِنْ فَوَاقٍ (15) Vemâ yenzuru hâulâ-i illâ sayhaten vâhideten mâ lehâ min fevâk(in) |
| وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ (16) Ve kâlû rabbenâ ‘accil lenâ kittanâ kable yevmi-lhisâb(i) |
| اِصْبِرْ عَلٰى مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُ۫دَ ذَا الْاَيْدِۚ اِنَّهُٓ اَوَّابٌ (17) İsbir ‘alâ mâ yekûlûne veżkur ‘abdenâ dâvûde żâ-l-eyd(i)(s) innehu evvâb(un) |
| اِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَالْاِشْرَاقِۙ (18) İnnâ seḣḣarnâ-lcibâle me’ahu yusebbihne bil’aşiyyi vel-işrâk(i) |
| وَالطَّيْرَ مَحْشُورَةًۜ كُلٌّ لَهُٓ اَوَّابٌ (19) Ve-ttayra mahşûra(ten)(s) kullun lehu evvâb(un) |
| وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَاٰتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ (20) Ve şedednâ mulkehu ve âteynâhu-lhikmete vefasle-lḣitâb(i) |
| وَهَلْ اَتٰيكَ نَبَؤُ۬ا الْخَصْمِۢ اِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَۙ (21) Vehel etâke nebeu-lḣasmi iż tesevverû-lmihrâb(e) |
| اِذْ دَخَلُوا عَلٰى دَاوُ۫دَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قَالُوا لَا تَخَفْۚ خَصْمَانِ بَغٰى بَعْضُنَا عَلٰى بَعْضٍ فَاحْكُمْ بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَلَا تُشْطِطْ وَاهْدِنَٓا اِلٰى سَوَٓاءِ الصِّرَاطِ (22) İż deḣalû ‘alâ dâvûde fefezi’a minhum(s) kâlû lâ teḣaf(s) ḣasmâni beġâ ba’dunâ ‘alâ ba’din fahkum beynenâ bilhakki velâ tuştit vehdinâ ilâ sevâ-i-ssirât(i) |
| اِنَّ هٰذَٓا اَخ۪ي لَهُ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ نَعْجَةً وَلِيَ نَعْجَةٌ وَاحِدَةٌ فَقَالَ اَكْفِلْن۪يهَا وَعَزَّن۪ي فِي الْخِطَابِ (23) İnne hâżâ eḣî lehu tis’un ve tis’ûne na’ceten veliye na’cetun vâhidetun fekâle ekfilnîhâ ve’azzenî fî-lḣitâb(i) |
| قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ اِلٰى نِعَاجِه۪ۜ وَاِنَّ كَث۪يرًا مِنَ الْخُلَطَٓاءِ لَيَبْغ۪ي بَعْضُهُمْ عَلٰى بَعْضٍ اِلَّا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَل۪يلٌ مَا هُمْۜ وَظَنَّ دَاوُ۫دُ اَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاكِعًا وَاَنَابَ ۩ (24) Kâle lekad zalemeke bisu-âli na’cetike ilâ ni’âcih(i)(s) ve-inne keśîran mine-lḣuletâ-i leyebġî ba’duhum ‘alâ ba’din illâ-lleżîne âmenû ve’amilû-ssâlihâti ve kalîlun mâ hum(k) ve zanne dâvûdu ennemâ fetennâhu festaġfera rabbehu ve ḣarra râki’an ve enâb(e) |
| فَغَفَرْنَا لَهُ ذٰلِكَۜ وَاِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفٰى وَحُسْنَ مَاٰبٍ (25) Feġafernâ lehu żâlik(e)(s) ve-inne lehu ‘indenâ lezulfâ ve husne meâb(in) |
| يَا دَاوُ۫دُ اِنَّا جَعَلْنَاكَ خَل۪يفَةً فِي الْاَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوٰى فَيُضِلَّكَ عَنْ سَب۪يلِ اللّٰهِۜ اِنَّ الَّذ۪ينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَب۪يلِ اللّٰهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَد۪يدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ۟ (26) Yâ dâvûdu innâ ce’alnâke ḣalîfeten fî-l-ardi fahkum beyne-nnâsi bilhakki velâ tettebi’i-lhevâ feyudilleke ‘an sebîli(A)llâh(i)(c) inne-lleżîne yadillûne ‘an sebîli(A)llâhi lehum ‘ażâbun şedîdun bimâ nesû yevme-lhisâb(i) |
| وَمَا خَلَقْنَا السَّمَٓاءَ وَالْاَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا بَاطِلًاۜ ذٰلِكَ ظَنُّ الَّذ۪ينَ كَفَرُواۚ فَوَيْلٌ لِلَّذ۪ينَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِۜ (27) Vemâ ḣaleknâ-ssemâe vel-arda vemâ beynehumâ bâtilâ(en)(c) żâlike zannu-lleżîne keferû feveylun lilleżîne keferû mine-nnâr(i) |
| اَمْ نَجْعَلُ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَالْمُفْسِد۪ينَ فِي الْاَرْضِۘ اَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّق۪ينَ كَالْفُجَّارِ (28) Em nec’alu-lleżîne âmenû ve’amilû-ssâlihâti kelmufsidîne fî-l-ardi em nec’alu-lmuttekîne kelfuccâr(i) |
| كِتَابٌ اَنْزَلْنَاهُ اِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُٓوا اٰيَاتِه۪ وَلِيَتَذَكَّرَ اُو۬لُوا الْاَلْبَابِ (29) Kitâbun enzelnâhu ileyke mubârakun liyeddebberû âyâtihi veliyeteżekkera ulû-l-elbâb(i) |
| وَوَهَبْنَا لِدَاوُ۫دَ سُلَيْمٰنَۜ نِعْمَ الْعَبْدُۜ اِنَّهُٓ اَوَّابٌۜ (30) Ve vehebnâ lidâvûde suleymân(e)(c) ni’me-l’abd(u)(s) innehu evvâb(un) |
| اِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُۙ (31) İż ‘urida ‘aleyhi bil’aşiyyi-ssâfinâtu-lciyâd(u) |
| فَقَالَ اِنّ۪ٓي اَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَنْ ذِكْرِ رَبّ۪يۚ حَتّٰى تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ۠ (32) Fekâle innî ahbebtu hubbe-lḣayri ‘an żikri rabbî hattâ tevârat bilhicâb(i) |
| رُدُّوهَا عَلَيَّۜ فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسُّوقِ وَالْاَعْنَاقِ (33) Ruddûhâ ‘aley(ye)(s) fetafika meshan bi-ssûki vel-a’nâk(i) |
| وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمٰنَ وَاَلْقَيْنَا عَلٰى كُرْسِيِّه۪ جَسَدًا ثُمَّ اَنَابَ (34) Velekad fetennâ suleymâne ve elkaynâ ‘alâ kursiyyihi ceseden śümme enâb(e) |
| قَالَ رَبِّ اغْفِرْ ل۪ي وَهَبْ ل۪ي مُلْكًا لَا يَنْبَغ۪ي لِاَحَدٍ مِنْ بَعْد۪يۚ اِنَّكَ اَنْتَ الْوَهَّابُ (35) Kâle rabbi-ġfir lî veheb lî mulken lâ yenbeġî li-ehadin min ba’dî(s) inneke ente-lvehhâb(u) |
| فَسَخَّرْنَا لَهُ الرّ۪يحَ تَجْر۪ي بِاَمْرِه۪ رُخَٓاءً حَيْثُ اَصَابَۙ (36) Feseḣḣarnâ lehu-rrîha tecrî bi-emrihi ruḣâen hayśu esâb(e) |
| وَالشَّيَاط۪ينَ كُلَّ بَنَّٓاءٍ وَغَوَّاصٍۙ (37) Ve-şşeyâtîne kulle bennâ-in ve ġavvâs(in) |
| وَاٰخَر۪ينَ مُقَرَّن۪ينَ فِي الْاَصْفَادِ (38) Ve âḣarîne mukarranîne fî-l-asfâd(i) |
| هٰذَا عَطَٓاؤُ۬نَا فَامْنُنْ اَوْ اَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (39) Hâżâ ‘atâunâ femnun ev emsik biġayri hisâb(in) |
| وَاِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفٰى وَحُسْنَ مَاٰبٍ۟ (40) Ve-inne lehu ‘indenâ lezulfâ ve husne meâb(in) |
| وَاذْكُرْ عَبْدَنَٓا اَيُّوبَۢ اِذْ نَادٰى رَبَّهُٓ اَنّ۪ي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍۜ (41) Veżkur ‘abdenâ eyyûbe iż nâdâ rabbehu ennî messeniye-şşeytânu binusbin ve ’ażâb(in) |
| اُرْكُضْ بِرِجْلِكَۚ هٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ (42) Urkud biriclik(e)(s) hâżâ muġteselun bâridun ve şerâb(un) |
| وَوَهَبْنَا لَهُٓ اَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنَّا وَذِكْرٰى لِاُو۬لِي الْاَلْبَابِ (43) Ve vehebnâ lehu ehlehu ve miślehum me’ahum rahmeten minnâ ve żikrâ li-ulî-l-elbâb(i) |
| وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِبْ بِه۪ وَلَا تَحْنَثْۜ اِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًاۜ نِعْمَ الْعَبْدُۜ اِنَّهُٓ اَوَّابٌ (44) Veḣuż biyedike diġśen fadrib bihi velâ tahneś(k) innâ vecednâhu sâbirâ(an)(c) ni’me-l’abd(u)(s) innehu evvâb(un) |
| وَاذْكُرْ عِبَادَنَٓا اِبْرٰه۪يمَ وَاِسْحٰقَ وَيَعْقُوبَ اُو۬لِي الْاَيْد۪ي وَالْاَبْصَارِ (45) Veżkur ‘ibâdenâ ibrâhîme ve-ishâka ve ya’kûbe ulî-l-eydî vel-ebsâr(i) |
| اِنَّٓا اَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِۚ (46) İnnâ aḣlasnâhum biḣâlisatin żikrâ-ddâr(i) |
| وَاِنَّهُمْ عِنْدَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْاَخْيَارِ (47) Ve-innehum ‘indenâ lemine-lmustafeyne-l-aḣyâr(i) |
| وَاذْكُرْ اِسْمٰع۪يلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِۜ وَكُلٌّ مِنَ الْاَخْيَارِۜ (48) Veżkur ismâ’île ve-lyese’a ve żâ-lkifl(i)(s) vekullun mine-l-aḣyâr(i) |
| هٰذَا ذِكْرٌۜ وَاِنَّ لِلْمُتَّق۪ينَ لَحُسْنَ مَاٰبٍۙ (49) Hâżâ żikr(un)(c) ve-inne lilmuttekîne lehusne meâb(in) |
| جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْاَبْوَابُۚ (50) Cennâti ‘adnin mufettehaten lehumu-l-ebvâb(u) |
| مُتَّكِـ۪ٔينَ ف۪يهَا يَدْعُونَ ف۪يهَا بِفَاكِهَةٍ كَث۪يرَةٍ وَشَرَابٍ (51) Mutteki-îne fîhâ yed’ûne fîhâ bifâkihetin keśîratin ve şerâb(in) |
| وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ اَتْرَابٌ (52) Ve ’indehum kâsirâtu-ttarfi etrâb(un) |
| هٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ (53) Hâżâ mâ tû’adûne liyevmi-lhisâb(i) |
| اِنَّ هٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِنْ نَفَادٍۚ (54) İnne hâżâ lerizkunâ mâ lehu min nefâd(in) |
| هٰذَاۜ وَاِنَّ لِلطَّاغ۪ينَ لَشَرَّ مَاٰبٍۙ (55) Hâżâ(c) ve-inne littâġîne leşerra meâb(in) |
| جَهَنَّمَۚ يَصْلَوْنَهَاۚ فَبِئْسَ الْمِهَادُ (56) Cehenneme yaslevnehâ febi/se-lmihâd(u) |
| هٰذَاۙ فَلْيَذُوقُوهُ حَم۪يمٌ وَغَسَّاقٌۙ (57) Hâżâ felyeżûkûhu hamîmun ve ġassâk(un) |
| وَاٰخَرُ مِنْ شَكْلِه۪ٓ اَزْوَاجٌۜ (58) Ve âḣaru min şeklihi ezvâc(un) |
| هٰذَا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَكُمْۚ لَا مَرْحَبًا بِهِمْۜ اِنَّهُمْ صَالُوا النَّارِ (59) Hâżâ fevcun muktehimun me’akum(s) lâ merhaben bihim(c) innehum sâlû-nnâr(i) |
| قَالُوا بَلْ اَنْتُمْ۠ لَا مَرْحَبًا بِكُمْۜ اَنْتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَاۚ فَبِئْسَ الْقَرَارُ (60) Kâlû bel entum lâ merhaben bikum(s) entum kaddemtumûhu lenâ(s) febi/se-lkarâr(u) |
| قَالُوا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ (61) Kâlû rabbenâ men kaddeme lenâ hâżâ fezidhu ‘ażâben di’fen fî-nnâr(i) |
| وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرٰى رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْاَشْرَارِۜ (62) Ve kâlû mâ lenâ lâ nerâ ricâlen kunnâ ne’udduhum mine-l-eşrâr(i) |
| اَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيًّا اَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْاَبْصَارُ (63) Etteḣażnâhum siḣriyyen em zâġat ‘anhumu-l-ebsâr(u) |
| اِنَّ ذٰلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ اَهْلِ النَّارِ۟ (64) İnne żâlike lehakkun teḣâsumu ehli-nnâr(i) |
| قُلْ اِنَّمَٓا اَنَا۬ مُنْذِرٌۗ وَمَا مِنْ اِلٰهٍ اِلَّا اللّٰهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُۚ (65) Kul innemâ enâ munżir(un)(s) vemâ min ilâhin illa(A)llâhu-lvâhidu-lkahhâr(u) |
| رَبُّ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الْعَز۪يزُ الْغَفَّارُ (66) Rabbu-ssemâvâti vel-ardi vemâ beynehumâ-l’azîzu-lġaffâr(u) |
| قُلْ هُوَ نَبَؤٌ۬ا عَظ۪يمٌۙ (67) Kul huve nebeun ‘azîm(un) |
| اَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ (68) Entum ‘anhu mu’ridûn(e) |
| مَا كَانَ لِيَ مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَاِ الْاَعْلٰٓى اِذْ يَخْتَصِمُونَ (69) Mâ kâne liye min ‘ilmin bilmele-i-l-a’lâ iż yaḣtasimûn(e) |
| اِنْ يُوحٰٓى اِلَيَّ اِلَّٓا اَنَّمَٓا اَنَا۬ نَذ۪يرٌ مُب۪ينٌ (70) İn yûhâ ileyye illâ ennemâ enâ neżîrun mubîn(un) |
| اِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلٰٓئِكَةِ اِنّ۪ي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ ط۪ينٍ (71) İż kâle rabbuke lilmelâ-iketi innî ḣâlikun beşeran min tîn(in) |
| فَاِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ ف۪يهِ مِنْ رُوح۪ي فَقَعُوا لَهُ سَاجِد۪ينَ (72) Fe-iżâ sevveytuhu venefaḣtu fîhi min rûhî feka’û lehu sâcidîn(e) |
| فَسَجَدَ الْمَلٰٓئِكَةُ كُلُّهُمْ اَجْمَعُونَۙ (73) Fesecede-lmelâ-iketu kulluhum ecme’ûn(e) |
| اِلَّٓا اِبْل۪يسَۜ اِسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِر۪ينَ (74) İllâ iblîse-stekbera vekâne mine-lkâfirîn(e) |
| قَالَ يَٓا اِبْل۪يسُ مَا مَنَعَكَ اَنْ تَسْجُدَ لِمَا خَلَقْتُ بِيَدَيَّۜ اَسْتَكْبَرْتَ اَمْ كُنْتَ مِنَ الْعَال۪ينَ (75) Kâle yâ iblîsu mâ mene’ake en tescude limâ ḣalektu biyedey(ye)(s) estekberte em kunte mine-l’âlîn(e) |
| قَالَ اَنَا۬ خَيْرٌ مِنْهُۜ خَلَقْتَن۪ي مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ ط۪ينٍ (76) Kâle enâ ḣayrun minh(u)(s) ḣalektenî min nârin ve ḣalektehu min tîn(in) |
| قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَاِنَّكَ رَج۪يمٌۚ (77) Kâle faḣruc minhâ fe-inneke racîm(un) |
| وَاِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَت۪ٓي اِلٰى يَوْمِ الدّ۪ينِ (78) Ve-inne ‘aleyke la’netî ilâ yevmi-ddîn(i) |
| قَالَ رَبِّ فَاَنْظِرْن۪ٓي اِلٰى يَوْمِ يُبْعَثُونَ (79) Kâle rabbi feenzirnî ilâ yevmi yub’aśûn(e) |
| قَالَ فَاِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَر۪ينَۙ (80) Kâle fe-inneke mine-lmunzarîn(e) |
| اِلٰى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ (81) İlâ yevmi-lvakti-lma’lûm(i) |
| قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَاُغْوِيَنَّهُمْ اَجْمَع۪ينَۙ (82) Kâle febi’izzetike leuġviyennehum ecma’în(e) |
| اِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَص۪ينَ (83) İllâ ‘ibâdeke minhumu-lmuḣlasîn(e) |
| قَالَ فَالْحَقُّۘ وَالْحَقَّ اَقُولُۚ (84) Kâle felhakku velhakka ekûl(u) |
| لَاَمْلَـَٔنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَمِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ اَجْمَع۪ينَ (85) Leemleenne cehenneme minke vemimmen tebi’ake minhum ecma’în(e) |
| قُلْ مَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍ وَمَٓا اَنَا۬ مِنَ الْمُتَكَلِّف۪ينَ (86) Kul mâ es-elukum ‘aleyhi min ecrin vemâ enâ mine-lmutekellifîn(e) |
| اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَم۪ينَ (87) İn huve illâ żikrun lil’âlemîn(e) |
| وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَاَهُ بَعْدَ ح۪ينٍ (88) Veleta’lemunne nebeehu ba’de hîn(in) |
Zümer Suresi
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ| تَنْز۪يلُ الْكِتَابِ مِنَ اللّٰهِ الْعَز۪يزِ الْحَك۪يمِ (1) Tenzîlu-lkitâbi mina(A)llâhi-l’azîzi-lhakîm(i) |
| اِنَّٓا اَنْزَلْنَٓا اِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللّٰهَ مُخْلِصًا لَهُ الدّ۪ينَۜ (2) İnnâ enzelnâ ileyke-lkitâbe bilhakki fa’budi(A)llâhe muḣlisan lehu-ddîn(e) |
| اَلَا لِلّٰهِ الدّ۪ينُ الْخَالِصُۜ وَالَّذ۪ينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِه۪ٓ اَوْلِيَٓاءَۢ مَا نَعْبُدُهُمْ اِلَّا لِيُقَرِّبُونَٓا اِلَى اللّٰهِ زُلْفٰىۜ اِنَّ اللّٰهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ ف۪ي مَا هُمْ ف۪يهِ يَخْتَلِفُونَۜ اِنَّ اللّٰهَ لَا يَهْد۪ي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ (3) Elâ li(A)llâhi-ddînu-lḣâlis(u)(c) velleżîne-tteḣażû min dûnihi evliyâe mâ na’buduhum illâ liyukarribûnâ ila(A)llâhi zulfâ inna(A)llâhe yahkumu beynehum fî mâ hum fîhi yaḣtelifûn(e)(k) inna(A)llâhe lâ yehdî men huve kâżibun keffâr(un) |
| لَوْ اَرَادَ اللّٰهُ اَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا لَاصْطَفٰى مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَٓاءُۙ سُبْحَانَهُۜ هُوَ اللّٰهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ (4) Lev erâda(A)llâhu en yetteḣiże veleden lestafâ mimmâ yaḣluku mâ yeşâ(u)(c) subhâneh(u)(s) huva(A)llâhu-lvâhidu-lkahhâr(u) |
| خَلَقَ السَّمٰوَاتِ وَالْاَرْضَ بِالْحَقِّۚ يُكَوِّرُ الَّيْلَ عَلَى النَّهَارِ وَيُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى الَّيْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَۜ كُلٌّ يَجْر۪ي لِاَجَلٍ مُسَمًّىۜ اَلَا هُوَ الْعَز۪يزُ الْغَفَّارُ (5) Ḣaleka-ssemâvâti vel-arda bilhakk(i)(s) yukevviru-lleyle ‘alâ-nnehâri veyukevviru-nnehâra ‘alâ-lleyl(i)(s) vesaḣḣara-şşemse velkamer(a)(s) kullun yecrî li-ecelin musemm(en)(k) alâ huve-l’azîzu-lġaffâr(u) |
| خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَاَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ الْاَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ اَزْوَاجٍۜ يَخْلُقُكُمْ ف۪ي بُطُونِ اُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ ف۪ي ظُلُمَاتٍ ثَلٰثٍۜ ذٰلِكُمُ اللّٰهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُۜ لَٓا اِلٰهَ اِلَّا هُوَۚ فَاَنّٰى تُصْرَفُونَ (6) Ḣalekakum min nefsin vâhidetin śümme ce’ale minhâ zevcehâ ve enzele lekum mine-l-en’âmi śemâniyete ezvâc(in)(c) yaḣlukukum fî butûni ummehâtikum ḣalkan min ba’di ḣalkin fî zulumâtin śelâś(in)(c) żâlikumu(A)llâhu rabbukum lehu-lmulk(u)(s) lâ ilâhe illâ hu(ve)(s) feennâ tusrafûn(e) |
| اِنْ تَكْفُرُوا فَاِنَّ اللّٰهَ غَنِيٌّ عَنْكُمْ وَلَا يَرْضٰى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَۚ وَاِنْ تَشْكُرُوا يَرْضَهُ۬ لَكُمْۜ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرٰىۜ ثُمَّ اِلٰى رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَۜ اِنَّهُ عَل۪يمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (7) İn tekfurû fe-inna(A)llâhe ġaniyyun ‘ankum(s) velâ yerdâ li’ibâdihi-lkufr(a)(s) ve-in teşkurû yerdahu lekum(k) velâ teziru vâziratun vizra uḣrâ(k) śümme ilâ rabbikum merci’ukum feyunebbi-ukum bimâ kuntum ta’melûn(e)(c) innehu ‘alîmun biżâti-ssudûr(i) |
| وَاِذَا مَسَّ الْاِنْسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُن۪يبًا اِلَيْهِ ثُمَّ اِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُٓوا اِلَيْهِ مِنْ قَبْلُ وَجَعَلَ لِلّٰهِ اَنْدَادًا لِيُضِلَّ عَنْ سَب۪يلِه۪ۜ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَل۪يلًاۗ اِنَّكَ مِنْ اَصْحَابِ النَّارِ (8) Ve-iżâ messe-l-insâne durrun de’â rabbehu munîben ileyhi śümme iżâ ḣavvelehu ni’meten minhu nesiye mâ kâne yed’û ileyhi min kablu vece’ale li(A)llâhi endâden liyudille ‘an sebîlih(i)(c) kul temetta’ bikufrike kalîlâ(en)(s) inneke min ashâbi-nnâr(i) |
| اَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ اٰنَٓاءَ الَّيْلِ سَاجِدًا وَقَٓائِمًا يَحْذَرُ الْاٰخِرَةَ وَيَرْجُوا رَحْمَةَ رَبِّه۪ۜ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذ۪ينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذ۪ينَ لَا يَعْلَمُونَۜ اِنَّمَا يَتَذَكَّرُ اُو۬لُوا الْاَلْبَابِ۟ (9) Emmen huve kânitun ânâe-lleyli sâciden ve kâ-imen yahżeru-l-âḣirate ve yercû rahmete rabbih(i)(k) kul hel yestevî-lleżîne ya’lemûne velleżîne lâ ya’lemûn(e)(k) innemâ yeteżekkeru ulû-l-elbâb(i) |
| قُلْ يَا عِبَادِ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْۜ لِلَّذ۪ينَ اَحْسَنُوا ف۪ي هٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌۜ وَاَرْضُ اللّٰهِ وَاسِعَةٌۜ اِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ اَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (10) Kul yâ ‘ibâdi-lleżîne âmenû-ttekû rabbekum(c) lilleżîne ahsenû fî hâżihi-ddunyâ hasene(tun)(k) ve ardu(A)llâhi vâsi’a(tun)(k) innemâ yuveffâ-ssâbirûne ecrahum biġayri hisâb(in) |
| قُلْ اِنّ۪ٓي اُمِرْتُ اَنْ اَعْبُدَ اللّٰهَ مُخْلِصًا لَهُ الدّ۪ينَۙ (11) Kul innî umirtu en a’buda(A)llâhe muḣlisan lehu-ddîn(e) |
| وَاُمِرْتُ لِاَنْ اَكُونَ اَوَّلَ الْمُسْلِم۪ينَ (12) Ve umirtu li-en ekûne evvele-lmuslimîn(e) |
| قُلْ اِنّ۪ٓي اَخَافُ اِنْ عَصَيْتُ رَبّ۪ي عَذَابَ يَوْمٍ عَظ۪يمٍ (13) Kul innî eḣâfu in ‘asaytu rabbî ‘ażâbe yevmin ‘azîm(in) |
| قُلِ اللّٰهَ اَعْبُدُ مُخْلِصًا لَهُ د۪ين۪يۙ (14) Kuli(A)llâhe a’budu muḣlisan lehu dînî |
| فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُمْ مِنْ دُونِه۪ۜ قُلْ اِنَّ الْخَاسِر۪ينَ الَّذ۪ينَ خَسِرُٓوا اَنْفُسَهُمْ وَاَهْل۪يهِمْ يَوْمَ الْقِيٰمَةِۜ اَلَا ذٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُب۪ينُ (15) Fa’budû mâ şi/tum min dûnih(i)(k) kul inne-lḣâsirîne-lleżîne ḣasirû enfusehum ve ehlîhim yevme-lkiyâme(ti)(k) elâ żâlike huve-lḣusrânu-lmubîn(u) |
| لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَمِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌۜ ذٰلِكَ يُخَوِّفُ اللّٰهُ بِه۪ عِبَادَهُۜ يَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ (16) Lehum min fevkihim zulelun mine-nnâri vemin tahtihim zulel(un)(c) żâlike yuḣavvifu(A)llâhu bihi ‘ibâdeh(u)(c) yâ ‘ibâdi fettekûn(i) |
| وَالَّذ۪ينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ اَنْ يَعْبُدُوهَا وَاَنَابُٓوا اِلَى اللّٰهِ لَهُمُ الْبُشْرٰىۚ فَبَشِّرْ عِبَادِۙ (17) Velleżîne-ctenebû-ttâġûte en ya’budûhâ ve enâbû ila(A)llâhi lehumu-lbuşrâ(c) febeşşir ‘ibâd(i) |
| اَلَّذ۪ينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ اَحْسَنَهُۜ اُو۬لٰٓئِكَ الَّذ۪ينَ هَدٰيهُمُ اللّٰهُ وَاُو۬لٰٓئِكَ هُمْ اُو۬لُوا الْاَلْبَابِ (18) Elleżîne yestemi’ûne-lkavle feyettebi’ûne ahseneh(u)(c) ulâ-ike-lleżîne hedâhumu(A)llâh(u)(s) veulâ-ike hum ulû-l-elbâb(i) |
| اَفَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِۜ اَفَاَنْتَ تُنْقِذُ مَنْ فِي النَّارِۚ (19) Efemen hakka ‘aleyhi kelimetu-l’ażâbi efeente tunkiżu men fî-nnâr(i) |
| لٰكِنِ الَّذ۪ينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِنْ فَوْقِهَا غُرَفٌ مَبْنِيَّةٌۙ تَجْر۪ي مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهَارُۜ وَعْدَ اللّٰهِۜ لَا يُخْلِفُ اللّٰهُ الْم۪يعَادَ (20) Lâkini-lleżîne-ttekav rabbehum lehum ġurafun min fevkihâ ġurafun mebniyyetun tecrî min tahtihâ-l-enhâr(u)(s) va’da(A)llâh(i)(s) lâ yuḣlifu(A)llâhu-lmî’âd(e) |
| اَلَمْ تَرَ اَنَّ اللّٰهَ اَنْزَلَ مِنَ السَّمَٓاءِ مَٓاءً فَسَلَكَهُ يَنَاب۪يعَ فِي الْاَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِه۪ زَرْعًا مُخْتَلِفًا اَلْوَانُهُ ثُمَّ يَه۪يجُ فَتَرٰيهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطَامًاۜ اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَذِكْرٰى لِاُو۬لِي الْاَلْبَابِ۟ (21) Elem tera enna(A)llâhe enzele mine-ssemâ-i mâen feselekehu yenâbî’a fî-l-ardi śümme yuḣricu bihi zer’an muḣtelifen elvânuhu śümme yehîcu feterâhu musferran śümme yec’aluhu hutâmâ(en)(c) inne fî żâlike leżikrâ li-ulî-l-elbâb(i) |
| اَفَمَنْ شَرَحَ اللّٰهُ صَدْرَهُ لِلْاِسْلَامِ فَهُوَ عَلٰى نُورٍ مِنْ رَبِّه۪ۜ فَوَيْلٌ لِلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللّٰهِۜ اُو۬لٰٓئِكَ ف۪ي ضَلَالٍ مُب۪ينٍ (22) Efemen şeraha(A)llâhu sadrahu lil-islâmi fehuve ‘alâ nûrin min rabbih(i)(c) feveylun lilkâsiyeti kulûbuhum min żikri(A)llâh(i)(c) ulâ-ike fî dalâlin mubîn(in) |
| اَللّٰهُ نَزَّلَ اَحْسَنَ الْحَد۪يثِ كِتَابًا مُتَشَابِهًا مَثَانِيَۗ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذ۪ينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْۚ ثُمَّ تَل۪ينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ اِلٰى ذِكْرِ اللّٰهِۜ ذٰلِكَ هُدَى اللّٰهِ يَهْد۪ي بِه۪ مَنْ يَشَٓاءُۜ وَمَنْ يُضْلِلِ اللّٰهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ (23) (A)llâhu nezzele ahsene-lhadîśi kitâben muteşâbihen meśâniye takşe’irru minhu culûdu-lleżîne yaḣşevne rabbehum śümme telînu culûduhum ve kulûbuhum ilâ żikri(A)llâh(i)(c) żâlike huda(A)llâhi yehdî bihi men yeşâ/(u)(c) vemen yudlili(A)llâhu femâ lehu min hâd(in) |
| اَفَمَنْ يَتَّق۪ي بِوَجْهِه۪ سُٓوءَ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيٰمَةِۜ وَق۪يلَ لِلظَّالِم۪ينَ ذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْسِبُونَ (24) Efemen yettekî bivechihi sû-e-l’ażâbi yevme-lkiyâme(ti)(c) ve kîle lizzâlimîne żûkû mâ kuntum teksibûn(e) |
| كَذَّبَ الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَاَتٰيهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (25) Keżżebe-lleżîne min kablihim feetâhumu-l’ażâbu min hayśu lâ yeş’urûn(e) |
| فَاَذَاقَهُمُ اللّٰهُ الْخِزْيَ فِي الْحَيٰوةِ الدُّنْيَاۚ وَلَعَذَابُ الْاٰخِرَةِ اَكْبَرُۢ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (26) Feeżâkahumu(A)llâhu-lḣizye fî-lhayâti-ddunyâ(s) vele’ażâbu-l-âḣirati ekber(u)(c) lev kânû ya’lemûn(e) |
| وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ ف۪ي هٰذَا الْقُرْاٰنِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَۚ (27) Velekad darabnâ linnâsi fî hâżâ-lkur-âni min kulli meśelin le’allehum yeteżekkerûn(e) |
| قُرْاٰنًا عَرَبِيًّا غَيْرَ ذ۪ي عِوَجٍ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (28) Kur-ânen ‘arabiyyen ġayra żî ‘ivecin le’allehum yettekûn(e) |
| ضَرَبَ اللّٰهُ مَثَلًا رَجُلًا ف۪يهِ شُرَكَٓاءُ مُتَشَاكِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِرَجُلٍۜ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًاۜ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِۚ بَلْ اَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (29) Daraba(A)llâhu meśelen raculen fîhi şurakâu muteşâkisûne ve raculen selemen liraculin hel yesteviyâni meśelâ(en)(c) elhamdu li(A)llâh(i)(c) bel ekśeruhum lâ ya’lemûn(e) |
| اِنَّكَ مَيِّتٌ وَاِنَّهُمْ مَيِّتُونَۘ (30) İnneke meyyitun ve-innehum meyyitûn(e) |
| ثُمَّ اِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيٰمَةِ عِنْدَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ۟ (31) Śumme innekum yevme-lkiyâmeti ‘inde rabbikum taḣtasimûn(e) |
Kur'an'dan Cüz 23 Tefsiri:
| Es-Sa'di | İbn Kesir | El-Kurtubi |
| İngilizce | Endonezce | Fransızca |
| Almanca | Hausa | İspanyolca |
Kur'an Surelerini İndirin ve Dinleyin:
Bizim için dua et, teşekkürler
Şeyh & Hafız
Saad El Ghamidi Kuran Kerim
Kuran'ın tamamı
Abdulbasit Abdüssamed Kuranı dinle
Kuran'ın tamamı
Kabe imamı Mahir Kuran Kerim
Kuran'ın tamamı
İshak Danış kur'an-ı kerim indir
Kuran'ın tamamı
Fatih Çollak kur'an-ı kerim indir
Kuran'dan Sureler
Abdurrahman Sudeysi Kuran Kerim
Kuran'ın tamamı
Mishary Rashid al Afasy Kuran
Kuran'ın tamamı
Kabe İmamları kuran dinle
Kuran'ın tamamı
Ahmet El Acemi Kuranı dinle
Kuran'ın tamamı
30 Cüz Kur'anlar
1. Cüz 2. Cüz 3. Cüz 4. Cüz 5. Cüz 6. Cüz 7. Cüz 8. Cüz 9. Cüz 10. Cüz 11. Cüz 12. Cüz 13. Cüz 14. Cüz 15. Cüz 16. Cüz 17. Cüz 18. Cüz 19. Cüz 20. Cüz 21. Cüz 22. Cüz 23. Cüz 24. Cüz 25. Cüz 26. Cüz 27. Cüz 28. Cüz 29. Cüz 30. Cüz