سورة الشعراء بالبشتونية

  1. استمع للسورة
  2. سور أخرى
  3. ترجمة السورة
القرآن الكريم | ترجمة معاني القرآن | اللغة البشتونية | سورة الشعراء | Shuara - عدد آياتها 227 - رقم السورة في المصحف: 26 - معنى السورة بالإنجليزية: The Poets.

طسم(1)

طا، سين، ميم

تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ(2)

دا د واضح كتاب ایتونه دي

لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ(3)

ښايي چې ته د خپل ځان هلاكوونكى يې، په دې وجه چې دوى مومنان كېږي نه

إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ(4)

كه مونږ وغواړو (نو) په دوى به له اسمان نه یو دلیل نازل كړو، بیا به د دوى څټونه دغه (دلیل) ته غاړه ایښودونكي شي

وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ(5)

او دوى ته د رحمن له جانبه څه نوى ذكر (نصیحت) نه راځي مګر دوى له هغه نه مخ ګرځوونكي دي

فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ(6)

نو تحقیق دوى تكذیب وكړ، پس دوى ته به ژر د هغه څه خبر (انجام) راشي چې دوى به په هغه پورې استهزا كولې

أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ(7)

ایا دوى ځمكې ته نه ګوري، څومره ډېر مونږ په دې كې له هر قسمه عمده جوړو نه زرغون كړي دي

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(8)

بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده او د دوى زیاتره ایمان راوړونكي نه دي

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(9)

او بېشكه ستا رب خامخا هم هغه ښه غالب، بې حده رحم كوونكى دى

وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ(10)

او (یاد كړه) هغه وخت چې ستا رب موسٰى ته اواز وكړ داسې چې ته هغه قوم ته ورشه چې ظالمان دي

قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ(11)

چې د فرعون قوم دى، ایا دوى نه وېرېږي (له الله نه)!

قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ(12)

(موسٰى) وویل: اى زما ربه! بېشكه زه له دې نه وېرېږم چې دوى به زما تكذیب وكړي

وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ(13)

او (بل) زما سینه تنګېږي او (بل) زما ژبه نه چلېږي، نو ته هارون ته پېغام ولېږه

وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ(14)

او (بل دا چې) د هغوى لپاره زما په خلاف (دعوىٰ د) ګناه ده، نو زه له دې نه وېرېږم چې دوى به ما قتل كړي

قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ(15)

(الله) وفرمایل: داسې نشي كېدى، نو تاسو دواړه زما له ښكاره معجزو سره لاړ شئ، بېشكه مونږ له تاسو سره یو، اورېدونكي یو

فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ(16)

نو تاسو دواړه فرعون ته ورشئ، نو (ورته) ووایئ: بېشكه مونږ د رب العلمین استازي یو

أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ(17)

په دې خبره چې ته زمونږ سره بني اسرائیل خوشې كړه

قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ(18)

(فرعون) وویل: ایا مونږه په خپل كاله كې ستا پالنه نه وه كړې، په داسې حال كې چې ته بچى وې او تا په مونږ كې د خپل عمر څو كاله تېر كړي وو

وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ(19)

او تا خپل هغه كار كړى و چې تا كړى و، په دې حال كې چې ته له ناشكرو ځنې يې

قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ(20)

(موسٰى) وویل: ما دغه كار په هغه وخت كې كړى و چې زه له ناپوهانو ځنې وم

فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ(21)

نو كله چې زه له تاسو ووېرېدم (نو) له تاسو نه وتښتېدم، بیا ما ته زما رب حكم (او علم) راكړ او زه يې له رسولانو څخه وګرځولم

وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ(22)

او دغه داسې احسان دى چې ته يې په ما زباتوې (هغه) دا دى چې تا بني اسرائیل غلامان ګرځولي وو

قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ(23)

فرعون وویل: او رب العلمین څه شى دى؟

قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ(24)

هغه وویل: رب دى د اسمانونو او ځمكې او د هغه څه چې د دې دواړو په مینځ كې دي، كه تاسو یقین كوونكي یئ

قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ(25)

هغه (فرعون) خپلو ګېر چاپېره خلقو ته وویل: ایا تاسو نه اورئ؟

قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ(26)

(موسٰى) وویل: (چې رب العلمین) ستاسو رب دى او ستاسو د مخكينو پلرونو رب دى

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ(27)

(فرعون) وویل: بېشكه ستاسو دغه رسول چې تاسو ته رالېږل شوى دى، یقینًا لېونى دى

قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ(28)

(موسٰى) وویل: (هغه) د مشرق او مغرب رب دى او څه چې د دې دواړو په مینځ كې دي، كه تاسو له عقل نه كار اخلئ

قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ(29)

(فرعون موسٰى ته) وویل: قسم دى كه تا له ما نه غیر بل معبود ونیوه (نو) زه به خامخا هرومرو تا وګرځوم له قیدیانو ځنې

قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ(30)

(موسٰى) وویل: ایا اګر كه زه تا ته یو څرګندوونكى شى (دلیل) راوړم

قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(31)

(فرعون) وویل: نو ته هغه راوړه كه ته له رښتینو څخه يې

فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ(32)

نو هغه (موسٰى) خپله امسا وغورځوله، نو ناڅاپه هغه وه ښكاره ښامار

وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ(33)

او خپل لاس يې راواېست، نو ناڅاپه هغه د كتونكو لپاره تك سپين و

قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ(34)

فرعون خپلو چاپېره سردارانو ته وویل: بېشكه دا یقینًا ډېر پوه جادوګر دى

يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ(35)

دا غواړي چې په خپل جادو سره تاسو له خپلې ځمكې نه وباسي، نو تاسو د څه مشوره راكوئ؟

قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ(36)

هغوى وویل: ته دا او د ده ورور وروسته كړه او په ښارونو كې راټولوونكي ولېږه

يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ(37)

چې تا ته هر ښه پوه، غټ جادوګر راولي

فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ(38)

نو جادوګر د معلومې ورځې میعاد ته راجمع كړى شول

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ(39)

او خلقو ته وویل شول چې ایا تاسو راجمع كېدونكي یئ؟

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ(40)

كېدى شي چې مونږ د جادوګرو پیروي وكړو كه هم دوى غالب راتلونكي شي

فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ(41)

نو كله چې جادوګر راغلل، (نو) فرعون ته يې وویل: ایا یقینًا به زمونږ لپاره واقعي اجر وي كه همدا مونږ غالبه شو؟

قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ(42)

ويې ويل: هو، او بېشكه تاسو به په دغه وخت كې خامخا له مقربانو څخه یئ!

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ(43)

دوى ته موسٰى وویل: تاسو هغه څه وغورځوئ چې تاسو يې غورځوونكي یئ

فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ(44)

نو هغوى خپلې رسۍ او امساګانې وغورځولې او ويې ويل: د فرعون په عزت سره، بېشكه مونږ، خامخا همدا مونږ غالب یو

فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ(45)

نو موسٰى خپله امسا وغورځوله، نو ناڅاپه هغې هغه څه ښوى تېرول چې دوى په دروغه جوړ كړي وو

فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ(46)

نو جادوګر وغورځول شول (پړمخې)، چې سجده كوونكي وو

قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(47)

ويې ويل: مونږ په رب العلمین ایمان راوړ

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ(48)

چې د موسٰى او هارون رب دى

قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ(49)

(فرعون) وویل: تاسو په ده ایمان راوړ مخكې له دې نه چې زه تاسو ته اجازت دركړم، بېشكه دا یقینًا ستاسو هغه مشر دى چې تاسو ته يې جادو ښودلى دى، نو یقینًا تاسو به ژر پوه شئ، خامخا هرومرو به زه ستاسو لاسونه او ستاسو پښې، ادل بدل پرې كړم، او زه به خامخا هرومرو تاسو ټول په دار كړم

قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ(50)

هغوى وویل: هېڅ ضرر نشته، بېشكه مونږ خپل رب ته بېرته ورتلونكي یو

إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ(51)

بېشكه مونږ دا طمع لرو چې زمونږ رب به مونږ ته زمونږ ګناهونه وبخښي، په دې چې مونږ (په دې حاضرینو كې) اول د ایمان راوړونكو یو

۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ(52)

او مونږ موسٰى ته وحي وكړه داسې چې ته زما بنده ګان د شپې بوځه، بېشكه تاسو پسې به درتلل كېدى شي

فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ(53)

نو فرعون په ښارونو كې راټولوونكي ولېږل

إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ(54)

(او ويې ویل) بېشكه دغه (بني اسرائیل) ډېره لږه وړه ډله ده

وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ(55)

او بېشكه دوى مونږ لره یقینًا غصه كوونكي دي

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ(56)

او بېشكه مونږ خامخا بيداره ډله یو

فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(57)

نو مونږه دوى (فرعونیان) له باغونو او چینو نه راوښكل

وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ(58)

او له خزانو او ښو ځایونو نه

كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ(59)

همداسې (مونږ وكړل) او مونږ د دغو (څیزونو) وارثان بني اسرائیل وګرځول

فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ(60)

نو (فرعونیان) د دوى پسې شول، چې د لمر ختو په وخت كې داخلېدونكي وو

فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ(61)

نو كله چې دواړو ډلو یو بل سره ولیدل، د موسٰى ملګرو وویل: بېشكه مونږ خامخا نیول كېدونكي یو

قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ(62)

(موسٰى) وویل: هیڅكله داسې نشي كېدى، بېشكه زما سره زما رب دى، هغه به ضرور زما لار ښوونه كوي

فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ(63)

نو مونږ موسٰى ته وحي وكړه چې ته په خپلې امسا سره سمندر ووهه، نو هغه څیرې شو، نو هره برخه د ډېر اوچت غر په شان شوله

وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ(64)

او دغه ځاى ته مونږ هغه نور ښه رانژدې كړل

وَأَنجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ(65)

اومونږ موسٰى او هغو كسانو ته چې له هغه سره وو؛ ټولو ته نجات وركړ

ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ(66)

بیا مونږ هغه نور غرق (ډوب) كړل

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(67)

بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده، او د دوى زیاتره ایمان راوړونكي نه وو

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(68)

او بېشكه رب ستا خامخا هم هغه ښه غالب، بې حده رحم كوونكى دى

وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ(69)

او ته دوى ته د ابراهیم خبر (قصه) ولوله

إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ(70)

كله چې هغه خپل پلار او خپل قوم ته وویل: تاسو د څه څیز عبادت كوئ

قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ(71)

هغوى وویل: مونږ د بتانو عبادت كوو، پس همېشه به دوى ته په عبادت قايم اوسو

قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ(72)

هغه وویل: ایا دوى ستاسو اوري كله چې تاسو (دوى) بلئ؟

أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ(73)

یا تاسو ته نفع دررسوي، یا ضرر دررسوي؟

قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ(74)

هغوى وویل: بلكې مونږ خپل پلرونه موندلي دي چې همداسې به يې كول

قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ(75)

هغه وویل: ایا تاسو كتلي دي (او پوه شوي يئ په) هغه چې تاسو يې عبادت كوئ

أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ(76)

تاسو او ستاسو پخوا تېر شوي پلرونه

فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ(77)

پس بېشكه دوى (ستاسو معبودان) زما دښمنان دي غیر له رب العلمین نه

الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ(78)

هغه چې زه يې پیدا كړى یم، نو هغه زما لار ښوونه كوي

وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ(79)

او هغه چې همغه په ما خوراك كوي او په ما څښاك كوي

وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ(80)

او كله چې زه ناروغه شم، نو هغه ما ته شفا راكوي

وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ(81)

او هغه چې ما ته به مرګ راكوي، بیا به ما ژوندى كوي

وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ(82)

او هغه چې زه طمع لرم دا چې د قیامت په ورځ به هغه ما ته زما ګناه وبخښي

رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ(83)

اى زما ربه! ما ته حكم (علم وحكمت) راكړه او ما له نېكانو سره پیوست كړه

وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ(84)

او زما لپاره په وروستنو خلقو كې د صدق ژبه (نېكنامي) وګرځوه

وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ(85)

او ما د نعمتونو د جنت له وارثانو ځنې وګرځوه

وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ(86)

او زما پلار ته بخښنه وكړه، یقینًا هغه له ګمراهانو ځنې و

وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ(87)

او ته ما مه شرموه په هغې ورځ كې چې خلق به بیا ژوندي كولى شي

يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ(88)

په هغې ورځ چې نه به مال نفع رسوي او نه زامن

إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ(89)

مګر هغه چا ته چې الله ته په ډېر سلامت زړه راغى

وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ(90)

او جنت به (په هغې ورځ كې) پرهېزګارانو ته ورنژدې كړى شي

وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ(91)

او جهنم به ګمراهانو ته ښه ښكاره كړى شي

وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ(92)

او دوى ته به وویل شي: چېرته دي هغه (معبودان) چې تاسو به يې عبادت كاوه

مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ(93)

له الله نه غیر، ایا دوى ستاسو مدد كوي، یا دوى بدله اخيستى شي؟

فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ(94)

نو دا (بتان) به په دغه (جهنم) كې نسكور وغورځول شي دوى او ګمراهان هم

وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ(95)

او د ابلیس لښكرې، دوى ټول

قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ(96)

دوى به ووايي، په داسې حال كې چې دوى به سره جګړې كوي:

تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ(97)

قسم په الله، یقینًا مونږه خامخا په ښكاره ګمراهۍ كې وو

إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ(98)

كله چې مونږ تاسو له رب العلمین سره برابرولئ

وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ(99)

او مونږ نه وو ګمراه كړي مګر مجرمانو (بدو مشرانو)

فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ(100)

نو زمونږ لپاره هیڅوك شفاعت كوونكي نشته

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ(101)

او نه كوم مخلص دوست

فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(102)

نو ارمان كه په رښتیا زمونږ لپاره یو ځل دنیا ته واپسي وى، نو چې شوي وى مونږ له مومنانو نه

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(103)

بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده او د دوى زیاتره مومنان نه وو

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(104)

او بېشكه ستا رب، خامخا همغه ډېر غالب، بې حده رحم كوونكى دى

كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ(105)

د نوح قوم د رسولانو تكذیب وكړ

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ(106)

كله چې دوى ته د دوى ورور نوح وویل: ایا تاسو نه وېرېږئ!

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(107)

بېشكه زه تاسو ته امانتګر رسول یم

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(108)

نو تاسو له الله نه ووېرېږئ او زما اطاعت وكړئ

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(109)

او زه له تاسو نه په دې (تبلیغ) باندې هېڅ اجر (عوض) نه غواړم، نه دى اجر زما مګر په رب العلمین باندې

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(110)

نو تاسو له الله نه ووېرېږئ او زما اطاعت وكړئ

۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ(111)

هغوى وویل: ایا مونږ په تا ایمان راوړو!، حال دا چې ستا پیروي تر ټولو رذیلو خوارو خلقو كړې ده

قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ(112)

(نوح) وویل: او ما ته څه علم دى په هغه څه چې دوى يې كوي

إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ(113)

نه دى د دوى حساب مګر زما په رب باندې، كه تاسو پوهېږئ

وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ(114)

او زه له سره دې مومنانو لره شړونكى نه یم

إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ(115)

زه نه یم مګر ښكاره وېروونكى

قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ(116)

دوى وویل: اى نوحه! قسم دى كه ته وانه وښتې (نو) خامخا هرومرو به ته له سنګسار كړى شويو ځنې شې

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ(117)

هغه وویل: اى زما ربه! بېشكه زما قوم زما تكذیب وكړ

فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(118)

نو ته زما په مینځ كې او د دوى په مینځ كې فیصله وكړه واضحه فیصله او ته ما ته نجات راكړه او هغه چا ته چې له ما سره كوم مومنان دي

فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ(119)

نو مونږ نجات وركړ هغه ته او هغه چا ته چې له ده سره په ډكه كشتۍ كې وو

ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ(120)

بیا مونږ له دې نه پس باقي خلق غرق (ډوب) كړل

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(121)

بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده۔ او د دوى زیاتره مومنان نه وو

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(122)

او بېشكه ستا رب خامخا همغه ډېر غالب، بې حده رحم كوونكى دى

كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ(123)

عادیانو د رسولانو تكذیب وكړ

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ(124)

كله چې دوى ته د دوى ورور هود وویل: ایا تاسو نه وېرېږئ!

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(125)

بېشكه زه تاسو ته امانتګر رسول یم

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(126)

نو تاسو له الله نه ووېرېږئ او زما اطاعت وكړئ

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(127)

او زه له تاسو نه په دې (تبلیغ) باندې هېڅ اجر (عوض) نه غواړم، زمااجر نه دى مګر په رب العلمین باندې

أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ(128)

ایا تاسو په هر اوچت ځاى یوه نښه (لوړه ودانۍ) جوړوئ، په داسې حال كې چې عبثیات كوئ!

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ(129)

او تاسو پاخه عمارتونه جوړوئ، ښايي چې تاسو به (په دنیا كې) تل اوسېږئ

وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ(130)

او كله چې تاسو نیول كوئ (، نو) نیول كوئ، په داسې حال كې چې ظلم كوونكي يئ

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(131)

نو تاسو له الله نه ووېږئ او زما اطاعت وكړئ

وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ(132)

او تاسو له هغه ذات نه ووېرېږئ چې ستاسو مدد يې كړى دى په هغه څه سره چې تاسو پرې پوه یئ

أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ(133)

هغه ستاسو مدد كړى دى په څارویو او زامنو سره

وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(134)

او باغونو او چینو سره

إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ(135)

بېشكه زه پر تاسو باندې د ډېرې لويې ورځې د عذاب وېره كوم

قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ(136)

هغوى وویل: مونږ ته یو شان ده، ایا كه ته نصیحت (وعظ) كوې، یا ته نه كېږې له وعظ كوونكو نه

إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ(137)

نه دى دا ستا (وعظ كول) مګر عادت د پخوانیو خلقو

وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ(138)

او مونږ له سره په عذاب كې مبتلا كېدونكي نه يو

فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(139)

نو دوى د هغه تكذیب وكړ، نو مونږه دوى هلاك كړل، بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده او د دوى اكثره مومنان نه وو

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(140)

او بېشكه ستا رب خامخا همغه ښه غالب، بې حده رحم كوونكى دى

كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ(141)

ثمودیانو د رسولانو تكذیب وكړ

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ(142)

كله چې دوى ته د دوى ورور صالح وویل: ایا تاسو نه وېرېږئ!

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(143)

بېشكه زه تاسو ته امانتګر رسول یم

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(144)

نو تاسو له الله نه ووېرېږئ او زما اطاعت وكړئ

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(145)

او زه له تاسو نه په دې (تبلیغ) باندې هېڅ اجر نه غواړم، زما اجر نه دى مګر په رب العلمین باندې

أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ(146)

ایا تاسو به په پرېښودل شئ په هغو څیزونو كې چې دلته دي، په امن (او بې غمۍ) سره

فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ(147)

په باغونو او چینو كې

وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ(148)

او په فصلونو او داسې كجورو كې چې د هغو وږي (شګوفې) ډېر نرمې پستې وي

وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ(149)

او تاسو په غرونو كې كورونه توږئ (كنئ)، په داسې حال كې چې ښه ماهران یئ

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(150)

نو تاسو له الله نه ووېرېږئ، او زما اطاعت وكړئ

وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ(151)

او تاسو د اسراف كوونكو (له حد نه تېرېدونكو كافرانو) حكم مه منئ

الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ(152)

هغه چې په ځمكه كې فساد كوي او اصلاح نه كوي

قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ(153)

هغوى وویل: بېشكه همدا خبره ده چې ته له جادو كړى شویو كسانو ځنې يې

مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(154)

ته نه يې مګر زمونږ په مثل بشر، نو ته كومه معجزه راوړه! كه ته له رښتینو ځنې يې

قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ(155)

او هغه وویل: دا اوښه ده، د دې لپاره د اوبو وار دى او تاسو لپاره د مقررې ورځې د اوبو وار دى

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ(156)

او تاسو دې ته هېڅ تكلیف مه رسوئ، (ګنې) نو تاسو به د ډېرې لويې ورځې عذاب ونیسي

فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ(157)

نو دوى د هغې پړكي پرې كړل، بیا دوى پښېمانه شول

فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(158)

نو دوى عذاب ونیول، بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده او د دوى اكثره مومنان نه وو

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(159)

او بېشكه ستا رب خامخا همغه ډېر غالب، بې حده رحم كوونكى دى

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ(160)

د لوط قوم د رسولانو تكذیب وكړ

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ(161)

كله چې دوى ته د دوى ورور لوط وویل: ایا تاسو نه وېرېږئ!

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(162)

بېشكه زه تاسو ته امانتګر رسول یم

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(163)

نو تاسو له الله نه ووېرېږئ او زما اطاعت وكړئ

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(164)

او زه له تاسو نه په دې (تبلیغ) باندې هېڅ اجر (عوض) نه غواړم، زما اجر نه دى مګر په رب العلمین باندې

أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ(165)

ایا په مخلوقاتو كې تاسو له سړیو سره بدكاري كوئ

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ(166)

او تاسو پرېږدئ هغه څه چې تاسو لپاره ستاسو رب پیدا كړي دي، یعنې ستاسو ښځې، بلكې تاسو له حده تېرېدونكي خلق یئ

قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ(167)

دوى وویل: قسم دى كه ته منع نه شوې اى لوطه! (نو) خامخا هرومرو به ته له اېستل شویو ځنې شې

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ(168)

هغه وویل: بېشكه زه ستاسو له عمل سره له سخت بغض لرونكو ځنې یم

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ(169)

اى زما ربه! ته ما ته او زما اهل ته نجات راكړې له هغو كارونو نه چې دوى يې كوي

فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ(170)

نو مونږ هغه ته او د هغه اهل ټولو ته نجات وركړ

إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ(171)

غیر له یوې بوډۍ نه چې په باقي پاتې كېدونكو كې وه

ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ(172)

بیا مونږ هغه نور هلاك كړل

وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ(173)

او په دوى باندې مونږ باران ووراوه، عجیب (د كاڼو) باران، نو بد باران و د وېرول شویو (خلقو)

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(174)

بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده، او د دوى زیاتره مومنان نه وو

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(175)

او بېشكه ستا رب خامخا همغه ډېر غالب، بې حده رحم كوونكى دى

كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ(176)

د ونو ځنګل والاو د رسولانو تكذیب وكړ

إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ(177)

كله چې دوى ته شعیب وویل: ایا تاسو نه وېرېږئ!

إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ(178)

بېشكه زه تاسو ته امانتګر رسول یم

فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ(179)

نو تاسو له الله نه ووېرېږئ او زما اطاعت وكړئ

وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ(180)

او زه له تاسو نه په دې (تبلیغ) باندې هېڅ اجر نه غواړم، زما اجر نه دى مګر په رب العلمین باندې

۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ(181)

تاسو پېمانه پوره وركوئ او تاسو له كم وركونكو څخه مه كېږئ

وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ(182)

او تاسو په برابرې تلې سره تول كوئ

وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ(183)

او تاسو خلقو ته د هغوى څیزونه مه كموئ، او مه ګرځئ په وراني سره په ځمكه كې، په دې حال چې فساد كوونكي یئ

وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ(184)

او تاسو له هغه ذات نه ووېرېږئ چې تاسو او ړومبني خلق يې پیدا كړي دي

قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ(185)

هغوى وویل: بېشكه همدا خبره ده چې ته له جادو كړى شویو ځنې يې

وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ(186)

او ته نه يې مګر زمونږ په شان بشر، او یقینًا مونږ خامخا تا له دروغ ویونكو څخه ګڼو

فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ(187)

نو ته پر مونږ باندې له اسمانه ټوټې راوغورځوه، كه ته له رښتینو ځنې يې

قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ(188)

هغه وویل: زما رب ښه عالم دى په هغو كارونو چې تاسو يې كوئ

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ(189)

نو دوى د هغه تكذیب وكړ، پس دوى د سیوري د ورځې عذاب ونیول، بېشكه دغه (عذاب) د ډېرې لويې ورځې عذاب و

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ(190)

بېشكه په دې كې خامخا لویه نښه ده، او د دوى زیاتره مومنان نه وو

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ(191)

او بېشكه ستا رب خامخا همغه ډېر غالب، بې حده رحم كوونكى دى

وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ(192)

او بېشكه دا (قرآن) د رب العلمین (له جانبه) نازل كړى شوى دى

نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ(193)

دا جبریل امین راكوز كړى دى

عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ(194)

ستا په زړه باندې، د دې لپاره چې ته له وېروونكو څخه شې

بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ(195)

په ښكاره عربي ژبه كې

وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ(196)

او بېشكه دا (قرآن، یعنې د ده ذكر) د ړومبنیو خلقو په كتابونو كې دى

أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ(197)

ایا دغه (كفارو) ته (د قرآن د حقانیت) دا لویه نښه نه ده چې د بني اسرائیلو عالمان په ده پوهېږي؟

وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ(198)

او كه مونږ دا (قرآن) په عجمیانو كې په چا نازل كړى وى

فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ(199)

بيا هغه دا (قرآن) دوى ته لوستلى وى، دوى په ده باندې ایمان راوړونكي نه وو

كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ(200)

همداسې مونږ دا (د قرآن تكذیب) د مجرمانو په زړونو كې ننه ایستلى دى

لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ(201)

دوى په ده ایمان نه راوړي تر هغه پورې چې دوى ډېر دردوونكى عذاب وویني

فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ(202)

نو هغه (عذاب) به په دوى ناڅاپه راشي، په داسې حال كې چې دوى نه پوهېږي

فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ(203)

بیا به دوى وايي: ایا مونږ ته به مهلت راكولى شي؟

أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ(204)

ایا نو دوى زمونږ همدا عذاب ژر غواړي

أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ(205)

نو ته ما ته خبر راكړه كه مونږ دوى ته څو كاله نفع وركړو

ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ(206)

بیا په دوى هغه (عذاب) راشي چې دوى سره به يې وعده كولى شوه

مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ(207)

(نو) د دوى به هېڅ په كار رانشي هغه څه چې دوى ته به (په هغو سره) نفع وركولى شوه

وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ(208)

او مونږ هېڅ یو كلى نه دى هلاك كړى مګر د هغه لپاره وېروونكي وو

ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ(209)

د نصیحت كولو لپاره، اومونږ ظالمان نه وو

وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ(210)

او دا (قرآن) شیطانانو نه دى راكوز كړى

وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ(211)

او نه دا (كار) د هغوى لپاره صحیح دى او نه دوى (د دې كار) طاقت لري

إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ(212)

بېشكه دوى (شیطانان) له اورېدلو نه خامخا منع كړى شوي (لرې كړى شوي) دي

فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ(213)

نو ته له الله سره بل هېڅ معبود مه بله، (ګنې) نو شې به ته له عذاب وركړى شویو نه

وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ(214)

او ته خپل ډېر نژدې خپلوان ووېروه

وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(215)

او ته خپل وزر ښكته كړه د هغه چا لپاره چې ستا پیروي يې كړې ده، چې مومنان دي

فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ(216)

نو كه دغو (خپلوانو) ستا نافرماني وكړه، نو ته (ورته) ووایه: بېشكه زه د هغو كارونو نه بېزاره یم چې تاسو يې كوئ

وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ(217)

او ته توكل وكړه په ډېر غالب، بې حده رحم كوونكي ذات باندې

الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ(218)

هغه چې تا ویني كله چې ته پاڅېږې (لمانځه ته)

وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ(219)

او په سجده كوونكو كې ستا اوښتل (ویني)

إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ(220)

بېشكه هغه، هم هغه ښه اورېدونكى، ښه عالم دى

هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ(221)

ایا زه تاسو ته خبر دركړم چې په چا باندې شیطانان راكوزېږي؟

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ(222)

دوى په هر ډېر دروغجن، سخت مجرم باندې راكوزېږي

يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ(223)

دوى غوږ ږدي (د ملايكو خبرو ته) او د دوى زیاتره دروغجنان دي

وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ(224)

او شاعران (چې دي) د دوى پیروي ګمراه خلق كوي

أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ(225)

ایا ته نه وینې چې بېشكه دوى په هره وادۍ (ناو) كې سرګردانه ګرځي

وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ(226)

او بېشكه دوى وايي هغه څه چې دوى يې (پخپله) نه كوي

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ(227)

غیر له هغو كسانو نه چې ایمان راوړي او نېك عملونه كوي او الله ډېر زیات یادوي او بدله اخلي كله چې پر دوى ظلم وكړى شي، او هغه كسان چې ظلم يې كړى دى ژر به پوه شي چې د بېرته ورتلو كوم ځاى ته به دوى بېرته ورځي


المزيد من السور باللغة البشتونية:

سورة البقرة آل عمران سورة النساء
سورة المائدة سورة يوسف سورة ابراهيم
سورة الحجر سورة الكهف سورة مريم
سورة السجدة سورة يس سورة الدخان
سورة النجم سورة الرحمن سورة الواقعة
سورة الحشر سورة الملك سورة الحاقة

تحميل سورة الشعراء بصوت أشهر القراء :

قم باختيار القارئ للاستماع و تحميل سورة الشعراء كاملة بجودة عالية
سورة الشعراء أحمد العجمي
أحمد العجمي
سورة الشعراء خالد الجليل
خالد الجليل
سورة الشعراء سعد الغامدي
سعد الغامدي
سورة الشعراء سعود الشريم
سعود الشريم
سورة الشعراء عبد الباسط عبد الصمد
عبد الباسط
سورة الشعراء عبد الله عواد الجهني
عبد الله الجهني
سورة الشعراء علي الحذيفي
علي الحذيفي
سورة الشعراء فارس عباد
فارس عباد
سورة الشعراء ماهر المعيقلي
ماهر المعيقلي
سورة الشعراء محمد جبريل
محمد جبريل
سورة الشعراء محمد صديق المنشاوي
المنشاوي
سورة الشعراء الحصري
الحصري
سورة الشعراء العفاسي
مشاري العفاسي
سورة الشعراء ناصر القطامي
ناصر القطامي
سورة الشعراء ياسر الدوسري
ياسر الدوسري



Monday, November 25, 2024

لا تنسنا من دعوة صالحة بظهر الغيب